Γενεὲς γενεῶν περίμεναν τὸ Χριστό, τὸ Σωτῆρα καὶ Λυτρωτὴ τοῦ κόσμον. ᾿Απ᾽ τὸν ᾿Αβραὰμ μέχρι τὸ Δαβὶδ γενεὲς δεκατέσσερες. Καὶ ἀπὸ τὸ Δαβὶδ μέχρι τὴν ἐξορία στὴ Βαβυλῶνα γενεὲς δεκατέσσερες. Καὶ ἀπὸ τὴν ἐξορία στὴ Βαβυλῶνα μέχρι τὸ Χριστὸ γενεὲς δεκατέσσερες. Θὰ νόμιζε κανείς, ὅτι ὁ Θεὸς λησμόνησε τὴν ὑπόσχεσί του. ᾿Αλλ᾽ ὁ Θεὸς δὲν λησμονεῖ. Ὅταν ἦλθε ὁ κατάλληλος καιρός, ὁ Θεὸς πραγματοποίησε τὴν ὑπόσχεσί του. Ἡ προσδοκία τόσων γενεῶν καὶ ἡ πιστότης τοῦ Θεοῦ μᾶς διδάσκουν νὰ ἔχωμε ὑπομονή, γιατὶ ὁ Θεὸς κάνει τὸ κάθε πρᾶγμα στὸν κατάλληλο καιρό. Ψυχή μου, ὑπόμεινον τὸν Κύριον!
ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ι. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, θεολόγου - φιλολόγου, "ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ", (Μαθήματα ᾿Αγιογραφικῶν κύκλων)