Γράφει ὁ Λεωνίδας Κουμάκης
Στὸ βάθρο τοῦ Ἑλληνικοῦ μνημείου ποὺ βρίσκεται στὸ ναζιστικὸ στρατόπεδο συγκεντρώσεως καὶ ἐξοντώσεως Μαουτχάουζεν – Γκούζεν (Konzentrationlager Mauthausen – Gusen) τῆς Αὐστρίας, στὸ ὁποῖο βρῆκαν τραγικὸ θάνατο 3.700 Ἕλληνες κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, εἶναι χαραγμένη ἡ φράση «Ἐμᾶς ποὺ θανατωθήκαμε ἐδῶ, μή μᾶς ξεχνᾶς γιατὶ ἡ λήθη τοῦ κακοῦ εἶναι ἄδεια γιὰ τὴν ἐπανάληψή του».
Πράγματι, ἡ λήθη τοῦ κακοῦ εἶναι οὐσιαστικὰ ἡ ἄδεια γιὰ τὴν ἐπανάληψή του. Γιὰ τὸν λόγο ἀκριβῶς αὐτόν, οἱ ἀπανταχοῦ τῆς γῆς Ἕλληνες τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀλλά, καὶ ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνισμός, δὲν θὰ ξεχάσουν ποτὲ τὸ φονικὸ πογκρόμ ποὺ ἐξαπέλυσαν, τὴν νύκτα τῆς 6ης Σεπτεμβρίου 1955, ὀργανωμένες ὁμάδες τοῦ Τουρκικοῦ παρακράτους, μὲ τὴν ἁρμονικὴ συνεργασία τῆς Τουρκικῆς κυβέρνησης καὶ τὴν ἔνοχη σιωπὴ τῶν μεγάλων συμμάχων μας, ἐναντίον τοῦ χριστιανικοῦ πληθυσμοῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως.
Ὄχι βέβαια γιὰ νὰ καλλιεργήσουμε τὸ μίσος ἀπέναντι στοὺς γείτονες ποὺ βρίσκονται στὴν ἀπέναντι ὄχθη τοῦ Αἰγαίου ἀλλά γιατί, ὅπως ἔγραφε -μεταξὺ ἄλλων- ὁ βραβευμένος Ἀκαδημαϊκὸς καὶ λογοτέχνης Ἡλίας Βενέζης στὶς 15 Σεπτεμβρίου 1955 (Νέα Ἐστία, Τεῦχος 677, σελίδα 1184):
….Οἱ μέρες τοῦ Σεπτεμβρίου τοῦ 1955, μᾶς γυρίζουν στὶς ἡμέρες τοῦ 1922. Βλέπουμε τώρα πὼς εἰχαμε λάθος λέγοντας πώς, ἀπ΄ τὴν μιὰ στιγμή στὴν ἄλλη, τὸ θηρίο γίνεται ἄνθρωπος. Ὄχι, φαίνεται πὼς δὲν γίνεται. Γι΄ αυτὸ ἀπὸ τὴν σκοπιὰ τούτη ἐδῶ ποὺ ἐκφράζει τὸ ἑλληνικὸ πνεῦμα, θέλουμε νὰ ποῦμε τὴν πικρία μας γιατί ἀπατηθήκαμε.
Θὰ πρέπει τώρα νὰ ξανακοιτάξουμε τὸν ἐαυτό μας. Δὲν θὰ ἀποφασίσουμε νὰ διδάξουμε τώρα στὰ παιδιά μας τὸ μίσος. Ἀλλά θὰ ἀποφασίσουμε πὼς τὸ χρέος μας ὡς Ἑλλήνων συγγραφέων εἶναι αὐτό: νὰ ξαναθυμηθοῦμε πάλι, νὰ μὴν πάψουμε νὰ θυμόμαστε, νὰ μάθουμε στὰ παιδιά μας νὰ θυμοῦνται…
Τὸ φονικὸ πογκρὸμ ποὺ ἐξαπέλυσε ἡ Τουρκικὴ κυβέρνηση σὲ ἁρμονικὴ συνεργασία μὲ τὸ Βαθὺ Κράτος τῆς Τουρκίας (1) ἐναντίον τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως τὴν νύκτα τῆς 6ης Σεπτεμβρίου 1955, ὑπῆρξε ἕνας πολὺ καλὰ ὀργανωμένος τυφῶνας ποὺ εἶχε ἀπίστευτα ἀνατριχιαστικὸ ἀπολογισμό, στὸ σαρωτικὸ πέρασμά του:
·Χάθηκαν τριάντα ἑπτὰ ἀνθρώπινες ζωὲς ἀθώων Ἑλλήνων χριστιανῶν (2),
·Τραυματίστηκαν μέσα σὲ ἀνείπωτο τρόμο, ἑκατοντάδες ἀνυποψίαστοι Ἕλληνες πολίτες καὶ ἔγιναν ἑκατοντάδες βιασμοί,
·Κακοποιήθηκαν δεκάδες ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ κληρικοί,
·Πυρπολήθηκαν 73 ὀρθόδοξες ἐκκλησίες μὲ ταυτόχρονη καταστροφὴ εἰκόνων, σκευῶν καὶ ἁγιογραφιῶν ἀνεκτίμητης ἱστορικῆς ἀξίας,
·Καταστράφηκαν ὁλοσχερῶς ἤ ὑπέστησαν σοβαρὲς ζημιὲς ὅλα τὰ ἑλληνικὰ σχολεῖα τῆς Κωνσταντινούπολης. Ἰδιαίτερα ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Χάλκης, ἡ Μεγάλη τοῦ Γένους Σχολὴ καὶ τὸ Ζάππειο Λύκειο, δέχτηκαν τὴν ἐπίθεση ἑνὸς μανιασμένου ὄχλου μὲ ἀπίστευτη σφοδρότητα.
·Πυρπολήθηκαν, καταστράφηκαν ἤ ἁπλῶς παραδόθηκαν στὸ μένος ἑνὸς ὀργανωμένου ὄχλου 4.359 ἑλληνικὰ καταστήματα ἤ ἐπιχειρήσεις καθὼς καὶ 3.500 χριστιανικὰ σπίτια.
·Ῥημάχτηκαν κυριολεκτικὰ καὶ καταστράφηκαν ὁλοσχερῶς τὰ πιεστήρια καὶ τὰ γραφεῖα καὶ τῶν τριῶν ὁμογενειακῶν ἐφημερίδων τῆς Κωνσταντινουπὀλεως.
·21 ἑλληνικὰ ἐργοστάσια καταστράφηκαν ὁλοκληρωτικὰ καὶ σὲ ὅσα βρίσκονταν κοντὰ στὰ παράλια τοῦ Βοσπόρου, οἱ μηχανὲς καὶ τὰ ἐργαλεία τους πετάχτηκαν στὴν θάλασσα.
·110 ἑλληνικὰ ἐστιατόρια καὶ ξενοδοχεῖα καταστράφηκαν, λεηλατήθηκαν καὶ παραδόθηκαν στὶς φλόγες.
· Οἱ Πατριαρχικοὶ Τάφοι καὶ τὰ σκηνώματα τῶν μεγάλων εὐεργετῶν, τὰ ὁποῖα ἀπὸ τὸ 1850 τοποθετοῦνται στὸν αὐλόγυρο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, δέχτηκαν τὴν ἐπίθεση ἑνὸς ἀρρωστημένου ὄχλου ποὺ μὲ κανιβαλικὴ μανία ἔσπαγε τάφους, ξέθαβε ὀστὰ νεκρῶν καὶ τὰ σκόρπαγε στοὺς δρόμους. Στὸ μεγάλο ἑλληνικὸ νεκροταφεῖο τοῦ Σισλί, ὁμάδα διαδηλωτῶν ἐπὶ ὧρες κατέστρεφε τάφους καὶ σταυρούς. Ὀρισμένοι διαδηλωτὲς μέσα σὲ πλήρη παράνοια, ἔψαχναν πρόσφατους τάφους, ξεθάβοντας νεκροὺς προκειμένου νὰ μαχαιρώσουν καὶ νὰ τεμμαχίσουν πτώματα !
Οἱ ἐπίσημες βέβαια Τουρκικὲς ἀρχές, μὲ τὴν μοναδικὴ ὑποκρισία ποὺ τοὺς διακρίνει διαχρονικά, ἔσπευσαν νὰ ἀποδώσουν τὰ γεγονότα, στοὺς ανύπαρκτους τότε στὴν Τουρκία, «κομμουνιστές».
Ὁ Ἑλληνισμὸς τῆς Κωνσταντινουπόλεως, κατατρομοκρατημένος, ἄρχισε πλέον νὰ ζεῖ καθημερινὰ μιὰ νέα περίοδο φρίκης μἐ τὶς ψυχρὰ ὀργανωμένες ἐνέργειες τῆς Τουρκικῆς κυβερνἠσεως ποὺ κορυφώθηκαν τὸ 1964 μὲ τὶς μαζικὲς ἀπελάσεις (3) τῶν Ἑλλήνων τῆς Κωνσταντινούπολης, οἱ ὁποῖοι ἐγκατέλειψαν ὅπως-ὅπως τὸ βιὸς ὁλόκληρων γενεῶν μέσα σὲ ἀσφυκτικὲς προθεσμίες λίγων εἰκοσιτετραώρων, μὲ μιὰ βαλίτσα στὸ χέρι καὶ 20 δολάρια Ἀμερικῆς!
Σὰν ἕνας ἀπὸ τὶς δεκάδες χιλιάδες Ἑλλήνων τῆς Πόλεως ποὺ ἔζησαν ὅλα τὰ γεγονότα,ἀξιώθηκα νὰ καταγράψω στὸ διαχρονικό μου βιβλίο «Τὸ Θαῦμα – Μιὰ πραγματικὴ ἱστορία», τὸ ὁποῖο παραμένει ἐπίκαιρο ὅσο ποτέ, ὅλα ὅσα ζήσαμε στὴν Βασιλεύουσα πρὶν ἐκδιωχτοῦμε στὴν φιλόξενη Ἑλλάδα τὸ φθινόπωρο τοῦ 1964, γιὰ νὰ ξεκινήσουμε τὴν ζωή μας ἀπὸ τὴν ἀρχή καὶ τὸ ἀπόλυτο μηδέν. Ὁλόκληρη ἡ τρίτη ἀγγλικὴ ἔκδοση τοῦ βιβλίου ποὺ ἐπανακυκλοφόρησε τὸ 2019 ἀπὸ τὴν πλατφόρμα τῆς Amazon βρίσκεται ἤδη στὸ διαδίκτυο, μέσα στὴν ἡλεκτρονικὴ βιβλιοθήκη τοῦ ΙΗΑ, ὥστε νὰ μποροῦν νὰ τὸν διαβάσουν ὅλοι -ἰδίως οἱ ξένοι, χωρὶς καμμιὰ ἐπιβάρυνση. Ἐλπίζω πὼς σύντομα θὰ γίνει καὶ ἡ ἀνάρτηση ὁλόκληρου τοῦ κειμένου τοῦ βιβλίου στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα, ὥστε, νὰ ἀποτελεί κτῆμα ὅλων ὅσων θὰ ἤθελαν νὰ μάθουν τὴν ἀπόλυτα ἀναγκαία ἱστορία μας ποὺ δὲν διδάσκεται πιὰ στὰ σχολεῖα μας, χωρὶς καμμιὰ ἀπολύτως οἰκονομικὴ ἐπιβάρυνση.
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Ἡ σημερινὴ Ἐρντογανικὴ Τουρκία, εἶναι βαθιὰ διχασμένη. Ὁ μισὸς Τουρκικὸς πληθυσμὸς ἐκφράστηκε στὶς πρόσφατες δημοτικὲς ἐκλογές, κάτω ἀπὸ ἀφόρητες πιέσεις καὶ περιορισμούς, ἐναντίον τοῦ καθεστῶτος καὶ τῶν ἐξωπραγματικῶν νέο-οθωμανικῶν φαντασιώσεών του, σὲ ποσοστό ποὺ ξεπερνάει τὸ 47%.
Μὲ σύμμαχο τὸν ἀκραῖο φασίστα Ντεβλὲτ Μπαχτσελῆ, ὁ Ρ. Τ. Ἐρντογάν, ὁδηγεῖ σταθερὰ τὴν Τουρκία σὲ ἐκρηκτικὰ ἀδιέξοδα ἐπιχειρώντας νὰ ὑλοποιήσει τοὺς μεγαλεπήβολους νέο – ὀθωμανικοὺς παραλογισμούς του, βουτηγμένος ὁ ἴδιος, ἡ οἰκογένεια καὶ ὀλόκληρο τὸ καθεστώς του,μέσα στὴν διαφθορά.
Ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ Τουρκικοῦ πληθυσμοῦ, ἀρνεῖται πεισματικὰ νὰ ἐγκρίνει τὴν «κρυφὴ ἀτζέντα» τῶν ἰσλαμιστῶν νὰ καθιερώσουν μία ἀπροκάλυπτη ἰσλαμικὴ δικτατορία τῶν Ἀδελφῶν Μουσουλμάνων, καὶ νὰ ἐπιδιώξουν μὲ τὴν βία καὶ τὸ αἷμα ἀθώων νέων ἀνθρώπων,τὴν ἀνασύσταση μιᾶς αὐτοκρατορίας ἄλλων ἐποχῶν ποὺ ἔχει καταρρεύσει πρὸ πολλοῦ.
Τὸ δυστύχημα εἶναι πώς,οἱ παντουρκιστὲς καὶ τὸ βαθὺ κράτος τῆς Τουρκίας δὲν ἔχουν ἐδραιωθεῖ μόνο μέσα στοὺς ἀκραίους φασίστες τοῦ ξεμωραμένου «συγκυβερνήτη» Ντεβλὲτ Μπαχτσελῆ, ἀλλὰ σὲ ὅλα τὰ κόμματα ποὺ βρίσκονται στὸ τουρκικὸ κοινοβούλιο μὲ μοναδικὴ ἐξαίρεση τὸ Δημοκρατικὸ Κόμμα τῶν Λαῶν (Halkların Demokratik Partisi – HDP) ὅλα τὰ στελέχη καὶ οἱ ἡγέτες τοῦ ὁποίου σαπίζουν στὶς φυλακὲς τῆς Τουρκίας μὲ φανταστικὲς «κατηγορίες». Ἀκόμα καὶ οἱ ἐκλεγμένοι σὲ δημοτικὲς ἐκλογὲς δήμαρχοι τῶν κουρδοκρατούμενων περιοχῶν τῆς Τουρκίας καταργοῦνται μὲ προεδρικὰ διατάγματα ἀμέσως μετὰ τὶς δημοτικὲς ἐκλογὲς – παρωδία καὶ διορίζονται ἔμπιστοι τοῦ Τουρκικοῦ καθεστῶτος!
Κατὰ τὰ ἄλλα, ἡ Ἐρντογανικὴ Τουρκία χύνει κροκοδείλια δάκρυα γιὰ δῆθεν «καταπίεση» Ἑλλήνων πολιτῶν, μουσουλμάνων τὸ θρήσκευμα, μέσα στὴν Ἑλλάδα καὶ ὅπου ἀλλοῦ τὴν βολεύει, χαλῶντας τὸν κόσμο μὲ ὑποκριτικὴ τέχνη ποὺ θὰ ζήλευαν καὶ πολυβραβευμένοι θίασοι.
Τὴν ἴδια ἀκριβῶς στιγμή, ἡ ἴδια ἡ σημερινὴ Τουρκία,ἔχει αὐθαιρέτως φιμώσει ἐδῶ καὶ 48 χρόνια τὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Χάλκης,ἐνάντια σὲ ὅλες τὶς Διεθνεῖς ὑποχρεώσεις της καὶ ἐνάντια στοὺς νόμους τῆς ἴδιας τῆς Τουρκίας. Ἁπλώνει τὰ ἁρπακτικά της χέρια στὴν ἀμύθητη ἐκκλησιαστικὴ περιουσία, μὴ ἀναγνωρίζοντας νομικὴ προσωπικότητα στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως, ἕναν θρησκευτικὸ θεσμὸ ποὺ ἔχει τὶς ῥίζες του στὴν Πόλη τοῦ Κωνσταντίνου δεκαεπτὰ ὁλόκληρους αἰῶνες! Ἐνεργεῖ μὲ τὴν φασιστικὴ νοοτροπία τοῦ συγκυβερνήτη της σὲ μιὰ σειρά, δεκάδων θεμάτων ποὺ ἀπασχολοῦν τὸν Ἑλληνισμὸ τῆς Κωνσταντινουπόλεως ποὺ ἀπέμεινε ἐκεῖ.
Μὲ ἄλλα λόγια, ἡ Τουρκία θορυβεῖ διαρκῶς γιὰ δῆθεν «καταπίεση» μουσουλμάνων σὲ ὅποιο σημεῖο τοῦ πλανήτη τὴν βολεύει, ἔχοντας ἀνακηρυχθεῖ αὐτόκλητος προαγωγός τους καὶ κλείνει τὰ μάτια στὰ σημεῖα καὶ τέρατα ποὺ ἐφαρμόζει ἡ ἴδια μέσα στὴν Τουρκία.
Ὅπως ἀκριβῶς μιὰ καμήλα ποὺ δὲν βλέπει καθόλου μὰ καθόλου τὴν καμπούρα της…
___________________________________________________________
(1)Σεπτεμβριανὰ 1955: Τίποτα δὲν εἶναι ὅπως φαίνεται…
(2)«Κατάλογος νεκρῶν» ποὺ συνέταξε ὁ καθηγητὴς Σπύρος ΒρυώνηςJr, στὴν σελίδα 677 τοῦ μνημειώδους ἔργου του «Ὁ Μηχανισμὸς τῆς Καταστροφῆς», ἐκδόσεις Ἐστία, 2007.
(3) «Οἱ μαζικὲς ἀπελάσεις τῶν Ἑλλήνων τῆς Κωνσταντινούπολης τὸ 1964», ντοκιμαντὲρ διαρκείας εἴκοσι λεπτῶν σὲ σενάριο Λεωνίδα Κουμάκη καὶ σκηνοθεσία – τεχνικὴ ἐπεξεργασία Γιώργου Κουρμούζα στοhttps://www.youtube.com/watch?v=RFsK0EpVXII
