ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΥΑΚΙΝΘΟΥ
'Ηγουμένου τῆς 'Ιερᾶς Μονῆς Πούτνα Μολδαβίας Ρουμανίας
(1924-1998)
Μετάφρασις ἀπό τά ρουμανικά π. Δαμασκηνός Γρηγοριάτης
«Η Γέννησίς σου Θεοτόκε, χαράν ἐμήνυσε πάσῃ τῆ οἰκουμένῃ»
'Αγαπητοί Χριστιανοί,
'Υπάρχουν μυστικές χαρές, οἱ ὁποῖες δέν περιγράφονται, ἀλλά παραμένουν κρυφές στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου, πού τίς ζῆ μόνος καί τίς παίρνει μαζί του καί στόν τάφο. 'Υπάρχουν χαρές πού σιωποῦνται καί χαρές πού δημοσιεύονται. 'Υπάρχουν χαρές τῆς οἰκογενείας, πού περνοῦν τό κατώφλιο τοῦ σπιτιοῦ πολύ σπάνια ἤ καί οὐδέποτε. 'Αλλά ὑπάρχουν καί μερικές ἀνεκτίμητες χαρές, πού δέν εὐφραίνουν μόνο τήν καρδιά ἑνός μόνον ἀνθρώπου, γίνονται γνωστές καί στούς ἄλλους γιά νά αἰσθανθοῦν τήν εὐλογία τους καί περισσότεροι ἄνθρωποι. Μιά τέτοια χαρά σάν κι αὐτή, τήν ὁποία νοσταλγοῦσε χιλιάδες χρόνια ὅλος ὁ κόσμος, ξεχύθηκε σήμερα σ' ὁλόκληρη τήν γῆ μέ τήν Γέννησι τῆς Μητέρας τοῦ Κυρίου μας.
Μικρή στήν ἀρχή καί ἀπρόσμενη ἡ χαρά τῆς Γεννήσεως τῆς Παρθένου Μαρίας. Δέν περνᾶ τό κατώφλιο τῆς οἰκίας τῶν γερόντων καί θείων γονέων της 'Ιωακείμ καί ῎Αννης. 'Αλλά σέ λίγο καιρό, ἡ χαρά αὐτή εἰσῆλθε στά δρομάκια τῆς μικρῆς Ναζαρέτ, διεπέρασε τήν Γαλιλαία, κατέλαβε τήν 'Ιερουσαλήμ, ἐπεσκίασε ὅλη τήν γῆ, ἀπό τήν μιά ἄκρη του ἕως τήν ἄλλη. Μεταφέρθηκε διά μέσου τῶν αἰώνων μέ τιμή καί εὐλάβεια ἀπό τούς προγόνους μας καί στολίσθηκε μέ ἐκλεκτές εὐχές καί ὕμνους δοξολογικούς. 'Η χαρά τῆς Γεννήσεως τῆς 'Υπεραγίας Παρθένου Μαρίας ἐκτύπησε σήμερα καί τίς ἰδικές μας πόρτες, εἰσεπήδησε στίς καρδιές μας καί μᾶς ἐκάλεσε νά συγκεντρωθοῦμε στίς ἅγιες ἐκκλησίες, γιά νά χαροῦμε ὅλοι μαζί πνευματικῶς, νά προσευχηθοῦμε, νά ψάλλουμε καί νά ζητήσουμε τήν βοήθεια τῆς Δέσποινάς μας Κυρίας Θεοτόκου, τιμῶντας τήν γέννησί της μέ ὅ,τι ἁγνότερο, καλλίτερο καί ἐκλεκτότερο διαθέτει ἡ ὕπαρξίς μας. ῎Ετσι μᾶς ἀνέθρεψαν καί μᾶς ἐδίδαξαν οἱ πατέρες μας, ἔτσι μᾶς ἐγαλούχησαν οἱ πρόγονοί μας, ἔτσι μᾶς διέταξαν νά κάνουμε ὅλοι οἱ ἅγιοι τῆς 'Εκκλησίας μας. Δέν ὑπάρχει ἅγιος πού νά μήν προσέφερε ὡς δῶρο ἕνα ἐγκωμιαστικό λόγο πρός τήν Θεομήτορα, μέσῳ τῆς ὁποίας ἦλθε στόν κόσμο ἡ σωτηρία μας. Αὐτήν ἐτίμησαν οἱ ἄγγελοι τοῦ οὐρανοῦ καί οἱ ἄνθρωποι ἐπί τῆς γῆς. Γι' αὐτήν προεφήτευσαν οἱ προφῆτες. Γι' αὐτήν ὡμίλησε ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ. Αὐτήν ἐδόξασαν οἱ ῞Αγιοι 'Απόστολοι. Τό δικό της ὄνομα ἐμνημόνευαν συχνά οἱ ἅγιοι Μάρτυρες δεμένοι μέ τίς ἁλυσίδες, οἱ ὅσιοι τῆς ἐρήμου, οἱ μητέρες στό προσκέφαλο τῶν παιδιῶν τους, οἱ παρθένες στήν πύρινη προσευχή τους, οἱ γέροντες τήν ὥρα τοῦ τέλους τους, οἱ ἀσθενεῖς στήν φλόγα τῶν πόνων τους, οἱ ὀρφανοί στόν καιρό τῶν πειρασμῶν τους, οἱ χῆρες μέσα στήν πτωχεία τους, οἱ δυστυχισμένοι στίς ἀνάγκες τους, οἱ ταξιδιῶτες στούς κινδύνους τους, τά παιδιά στά πρῶτα χρόνια τῆς ζωῆς τους. Τήν Μητέρα τοῦ Κυρίου ἐτίμησαν ἐξ ἴσου καί οἱ Δυνάμεις τῶν ἄνω καί οἱ χριστιανοί τῶν κάτω, οἱ ἀγγελικές χορεῖες καί τά ἀνθρώπινα ἔθνη, τά Σεραφείμ τοῦ οὐρανοῦ καί οἱ μοναχοί ἐπί τῆς γῆς, οἱ οὐράνιοι Θρόνοι καί οἱ ἐπίγειες βασιλεῖες, τά Χερουβείμ καί οἱ 'Αρχάγγελοι, οἱ ἄγγελοι καί οἱ ἅγιοι καί ὅλοι οἱ ἁπανταχοῦ τῆς γῆς χριστιανοί μέ μιά πνοή αὐτήν ἐτίμησαν. 'Αλλά πρέπει ὅμως καί ἐμεῖς νά δοξάσουμε τήν Θεογεννήτρια, κατερχόμενοι νοερά στήν μικρή Ναζαρέτ, ἐκεῖ ὅπου ἀνέτειλε ἡ πρώτη χαρά στόν κόσμο, διά τῆς γεννήσεως τῆς Παρθένου Μαρίας.
'Ελᾶτε λοιπόν, φιλέορτοι, νά ἰδοῦμε τί θαυμαστό ἔργο συνετελέσθηκε σήμερα στόν οἶκο τοῦ 'Ιωακείμ καί τῆς ῎Αννης. 'Ελᾶτε μητέρες φιλόπαιδες νά ἰδοῦμε ποιάν κρατεῖ στήν ἀγκαλιά της ἡ μητέρα ῎Αννα. 'Ελᾶτε, νύμφες στολισμένες μέ ἀνθρώπινα στολίδια νά ἰδοῦμε ποιά νύμφη, χωρίς ἄνδρα, τόν 'Ιησοῦ Χριστό στόν κόσμο ἔφερε. 'Ελᾶτε, ἐκλεκτές παρθένες, νά ἰδοῦμε τί ἡ ἁγνή Παρθένος σήμερα στόν κόσμο ἐγέννησε.
'Ελᾶτε ὅλοι, ἀδελφοί Χριστιανοί, νά ἰδοῦμε γιά ποιάν ὁμιλεῖ ὁ 'Ησαῒας, γιά ποιάν ἀγάλλεται ὁ Δαβίδ, ποιάν δοξολογεῖ ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ, ποιάν ἑορτάζει σήμερα ἡ 'Εκκλησία τοῦ Κυρίου μας. 'Ελᾶτε, νά ἰδοῦμε ποιάν ἐγέννησε στά γηρατειά της ἡ ἄτεκνος ῎Αννα, γιατί χαίρεται τόσο πολύ ὁ Γέρων 'Ιωακείμ, γιατί χαμογελοῦν οἱ ἁμαρτωλοί στόν ἅδη, γιατί σκιρτοῦν ἀπό ἀγαλλίασι οἱ ἅγιοι στόν οὐρανό, γιατί δέν στενάζει πλέον ἡ Εὔα, γιατί σιωπᾶ ὁ πτωχός 'Αδάμ.
'Ελᾶτε νά ἰδοῦμε γιατί χαίρεται σήμερα ὅλη ἡ Χριστιανωσύνη, γιατί σημαίνουν τόσο χαρμόσυνα οἱ καμπάνες, γιατί στολίζονται σήμερα οἱ ἅγιες ἐκκλησίες μέ τόσα λουλούδια καί δοξολογικούς ὕμνους.
'Ελᾶτε, ἅγιοι, νά ὑμνήσουμε σήμερα τήν πιό ἐκλεκτή ἀνάμεσα στούς ἁγίους. 'Ελᾶτε, ἄγγελοι, νά τιμήσουμε τώρα "τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ καί ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ". 'Ελᾶτε, ἅγιοι 'Απόστολοι, νά μεγαλύνομεν ἐκείνην, πού πρίν ἀπό ἐσᾶς τόν Χριστό, στόν κόσμο προεκήρυξε. 'Ελᾶτε Μυροφόρες γυναῖκες, νά ἑορτάσουμε αὐτήν, πού πρίν ἀπό ἐσᾶς, δίπλα στόν Σταυρό τοῦ 'Ιησοῦ ἐστέναξε. 'Ελᾶτε, Μητέρες, τήν Μητέρα τῆς ζωῆς μας μέ μιά φωνή νά δοξάσουμε. 'Ελᾶτε, παρθένες τήν Παρθένον μέ ὕμνους ἀγαλλιάσεως ἄς μεγαλύνωμεν. 'Ελᾶτε, βρέφη, τό Βρέφος Μαρία μέ λαμπάδες νά προϋπαντήσωμεν. 'Ελᾶτε, ἐρημῖτες, ἐλᾶτε ταξιδιῶτες, ἐλᾶτε ἀσθενεῖς, ἐλᾶτε γηγενεῖς τήν Προστάτιδα καί Μεσίτριά μας σήμερα νά συναντήσουμε καί ὅλοι μαζί νά τήν ὑμνήσωμεν. 'Ελᾶτε ἀπό τά πέρατα τῆς γῆς, ἀδελφοί Χριστιανοί, νά στρώσουμε μεγαλόπρεπο τραπέζι χαρᾶς στόν οἶκο τοῦ Δαβίδ, διότι σήμερα γεννήθηκε ἡ ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μας. Σήμερα φανερώθηκε στόν κόσμο ὁ ἐπίγειος θρόνος τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Σήμερα συμπληρώθηκαν οἱ καιροί, σήμερα ὑψώθηκε τό ἀλατόμητον ὄρος, σήμερα οἰκοδομήθηκε ἡ ἀμόλυντος παστάς, σήμερα φανερώθηκε ἡ οὐράνιος σκηνή. Σήμερα γεννήθηκε ἡ Μαριάμ!
Σήμερα ἁπλώθηκε ἡ κλῖμαξ τῆς συμφιλιώσεως ἀνθρώπου καί Θεοῦ, σήμερα ἄναψε ὁ ἄνθραξ ὁ καιόμενος καί μή φλεγόμενος. Σήμερα ἐμφανίσθηκε τό λυκαυγές τῆς σωτηρίας μας ἐπί τῆς γῆς, σήμερα ἁγιάσθηκε τό ἐκλεκτόν δοχεῖο τοῦ Χριστοῦ. Σήμερα γεννήθηκε ἡ Μαριάμ!
Σήμερα σκιρτᾶ ἀπό εὐφροσύνη ὁ σύμπας κόσμος, σήμερα λαμποκοπᾶ τό φῶς τοῦ ἡλίου περισσότερο, σήμερα εὐθυμεῖ ἡ σελήνη, σήμερα συνοδεύουν τά ἄστρα, σήμερα τά λουλούδια γίνονται μπουκέτα, σήμερα τά χρώματα ἑνώνονται σέ μιά ἁρμονία, σήμερα σέ μιά φωνή ἑνώνονται οἱ ψαλμωδίες, διότι σήμερα γεννήθηκε στήν Ναζαρέτ ἡ Μαριάμ!
Σήμερα μία θεία λαμπάδα ἄναψε, σήμερα ἕνα τριαντάφυλλο στήν Ναζαρέτ ἄνθισε, σήμερα ἕνα κρίνο στήν Γαλιλαία τῶν 'Εθνῶν ἀνέτειλε. Σήμερα ἕνας θησαυρός τοῦ κόσμου ἀποκαλύφθηκε. Σήμερα γεννήθηκε ἡ Μαριάμ!
Σήμερα μαζί ψάλλουν τά πουλιά, μέ μιά καρδιά προσεύχονται οἱ Χριστιανοί, μέ ἕνα λογισμό τέρπονται οἱ παρθένες, σήμερα σ' ἕνα τόπο ἀγάλλονται τά οὐράνια καί τά ἐπίγεια, σήμερα μέ μιά φωνή ψάλλουν τά βρέφη, διότι σήμερα γεννήθηκε ὁ οἶκος τοῦ Κυρίου, ἡ Μαριάμ!
Γιά τήν γέννησι τῆς Παρθένου σήμερα εὐφραινόμεθα. Τό μπουμπουκιασμένο κρίνο ἄς θαυμάσουμε, τόν θησαυρό τῆς Ναζαρέτ διά τῶν καλῶν ἔργων ἄς ἀποκτήσουμε, τό μαργαριτάρι τοῦ κόσμου διά τῆς μετανοίας ἄς τό ἐξαγοράσουμε, τήν πηγή τῆς Χάριτος διά τῆς ταπεινώσεως ἄς τήν δανεισθοῦμε, τήν κεκλεισμένη πύλη διά τοῦ κλειδιοῦ τῆς προσευχῆς ἄς τήν ἀνοίξουμε, τό εὐῶδες ἄνθος, διά τῆς ἐλεημοσύνης μεταξύ μας ἄς τό κρατήσουμε. Τήν οὐράνια Κιβωτό στά χέρια μας διά τῆς ἀγάπης νά μεταφέρουμε, τήν Μητέρα τῆς ζωῆς, διά τῆς ἀγάπης τῆς μητρός μας, Μητέρα δική μας ἄς τήν ἀποκτήσουμε, τήν ζῶσα 'Εκκλησία, τήν Μεσίτριά μας, τό Βρέφος, τήν Παρθένο Μαρία μέ ἀσίγητες δοξολογίες καί ὕμνους μελωδικούς ἄς τήν δοξάζουμε πάντοτε. Διότι σήμερα τήν Μεσίτριά μας ἄς τήν κληρονομήσουμε, διότι ἔτσι τήν καρδιά τῆς σωτηρίας μας θά κληρονομήσουμε, διότι ἔτσι, μέ τίς ἱκεσίες της, τόν παράδεισον καί τόν ῎Ιδιο τόν Χριστό δωρεάν θά ἀπολαύσουμε. Μέ τήν γέννησι τῆς Θεομήτορος συμφιλιώνεται ἡ Ναζαρέτ μέ τήν Σιών, ἡ Γαλιλαία μέ τήν 'Ιουδαία, ὁ ἕλληνας καί ὁ ἑβραῖος, ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ, ὁ Θεός καί ὁ ἄνθρωπος, ὁ πτωχός 'Ιησοῦς μέ τόν δυστυχῆ 'Αδάμ. Μέ τήν πρεσβεία τῆς 'Αειπαρθένου Μαρίας ἑνώνονται οἱ ἅγιες ἐκκλησίες, συμφιλιώνονται οἱ λαοί, ἀλληλοκατανοοῦνται οἱ ἄνθρωποι, εἰρηνεύουν οἱ φουρτοῦνες, γαληνεύουν οἱ θάλασσες, κατευνάζονται τά ὕδατα τῶν πειρασμῶν, ἐγκαταλείπονται τό μῖσος καί ἡ ἐκδίκησις. Αὐτή προσεύχεται γιά ἐμᾶς, ὅταν γεννώμεθα, αὐτή μᾶς ἀνακουφίζει στούς πειρασμούς τῆς ζωῆς μας, αὐτή μᾶς κλείνει μέ εἰρήνη τούς ὀφθαλμούς στό τέλος τῆς ζωῆς μας, αὐτή μᾶς ἑτοιμάζει τόπο ἀναπαύσεως στούς οὐρανούς, αὐτή προσεύχεται γιά ἐμᾶς τήν ὥρα τῆς κρίσεως.
'Αγαπητοί Χριστιανοί,
'Απερίγραπτα καί ἀνυπολόγιστα εἶναι τά δῶρα καί οἱ εὐλογίες, τά ὁποῖα μᾶς παρέχει πάντοτε ἡ Κυρία Θεοτόκος, ἐάν προστρέχουμε στήν βοήθειά της μέ πίστι, καθ' ὅλη τήν διάρκεια τῆς ζωῆς μας. Γι' αὐτό, ὅλοι ἐσεῖς πού θέλετε νά σωθῆτε, νά ζητῆτε τό ἔλεος τῆς Θεοτόκου καί μήν ὀκνεύετε, νά προσεύχεσθε καί νά μή κοιμᾶσθε, ψάλλετε τόν Κύριο καί μή γυρνᾶτε ἐδῶ κι ἐκεῖ, εὐλογεῖτε καί μή βλασφημῆτε, ἐλεεῖτε τούς πτωχούς μέ ἀνοικτή καρδιά, ἐπισκέπτεσθε τούς ἀσθενεῖς κάί μή τούς δυσκολεύετε, ἀναπαύετε τούς ταξιδεύοντας καί μή τούς περιφρονῆτε, στήν ἁγία ἐκκλησία πηγαίνετε καί μή τεμπελιάζετε. 'Ελᾶτε στόν Κύριο καί θά ζήσετε τήν εἰρήνη μαζί Του, μέ ἀγάπη δίδετε, διότι δωρεάν λαμβάνετε. Μέσω τῆς προσευχῆς πάντοτε νά συναντᾶσθε μετ' Αὐτοῦ, νά βοηθῆτε ὁ ἕνας τόν ἄλλον, νά ἐνισχύετε, νά παρηγορῆτε καί μέ μιά φωνή τήν Παρθένο Μαρία, ἡ ὁποία σήμερα γεννήθηκε, μέ θερμές προσευχές καί ἐγκωμιαστικές ὑμνωδίες νά τήν ὑμνήσετε, καί γιά τήν χαρά τῆς γεννήσεώς της ὅλοι κοντά της ἀπόψε νά ἔλθετε. ῞Ομως κανείς ἀπό τούς ἁμαρτωλούς καί ἀμετανοήτους ἄς μή τολμήση μέ χείλη ἀκάθαρτα καί καρδιά μολυσμένη νά δοξάση τήν Γεννήτρια τοῦ Θεοῦ. Κανείς ἀπ' αὐτούς πού πέφτουν στήν ἀσωτία, ἄς μή τολμήση, χωρίς δάκρυα, νά ἀσπασθῆ τήν Πανάχραντη Εἰκόνα τῆς Παρθένου, τήν ὁποία τιμᾶ ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ. Κανείς ἀπ' ἐκεῖνες τίς γυναῖκες πού σκοτώνουν τά νήπια στήν κοιλιά τους, πού δέν θέλουν νά γίνουν μητέρες, ἄς μή τολμήση, ἐάν δέν ἀφήση πρῶτα γιά πάντα αὐτή τήν ἁμαρτία της, νά ζητήση τήν βοήθεια Αὐτῆς πού μέ τήν γέννησί της ἔγινε ἡ ἁγιώτερη Μητέρα ἀπό ὅσες ἔζησαν ἤ θά ζήσουν σ'αὐτήν ἐδῶ τήν γῆ. Κανείς ἀπ'αὐτές πού αἰσθάνονται ἐντροπή νά γεννήσουν παιδιά, ἄς μή πλησιάση νά ἰδῆ τόν καρπό τῶν Θεοπατόρων 'Ιωακείμ καί ῎Αννης, ἡ ὁποία ἦτο ἐκλελεγμένη ἀπό αἰώνων νά γίνη Μητέρα τοῦ Χριστοῦ καί Μητέρα ὅλων μας. Κανείς ἀπό τά παιδιά καί τούς νέους πού δέν ὑπακούουν τούς γονεῖς τους ἄς μή ζητήση βιαστικά βοήθεια ἀπό τό Βρέφος, τήν Παρθένο Μαρία, ἡ ὁποία ἦτο καρπός ταπεινώσεως καί ὑπάκουη σέ ὅλα. Οὔτε αὐτοί πού περιεργάζονται τά ἱερά καί ὅσια, οὔτε αὐτοί πού εἶναι γεμᾶτοι ἀπό μῖσος, οὔτε οἱ ὑποκριτές, οὔτε οἱ μέθυσοι, οὔτε οἱ σκληροτράχηλοι καί ἀμετανόητοι, οὔτε οἱ ἁμαρτωλοί, ἄς μή περιμένουν τήν βοήθεια τῆς Παρθένου Μαρίας, ἐάν πρῶτα δέν συγχωρήσουν καί δέν μετανοήσουν. 'Ενῶ ἐσεῖς πού μετανοεῖτε γιά τίς ἁμαρτίες σας, ἐσεῖς πού σκέπτεσθε τόν θάνατο, πού θέλετε μέσῳ τῆς ἐξομολογήσεως νά ἀρχίσετε μιά καινούργια ζωή, ὅλοι ἐσεῖς ἐλᾶτε, πλησιάσετε μέ θάρρος, σᾶς περιμένει ὁ Σωτήρ μας. 'Ελᾶτε οἱ μετανοοῦντες, οἱ συγχωροῦντες, οἱ ἐξομολογούμενοι, σᾶς περιμένει ἡ Μητέρα τοῦ Κυρίου μας τῆς ὁποίας τήν γέννησι σήμερα ἑορτάζουμε. 'Ελᾶτε καί ἀφῆστε ὅλα τά παλαιά, ἐνδυθῆτε τό νέο ἔνδυμα, σᾶς περιμένουν οἱ ἅγιοι τοῦ οὐρανοῦ, σᾶς περιμένει ἡ 'Εκκλησία, σᾶς περιμένουν οἱ ἱερεῖς νά σᾶς βοηθήσουν, μόνο νά ἔλθετε.
'Αγαπητοί Χριστιανοί,
Γνωρίζω ὅτι καθένας πού γεννᾶται σ'αὐτόν τόν κόσμο ἔχει νά ἐκπληρώση ἕνα ἤ περισσότερους ἐπίγειους ἤ πνευματικούς σκοπούς. ῎Αλλοι γεννῶνται γιά νά φέρουν βάσανα στά παιδιά τους· ἄλλοι γιά ν' ἀποκτήσουν μέ κόπους παιδιά, ἐνῶ ἄλλοι γιά νά γίνουν παιδιά, ἄλλοι νά γίνουν πατέρες καί μητέρες, ἐνῶ ἄλλοι νά γίνουν παιδιά, χωρίς γονεῖς ἤ γονεῖς χωρίς παιδιά. Μερικοί γεννῶνται μόνο γιά νά ὑπακούουν, ἄλλοι γιά νά διδάξουν στούς ἄλλους τά ὠφέλιμα, ἐνῶ ἄλλοι περισσότερο ὑποφέρουν, ἐνῶ ἄλλοι ἀνακουφίζουν τούς πόνους καί τά δάκρυα τῆς ἀνθρωπότητος. Συνεπῶς, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γεννῶνται γιά νά χαροῦν τό ψωμί πού τρώγουν, τήν ἐλευθερία τους καί τόν ἥλιο πού τούς θερμαίνει. ῞Ολοι γεννῶνται γιά νά ἐργασθοῦν, νά ὑποφέρουν καί νά πεθαίνουν. 'Αλλά ὁ μεγαλύτερος σκοπός, τόν ὁποῖον ἐκπληρώνουν οἱ ἄνθρωποι ἐπί τῆς γῆς, εἶναι ὅταν γνωρίσουν καί πιστεύσουν καί δοξολογοῦν ἀδιακόπως τόν Θεό. Αὐτός ὁ σκοπός εἶναι ὑποχρεωτικός καί κοινός γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους καί διαφέρει ἀπό τίς ἄλλες ἐπίγειες ἐνασχολήσεις, πού δέν εἶναι ὑποχρεωμένοι νά τίς κάνουν, οὔτε εἶναι κοινές γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους. Σάν διαπιστευτήριο ἄς φέρουμε πάλι ἀνάμεσά μας τό παράδειγμα τῆς Παρθένου Μαρίας. 'Η Θεοτόκος Μαρία δέν γεννήθηκε γιά τόν ἑαυτό της. Γεννήθηκε γιά τούς ἄλλους καί γιά τόν κόσμο ὁλόκληρο. Αὐτή γεννήθηκε ἀκριβῶς γιά νά φέρη στήν κοιλία της, στήν καρδία της καί στήν ἁγία ἀγκαλιά της τόν Χριστό, γιά νά γίνη, μέσῳ τῆς ταπεινώσεώς της, δούλη τοῦ Κυρίου καί ἀξιομίμητο παράδειγμα ζωντανό σ' ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους. Γι' αὐτό ἡ Κυρία Θεοτόκος μέ τήν ἑκούσια ὑπακοή καί ἁγιότητα τῆς ζωῆς της ἔγινε θεοφόρος, διότι ἐβάστασε μέσα της τόν Θεό. Αὐτήν λοιπόν τιμοῦν οἱ οὐράνιοι ἄγγελοι καί ὅλες οἱ στρατιές τῶν ἁγίων καί ἀνθρώπων. Αὐτήν τιμοῦν τά ἔνδοξα Σεραφείμ καί τά φοβερά Χερουβείμ. Αὐτήν δοξάζει ὁλόκληρη ἡ κτίσις. Αὐτήν ἐρωτᾶ πάντοτε ὁ 'Αδάμ, αὐτήν ἀναζητεῖ ἡ Εὔα. Γι'αὐτήν σκιρτοῦν οἱ μητέρες. Στήν ἐλεήμονα καρδία της τρέχουν οἱ χῆρες. Μέ τήν ἐλπίδα σ'αὐτήν ἀφήνουν τ' ἁμαρτωλά τους ἔργα οἱ ἄνθρωποι. Κάτω ἀπό τήν κραταιά σκέπη της προστατεύονται οἱ πονεμένοι τῆς ζωῆς. Στήν βοήθειά της καταφεύγουν οἱ ταξιδιῶτες. Αὐτήν καλοῦν σέ βοήθεια ὅλοι οἱ γηγενεῖς. Γιά κάθε τι στήν μεσιτεία καί στίς προσευχές της τρέχουμε κι ἐμεῖς οἱ ἁμαρτωλοί. 'Αλλά γιά νά μᾶς χαροποιῆ πάντοτε μέ τήν ἀντίληψί της, ἐμεῖς πού χαιρόμεθα σήμερα στήν ἑορτή τῆς γεννήσεώς της καί γιά νά εἶναι ἡ χαρά μας πεπληρωμένη, εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νά ἀκολουθοῦμε τήν ἀγγελική ζωή της, δηλαδή νά γίνουμε καί ἐμεῖς κατοικίες τοῦ Θεοῦ (θεοφόροι) μέσῳ τῆς γνώσεως καί ἐφαρμογῆς τῶν ἐντολῶν Του. Διότι πρῶτα ἀπ' ὅλα γι' αὐτό τό ἔργο μᾶς ἔπλασε ὁ Θεός. Κάθε χριστιανός πού ὑπακούει στόν Θεό, πού ἀγαπᾶ τήν ὁδό τῆς 'Εκκλησίας, πού συμβιοῖ μέ ἀγάπη μέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, αὐτός πού ἐλεεῖ τόν πτωχό, πού δέν μισεῖ κανέναν, παρά μόνο τήν ἁμαρτία, αὐτός εἶναι πράγματι χριστιανός θεοφόρος. 'Ενῶ αὐτός πού δέν ἀγαπᾶ τήν 'Εκκλησία, μισεῖ τούς ἄλλους καί δέν συγχωρεῖ, δέν ἐξομολογεῖται, δέν ἑνώνεται μυστικά μέ τήν 'Αγία Τριάδα, αὐτός ἔχει ἐλάχιστη τήν Χάρι τοῦ 'Αγίου Πνεύματος, παραδίδεται μέ τό θέλημά του στόν διάβολο καί μέ τίς ἁμαρτίες του γίνεται ἐχθρός του Θεοῦ. Συνεπῶς, ἐάν θέλουμε νά φέρουμε μέσα στίς καρδιές μας τόν 'Ιησοῦ Χριστό, ἄς ἀκολουθοῦμε τό παράδειγμα τῆς Θεομήτορος, τῆς ὁποίας τήν γέννησι σήμερα ἑορτάζουμε. ῎Ας διατηροῦμε στίς ψυχές μας τόν φόβο τοῦ Θεοῦ καί τήν θεία ἀγάπη. Στόν νοῦ μας ἄς ἔχουμε πάντοτε τόν φόβο τοῦ θανάτου. Στά χείλη μας τά λόγια τῆς ἁγίας προσευχῆς. Στά μάτια μας ἄς ἔχουμε τά δάκρυα τῆς μετανοίας, ἐνῶ μπροστά μας νά ἔχουμε πάντοτε τόν πόθο τῆς συμφιλιώσεως καί ἑνώσεως μέ τόν Χριστό. ῎Ας κάνουμε τό σπίτι μας ἐκκλησία μέ τήν ἐλεημοσύνη καί τήν προσευχή καί ὄχι σπηλιά τοῦ ἅδου μέ τήν μέθη καί τήν ἀκολασία. Στήν ἀγκαλιά μας ἄς κρατᾶμε τά παιδιά μας καί ὄχι τά ἐργαλεῖα τῆς ἁμαρτίας. ῎Ας φροντίσουμε νά γίνουν τά παιδιά μας παιδιά τῆς 'Εκκλησίας καί τῆς Κοινωνίας καί ὄχι νά πέφτουν στόν γκρεμό τῆς ἀπωλείας. ῎Ετσι, ἐάν θά ζήσουμε, θά εἴμεθα ἀληθινά παλάτια πού θά κατοικῆ ὁ Θεός, ἐνῶ ἡ Θεομήτωρ, πού εἶναι ἡ πλέον θερμή μεσίτριά μας, μέ τίς προσευχές της θά ἐπιδαψιλεύση καί σ' ἐμᾶς τίς χαρές τῆς Ναζαρέτ, τήν μακροημέρευσι καί τήν εὐτυχία τοῦ παραδείσου. 'Αμήν.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
