Ἡγουμένου τῆς Λαύρας τοῦ Κιέβου, ἠλεκτρονικὸν «Βραχιολάκι»,
πρὶν ὁδηγηθῆ εἰς τὸν κατ’ οἶκον περιορισμόν του.
Ἠθικός αὐτουργός αὐτοῦ τοῦ σκανδάλου ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος!
Ἡ ἐπικράτησις τῆς συλλογικῆς Δύσεως σημαίνει καταπόντισις τῆς Πίστεως
καί τῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποίαν μᾶς ἐκληροδότησαν οἱ Πατέρες
Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΝΕΟΝ ΣΧΙΣΜΑ!
Τοῦ κ. Γεωργίου Κ. Τραμπούλη, θεολόγου
Ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος τήν Τετάρτη 15/3 πραγματοποίησε ὁμιλία στήν “26η Εὐρασιατική Οἰκονομική Σύνοδο Κορυφῆς” στήν Κωνσταντινούπολη, στήν ὁποία μεταξύ τῶν ἄλλων ἀνέφερε ὅτι «Εἴμαστε ὑπόλογοι γιά τήν ζημιά πού προκαλοῦμε στόν κόσμο μας, τόσο γιά τόν ἀνθρώπινο θάνατο ὅσο καί γιά τήν περιβαλλοντική καταστροφή. Ὡς πολιτικοί καί θρησκευτικοί ἡγέτες, πρέπει πάντα νά ὑποστηρίζουμε τήν εἰρήνη καί ὄχι τήν σύγκρουση, τήν ζωή καί ὄχι τόν θάνατο, τήν διατήρηση καί ὄχι τήν καταστροφή… Εἴμαστε ὅλοι ὑπεύθυνοι γιά τήν βία πού ἀσκεῖται στούς ἀδελφούς καί τίς ἀδελφές μας…».
Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος μέ τήν ὁμιλία του ἀναφέρεται στόν πρόεδρο τοῦ Ρωσικοῦ κράτους Βλαντιμήρ Πούτιν καί στόν πόλεμο στήν Οὐκρανία. Δέν γνωρίζουμε μέχρι ποίου σημείου εἶναι ὑπόλογος ὁ πρόεδρος Πούτιν γιά τόν ἀνθρώπινο θάνατο, ὅταν ἡ στρατιωτική ἐπιχείρηση στόχο ἔχει νά ἐλευθερώση τίς ρωσόφωνες περιοχές τῆς Οὐκρανίας πού καταδυναστεύονταν ἀπό τό ναζιστικό καθεστώς τοῦ Κιέβου καί νά διασφαλίση τήν ἐθνική ἀσφάλεια καί ἀνεξάρτητη ὑπόσταση τῆς χώρας του, ὅμως ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος μέ τίς πράξεις καί τούς λόγους του θεωρεῖται ἀφενός ὡς ἠθικός αὐτουργός τοῦ πολέμου, ἀφετέρου ὡς βασικός ὑπόλογος γιά τήν βαθειά κρίση πού ἔχει ξεσπάσει στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τά τελευταῖα χρόνια. Μία κρίση ἡ ὁποία ἔχει σχίσει στά δύο τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ δημιουργία ἑνός εἴδους θρησκευτικοῦ “σιδηροῦ παραπετάσματος”
Καί ἐνῶ ὁ Πατριάρχης στίς 15/3 δήλωνε ὅτι «πρέπει πάντα νά ὑποστηρίζουμε τήν εἰρήνη καί ὄχι τήν σύγκρουση», πέντε ἡμέρες ἀργότερα, στίς 20/3, μέ τό ταξίδι του στήν Λιθουανία καί τήν ἀνακοίνωση γιά τήν δημιουργία Ἐξαρχίας ὑπό τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως, ὁ Πατριάρχης κάνει ἕνα ἀκόμη βῆμα πρός τήν ἐμβάθυνση τοῦ σχίσματος μεταξύ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν, Κωνσταντινουπόλεως καί Μόσχας.
Μετά τήν ἵδρυση τῆς σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας τό Φανάρι προχωρᾶ στήν ἵδρυση μίας νέας σχισματικῆς ὀρθόδοξης δομῆς, παρ’ ὅτι ἡ συντριπτική πλειοψηφία τῶν ὀρθοδόξων κληρικῶν καί λαϊκῶν παραμένουν πιστοί στήν κανονική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Λιθουανίας, ἡ ὁποία βρίσκεται ὑπό τήν δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας. Ἀναφέρθηκε σχετικά σέ ἀνακοίνωση τῆς Μητροπόλεως Βίλνα τῆς Λιθουανίας ὅτι «ἡ ἀπόλυτη πλειοψηφία τῶν Ὀρθοδόξων λαϊκῶν καί κληρικῶν, παραμένει πιστή στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Λιθουανίας, ἡ ὁποία βρίσκεται ὑπό τήν κανονική δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας».
Ἡ πρωθυπουργός τῆς Λιθουανίας Ingrida Simonyte, σημειώνει τό ρωσικό ἱστολόγιο ria στίς 22/3, τό 2022 εἶχε ὑποστηρίξει τήν μεταφορά τῆς ἐπισκοπῆς Βίλνα τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας στήν δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Ἐπιστολή μέ αὐτό τό αἴτημα παράδωσε στήν συνέχεια ὁ Πρέσβης τῆς Λιθουανίας στήν Τουρκία στόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο. Παρατηρεῖται δηλαδή ἡ ἴδια διαδικασία, τό ἴδιο σενάριο, πού ἔχει χαρτογραφηθῆ, προακολουθηθῆ στήν περίπτωση τῆς Οὐκρανίας ἀλλά καί τῶν Σκοπίων, ὅπου ἡ ἤδη φιλοδυτική πολιτική ἡγεσία τῆς χώρας, παρακάμπτοντας τήν νόμιμη ἐκκλησιαστική διοίκηση, προχωρᾶ σέ παράνομες καί αὐθαίρετες ἐκκλησιαστικές ἀλλαγές μέσῳ τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Μέ σκοπό βέβαια ἐκ μέρους τοῦ Πατριαρχείου τήν δημιουργία ἑνός εἴδους θρησκευτικοῦ “σιδηροῦ παραπετάσματος” γύρω ἀπό τήν ὀρθόδοξη Ρωσία, τήν ἐνίσχυση τῆς ρωσοφοβίας καί τήν περαιτέρω ἀπομόνωση τῆς Ρωσίας καί ἐν προκειμένῳ τῆς Ὀρθόδοξης Ρωσικῆς Ἐκκλησίας.
Οἱ κληρικοί ἐξεδιώχθησαν διά τήν διάπραξιν
σοβαρῶν ἐκκλησιαστικῶν ἐγκλημάτων
Ἡ νέα παράνομη ὀρθόδοξη δομή ἔχει ὡς βάση της πέντε ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἔλθει σέ ρήξη καί ἀποσχηματίσθηκαν ἀπό τήν κανονική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Λιθουανίας, διότι ἄσκησαν κριτική στόν Ρῶσο Πατριάρχη γιά τήν ὑποστήριξή του στήν στρατιωτική ἐπιχείρηση στήν Οὐκρανία, ἀναφέρει δημοσίευμα τοῦ ἱστολογίου «Φῶς Φαναρίου». Στούς πέντε ἱερεῖς ἔχει παραχωρηθῆ σήμερα ἀπό τό λιθουανικό κράτος ναός γιά τίς λειτουργικές τους ἀνάγκες.
Τό ἱστολόγιο Delfi ru σέ δημοσίευμά του στίς 17/3 σχετικά μέ τήν ἀποπομπή τῶν Λιθουανῶν ἱερέων μεταξύ τῶν ἄλλων ἀναφέρει ὅτι «Ἡ Λιθουανική Ὀρθόδοξη Ἀρχιεπισκοπή ἔχει ἐπανειλημμένα τονίσει ὅτι τό ἐκκλησιαστικό δικαστήριο ἐξέτασε τίς πράξεις τῶν προαναφερθέντων κληρικῶν ἀποκλειστικά στό ἐπίπεδο τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ κανονικοῦ δικαίου. Ἡ ἀντιπολεμική τους θέση δέν ἐπηρέασε τήν ἀπόφαση. Ἐπιπλέον, ἡ στάση τῶν πρώην ἱερέων ἀπέναντι στόν πόλεμο στήν Οὐκρανία δέν διαφέρει ἀπό τήν θέση τῆς Λιθουανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Οἱ πρώην κληρικοί γνωρίζουν καλά ὅτι ἡ Λιθουανική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει καταδικάσει τήν ἐπίθεση καί τόν πόλεμο κατά τῆς Οὐκρανίας τήν ἑπόμενη κιόλας ἡμέρα ἀπό τήν ἔναρξή του. Ὁ Μητροπολίτης Innokenty καταδίκασε τόν πόλεμο καί ἐξέφρασε τήν διαφωνία του μέ τήν θέση τοῦ Πατριάρχη Κυρίλλου στίς ἐπίσημες δηλώσεις του πού ἔκανε τόν Μάρτιο καί τόν Ἀπρίλιο τοῦ περασμένου ἔτους.
Οἱ πρώην κληρικοί ἐκδιώχθηκαν ἀπό τήν ἱερωσύνη γιά τήν διάπραξη πολλῶν σοβαρῶν ἐκκλησιαστικῶν ἐγκλημάτων. Οἱ δραστηριότητές τους ἐξετάστηκαν λεπτομερῶς ἀπό τό ἐκκλησιαστικό δικαστήριο, τό ὁποῖο ἐπιβεβαίωσε τά γεγονότα τῆς παραβίασης τοῦ ἱερατικοῦ ὅρκου καί τῆς ψευδορκίας, τῆς ἀνυπακοῆς στόν ἐπίσκοπο καί τῆς διεξαγωγῆς δημόσιων δραστηριοτήτων χωρίς τήν εὐλογία τοῦ ἐπισκόπου τους, συνωμοσία κατά τοῦ ἐπισκόπου καί τῶν κληρικῶν τῆς Λιθουανικῆς Ἐκκλησίας, καθώς καί τήν διασάλευση τῆς εἰρήνης στήν ἐκκλησιαστική κοινότητα, σχισματικές δραστηριότητες, πρόθεση καί ὀργάνωση μετάθεσης σέ ἄλλη ἐκκλησιαστική δικαιοδοσία χωρίς τήν εὐλογία τοῦ ἐπισκόπου τους, καθώς καί ἡ συμμετοχή τους στήν ἐκστρατεία δυσφήμισης τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν ἐπισκόπων της καθώς καί τῶν ἄλλων κληρικῶν».
Μέ αὐτούς τούς καθηρημένους ἱερεῖς ἦλθε σέ κοινωνία ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος κατά τήν παραμονή του στήν Λιθουανία, τούς ὁποίους ἀποκατέστησε καί σκοπεύει νά ἱδρύση Ἐξαρχία. Δήλωσε χαρακτηριστικά ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, «τούς συναντήσαμε, τούς εὐλογήσαμε πατρικῶς, τούς ἐνισχύσαμε πνευματικῶς, γιά νά συνεχίσουν τήν πολύτιμη γιά τήν Ἐκκλησία διακονία τῶν ὀρθοδόξων ἀδελφῶν μας στήν Λιθουανία», σημειώνει τό ἐκκλησιαστικό πρακτορεῖο Δόγμα.
Ἡ νέα παπική ἐκκλησιολογία
καί τά παράνομα προνόμια
Πρέπει νά σημειωθῆ ὅτι ἡ ὅποια προσπάθεια παρέμβασης τῆς κρατικῆς ἐξουσίας καί ἐν προκειμένῳ τῆς Λιθουανίας στά ἐσωτερικά ἐκκλησιαστικά ζητήματα μίας Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἀποτελεῖ παράνομη πράξη, ἀφοῦ τό καθεστώς τῆς Ἐκκησίας ἀλλά καί οἱ ὅποιες ἀποφάσεις της καθορίζονται ἀπό τήν ἴδια τήν Ἐκκλησία καί ὄχι ἀπό τίς κοσμικές ἀρχές. Παρόμοια παράνομη πράξη εἶχε ἐκδηλωθῆ τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2022 στήν Βαλτική χώρα τῆς Λετονίας, ὅταν ὁ πρόεδρός της εἶχε εἰσαγάγει τροπολογία στό κοινοβούλιο γιά τόν διαχωρισμό τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἀπό τό Πατριαρχεῖο Μόσχας, στό ὁποῖο ἔχει τήν ἀναφορά της, μέ τό πρόσχημα τῆς ἐθνικῆς ἀσφάλειας καί τήν ἀποτροπή τῆς ὅποιας ἐπιρροῆς ἀπό τήν Ρωσία.
Κανείς δέν ἐγγυᾶται πλέον ὅτι αὔριο ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος δέν θά προσπαθήση νά δημιουργήση παρόμοιες παράνομες ὀρθόδοξες δομές καί σέ ἄλλα κράτη, παρακάμπτοντας τήν μητέρα Ἐκκλησία, βρίσκοντας κάποιο πρόσχημα ἤ χρησιμοποιώντας κάποιους καθηρημένους ἱερεῖς. Στήν Λευκορωσία ἤ σέ κάποιο Βαλτικό κράτος, πού βρίσκονται ὑπό τήν κανονική δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, εἴτε στό Μαυροβούνιο, πού βρίσκεται ὑπό τήν δικαιοδοσία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας, εἴτε ἀκόμα καί στήν βόρεια Ἑλλάδα, ἐπεμβαίνοντας στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Ἀφοῦ ἡ νέα παπική ἐκκλησιολογία τοῦ Φαναρίου καί τά παράνομα προνόμια τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως δίνουν τήν δυνατότητα ἐπέμβασης στίς ἄλλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες.
Ἡ ἀνάδειξη μίας ὁρατῆς κεφαλῆς, ἑνός ὀρθοδόξου οἰκουμενικοῦ πάπα, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ ἔκφραση τῆς ἑνότητας καί τῆς καθολικότητας μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί μέ τόν ὁποῖο ὅποιος δέν ἔχει κοινωνία βρίσκεται ἐκτός Ἐκκλησίας, φάνηκε καθαρά γιά πρώτη φορά στήν σύνοδο τῆς Κρήτης καί ἀπό τότε γίνεται ὅλο καί πιό ἀντιληπτό. Πρόκειται γιά ἕνα πρωτεῖο, τό ὁποῖο διασφαλίζει ἕνα ἔκκλητο τύπου παπικοῦ ἐπισκόπου Ρώμης, ὅπου οἱ ἁπανταχοῦ τῆς γῆς διάκονοι, πρεσβύτεροι καί ἐπίσκοποι ἔχουν ὡς τελική ἀναφορά στά ζητήματά τους στόν παγκόσμιο ἡγεμόνα, τόν πάπα τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Γιά αὐτό καί ἀπευθύνθηκαν οἱ πέντε καθηρημένοι Λιθουανοί ἱερεῖς στόν Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.
Εἶναι φανερό ὅτι ἡ τάξη προτεραιότητος μεταξύ τῶν ἐπισκόπων δέν προκύπτει πλέον ἀπό τήν κοινωνία ἀγάπης, ἀλλά ἀπό τό προβάδισμα ἑνός Πρώτου, κάτι τό ὁποῖο συνεπάγεται μία ἱεραρχική πυραμίδα, ἑνός Πρώτου πού ἐπιβάλλει τήν ὑποταγή τῶν πολλῶν στό πρόσωπό του. Εἶναι σαφές ὅτι ἔχει ἐπωασθῆ στήν ἐποχή μας μία πραγματικότητα ὁλοκληρωτισμοῦ, ὅπου κάθε τοπική Ἐκκλησία ἀντί νά ζῆ μέ τήν συναίσθηση τῆς καθολικότητας καί τῆς ἑνότητας, εἶναι ὑποχρεωμένη νά ἀκολουθῆ τίς προσταγές ἑνός Πρώτου.
Ὁ Πατριάρχης ἔχει εἰσαγάγει τό πολύπαθον Πατριαρχεῖον
εἰς ἐπικίνδυνα καί ἀχαρτογράφητα νερά
Ἡ ἐπιβολή τοῦ πρωτείου τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως καί ἡ βατικανοποίηση τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, ἐπιτάσσει τήν ὑπονόμευση τῶν πολλῶν καί τόν παθητικό ρόλο τῆς ὑποταγῆς τους. Καί ἐπειδή ἡ Ἐκκλησία τῆς Μόσχας εἶναι ἡ μόνη πού μπορεῖ νά ὑπονομεύση τούς σχεδιασμούς τοῦ Φαναρίου, τό Πατριαρχεῖο μέ τήν δημιουργία παράνομων ὀρθοδόξων δομῶν κινεῖται πρός τήν περιθωριοποίηση καί στήν συνέχεια στήν ἀποπομπή της ἀπό τήν καθ’ ὅλη Ἐκκλησία, ἐάν βέβαια προλάβη. Τήν ἴδια στιγμή, οἱ δομές αὐτές ἀποτελοῦν καί παίγνιο τῆς κάθε τοπικῆς φιλοδυτικῆς πολιτικῆς ἐξουσίας, πού διάκειται ἐχθρικά πρός τό ρωσικό κράτος, ὑποκινούμενη βέβαια ἀπό τούς ἀμερικανικούς γεωπολιτικούς σχεδιασμούς. Δέν εἶναι ἄλλωστε τυχαῖο ὅτι ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος κατά τήν παραμονή του στήν Λιθουανία, ἐνῶ εἶχε συναντήσεις μέ τόν πρόεδρο καί τήν πρωθυπουργό τῆς χώρας, μέ τόν παπικό ἀρχιεπίσκοπο Βίλνιους, τούς πρέσβεις τῆς Ἑλλάδος, τῆς Τουρκίας ἀλλά καί τῶν Η.Π.Α!, δέν συναντήθηκε μέ τόν Ὀρθόδοξο Μητροπολίτη Βίλνας Ἰννοκέντιο, πού προΐσταται τῆς τοπικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Στήν νέα πραγματικότητα πού ζοῦμε στήν ἐποχή μας ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἀποτελέσει κρίσιμη παράμετρο τῆς πολεμικῆς πραγματικότητας καί διπλωματίας καί διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἔχει εἰσαγάγει τό πολύπαθο Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως σέ πολύ ἐπικίνδυνα καί ἀχαρτογράφητα νερά, ἐκμεταλλευόμενος τούς κανόνες αὐτῆς τῆς νέας πραγματικότητας, ἀλλά ταυτόχρονα καθορίζοντας μέρος καί τῶν κανόνων αὐτῆς. Ἡ κατάληξη ὅμως θέλουμε δέν θέλουμε θά εἶναι ἤ ἡ ἐπικράτηση τῆς Ρωσίας, πού σημαίνει καταπόντιση τοῦ ἰδίου τοῦ Πατριάρχου καί τοῦ Φαναρίου, ὅπως τό γνωρίζουμε σήμερα ἤ ἡ ἐπικράτηση τῆς συλλογικῆς Δύσης, πού στήν περίπτωση αὐτή σημαίνει καταπόντιση τῆς Πίστεως καί τῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποία μᾶς κληροδότησαν οἱ Πατέρες. Θέλουμε να πιστεύουμε ὅτι τό δεύτερο δέν θά τό ἐπιτρέψη ὁ Θεός.
