Ἡ ἀσύγκριτη ὑπεροχὴ τοῦ Εὐαγγελίου
Ὡς θεόπνευστο τὸ Εὐαγγέλιο ἔχει ἀσύγκριτη ὑπεροχὴ ἔναντι ὅλων τῶν βιβλίων τοῦ κόσμου. Τὴ θεοπνευστία καὶ τὴν ἀσύγκριτη ὑπεροχὴ τοῦ Εὐαγγελίου ἀποδεικνύουν πολλῶν εἰδῶν καὶ μεγάλου πλήθους ἀποδείξεις.
- Ἡ ἑνότης τοῦ Εὐαγγελίου. Τὸ Εὐαγγέλιο, ἡ Καινὴ Διαθήκη, ὅπως ἀλλιῶς ὀνομάζεται, ἀποτελεῖται ἀπὸ 27 βιβλία, γραμμένα ἀπὸ σχεδὸν 10 συγγραφεῖς. Καὶ θὰ περίμενε κανεὶς σὲ τόσα βιβλία τόσων συγγραφέων νὰ βρίσκῃ ἀσυμφωνίες καὶ ἀντιφάσεις, μάλιστα ἀφοῦ οἱ πλεῖστοι συγγραφεῖς ἦταν ἀγράμματοι, καὶ ἀφοῦ ἔγραφαν γιὰ πράγματα πνευματικά, θεολογικά, πολὺ λεπτά, μυστηριώδη. Ἔν τούτοις καμμιὰ ἀσυμφωνία καὶ ἀντίφασι δὲν ὑπάρχει στὸ Εὐαγγέλιο. Τὰ χωρία τοῦ Εὐαγγελίου δὲν συγκρούονται, ὅπως δὲν συγκρούονται τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ. ᾿Αμφοτέρων ποιητὴς εἶνε ἕνας καὶ ὁ αὐτός, ὁ Κύριος.
- Οἱ ἰδέες τοῦ Εὐαγγελίου. Μέσα στὸ Εὐαγγέλιο συνωστίζονται πλῆθος ἰδέες, καμμία ἐπιζημία, ὅλες εὐεργετικές, καὶ ὅλες ὑψηλότερες τῶν οὐρανῶν καὶ καθαρώτερες λαμπηδόνων ἡλιακῶν, ὅπως π.χ. ἡ ἰδέα τοῦ ἑνός, τοῦ πνευματικοῦ, τοῦ παντοδυνάμου, τοῦ πανσόφου, τοῦ πανταχοῦ παρόντος, τοῦ ἀναλλοιώτου καὶ τοῦ παναγάθου Θεοῦ, καὶ ἡ ἰδέα τῆς ἀγάπης, ἀκόμη καὶ πρὸς τοὺς ἐχθρούς, καὶ μέχρις αὖτοθυσίας χάριν τῶν ἐχθρῶν, ἀγάπης ποὺ φθάνει στὴν ἄκρα ταπείνωσι καὶ γίνεται ἐσταυρωμένη.
- Παράδοξοι λόγοι τοῦ Εὐαγγελίου, πάρα πολλοὶ μάλιστα, φυσικῶς καὶ ἀνθρωπίνως ἀδιανόητοι καὶ ἀνεπινόητοι, ὅπως π.χ. οἱ λόγοι τοῦ ᾿Ιησοῦ, «Λύσατε τὸν ναόν τοῦτον καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερῶ αὐτόν» (Ἰωάν. 2:19), «Ἐγὼ καὶ ὁ πατὴρ ἕν ἐσμεν» (Ἰωάν. 10:30), καὶ ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου ᾿Ιωάννου, κατὰ τὸν ὁποῖον ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Υἱὸς τοῦ ἀληθινοῦ, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, αὐτὸς εἶνε ὁ ἀληθινὸς Θεός (Α΄ Ἰωάν. 5:20). Τέτοιοι λόγοι δὲν θὰ λέγονταν, ἂν ὁ Ἰησοῦς δὲν ἦταν Θεὸς καὶ οἱ ᾿Απόστολοι θεόπνευστοι.
- Προφητεῖες τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπως π.χ. γιὰ τὴν ἵδρυσι καὶ τὸ ἀκατάλυτο τῆς ᾿Εκκλησίας (Ματθ. 16:18), γιὰ τὴ δόξα τοῦ ᾿Ιησοῦ μετὰ τὴν καταδίκη του (Ματθ. 26:64), γιὰ τὴ δόξα τῆς ταπεινῆς κόρης τῆς Ναζαρὲτ διὰ μέσου τῶν αἰώνων (Λουκ. 1:48), γιὰ τὴν ἐξουσία τοῦ ἡλίου κατὰ τοὺς ἐσχάτους καιροὺς νὰ καυματίζῃ τοὺς ἀνθρώπους (Ἀποκ. 16:8-9) καὶ γιὰ τὴν τηλεόρασι (Ἀποκ. 11:8-9).
- Ἡ συγγραφὴ τοῦ Εὐαγγελίου ἀπὸ ἀγραμμάτους κατὰ τὸ πλεῖστον. Καὶ πατριάρχες τῆς ἀπιστίας καὶ ἀθεΐας ὁμολογοῦν τὴν ἀσύγκριτη ὑπεροχὴ καὶ μοναδικότητα τοῦ Εὐαγγελίου. ᾿Αλλὰ πῶς οἱ ἀγράμματοι θὰ ξεπερνοῦσαν ὅλους τοὺς σοφοὺς ὅλων τῶν αἰώνων, ἂν δὲν ἦταν θεόπνευστοι;
- Ἡ ἐπίδρασι τοῦ Εὐαγγελίου. Τὸ Εὐαγγέλιο ἐπέδρασε εὐεργετικῶς στὴν ἀνθρωπότητα ὅσο κανένα ἄλλο βιβλίο.
- Ἡ πίστις στὸ Εὐαγγέλιο δημιούργησε ἀναριθμήτους ἁγίους καὶ μάρτυρες. Πῶς οἱ μάρτυρες θὰ ἄντεχαν σὲ φρικιαστικὰ βασανιστήρια, ἂν ὁ Θεὸς τοῦ Εὐαγγελίου δὲν ἦταν ἀληθινὸς καὶ δὲν τοὺς ἐνδυνάμωνε; Καὶ πῶς τὰ λείψανα τῶν ἁγίων θὰ εὐωδίαζαν καὶ θὰ θαυματουργοῦσαν;
- Μὲ τὴν πίστι στὸ Εὐαγγέλιο γίνονται ἀναρίθμητα σημεῖα, θαύματα. Καὶ σήμερα ὁ Κύριος θαυματουργεῖ ἀπ᾽ εὐθείας ἢ διὰ μέσου ἁγίων καὶ χαρισματούχων. Τὰ δὲ θαύματα βεβαιώνουν τὴ θεοπνευστία τοῦ Εὐαγγελίου, καὶ ὅλης βεβαίως τῆς Γραφῆς (Μάρκ. 16:20).
ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Ι. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, Θεολόγου - Φιλολόγου "ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ", Ἔκδοσις
᾿Ορθοδόξου Ἱεραποστολικῆς ᾿Αδελφότητος «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ», ΑΘΗΝΑΙ 2005
