᾿Απόστολος Παῦλος
Τὸ Εὐαγγέλιο, τὸ ἱερὸ τοῦτο κείμενο τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως, εἶνε συνοπτικῶς τὰ λόγια τοῦ ᾿Αρχηγοῦ τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως, τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, καὶ τῶν ἁγίων ᾿Αποστόλων, ποὺ εἶνε στόματα τοῦ Χριστοῦ. Μέσα ἀπὸ τὶς σελίδες τοῦ Εὐαγγελίου δηλαδὴ ὁμιλεῖ ὁ Χριστὸς εἴτε ἀμέσως, εἴτε ἐμμέσως διὰ τῶν Ἀποστόλων του. Ὁ Χριστὸς εἶνε Θεὸς καὶ οἱ ᾿Ἀπόστολοί του εἶνε θεόπνευστοι, καὶ συνεπῶς τὰ λόγια τοῦ Εὐαγγελίου δὲν εἶνε ἀνθρώπινα, ἀλλὰ θεῖα. Γι᾿ αὐτὸ στὸ Εὐαγγέλιο λάθος δὲν ὑπάρχει, ἀλλ᾽ ἀλήθεια ἑκατὸ τοῖς ἑκατό. Τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε τέλειο ὄχι μὲ τὴν ἔννοια τῆς σχετικῆς τελειότητος, ὅπως τὰ ἀνθρώπινα ἔργα, ἀλλὰ μὲ τὴν ἔννοια τῆς ἀπόλυτης τελειότητος, ὡς ἔργον Θεοῦ.Ὁ Χριστὸς εἶνε διδάσκαλος, ἢ μᾶλλον ὁ Διδάσκαλος, διδάσκαλος δηλαδὴ μὲ πλήρη καὶ ἀπόλυτη καὶ μοναδικὴ ἔννοια. Καίτοι ὁ Χριστὸς δὲν φοίτησε σὲ κανένα σχολεῖο καὶ δὲν ἔμαθε γράμματα, εἶπε γιὰ τὸν ἑαυτό του τόσο μεγάλο λόγο, ποὺ κανένας σοφὸς δὲν τόλμησε, ἀλλ᾽ οὔτε διανοήθηκε νὰ εἰπῇ γιὰ τὸν ἑαυτό του.
Οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ, Φαρισαῖοι ἀρέσκονταν νὰ προσφωνοῦνται ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ῥαββὶ ῥαββί (διδάσκαλε διδάσκαλε). ᾿Αλλ’ ὁ Χριστὸς στοὺς ἀκροατὰς καὶ μαθητάς του εἶπε: «Ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ῥαββί᾽ εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός» (Ματθ. 23:8). Μὲ τὸ λόγο τοῦτο ὁ Χριστὸς κήρυξε τὸν ἑαυτό του μοναδικὸ διδάσκαλο, διότι εἶχε τὴ συνείδησι, ὅτι δὲν εἶνε ἁπλῶς ἄνθρωπος, ἀλλὰ Θεός, ὁ ὁποῖος ἔγινε ἄνθρωπος.
Ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ Διδάσκαλος καὶ οἱ χριστιανοὶ εἶνε οἱ μαθηταί του. ᾿Αρχικῶς δὲ οἱ ἀκόλουθοι τοῦ Ἰησοῦ ὠνομάζονταν μαθηταί. ᾿Αφοῦ δὲ οἱ χριστιανοὶ εἶνε μαθηταὶ τοῦ Χριστοῦ, πρέπει νὰ διαβάζουν καὶ νὰ μελετοῦν χριστιανικὰ βιβλία καὶ περιοδικά, προπάντων δὲ νὰ διαβάζουν καὶ νά μελετοῦν τὸ βιβλίο τοῦ Χριστοῦ, τοῦ μοναδικοῦ διδασκάλου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο Εὐαγγέλιο. Τί μαθηταὶ εἶνε οἱ μαθηταὶ ποὺ δὲν διαβάζουν καὶ δὲν μελετοῦν; Εἶνε βασικὸ καθῆκον τῶν χριστιανῶν νὰ ἐγχύπτουν στὸ Εὐαγγέλιο, γιὰ ν᾿ ἀποκτοῦν γνῶσι καὶ ἐπίγνωσι Χριστοῦ᾽ νὰ τρέφωνται μὲ τὰ λόγια τῆς Πίστεως, γιὰ νὰ γίνωνται ρωμαλέοι χριστιανοί· νὰ ἐντρυφοῦν στὰ ρήματα τῆς αἰωνίου ζωῆς, γιὰ νὰ προγεύωνται τώρα καὶ νὰ γεύωνται στὴν ἀπέραντη αἰωνιότητα τὴν ἀπερίγραπτη χαρὰ καὶ εὐφροσύνη τοῦ παραδείσου.
Διαβάζουν οἱ χριστιανοὶ τὸ Εὐαγγέλιο; Πρέπει νὰ ὁμολογήσωμε τὴ θλιβερὴ ἀλήθεια, ὅτι τὸ ποσοστὸ τῶν ᾿Ορθοδόξων, ποὺ διαβάζουν τὸ Εὐαγγέλιο, εἶνε ἐλάχιστο. Εἴμεθα ἀδύνατοι χριστιανοί, διότι δὲν τρεφόμεθα μὲ τὰ ρήματα τῆς αἰωνίου ζωῆς. ᾿Απὸ τὸ Εὐαγγέλιο, τὸν βασιλέα τῶν βιβλίων, προτιμῶνται ἄλλα βιβλία, καὶ ἡ τηλεόρασι... Περισσότερο τῶν ᾿Ορθοδόξων διαβάζουν τὸ Εὐαγγέλιο οἱ αἱρετικοὶ Προτεστάντες καὶ ψευδο- Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ...
Ὅποιος μελετᾷ τὸ Εὐαγγέλιο, καὶ γενικώτερα βεβαίως τὴν Ἁγία Γραφή, μὲ εἶλικρινῇ διάθεσι καὶ πίστι ἀπέναντι τῆς ᾿Αληθείας, αἰσθάνεται μέσα του νὰ λαχταρᾷ κάθε εἶδος μεγαλείου.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ι. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, Θεολόγου - Φιλολόγου, "ΤΟ ΕΥ̓́ΑΓΓΕΛΙΟ", Ἔκδοσις ᾿Ορθοδόξου Ἱεραποστολικῆς ᾿Αδελφότητος «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ», ΑΘΗΝΑΙ 2005
