Ὅταν πονέσης ἕναν ἄνθρωπο ποὺ ἔχει ταπείνωση καὶ μὲ τὴν καρδιά του σοῦ ζητᾶ νὰ εὐχηθῆς λ.χ. γιὰ ἕνα πάθος ποὺ τὸν ταλαιπωρεῖ καὶ τοῦ πῆς, «μή φοβᾶσαι, θὰ γίνης καλύτερος», τοῦ δίνεις τέτοια εὐχή, ποὺ εἶναι θεϊκή εὐχή. Ἔχει πολλή ἀγάπη, πόνο, καὶ γιʹ αὐτὸ πιάνει. Εἶναι ἀρεστό στὸν Θεό, καὶ ἐκπληρώνει ὁ Θεὸς τὴν εὐχή. Δηλαδή καὶ μόνον ὁ πόνος ποὺ νιώθει κανεὶς γιὰ κάποιον εἶναι σάν εὐχή.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη»
