Οἰκουμενιστικὴ συμπροσευχὴ ἐπραγματοποιήθη τὴν 24ην Ἰανουαρίου 2023 εἰς τὸν Ἅγιον Νικόλαον Νέας Ὑόρκης, ἡ ὁποία ἀποδεικνύει διὰ ποῖον λόγον κατεσκευάσθη ὁ ἱ. ναὸς αὐτὸς ὡς πλέον «ἐθνικὸ προσκύνημα». Ἄλλωστε ὁ ἴδιος ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς, εἰς τοὺς λόγους τοὺς ὁποίους ἀπηύθυνε, προσεκάλεσεν ὅλους ἀνεξαρτήτως οἵασδήποτε πίστεως! Αὐτὸ μᾶλλον ἑρμηνεύει καὶ ἡ ἀποστροφὴ τοῦ λόγου του ὅτι πλέον ὁ ἱ. ναὸς αὐτὸς «εἶναι πολὺ περισσότερα ἀπὸ ἕνα μικρὸ νησὶ πίστης»…
Εἶναι ὄντως λυπηρὸν αἱ ἁγιογραφίαι νὰ καταλήγουν εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ οἰκουμενισμοῦ… Διὰ αὐτὸν τὸν σκοπὸν ἐκοπίασεν ὁ ἁγιογράφος; Ὁ ἁγιογράφος δὲν ἀντελήφθη ποτὲ ποίαν ὑπηρεσίαν καὶ εἰς ποίους τὴν προσέφερεν;
Ὡσαύτως πρόδηλον ἀπὸ τοὺς λόγους τοῦ Ἀμερικῆς εἶναι ἡ ἐξομοίωσις Ὀρθοδόξων καὶ αἱρετικῶν: εἶναι ὅλοι μαθηταὶ τοῦ Χριστοῦ! δίδουν ὅλοι ὁμοθυμαδὸν τὴν κοινὴν μαρτυρίαν!
Ποῖος ὅμως εἶναι ὁ Καρδινάλιος Ντόλαν, τοῦ ὁποίου τὰ λόγια θεωρεῖ πηγὴν ἐμπνεύσεως ὁ Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρος; Ἰδού, δημόσια γεγονότα:
«Τὸν Μάιο τοῦ 2012, οἱ New York Times ἀποκάλυψαν ὅτι ἡ Ἀρχιεπισκοπὴ τοῦ Μιλγουόκι, μὲ ἐπικεφαλῆς τότε τὸν Ντόλαν, εἶχε πληρώσει ὁρισμένους βιαστὲς ἱερεῖς –ἂν καὶ εἶχαν ἤδη ἀπολυθεῖ ἀπὸ τὰ ἱερατικά τους καθήκοντα– ἕως καὶ 20.000 δολάρια γιὰ νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν ἱερωσύνη ἀμέσως ἀντὶ νὰ ἀναγκάσει τὴν ἐκκλησία νὰ ξεκινήσει χρονοβόρες καὶ δαπανηρὲς διαδικασίες καθαιρέσεως ἐναντίον τους…
Τὸν Ἰούλιο τοῦ 2013, ἔγγραφα ποὺ δημοσιοποιήθηκαν κατὰ τὴ διάρκεια τῆς διαδικασίας πτώχευσης γιὰ τὴν Ἀρχιεπισκοπὴ τοῦ Μιλγουόκι, ἔδειξαν ὅτι ὁ Ντόλαν εἶχε ζητήσει ἄδεια νὰ μεταφέρει 57 ἑκατομμύρια δολλάρια σὲ ἐκκλησιαστικὰ κεφάλαια, γιὰ νὰ ἀποτρέψει τὴν πρόσβαση σὲ αὐτὰ ἀπὸ θύματα κακοποίησης ἀπὸ κληρικούς…».
Ὅσον ἀφορᾶ τὸν προτεστάντην «Ἐπίσκοπον» κ. Andrew Dietsche, εἰς τὸν ὁποῖον ὁ Ἀμερικῆς ἀπένειμε τὰ εὔσημα διὰ τὴν «ἀφοσιωμένη ὑπηρεσία» του, ἀρκεῖ νὰ ὑπομνήσωμεν ὅτι ἡ λεγομένη «Ἐπισκοπικὴ Ἐκκλησία» εἶναι μία ἐκ τῶν πλέον ὑπερμάχων τῶν δικαιωμάτων τῶν ὁμοφυλοφίλων…
Παραθέτομεν ἀποσπάσματα εἰς μετάφρασιν τοῦ ἐναρκτηρίου καὶ καταληκτηρίου λόγου τοῦ Ἀμερικῆς κατὰ τὴν συμπροσευχήν:
«Ἐναρκτήριος λόγος
Ἀγαπητοὶ ἀδελφὲς καὶ ἀδελφοὶ ἐν Κυρίῳ,
Σήμερα, εἶναι μεγάλη μου χαρὰ νὰ σᾶς καλωσορίσω ὅλους στὸν Ἑλληνορθόδοξο Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου καὶ στὸ Ἐθνικὸ Προσκύνημα, τὸ ὁποῖο ὁλοκληρώθηκε μόλις πέρυσι μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ μὲ τὶς μεσιτεῖες τοῦ Θαυματουργοῦ Ἱεράρχη τῶν Μύρων, γιὰ τὸν ὁποῖο καὶ ὀνομάστηκε.
Ὅπως γνωρίζετε, ἡ ἀρχικὴ Ἐκκλησία καταστράφηκε στὶς 9/11, ὅταν ἔπεσε ὁ Νότιος Πύργος. Ἦταν ἕνα μικρὸ νησὶ πίστης καὶ ἀφοσίωσης σὲ μία θάλασσα ἐμπορίου καὶ βιομηχανίας. Σήμερα, βρίσκεται στὸ ἀνακατασκευασμένο Παγκόσμιο Κέντρο Ἐμπορίου ὡς τὸ ἴδιο νησὶ τῆς πίστης, ἀλλὰ εἶναι ἐπίσης πολὺ περισσότερα.
Ὡς Ἱερὸ γιὰ τὸ Ἔθνος, χτισμένο ἀπὸ τὸ ἴδιο μάρμαρο μὲ τὸν Παρθενώνα τῆς Ἀθήνας, καὶ πλήρως φωτισμένο ἀπὸ τὴν ἰδιοφυΐα ἑνὸς Ἀθωνίτη ἁγιογράφου – τῆς μοναδικῆς Ἐκκλησίας στὸ δυτικὸ ἡμισφαίριο ποὺ εἶναι τόσο στολισμένη – αὐτὸ τὸ μέρος εἶναι σίγουρα τὸ κατάλληλο σκηνικὸ γιὰ τὶς κοινὲς καὶ οἰκουμενιστικὲς προσευχές μας.
Γιατί εἴμαστε συγκεντρωμένοι στὸ Ground Zero («σημεῖο μηδὲν») – τὸ ἐπίκεντρο τῆς ἱστορίας τοῦ 21ου Αἰώνα – ὅπου ἕνα ἔγκλημα ἀνείπωτης καταστροφῆς καὶ μίσους ἄλλαξε τὴν πορεία τῶν ἀνθρώπινων γεγονότων στὴν ἐποχή μας. Ἂν ἡ 11η Σεπτεμβρίου μᾶς δίδαξε κάτι, εἶναι ὅτι ἡ ἀντικειμενοποίηση τοῦ «ἄλλου» ὁδηγεῖ στὶς πιὸ ἀπάνθρωπες συνέπειες.
Οἱ προσευχές μας ἀπόψε ἀντικατοπτρίζουν τὴν κοινή μας φιλοδοξία ὡς Χριστιανῶν νὰ «κάνουμε τὸ καλὸ» καὶ νὰ «ἀναζητοῦμε δικαιοσύνη», σύμφωνα μὲ τὸ προφητικὸ κάλεσμα ποὺ εἶναι τὸ θέμα μας.
Στεκόμενοι ἐδῶ, σὲ ἕνα μέρος ὅπου διαπράχθηκε τέτοιο τερατῶδες κακό, καὶ ὅπου χιλιάδες συμπολίτες μας –κάθε φυλῆς, θρησκείας καὶ ἐθνότητας– στερήθηκαν τὴν ἀνθρωπιὰ καὶ τὴ δικαιοσύνη τους, μᾶς καλεῖ νὰ ἀπαντήσουμε σὲ αὐτὸ τὸ κάλεσμα τοῦ προφήτη.
Εἶναι σαφὲς σὲ ὅλους ὅτι ἡ χριστιανικὴ ἑνότητα χρειάζεται τώρα περισσότερο ἀπὸ ποτέ, εἰδικὰ καθὼς βλέπουμε τὸν ρατσισμὸ νὰ αὐξάνεται στὴ γῆ μας. Ὡς ἡγέτες θρησκευτικῶν κοινοτήτων –ἰδιαίτερα κοινοτήτων ποὺ φέρουν τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοὺ– ἐπωμιζόμαστε τὴν εὐθύνη νὰ κάνουμε κοινὴ μαρτυρία γνωστὴ στὸν κόσμο, ὅτι δὲν θὰ πάψουμε ποτὲ νὰ ἐπιδιώκουμε τὸ σωστὸ καὶ δίκαιο καὶ νὰ κάνουμε τὸ καλό.
Ὡς ἐκ τούτου, εἶστε ὅλοι εὐπρόσδεκτοι –ὅπως εἶναι κάθε ἄτομο ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ θρήσκευμά του– σὲ αὐτὸν τὸν τόπο μνήμης, ὅπου ἐκεῖνοι ποὺ ἔδωσαν τὸ ἔσχατο μέτρο μὲ θαρραλέες καὶ ἀνιδιοτελεῖς πράξεις ἡρωισμοῦ, μνημονεύονται στοὺς ἴδιους τοὺς τοίχους.
Εἴθε οἱ προσευχές μας νὰ ἑνωθοῦν μὲ τὴ μνήμη τους καὶ μακάρι νὰ προσπαθοῦμε πάντα νὰ αὐξάνουμε σὲ πίστη καὶ κοινωνία ὁ ἕνας μὲ τὸν ἄλλον – ὄχι μόνο σὲ αὐτὴν τὴν ὀκτάβα ἡμερῶν, ἀλλὰ σὲ κάθε χρόνο καὶ τόπο – γιὰ νὰ δώσουμε μαρτυρία ὅτι εἴμαστε, στὴν πραγματικότητα, Μαθητές Του.
Καλῶς ἦρθες, ἀγαπητὴ ἐν Χριστῷ οἰκογένεια.
Καταληκτήριος λόγος
Ἀγαπημένοι μου φίλοι,
προτοῦ ἀναχωρήσουμε εἰρηνικὰ – γιὰ νὰ δείξουμε τὴν ἑνότητα, γιὰ τὴν ὁποία προσευχηθήκαμε καὶ γιὰ τὴν ὁποία ὁ ἀγαπημένος μας ἀδελφός, ὁ Καρδινάλιος Ντόλαν, μᾶς ἔχει χαρίσει ἐμπνευσμένους λόγους – ἐπιτρέψτε μου εὐγενικὰ ἕνα σημεῖο, γιὰ τὸ ὁποῖο ἔχω προσωπικὸ προνόμιο.
Ὁ Ἐπίσκοπος Andrew Dietsche ὁλοκληρώνει τὴ θητεία τῆς Ἀρχιποιμαντικῆς του διακονίας ὡς Ἐπίσκοπος Νέας Ὑόρκης τῆς Ἐπισκοπικῆς Ἐκκλησίας. Ἐκ μέρους ὅλων τῶν ἀδελφῶν ποὺ συγκεντρώθηκαν ἐδῶ σήμερα, θὰ ἤθελα νὰ ἐκφράσω τὴ βαθιά μας εὐγνωμοσύνη σὲ ἐσᾶς, ἀδελφὲ Andrew, γιὰ τὴν ἀφοσιωμένη ὑπηρεσία σας στὴ Νέα Ὑόρκη καὶ στὸ ζήτημα τῶν ἀληθινῶν οἰκουμενιστικῶν προσπαθειῶν.
Ἐλᾶτε μπροστὰ καὶ λάβετε αὐτὴν τὴν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ Θαυματουργοῦ, ὡς ἕνα μικρὸ δεῖγμα τῆς ἐκτίμησής μας γιὰ τὰ πολλὰ δῶρα καὶ τὶς προσφορές σας.
«Νικόλας» κυριολεκτικὰ σημαίνει «ἡ νίκη τοῦ λαοῦ». Καὶ μὲ αὐτὸ τὸ σημάδι τῆς ἐκτίμησής μας, σᾶς εὐχόμαστε κάθε ἐπιτυχία καὶ εὐημερία ἄνωθεν καθὼς πηγαίνετε ἀπὸ πίστη σὲ πίστη στὴ ζωή σας τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ὑπηρεσίας (Ρωμ. 1,17).
Σὲ εὐχαριστῶ, ἀγαπητέ μου ἀδελφέ, καὶ ὁ Κύριος νὰ σὲ εὐλογεῖ πάντα».
