Ἡ Ἁγία Γραφὴ (ἢ ἁπλῶς Γραφὴ ἢ Βίβλος) ἀποτελεῖται ἀπὸ δύο μεγάλα βιβλία, τὴν Παλαιὰ Διαθήκη, ποὺ γράφτηκε πρὸ Χριστοῦ καὶ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον στὴν Ἑβραϊκὴ γλῶσσα, καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη, ποὺ γράφτηκε μετὰ Χριστὸν στὴν Ἑλληνικὴ γλῶσσα. Καθένα πάλι ἀπ᾽ τὰ δύο αὐτὰ μεγάλα βιβλία ἀποτελεῖται ἀπὸ πολλὰ μικρότερα βιβλία.
Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη ἀποτελεῖται ἀπὸ 49 μικρότερα βιβλία. Αὐτὰ εἶναι:
Γένεσις, Ἔξοδος, Λευϊτικό, ᾿Αριθμοί, Δευτερονόμιο, Ἰησοῦς Νανῇ, Κριταί, Ρούθ, Βασιλειῶν Α΄, Β΄, Γ', Δ΄, Παραλειπομένων Α’, Β΄, Ἔσδρας Α΄, Β΄, Νεεμίας, Τωβίτ, Ἰουδίθ, Ἔσθήρ, Μακκαβαίων Α’, Β΄, Γ΄, Ψαλμοί, Ἰώβ, Παροιμίες Σολομῶντος, Ἐκκλησιαστής, Ἄσμα ἀσμάτων, Σοφία Σολομῶντος, Σοφία Σειράχ, Ὡσηέ, ᾿Αμώς, Μιχαίας, Ἰωήλ, Ὀβδιού, Ἰωνᾶς, Ναούμ, ᾿Αββακούμ, Σοφονίας, ᾿Αγγαῖος, Ζαχαρίας, Μαλαχίας, Ἠσαΐας, Ἰερεμίας, Βαρούχ, Θρῆνοι Ἰερεμίου, Ἐπιστολὴ ᾿Ιερεμίου, Ἰεζεκιήλ, Δανιήλ.
Ἡ Καινὴ Διαθήκη ἀποτελεῖται ἀπὸ 27 μικρότερα βιβλία. Αὐτὰ εἶνε: Τὰ τέσσερα Εὐαγγέλια, ἤτοι κατὰ Ματθαῖον, κατὰ Μᾶρκον, κατὰ Λουκᾶν, κατὰ Ἰωάννην· Πράξεις ᾿Αποστόλων· οἱ 14 ἐπιστολὲς τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ἤτοι πρὸς Ρωμαίους, πρὸς Κορινθίους Α, Β΄, πρὸς Γαλάτας, πρὸς Ἐφεσίους, πρὸς Φιλιππησίους, πρὸς Κολασσαεῖς, πρὸς Θεσσαλονικεῖς Α΄, Β΄, πρὸς Τιμόθεον Α΄, Β', πρὸς Τίτον, πρὸς Φιλήμονα, πρὸς Ἑβραίους: οἱ 7) Καθολικὲς Ἐπιστολές, ἤτοι Ἰακώβου, Πέτρου Α΄, Β΄, Ἰωάννου Α΄, Β΄, Γ΄, Ἰούδα· καὶ ἡ ᾿Αποκάλυψις τοῦ ᾿Ιωάννου.
Τί σημαίνουν οἱ ὀνομασίες «Παλαιὰ Διαθήκη» καὶ «Καινὴ Διαθήκη»; «Παλαιὰ Διαθήκη» σημαίνει «παλαιὰ συμφωνία». Καὶ «Καινὴ Διαθήκη» σημαίνει «καινούργια συμφωνία». Ὁ Θεός, δηλαδή, ἔκανε δύο συμφωνίες μὲ τοὺς ἀνθρώπους, μία τὴν παλαιὰ ἐποχὴ μὲ τοὺς Ἑβραίους, καὶ μία ὕστερα μὲ ὅλο τὸν κόσμο.
Καὶ τί συμφωνήθηκε ἀνάμεσα στὸ Θεὸ καὶ στοὺς ἀνθρώπους; Νά τί συμφωνήθηκε: Οἱ ἄνθρωποι νὰ κάνουν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ ὁ Θεὸς νὰ τοὺς σώζῃ.
Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη περιέχει, πῶς ὁ Θεὸς δημιούργησε τὸ σύμπαν καὶ τὸν ἄνθρωπο: πῶς ὁ ἄνθρωπος στὴν ἀρχὴ ἦταν εὐτυχής: πῶς ἔπειτα ἁμάρτησε καὶ ἔχασε τὴν εὐτυχία του" πῶς ὁ Θεὸς θὰ ἔσωζε πάλι τὸν ἄνθρωπο: πῶς διάλεξε ἕνα λαό, τὸν Ἑβραϊκό, γιὰ νὰ φανερώσῃ σ᾽ αὐτὸν τὶς ἀλήθειες καὶ τὸ θέλημά του καὶ γιὰ νὰ προέλθῃ ἀπ᾽ αὐτὸν ὁ Σωτὴρ τῆς ἀνθρωτπότητος· πῶς προστάτευε, τιμωροῦσε καὶ παιδαγωγοῦσε αὐτὸ τὸ λαό· καὶ τὶ ἔλεγαν ὁ Νόμος καὶ οἱ Προφῆτες, ποὺ ἔδωσε ὁ Θεὸς σ᾽ αὐτὸ τὸ λαό.
Ὅλη ἡ Παλαιὰ Διαθήκη μπορεῖ νὰ συνοψισθῇ σὲ μιὰ λέξι: «Ἔρχεται!». Ποιός ἔρχεται; Ἔρχεται ὁ Μεσσίας, ὁ Χριστός, ἔρχεται ὁ Σωτὴρ τοῦ κόσμου. Αὐτὴ ἡ φωνὴ ἀκούεται ἀπ᾽ τὴν ἀρχὴ ὡς τὸ τέλος τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, στὴν ἀρχὴ ἀσθενέστερη καὶ κατόπιν ὅλο καὶ ἰσχυρότερη καὶ καθαρώτερη.
Ἡ Καινὴ Διαθήκη περιέχει, πῶς ἦρθε ὁ Χριστός, πῶς ἔζησε, τί κήρυξε, τί ἔπραξε, πῶς κάλεσε καὶ κατάρτισε ᾿Αποστόλους, πῶς πέθανε, πῶς ἀναστήθηκε, πῶς ἀναλήφθηκε στοὺς οὐρανούς, πῶς θὰ ἔρθῃ καὶ πάλι, πῶς ἔστειλε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα στοὺς ᾿Αποστόλους καὶ στὸν κόσμο, πῶς κήρυξαν καὶ ἔδρασαν οἱ ᾿Απόστολοι, πῶς ἱδρύθηκε ἡ Ἐκκλησία γιὰ τὴ σωτηρία καὶ τὴ δόξα μας, πῶς στερεώθηκε καὶ τί μέλλον θὰ ἔχῃ ἡ Ἐκκλησία.
Ἂν στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἀκούεται ἡ φωνὴ «Ἔρχεται!», στὴν Καινὴ Διαθήκη ἀκούεται ἡ φωνὴ «Ἦρθε!». Ἦρθε ὁ Σωτὴρ τοῦ κόσμου, ἦρθε ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἦρθε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.
Εἴδαμε σὲ γενικὲς γραμμές, τί περιέχει ἡ Αγία Γραφή, Παλαιὰ καὶ Καινὴ Διαθήκη.
Καὶ τώρα γεννᾶται τὸ ἐρώτημα: Ποιός ὁ σκοπὸς τῆς ᾿Αγίας Γραφῆς; Γιατί ὁ Θεὸς μᾶς ἔδωσε τὴν Ἁγία Γραφή;
Ὁ Θεός, ἀδελφοί μου, μᾶς ἔδωσε τὴν Αγία Γραφὴ ἀπὸ φιλανθρωπία, γιὰ νὰ μαθαίνωμε ἀλήθειες, μεγάλες ἀλήθειες, ποὺ εἶνε ἀναγκαῖες γιὰ τὴ ζωή, τὴ σωτηρία καὶ τὴ δόξα μας. ᾿Απ᾽ τὴν Αγία Γραφὴ μαθαίνουμε γιὰ τὸ Θεὸ καὶ τὴν ἀγάπη καὶ τὸ θέλημά του, γιὰ τὸν κόσμο, γιὰ τὸν ἄνθρωπο, γιὰ τὸν προορισμὸ τοῦ ἀνθρώπου, γιὰ τὴν ἁμαρτία καὶ τὴ δυστυχία, γιὰ τὴν ἁγιότητα καὶ τὴν εὐτυχία, γιὰ τὸ Χριστό, ποὺ εἶνε σαρκωμένος Θεός, γιὰ τὴ θυσία τοῦ Χριστοῦ χάριν τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου, γιὰ τὴν Ἐκκλησία, ποὺ εἶνε τὸ κράτος τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ κιβωτὸς τῆς σωτηρίας, γιὰ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ εἶνε τὰ μέσα τοῦ ἁγιασμοῦ, γιὰ τὴ μετὰ θάνατον ζωή, γιὰ τὴν κρίσι καὶ τὴν ἀνταπόδοσι, γιὰ ὅλα γενικῶς ὅσα πρέπει νὰ πιστεύωμε καὶ ὅσα πρέπει νὰ πράττωμε γιὰ ν᾿ ἀξιωθοῦμε σωτηρίας.
Χωρὶς τὴ Γραφή, οὔτε τί εἶνε ὁ Θεὸς θὰ γνωρίζαμε, οὔτε τί εἶνε ὁ ἄνθρωπος, οὔτε γιατί ζοῦμε, οὔτε γιατί πεθαίνουμε! Ἡ Γραφὴ μᾶς ἀποκαλύπτει τὰ πιὸ μεγάλα μυστικὰ καὶ τὰ πιὸ μεγάλα συμφέροντά μας, τὰ αἰώνια καὶ ἀληθινὰ συμφέροντά μας.
Τόσο μεγάλο, τόσο σπουδαῖο βιβλίο εἶνε ἡ Γραφή! Καὶ γι᾿ αὐτὸ εἶνε ἀνάγκη δική μας καὶ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ νὰ τὴ διαβάζωμε καὶ νὰ τὴ μελετοῦμε μέρα καὶ νύχτα: «Οὐκ ἀποστήσεται ἡ βίβλος τοῦ νόμου τούτου ἐκ τοῦ στόματός σου, καὶ μελετήσεις ἐν αὐτῇ ἡμέρας καὶ νυκτός, ἵνα εἰδῇς ποιεῖν πάντα τὰ γεγραμμένα: τότε εὐοδωθήσῃ καὶ εὐοδώσεις τὰς ὁδούς σου, καὶ τότε συνήσεις» (Ἰησ. Ναυῆ α΄’ 8). Θὰ μελετᾷς τὸ βιβλίο μου μέρα καὶ νύχτα, λέγει ὁ Θεός, γιὰ νὰ μαθαίνῃς καὶ νὰ ἐφαρμόζῃς ὅλα ὅσα γράφει.
Ἂν τὸ κάνῃς αὐτό, τότε καὶ σὺ θὰ πηγαίνῃς καλὰ καὶ οἱ ὑποθέσεις σου, τότε θὰ ἰδῇς προκοπή.
᾿Αλλὰ διαβάζουμε; ᾿Αλλὰ μελετοῦμε; ᾿Αλλὰ κατέχουμε τὴν Αγία Γραφὴ ἐμεῖς οἱ σημερινοὶ ᾿Ορθόδοξοι Ἕλληνες; Δυστυχῶς, ἐκτὸς ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, ἐμεῖς οἱ σημερινοὶ ᾿Ορθόδοξοι Ἕλληνες οὔτε ἐρευνοῦμε, οὔτε ἁπλῶς διαβάζουμε τὴν ᾿Αγία Γραφή. Πολλοὶ οὔτε ἔχουν ὁλόκληρη τὴν Ἁγία Γραφὴ στὸ σπίτι τους. Μερικοὶ οὔτε τὸ Εὐαγγέλιο ἔχουν. Καὶ μερικοὶ οὔτε κἂν γνωρίζουν ποιὸ βιβλίο εἶνε ἡ Ἁγία Γραφή, οὔτε τὸ εἶδαν ποτὲ στὰ μάτια τους ὁλόκληρο! Καὶ ἔπειτα παραπονούμεθα, γιατί δὲν βλέπουμε προκοπή, οὔτε σὰν ἄτομα, οὔτε σὰν οἰκογένειες, οὔτε σὰν κοινωνία, οὔτε σὰν Ἔθνος, οὔτε σὰν Ἐκκλησία, ἀλλὰ συνεχῶς βαδίζουμε ἀπ᾽ τὸ κακὸ στὸ χειρότερο. Καὶ ἔπειτα παραπονούμεθα, γιατί αὐξάνονται καὶ πληθύνονται οἱ αἱρετικοί, καὶ μάλιστα οἱ Χιλιασταί. Ἂς τὸ καταλάβωμε, ἀδελφοί μου! Ἂν δὲν ἀγαπήσωμε τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ δὲν γίνωμε Ἔθνος τῆς Βίβλου, πνευματικὴ προκοπὴ δὲν πρόκειται νὰ ἰδοῦμε. Ἢ ἀμφιβολία, ἡ ἀπιστία, ἡ σκληρότης, ἡ ἀσέβεια, ἡ ἀσυδοσία, ἡ ἀκολασία, τὰ ἐγκλήματα, τὰ δράματα, οἱ ἀπογοητεύσεις, ἡ ἀπελπισία καὶ οἱ αὐτοκτονίες θὰ αὐξάνουν καὶ οἱ αἱρετικοί, διαστρεβλωταὶ τῆς ᾿Αγίας Γραφῆς, θὰ παρασύρουν στὴν καταστροφὴ πλῆθος ᾿Ορθοδόξων, ποὺ ἔχουν ἄγνοια τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. [...]
Ἂς δείξωμε προθυμία γιὰ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, καὶ ὁ Θεός, διὰ πρεσβειῶν τῶν Προφητῶν καὶ ᾿Αποστόλων, ποὺ ἔγραψαν τὴ Γραφή, καὶ ὅλων τῶν ᾿Αγίων, ποὺ ἀγαποῦσαν καὶ μελετοῦσαν τὴ Γραφή, θὰ εὐλογήσῃ τὸν κύκλο μας καὶ θὰ μάθωμε καὶ θὰ αἰσθανθοῦμε μεγαλεῖα Θεοῦ καὶ θ᾽ ἀπολαύσωμε τὴν ἀπέραντη αἰωνιότητα.
Ἡ Καινὴ Διαθήκη ἀποτελεῖται ἀπὸ 27 μικρότερα βιβλία. Αὐτὰ εἶνε: Τὰ τέσσερα Εὐαγγέλια, ἤτοι κατὰ Ματθαῖον, κατὰ Μᾶρκον, κατὰ Λουκᾶν, κατὰ Ἰωάννην· Πράξεις ᾿Αποστόλων· οἱ 14 ἐπιστολὲς τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ἤτοι πρὸς Ρωμαίους, πρὸς Κορινθίους Α, Β΄, πρὸς Γαλάτας, πρὸς Ἐφεσίους, πρὸς Φιλιππησίους, πρὸς Κολασσαεῖς, πρὸς Θεσσαλονικεῖς Α΄, Β΄, πρὸς Τιμόθεον Α΄, Β', πρὸς Τίτον, πρὸς Φιλήμονα, πρὸς Ἑβραίους: οἱ 7) Καθολικὲς Ἐπιστολές, ἤτοι Ἰακώβου, Πέτρου Α΄, Β΄, Ἰωάννου Α΄, Β΄, Γ΄, Ἰούδα· καὶ ἡ ᾿Αποκάλυψις τοῦ ᾿Ιωάννου.
Τί σημαίνουν οἱ ὀνομασίες «Παλαιὰ Διαθήκη» καὶ «Καινὴ Διαθήκη»; «Παλαιὰ Διαθήκη» σημαίνει «παλαιὰ συμφωνία». Καὶ «Καινὴ Διαθήκη» σημαίνει «καινούργια συμφωνία». Ὁ Θεός, δηλαδή, ἔκανε δύο συμφωνίες μὲ τοὺς ἀνθρώπους, μία τὴν παλαιὰ ἐποχὴ μὲ τοὺς Ἑβραίους, καὶ μία ὕστερα μὲ ὅλο τὸν κόσμο.
Καὶ τί συμφωνήθηκε ἀνάμεσα στὸ Θεὸ καὶ στοὺς ἀνθρώπους; Νά τί συμφωνήθηκε: Οἱ ἄνθρωποι νὰ κάνουν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ ὁ Θεὸς νὰ τοὺς σώζῃ.
Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη περιέχει, πῶς ὁ Θεὸς δημιούργησε τὸ σύμπαν καὶ τὸν ἄνθρωπο: πῶς ὁ ἄνθρωπος στὴν ἀρχὴ ἦταν εὐτυχής: πῶς ἔπειτα ἁμάρτησε καὶ ἔχασε τὴν εὐτυχία του" πῶς ὁ Θεὸς θὰ ἔσωζε πάλι τὸν ἄνθρωπο: πῶς διάλεξε ἕνα λαό, τὸν Ἑβραϊκό, γιὰ νὰ φανερώσῃ σ᾽ αὐτὸν τὶς ἀλήθειες καὶ τὸ θέλημά του καὶ γιὰ νὰ προέλθῃ ἀπ᾽ αὐτὸν ὁ Σωτὴρ τῆς ἀνθρωτπότητος· πῶς προστάτευε, τιμωροῦσε καὶ παιδαγωγοῦσε αὐτὸ τὸ λαό· καὶ τὶ ἔλεγαν ὁ Νόμος καὶ οἱ Προφῆτες, ποὺ ἔδωσε ὁ Θεὸς σ᾽ αὐτὸ τὸ λαό.
Ὅλη ἡ Παλαιὰ Διαθήκη μπορεῖ νὰ συνοψισθῇ σὲ μιὰ λέξι: «Ἔρχεται!». Ποιός ἔρχεται; Ἔρχεται ὁ Μεσσίας, ὁ Χριστός, ἔρχεται ὁ Σωτὴρ τοῦ κόσμου. Αὐτὴ ἡ φωνὴ ἀκούεται ἀπ᾽ τὴν ἀρχὴ ὡς τὸ τέλος τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, στὴν ἀρχὴ ἀσθενέστερη καὶ κατόπιν ὅλο καὶ ἰσχυρότερη καὶ καθαρώτερη.
Ἡ Καινὴ Διαθήκη περιέχει, πῶς ἦρθε ὁ Χριστός, πῶς ἔζησε, τί κήρυξε, τί ἔπραξε, πῶς κάλεσε καὶ κατάρτισε ᾿Αποστόλους, πῶς πέθανε, πῶς ἀναστήθηκε, πῶς ἀναλήφθηκε στοὺς οὐρανούς, πῶς θὰ ἔρθῃ καὶ πάλι, πῶς ἔστειλε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα στοὺς ᾿Αποστόλους καὶ στὸν κόσμο, πῶς κήρυξαν καὶ ἔδρασαν οἱ ᾿Απόστολοι, πῶς ἱδρύθηκε ἡ Ἐκκλησία γιὰ τὴ σωτηρία καὶ τὴ δόξα μας, πῶς στερεώθηκε καὶ τί μέλλον θὰ ἔχῃ ἡ Ἐκκλησία.
Ἂν στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἀκούεται ἡ φωνὴ «Ἔρχεται!», στὴν Καινὴ Διαθήκη ἀκούεται ἡ φωνὴ «Ἦρθε!». Ἦρθε ὁ Σωτὴρ τοῦ κόσμου, ἦρθε ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἦρθε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.
Εἴδαμε σὲ γενικὲς γραμμές, τί περιέχει ἡ Αγία Γραφή, Παλαιὰ καὶ Καινὴ Διαθήκη.
Καὶ τώρα γεννᾶται τὸ ἐρώτημα: Ποιός ὁ σκοπὸς τῆς ᾿Αγίας Γραφῆς; Γιατί ὁ Θεὸς μᾶς ἔδωσε τὴν Ἁγία Γραφή;
Ὁ Θεός, ἀδελφοί μου, μᾶς ἔδωσε τὴν Αγία Γραφὴ ἀπὸ φιλανθρωπία, γιὰ νὰ μαθαίνωμε ἀλήθειες, μεγάλες ἀλήθειες, ποὺ εἶνε ἀναγκαῖες γιὰ τὴ ζωή, τὴ σωτηρία καὶ τὴ δόξα μας. ᾿Απ᾽ τὴν Αγία Γραφὴ μαθαίνουμε γιὰ τὸ Θεὸ καὶ τὴν ἀγάπη καὶ τὸ θέλημά του, γιὰ τὸν κόσμο, γιὰ τὸν ἄνθρωπο, γιὰ τὸν προορισμὸ τοῦ ἀνθρώπου, γιὰ τὴν ἁμαρτία καὶ τὴ δυστυχία, γιὰ τὴν ἁγιότητα καὶ τὴν εὐτυχία, γιὰ τὸ Χριστό, ποὺ εἶνε σαρκωμένος Θεός, γιὰ τὴ θυσία τοῦ Χριστοῦ χάριν τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου, γιὰ τὴν Ἐκκλησία, ποὺ εἶνε τὸ κράτος τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ κιβωτὸς τῆς σωτηρίας, γιὰ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ εἶνε τὰ μέσα τοῦ ἁγιασμοῦ, γιὰ τὴ μετὰ θάνατον ζωή, γιὰ τὴν κρίσι καὶ τὴν ἀνταπόδοσι, γιὰ ὅλα γενικῶς ὅσα πρέπει νὰ πιστεύωμε καὶ ὅσα πρέπει νὰ πράττωμε γιὰ ν᾿ ἀξιωθοῦμε σωτηρίας.
Χωρὶς τὴ Γραφή, οὔτε τί εἶνε ὁ Θεὸς θὰ γνωρίζαμε, οὔτε τί εἶνε ὁ ἄνθρωπος, οὔτε γιατί ζοῦμε, οὔτε γιατί πεθαίνουμε! Ἡ Γραφὴ μᾶς ἀποκαλύπτει τὰ πιὸ μεγάλα μυστικὰ καὶ τὰ πιὸ μεγάλα συμφέροντά μας, τὰ αἰώνια καὶ ἀληθινὰ συμφέροντά μας.
Τόσο μεγάλο, τόσο σπουδαῖο βιβλίο εἶνε ἡ Γραφή! Καὶ γι᾿ αὐτὸ εἶνε ἀνάγκη δική μας καὶ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ νὰ τὴ διαβάζωμε καὶ νὰ τὴ μελετοῦμε μέρα καὶ νύχτα: «Οὐκ ἀποστήσεται ἡ βίβλος τοῦ νόμου τούτου ἐκ τοῦ στόματός σου, καὶ μελετήσεις ἐν αὐτῇ ἡμέρας καὶ νυκτός, ἵνα εἰδῇς ποιεῖν πάντα τὰ γεγραμμένα: τότε εὐοδωθήσῃ καὶ εὐοδώσεις τὰς ὁδούς σου, καὶ τότε συνήσεις» (Ἰησ. Ναυῆ α΄’ 8). Θὰ μελετᾷς τὸ βιβλίο μου μέρα καὶ νύχτα, λέγει ὁ Θεός, γιὰ νὰ μαθαίνῃς καὶ νὰ ἐφαρμόζῃς ὅλα ὅσα γράφει.
Ἂν τὸ κάνῃς αὐτό, τότε καὶ σὺ θὰ πηγαίνῃς καλὰ καὶ οἱ ὑποθέσεις σου, τότε θὰ ἰδῇς προκοπή.
᾿Αλλὰ διαβάζουμε; ᾿Αλλὰ μελετοῦμε; ᾿Αλλὰ κατέχουμε τὴν Αγία Γραφὴ ἐμεῖς οἱ σημερινοὶ ᾿Ορθόδοξοι Ἕλληνες; Δυστυχῶς, ἐκτὸς ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, ἐμεῖς οἱ σημερινοὶ ᾿Ορθόδοξοι Ἕλληνες οὔτε ἐρευνοῦμε, οὔτε ἁπλῶς διαβάζουμε τὴν ᾿Αγία Γραφή. Πολλοὶ οὔτε ἔχουν ὁλόκληρη τὴν Ἁγία Γραφὴ στὸ σπίτι τους. Μερικοὶ οὔτε τὸ Εὐαγγέλιο ἔχουν. Καὶ μερικοὶ οὔτε κἂν γνωρίζουν ποιὸ βιβλίο εἶνε ἡ Ἁγία Γραφή, οὔτε τὸ εἶδαν ποτὲ στὰ μάτια τους ὁλόκληρο! Καὶ ἔπειτα παραπονούμεθα, γιατί δὲν βλέπουμε προκοπή, οὔτε σὰν ἄτομα, οὔτε σὰν οἰκογένειες, οὔτε σὰν κοινωνία, οὔτε σὰν Ἔθνος, οὔτε σὰν Ἐκκλησία, ἀλλὰ συνεχῶς βαδίζουμε ἀπ᾽ τὸ κακὸ στὸ χειρότερο. Καὶ ἔπειτα παραπονούμεθα, γιατί αὐξάνονται καὶ πληθύνονται οἱ αἱρετικοί, καὶ μάλιστα οἱ Χιλιασταί. Ἂς τὸ καταλάβωμε, ἀδελφοί μου! Ἂν δὲν ἀγαπήσωμε τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ δὲν γίνωμε Ἔθνος τῆς Βίβλου, πνευματικὴ προκοπὴ δὲν πρόκειται νὰ ἰδοῦμε. Ἢ ἀμφιβολία, ἡ ἀπιστία, ἡ σκληρότης, ἡ ἀσέβεια, ἡ ἀσυδοσία, ἡ ἀκολασία, τὰ ἐγκλήματα, τὰ δράματα, οἱ ἀπογοητεύσεις, ἡ ἀπελπισία καὶ οἱ αὐτοκτονίες θὰ αὐξάνουν καὶ οἱ αἱρετικοί, διαστρεβλωταὶ τῆς ᾿Αγίας Γραφῆς, θὰ παρασύρουν στὴν καταστροφὴ πλῆθος ᾿Ορθοδόξων, ποὺ ἔχουν ἄγνοια τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. [...]
Ἂς δείξωμε προθυμία γιὰ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, καὶ ὁ Θεός, διὰ πρεσβειῶν τῶν Προφητῶν καὶ ᾿Αποστόλων, ποὺ ἔγραψαν τὴ Γραφή, καὶ ὅλων τῶν ᾿Αγίων, ποὺ ἀγαποῦσαν καὶ μελετοῦσαν τὴ Γραφή, θὰ εὐλογήσῃ τὸν κύκλο μας καὶ θὰ μάθωμε καὶ θὰ αἰσθανθοῦμε μεγαλεῖα Θεοῦ καὶ θ᾽ ἀπολαύσωμε τὴν ἀπέραντη αἰωνιότητα.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ι. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, θεολόγου - φιλολόγου, "ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ", (Μαθήματα ᾿Αγιογραφικῶν κύκλων)
Δεῖτε καί:
