«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
Ἀφ᾿
ὅτου δύο ἄνθρωποι διαφορετικοῦ φύλου συνδέονται διά τοῦ Μυστηρίου τοῦ γάμου, ἀποτελοῦν
πλέον μία ξεχωριστή κοινωνία μεταξύ τους καί μέ τόν Θεόν. Χωρίς τόν Θεόν ἡ ἐπικοινωνία
καί σχέσις μεταξύ τους εἶναι μόνον σαρκική καί βιολογική, ἐνῶ, ἐάν ἔχουν ὡς
κέντρο τῆς ζωῆς τους τόν Χριστό, τότε διάγουν ἐκκλησιαστικό βίο μέ προοπτική νά
ἐπιτύχουν καί τοῦ ποθουμένου, πού εἶναι ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς τους.
Για
νά διατηροῦν καθημερινά ἔντονή τήν σχέσι τους μέ τόν Θεόν, ὀφείλουν νά τόν ἐνθυμοῦνται,
ἀναφερόμενοι στήν ἐπανάληψι τοῦ Ὀνόματός του. Διότι, κατά τόν ἅγιο Ἰωάννη τῆς
Κλίμακος, προσευχή σημαίνει μνήμη τοῦ Θεοῦ.
Ὅπως
καί στήν μεταξύ τους διατήρησι τῆς ἀμοιβαίας ἀγάπης, ὀφείλουν νά ἐκφράζουν τήν ἀγάπη
τους ποικιλοτρόπως, ἔτσι καί διά τήν ἀγάπη τους πρός τόν Θεόν, πρέπει νά τόν
σκέπτονται. Νά ἀναφέρονται νοερῶς καί καρδιακῶς πρός Αὐτόν. Νά Τόν ἀναγνωρίζουν
ὡς τόν μεγάλο τους Διδάσκαλο, χορηγό τῶν ἀγαθῶν, εὐεργέτη, βοηθόν καί Σωτῆρα τους.
Ἐπειδή,
στήν ζωή τους, θά ἔχουν νά ἀντιμετωπίσουν, ποικίλα προβλήματα, διά τά ὁποῖα
χρειάζεται μία χειραγώγησις ἀπό κάποιον, ἡ προσευχή τους πρός τόν Θεόν, θά εἶναι
τό μέτρον ἐπιλύσεως αὐτῶν τῶν προβλημάτων τους. Καταφεύγουν μέ ἐμπιστοσύνη στόν
Ἰησοῦ Χριστό καί Θεό μας, διότι γνωρίζουν ὅτι θά λάβουν τήν θεία βοήθειά του. Ἄλλωστε
καί ὁ Χριστός μας, ἐπειδή ἔζησε ὡς Θεάνθρωπος ἐπί τῆς γῆς, ἐγνώρισε τά
προβλήματα τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς καί ἀγάπησε τόν κάθε ἄνθρωπο. Ἀγάπησε τόν κάθε ἁμαρτωλό,
χωρίς νά τόν καταδικάσει ποτέ για τά λάθη καί τίς ἁμαρτίες του.
Κοντά
λοιπόν στόν Χριστό θά ἐναποθέσουν οἱ σύζυγοι τήν πᾶσαν ἀγωνίαν τους για ὅλες τίς περιπέτειες τοῦ βίου τους.
Εἶναι ἐπίσης ἀναγκαῖον νά ἀποκτήσουν καί ἕναν Πνευματικόν ἐξομολόγον, ὁ ὁποῖος
θά τούς συμβουλεύει καί θά τούς συγχωρεῖ τίς ἁμαρτίες μέσῳ τοῦ μυστηρίου τῆς ἐξομολογήσεως.
Διά
τῆς προσευχῆς τους στόν Θεό οἱ γονεῖς
γίνονται δυνατώτεροι καθημερινά. Μπαίνουν στόν ἀγῶνα για τήν ἐπιβίωσι καί τήν
δημιουργία μέ τήν ἐλπίδα ὅτι στό τιμόνι τῆς ζωῆς τους θά εἶναι ὁ κυβερνήτης τῶν
ψυχῶν τους, ὁ Χριστός. Δέν ἀπελπίζονται μπροστά στις ὅποιες φουρτοῦνες, διότι
καταφεύγουν συχνά πυκνά στόν Ἀναστάντα Κύριόν μας καί ζητοῦν μέ ταπείνωσι καί ἐμπιστοσύνη
τήν βοήθειά του. Πλησίον τους στέκει καί ὁ Πνευματικός τους, τοῦ ὁποίου ἡ
προσφορά εἶναι θεμελιώδης για τήν πρόοδο τῶν γονέων καί τήν ἐν συνεχείᾳ ἀπόκτησι
τέκνων.
Μον. Δαμασκηνός Γρηγοριάτης
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
