Βασίλειος Καραγιανίδης, Εκπ/κός, Σέρρες. Μαρτυρίες για π. Ιωάννη Καλαΐδη
Μαρτυρία 1η
Το 1991 η μητέρα μου αρρώστησε και οι εξετάσεις που έγιναν στο νοσοκομείο έδειξαν πως είχε καρκίνο του μαστού. Οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες. Μετά από ένα χειρουργείο στις Σέρρες, βρεθήκαμε στη Θεσσαλονίκη όπου έγινε και δεύτερο χειρουργείο με ολική αφαίρεση μαστού. Στο επόμενο διάστημα η αγωνία μας μεγάλωνε γιατί οι εξετάσεις που κάναμε ήταν κάθε άλλο παρά αισιόδοξες. Τότε κάποιος φίλος ο Β.Τ μας πρότεινε να πάμε να γνωρίσουμε έναν ιερέα στο Νεοχώρι Σιντίκης, τον π. Ιωάννη Καλαΐδη που όπως μας είπε η προσευχή του έχει παρρησία στο Θεό.
Μας είπε λοιπόν ο φίλος και πήγαμε να συναντήσουμε τον γέροντα. Η πρώτη γνωριμία που είχαμε μαζί του μου έμεινε βαθιά στην ψυχή. Μας αγκάλιασε και μας φίλησε σαν να μας γνώριζε εδώ και πολλά χρόνια. Άκουσε το πρόβλημα μας και μας πρότεινε να πάμε στον υπό ανέγερση ναό του Αγίου Ραφαήλ για να προσευχηθούμε για την μητέρα μου. Μας είπε να γονατίσουμε όλο μπροστά από την νότια πύλη και να προσευχηθούμε νοερώς.
Πράγματι γονατίσαμε και προσευχόμασταν. Σε λίγα λεπτά πόνεσαν τα γόνατα μου από το άγριο τσιμέντο που υπήρχε στο πάτωμα. Άρχισα να σηκώνω μια το ένα γόνατο και μία το άλλο και η ώρα όλο και περνούσε και τα δικά μου λόγια προσευχής τελείωσαν. Τότε πρόσεξα με την άκρη του ματιού μου τον πατέρα Ιωάννη, που όλη αυτή την ώρα δεν είχε κάνει την παραμικρή κίνηση, να κλαίει. Έκλαιγε και προσευχόταν για την δική μου μάνα περισσότερο από εμένα. Αυτή η προσευχή κράτησε περίπου μισή ώρα.
Όταν σηκωθήκαμε μας ξεπροβόδισε και μας είπε πως όλα θα πάνε καλά. Οι επόμενες ιατρικές εξετάσεις έδειξαν το αποτέλεσμα της προσευχής του αγίου ανθρώπου. Ήταν όλες άριστες!
