ΜΟΝΑΧΟΥ
ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΟΥ
ΥΜΝΟΓΡΑΦΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΑΣΜΑΤΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΗΓΕΜΟΝΟΣ ΟΥΓΓΡΟΒΛΑΧΙΑΣ
ΝΕΑΓΚΟΥ ΜΠΑΣΑΡΑΜΠΗ
(1482-1521)
ΤΙΜΑΤΑΙ Η ΜΝΗΜΗ ΑΥΤΟΥ ΤΗΝ 15ην ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ. 2021.
ΕΝ ΤΩ ΜΙΚΡῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ
Ἱστῶμεν στίχους δ΄καί ψάλλομεν τά ἑξῆς προσόμοια.
Ἦχος δ΄ Ὡς γενναῖον ἐν μάρτυσιν.
Εὐσεβῶν τά συστήματα, μοναζόντων τά τάγματα, καί ἀρχόντων ἔνδοξος ἡ ὁμήγυρις, δεῦτε ἐν ὕμνοις καί ἄσμασι, Νεάγκον τόν πρόκριτον, ἡγεμόνων τόν σοφόν καί εἰρήνης τόν πρόεδρον εὐφημήσωμεν, ἐκθειάζοντες τούτου ἀρετάς γάρ, καί σοφίας τόν ἡγέτην, τῶν ὀρθοδόξων ἀγλάϊσμα.
Παιδιόθεν μακάριε, ἐφελκύσθης τῆ χάριτι, ταῖς πρός σέ διδάγμασι καί ταῖς πράξεσι, ἁγιωτάτης μητρός σου γάρ, Νεάγκας, ἧς γέγονας περιπόθητος υἱός, ὑπακούων τοῖς ρήμασι, τοῦ Παντάνακτος Λόγου καί ἐδείχθης, εὐσεβείας ἡ διόπτρα, καί ἡγεμόνων τό καύχημα.
Ὡς ὑπόδειγμα χάριτος, γεγονώς θεοφώτιστε, ἄρχων εὐλαβέστατος καί θεόλεκτος, ὄντως ἐφάνης μακάριε, ὁδεύσας οὐράνιον βιοτήν ἐπί τῆς γῆς, πᾶσιν ὅλως ἐτράνωσας, τῶν Χριστοῦ διδαγμάτων τάς ἐννοίας, κολπωθείς καί ἀριστεύσας, τῆ προμηθείᾳ τῆς Χάριτος.
Ρουμανίας οἱ ἔκλαμπροι εὐσεβείας ἡγήτορες, Ἐκκλησίας τίμιον ἐγκαλλώπισμα, ἀρχιερέων ἁπάντων γάρ, πληθύς ἡ θεόλεκτος, Πρεσβυτέρων τό σεπτόν καί πανάριστον στράτευμα, νῦν προσέλθετε, ἐν ὠδαῖς εὐφημῆσαι τόν φωστῆρα, καί διδάσκαλον Νεάγκον, τῶν ἡγεμόνων κραταίωμα.
Δόξα Πατρί….Ἦχος α΄
Δεῦτε λαοί, τόν μέγιστον ἐν ἡγεμόσι, τῆς Ρουμανικῆς Χώρας θεοφανῆ λαμπτήρα, ἐν ὕμνοις τιμήσωμεν, καί τήν αὐτοῦ μνήμην χαρμονικῶς πανηγυρίσωμεν. Παιδιόθεν ὡς θησαυρόν ἀσύλητον, τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ ἀγαπήσας, γέγονεν Αὐτῆς τέκνον εὐπειθές καί προστάτης ἀκάματος, ὡς ἀνιδρύσας θεία καθιδρύματα πρός δόξαν Θεοῦ καί τῶν πιστῶν ἐργασθείς σωτηρίαν τήν αἰώνιον. Ὅθεν, ἱκέτευε Αὐτῶ, θεομακάριστε, ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Καί νῦν καί ἀεί…
Ἁμαρτωλῶν τάς δεήσεις προσδεχομένη, καί θλιβομένων στεναγμόν μή παρορῶσα, πρέσβευε τῶ ἐξ ἁγνῶν λαγόνων σου, σωθῆναι ἡμᾶς, Παναγία Παρθένε.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ
Ἦχος β΄ Οἶκος τοῦ Εὐφραθᾶ.
Πᾶσαι αἱ γηγενεῖς, χορεῖαι Ὀρθοδόξων, ἐν Χώρα Ρουμανίᾳ, τιμήσωμεν προφρόνως, Νεάγκον τόν ἀοίδιμον.
Στίχος: Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ καί είς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ρήματα αὐτοῦ.
Ἔχων ὡς θησαυρόν, τῆς πίστεως τόν πλοῦτον, τῆ σῆ καρδίᾳ μάκαρ, ἐδόξασας ἐν κόσμῳ, Χριστόν τοῖς θείοις ἔργοις σου.
Στίχος: Οἱ ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην καί οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσονται.
Ὄντως τῶν εὐσεβῶν, ἐδείχθης θεομάκαρ, λιμήν παρηγορίας, καί δαδουχεῖς ἀπλέτως, τοῖς θείοις σου συγγράμμασι.
Δόξα Πατρί…
Λάβετε ὦ λαοί, Νεάγκου ταῖς πρεσβείαις, Θεότητος τήν Χάριν, Πατρός Υἱοῦ καί ὅλως, τοῦ Πνεύματος τήν δύναμιν.
Καί νῦν καί ἀεί…
Τέξασα ἐν σαρκί, Θεόν τῶν ὅλων πάντων, Θεόνυμφε Μαρία, διό γάρ καί ὑψώθης, πρός δόξαν ἀδιάρρευστον.
Νῦν ἀπολύεις….Τό Τρισάγιον…Τό Ἀπολυτίκιον ἐκ τοῦ Μεγάλου Ἐσπερινοῦ….Καί Ἀπόλυσις.
ΕΝ Τῼ ΜΕΓΑΛῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ
Μετά τόν Προοιμιακόν, τό Μακάριος ἀνήρ. Εἰς δέ τό «Κύριε ἐκέκραξα…», ἱστῶμεν στίχους στ΄καί ψάλλομεν τά ἑξῆς προσόμοια.
Ἦχος α΄ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων.
Τῆς Ἐκκλησίας τόν στῦλον καί τῶν πιστῶν ἀρωγόν, τῶν Ὀρθοδόξων πάντων, θεοφόρον προστάτην, πάσης Ρουμανίας τόν εὐκλεῆ, ἡγεμόνα πανάριστον, ἀνευφημήσωμεν ὕμνοις χρεωστικῶς, Νεάγκον τόν παναοίδιμον.
Ἐκ νεαρᾶς ἡλικίας, ὤφθης ἀοίδιμε, τέκνον ἁγιωτάτου, καί Ποιμένος ἀρίστου, Νήφωνος τοῦ ἁγίου, ὅστις λαμπρῶς, τῶν εὐσεβούντων ἐποίμανε, πλήθη τοῖς θείοις διδάγμασι καί σοφός ἱεράρχης ἐθαυμάστωσεν.
Ἔχων πλουσίως θεόφρον, Πνεύματος δύναμιν, τῆ σῆ σεπτῆ καρδίᾳ, ἀνεδείχθης δοχεῖον, τῶν θείων χαρισμάτων περιχαρῶς, διαπορθμεύεις τοῖς χρήζουσι, τῆς μεσιτείας σου ρεῖθρα καί εὐσθενῶς τῶ Κυρίῳ σου παρίστασαι.
Ἦχος πλ. Δ΄ Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος.
Καθοπλισθείς ἀξιάγαστε ταῖς τῶν Ἁγίων βολαῖς, ἀρχεκάκου τάς φάλαγγας, πόρρω ἀπεμάκρυνας, καί ἐχθρῶν τά φρυάγματα, τῆ δυναστείᾳ σου κατετρόπωσας, καί βασιλείου σου ὤφθης ἄριστος, μέγας ὑπέρμαχος καί πιστῶν ἀκλόνητος στῦλος Χριστοῦ, καί ἀρχόντων καύχημα καί ἐγκαλλώπισμα.
Χαῖρε τῆς Ρουμανίας ὁ μέγιστος, τῶν ἡγεμόνων σοφός, ταπεινός καί ἐνάρετος, καί πατήρ θεόσοφος, καί διδασκάλων πνοή, ὁ ἀγαπήσας ὑπέρ διάνοιαν, τήν εἰρηναίαν καί ἀξιάγαστον, ὄντως ὑπέρλαμπρον βιοτήν καί γέγονας, τῶν τοῦ Θεοῦ, χαρισμάτων ἔνθεον δοχεῖον χάριτος.
Τῆς Ρουμανίας τά τάγματα, τῶν εὐσεβῶν εὐλαβῶς, νῦν προσέλθετε ψάλλοντες, ὕμνον ἐπινίκιον τῶ ἡγεμόνι ὑμῶν; οὗτος γάρ ὤφθη τέκνον πανάριστον, τοῦ ἱεράρχου θεῖον ἐκβλάστημα, Νήφωνος ὄντως γάρ, θαυμαστοῦ τοῦ Κτίσαντος, ἱερουργοῦ καί Μονῆς τοῦ Ἄθωνος, Διονυσίου βλαστόν.
Δόξα Πατρί…Ἦχος πλ. Β΄
Δεῦτε ἅπαντες πιστοί, τῆς Ρουμανίας τό ἄφθιτον κλέος, καί Χριστοῦ τό πανάριστον ποίμνιον, ἐν ὠδαῖς χαρμονικαῖς τόν μέγιστον ἐν ἡγεμόσι ἡμῶν, Νεάγκον τόν θεοσεβῆ, ἀνυμνήσωμεν λέγοντες: Χαίροις τῆς πολιτείας ὁ λαμπρότατος λύχνος, καί Ὀρθοδόξων λαῶν ὁ ἀξιέραστος προστάτης. Χαίροις, ὁ ἀναλώσας ἑαυτόν διά τήν δόξαν τοῦ Φιλανθρώπου Θεοῦ ἡμῶν, ὡς δομήσας ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Μονάς καί Θυσιαστήρια. Χαίροις ὁ ἀγαπήσας τοῦ λαοῦ σου τήν εὐημερίαν, καί κοπιάσας διά τήν τῶν πάντων εἰρηνικήν συμβίωσιν καί πολιτείαν. Διό, καί ἐδοξάσθης μακάριε, ὡς υἱός τοῦ Θεοῦ κατά χάριν ἀναδειχθείς καί πρεσβεύοις ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Καί νῦν καί ἀεί….Θεοτοκίον. Ἦχος ὁ αὐτός.
Τίς μή μακαρίσει σε Παναγία Παρθένε; Τίς μή ἀνυμνήσει σου τόν ἀλόχευτον τόκον; Ὁ γάρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός, ἐκλάμψας Υἱός μονογενής, ὁ αὐτός ἐκ σοῦ τῆς Ἁγνῆς προῆλθεν, ἀφράστως σαρκωθείς, φύσει Θεός ὑπάρχων, καί φύσει γενόμενος, ἄνθρωπος δι’ ἡμᾶς, οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος, ἀλλ’ ἐν δυάδι φύσεων, ἀσυγχύτως γνωριζόμενος. Αὐτόν ἱκέτευε, Σεμνή παμμακάριστε, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.
Εἴσοδος. Φῶς ἱλαρόν..., τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα.
Παροιμιῶν τό Ἀνάγνωσμα. Κεφ. 10,7
Μνήμη δικαίου μετ᾿ ἐγκωμίων, καί εὐλογία Κυρίου ἐπί κεφαλήν αὐτοῦ. Μακάριος ἄνθρωπος, ὅς εὗρε σοφίαν καί θνητός, ὅς οἶδε σύνεσιν. Κρεῖσσον γάρ αὐτήν ἐμπορεύεσθαι, ἤ χρυσίου καί ἀργυρίου θησαυρούς. Τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶν. Πᾶν δέ τίμιον, οὐκ ἄξιον αὐτῆς ἐστιν. Ἐκ γάρ τοῦ στόματος αὐτῆς ἐκπορεύεται δικαιοσύνην, νόμον δέ καί ἔλεον ἐπί γλώσσης φορεῖ. Τοιγαροῦν ἀκούσατέ μου, ὦ τέκνα, σεμνά γάρ ἐρῶ. Καί μακάριος ἄνθρωπος, ὅς τάς ἐμάς ὁδούς φυλάξει. Αἱ γάρ ἔξοδοί μου, ἔξοδοι ζωῆς, καί ἑτοιμάζεται θέλησις παρά Κυρίου. Διά τοῦτο παρακαλῶ ὑμᾶς καί προΐεμαι ἐμήν φωνήν υἱοί ἀνθρώπων. Ὅτι ἐγώ ἡ σοφία κατεσκεύασα βουλήν καί γνῶσιν καί ἔννοιαν. Ἐγώ ἐπεκαλεσάμην. Ἐμή βουλή καί ἀσφάλεια, ἐμή φρόνησις, ἐμή ἰσχύς. Ἐγώ τούς ἐμέ φιλοῦντας ἀγαπῶ, οἱ δέ ἐμέ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν. Νοήσατε τοίνυν ἄκακοι πανουργίαν, οἱ δέ ἀπαίδευτοι ἔνθεσθε καρδίαν. Εἰσακούσατέ μου καί πάλιν, σεμνά γάρ ἐρῶ, καί ἀνοίγω ἀπό χειλέων ὀρθά. Ὅτι ἀλήθειαν μελετήσει ὁ λάρυγξ μου, ἐβδελυγμένα δέ ἐναντίον μου χείλη ψευδῆ. Μετά δικαιοσύνης πάντα τά ρήματα τοῦ στόματός μου, οὐδέν ἐν αὐτοῖς σκολιόν, οὐδέν στραγγαλιῶδες. Πάντα εὐθέα ἐστι τοῖς νοοῦσι καί ὀρθά τοῖς εὑρίσκουσι γνῶσιν. Διδάσκω γάρ ὑμῖν ἀληθῆ, ἵνα γένηται ἐν Κυρίῳ ἡ ἐλπίς ὑμῶν, καί πλησθήσεσθε πνεύματος.
Σοφίας Σολομῶντος τό Ἀνάγνωσμα. Κεφ. 4,7--15
Δίκαιος δὲ ἐὰν φθάσῃ τελευτῆσαι, ἐν ἀναπαύσει ἔσται· γῆρας γὰρ τίμιον οὐ τὸ πολυχρόνιον οὐδὲ ἀριθμῷ ἐτῶν μεμέτρηται· πολιὰ δέ ἐστι φρόνησις ἀνθρώποις καὶ ἡλικία γήρως βίος ἀκηλίδωτος. Εὐάρεστος τῷ Θεῷ γενόμενος ἠγαπήθη καὶ ζῶν μεταξὺ ἁμαρτωλῶν μετετέθη· ἡρπάγη, μὴ κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ ἢ δόλος ἀπατήσῃ ψυχὴν αὐτοῦ· βασκανία γὰρ φαυλότητος ἀμαυροῖ τὰ καλά, καὶ ρεμβασμὸς ἐπιθυμίας μεταλλεύει νοῦν ἄκακον. Τελειωθεὶς ἐν ὀλίγῳ ἐπλήρωσε χρόνους μακρούς, ἀρεστὴ γὰρ ἦν Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ· διὰ τοῦτο ἔσπευσεν ἐκ μέσου πονηρίας. οἱ δὲ λαοὶ ἰδόντες καὶ μὴ νοήσαντες, μηδὲ θέντες ἐπὶ διανοίᾳ τὸ τοιοῦτον, ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ.
Σοφίας Σολομῶντος τό Ἀνάγνωσμα. Κεφ. 3,1-9
Δικαίων δὲ ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ, καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος. Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνων τεθνάναι, καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καί ἡ ἀφ᾿ ἡμῶν πορεία σύντριμμα, οἱ δέ εἰσιν ἐν εἰρήνῃ. Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν καλασθῶσιν, ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης· καὶ ὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται, ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτοὺς καὶ εὗρεν αὐτοὺς ἀξίους ἑαυτοῦ· ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς. Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν καλάμῃ διαδραμοῦνται· κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν, καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰς τοὺς αἰῶνας. Οἱ πεποιθότες ἐπ᾿ αὐτῷ συνήσουσιν ἀλήθειαν, καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ προσμενοῦσιν αὐτῷ, ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ, καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ.
ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΙΤΗΝ. ΙΔΙΟΜΕΛΑ
Ἦχος α΄
Εὐφραίνεται σήμερον ἡ Ἐκκλησία, ἐπί τῆ εὐσήμῳ μνήμῃ τοῦ Ἡγεμόνος Νεάγκου, καί τοῦτον ὡς ἔχουσα ἐξαίσιον πρότυπον ἀρετῶν καί προπύργιον τῆς ἀληθείας, ὁμοφώνως βοᾶ: Χαίροις ὦ στρατηλάτα ἀήττητε, τῶν Μεγάλων Μαρτύρων ὁμόψυχε καί τοῦ ὀρθοδόξων λαῶν ἀκαταγώνιστε προστάτα. Χαίροις, ὁ πρίγκιψ τῆς εἰρήνης, ὁ ἐν κόσμῳ βιώσας, καί ὡς ἀσκητής τόν Χριστόν ἀγαπήσας. Σοῦ δεόμεθα ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Ἦχος β΄
Ὁ ἐξουσίαν ἐν κόσμῳ περιβληθείς, καί πάσης ἐξουσίας τάς φιληδόνους καταφρονήσας ὁρμάς, ἀνεδείχθης θεοπρόβλητε, φωστήρ, τῶν ἐν σκότει, τῆ χλαμύδι τῶν σῶν ἀρετῶν κοσμηθείς. Ὅθεν καί ἡμεῖς, οἱ τῶν Ἁγίων ἐρασταί, σοῦ δεόμεθα γενοῦ ἡμῖν πηγή δαψιλοῦς χάριτος καί ὑπόδειγμα ἀρχόντων καί ἀρχομένων, πρός ἐπιτέλεσιν τοῦ θείου θελήματος καί σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Ἦχος γ΄
Τοῦ ἐλεήμονος Θεοῦ, ὄντως γεγένησαι, θεόφρον βασιλεῦ, πιστόν ἀντίγραφον τῶν ἀρετῶν. Ὡς ἔχων ἐν τῆ καρδίᾳ σου τοῦ Παναγίου Πνεύματος τάς μυροφόρους ἐπιλάμψεις, ἐπέδωκας τοῖς ὀρθοδόξοις λαοῖς τόν πλοῦτον σου διττῶς, καί ἱερά καταγώγια ἀνεστήλωσας πρός εἰρηναίαν ζωήν καί τῶν πιστῶν σωτηρίαν. Διό καί ἀγαλλόμενοι, πανηγυρίζομέν σε θεόφρον, καί τῶν χαρίτων σου πελάγη διακαῶς ἐγκωμιάζομεν.
Ἦχος δ΄
Ἡ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία σήμερον δοξάζει φωταυγῶς, τῶν ἡγεμόνων τόν ὑπέρτατον ἀριστέα καί ἀνίκητον ὁπλίτην κατά τῆς τῶν δαιμόνων φάλαγγος. Οὗτος ὁ ἐξ ἀρχόντων εὐσεβῶν πρίγκηψ τῆς ἀληθείας γεγονώς, τήν τῆς Τριάδος δόξαν τῶ κόσμῳ ἐτράνωσε, καί τῶν πιστῶν τάς χορείας κατηύφρανε. Διό νῦν ἐν οὐρανοῖς, σύν τοῖς ἁγίοις καί Ἀποστόλοις συνοικῶν, δέεται ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Δόξα Πατρί…Ἦχος δ΄
Ἐκ νεότητος θεομακάριστε Νεάγκο, ἔκυψας τόν αὐχένα μετά τῆς συζύγου σου Δεσποίνης καί τῶν παίδων σου ἀκολουθεῖν τόν ἐλαφρόν τοῦ Κυρίου ζυγόν. Κρατήσας τάς τῶν Πατέρων ρήσεις καί παραδόσεις, ἐφοίτησας παράς τούς πόδας τοῦ σοφωτάτου ἱεράρχου Νήφωνος, καί πλησθείς τῆ αἴγλῃ τῶν ἀρετῶν, τόν λαόν σου ἐποίμανας συνετῶς καί φιλαδέλφως. Διό ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, καλῶς μνησθεῖσα τοῦ μεγαλείου τῶν κατορθωμάτων σου, σήμερον σέ λαμπρῶς πανηγυρίζει αἰτουμένη μυστικῶς, τῶν πρεσβειῶν σου τήν ἀντίδοσιν.
Καί νῦν καί ἀεί…
Ἐκ παντοίων κινδύνων, τούς δούλους σου φύλαττε, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἵνα σέ δοξάζωμεν, τήν ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΤΙΧΟΝ
Ἦχος πλ. Α΄. Χαίροις ἀσκητικῶν ἀληθῶς…
Χαίροις, Ὀρθοδοξίας λαμπτήρ, τῆς Ἐκκλησίας ἀδιάσειστον ἔρεισμα, ὁ κῆρυξ τῆς εὐσεβείας, τῶν ἡγεμόνων λαμπρός πάνοπλος ἡγέτης καί ἀήττητος. Τῆς Χώρας παμφίλτατος, Ρουμανικῆς ὁ διδάσκαλος, ὁ παιδοτρίβης, εἰς ὁδόν τελειότητος, τῆς νεότητος καί πτωχῶν παραμύθιον. Ὅθεν σέ μακαρίζομεν, Νεάγκο θεσπέσιε, ὡς οἰκουμένης φωστῆρα, Ὀρθοδοξίας εὐπρέπεια. Χριστῶ νῦν δυσώπει, φωταυγείᾳ πρεσβειῶν σου, χάριτος τύχωμεν.
Στίχος: Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην καί οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσονται.
Δεῦτε τῆς Ρουμανίας λαός, καί Βαλκανίων τά ὀρθόδοξα τάγματα, καί πάντων τῶν εὐσεβούντων τῆς Οἰκουμένης χοροί, ὕμνοις ἀσιγήτοις ἐπαινέσωμεν; Νεάγκον τόν πρύτανι τῶν ἡγεμόνων τό ἴνδαλμα, τῶν βασιλέων τόν θεόπνουν κοσμήτορα, καί τόν κτίτορα ἀνακτόρων τοῦ Ἄνακτος. Πάντες νῦν ἀνακράξωμεν, γενοῦ γάρ τοῖς δούλοις σου, τῆ πανσθενεῖ σου πρεσβείᾳ, ἱκέτης ἄπαυστος πάνσοφε, δωρούμενος ἐν ἀνάγκαις, τῶν χαρίτων σου τά πλήθη, θεομακάριστε.
Στίχος: Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ.
Ὄντως, ἐν ταῖς αὐλαῖς τῆς Ἐδέμ, συμβασιλεύεις τῶ Χριστῶ, θεοπρόβλητε, τήν κόρην σου Σωφρονίαν, τήν μοναχήν ἀληθῶς, ἔχων σου πλησίον καί τήν σύζυγον, ὡς οὖσαν μονάζουσα Πλατωνίδα γάρ τοὔνομα, ἐν τῆ Μονῆ γάρ τοῦ Ὀστρόβ ἔνθα ἤσκησε, καί διήνυσε τῆς ζωῆς τό ἐπίλοιπον. Πάντες οὖν συγχορεύοντες Ἁγίων τοῖς τάγμασι, τῶν δεομένων ἐν πίστει, τάς ἀντιδόσεις προσνέμετε, φυλάττοντες πάντας, ἐκ κινδύνων καί δαιμόνων καί πάσης θλίψεως.
Δόξα Πατρί…Ἦχος πλ. Δ΄
Παιδιόθεν ἐκ γονέων εὐσεβῶς ἀνατραφείς, καί λαβών ὡς δῶρον οὐράνιον, τῆς πίστεως θησαύρισμα, ἐν τῶ βίῳ σου ἐπορεύθης ἀγιοπρεπῶς, Νεάγκο μακάριε. Διό τοῖς πᾶσι γέγονας φωστήρ εὐσεβείας ἐκλαμπρότατος, πρίγκηψ τῆς εἰρήνης, ὀρφανῶν ὁ προστάτης, τῶν χηρῶν καταφυγή καί τῶν νέων παιδοτρίβης ἀκριβέστατος. Ὡς ἔχων ἐν τῆ καρδίᾳ σου ἐμφυτευμένην τήν ἀγάπην δι᾿ ἅπασαν τήν Ὀρθοδοξίαν, ἤγειρας ἁπανταχοῦ μονάς καί σκήτας, πρός μοναζόντων παρηγορίαν, καί δόξαν τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, Ὅν ἱκέτευε ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Καί νῦν καί ἀεί….Θεοτοκίον. Ἦχος πλ. Δ΄
Ἀνύμφευτε Παρθένε, ἡ τόν Θεόν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί, Μῆτερ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, σῶν ἱκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε, ἡ πᾶσι χορηγοῦσα, καθαρισμόν τῶν πτασιμάτων, νῦν τάς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη, δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς.
Νῦν ἀπολύεις…. Τό Τρισάγιον καί τά Ἀπολυτίκια.
Ἦχος πλ.α΄ . Τόν Συνάναρχον Λόγον.
Ρουμανίας τό ἔνθεον ἐγκαλλώπισμα, καί τῆς πόλεως Ἄρντζες τερπνόν ἀγλάϊσμα, τόν Νεάγκον ἀδελφοί, δεῦτε τιμήσωμεν, ὡς βασιλέων φωτεινόν καί ἡγεμόνων εὐλαβῶν, τό σέλας τῆς εὐσεβείας; οὗ προσκυνοῦντες τήν θήκην, Λειψάνων πάντες ἀγαλλόμεθα.
Ἦχος γ΄ Τήν ὡραιότητα
Τόν ἀεισέβαστον καί φιλακόλουθον, ζωῆς τῆς κρείττονος, τόν ἀπαστράψαντα, ταῖς τῶν ρημάτων τοῦ Χριστοῦ, χαρίσμασιν ἀνενδότοις; ὅθεν ἀναδέδεικται Ὀρθοδοξίας ὁ πρύταννις καί προστάτης ἔνθεος, εὐσεβῶν ἐν τοῖς πέρασι; Διό καί ἐπακούει ἀπαύστως, χαίροις Νεάγκο θεοφόρε.
Θεοτοκίον
Σέ τήν μεσιτεύσασαν τήν σωτηρίαν τοῦ γένους ἡμῶν, ἀνυμνοῦμεν, Θεοτόκε Παρθένε, ἐν τῆ σαρκί γάρ τῆ ἐκ σοῦ προσληφθείσῃ, ὁ Υἱός σου καί Θεός ἡμῶν, τό διά Σταυροῦ καταδεξάμενος πάθος, ἐλυτρώσατε ἡμᾶς ἐκ φθορᾶς, ὡς φιλάνθρωπος.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
Μετά τήν α΄ Στιχολογίαν.
Ἦχος α΄ Τόν τάφον σου Σωτήρ….
Διῆλθες ἀληθῶς, ἐν εὐσεβείᾳ θεόφρον, ἐν κόσμῳ παροικῶν, δίχα τροπῆς πρός τά χείρω, καί οὕτως ἐδόξασας, ἐν τοῖς ἔργοις σου πάνσοφε, Θεῖον Ὄνομα, τοῦ Φιλανθρώπου Σωτῆρος καί ὤφθης μακάριος.
Δόξα Πατρί… Καί νῦν καί ἀεί…Θεοτοκίον
Ὡς ἔχουσα Ἁγνή, παρρησίαν τῶ Κτίστῃ, καθ᾿ὅ Μήτηρ Αὐτοῦ, λύτρωσαί με λιταῖς σου, καί παῦσον τό κλυδώνιον, τῶν παθῶν τῆς καρδίας μου, χάριν ἄφθονον, ταῖς προσευχαῖς σου μοι δίδου, ὅπως ἄνεσιν παρέχειν μοι ὁ Δεσπότης ἐν τῶδε τῶ βίῳ μου.
Μετά τήν Β΄ Στιχολογίαν. Κάθισμα.
Ἦχος δ΄ Κατεπλάγη Ἰωσήφ
Διεζώσθης ἀγαθέ, ἐν εὐλαβείᾳ πολλῆ, ἡγεμόνων τήν τιμήν σκῆπτρον πανάριστον ποιῶν, εὐεργεσίας πρός πάντας καί δίδως ὅλως, τοῖς ὀρφανοῖς καί πτωχοῖς, πλοῦτον καί στέγην καί τροφήν, τοῖς ἐν ἀνάγκαις πολλαῖς καί πάσαις θλίψεσιν, τόν πλοῦτον τῆς καρδίας σου, μή δειλιάσας πάντη, ἔχων γάρ τόν Χριστόν σου, ὡς θησαυρόν ἐν καρδίᾳ, Αὐτοῦ τήν χάριν ἀπείληφας.
Δόξα Πατρί… Καί νῦν καί ἀεί…Θεοτοκίον
Κατεπλάγησαν Ἁγνή, πάντες Ἀγγέλων οἱ χοροί, τό μυστήριον τῆς σῆς, κυοφορίας τό φρικτόν, πῶς ὁ τά πάντα συνέχων νεύματι μόνῳ, ἀγκάλαις ὡς βροτός, ταῖς σαῖς συνέχεται, καί δέχεται ἀρχήν ὁ Προαιώνιος, καί γαλουχεῖται σύμπασαν, ὁ τρέφων πνοήν ἀφάτῳ χρηστότητι! Καί σέ ὡς ὄντως, Θεοῦ Μητέρα, εὐφημοῦντες δοξάζουσι.
Μετά τόν Πολυέλεον. Κάθισμα.
Ἦχος πλ. Δ. Τήν Σοφίαν καί Λόγον.
Πᾶσα πόλις καί χώρα σοῦ ἐξυμνεῖ, τάς πολλάς σου, θεόφρον, θεοπρεπεῖς, πράξεις καί διδάγματα, καί Μονῶν τήν ἀνέγερσιν, ἐν Ρουμανίᾳ Ἄρντζες, Ντεάλου, Τιργόβιστα, Σναγκώβ καί Τισμάνα καί ἐν Ἄθωνι γέγονας, πάντων οἰκοδόμος καί θεράπων τρισμάκαρ, διέτρεξας ἅπασαν Ἁγίων Τόπων τήν ἔκτασιν, διά ἀνακαίνισιν πάνσοφε; ὅθεν ὡς Χριστοῦ εἰληφώς, χαρισμάτων θείαν ἀνταπόδοσιν, καί πρεσβεύοις ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Δόξα Πατρί… Καί νῦν καί ἀεί…Θεοτοκίον. Ἦχος ὁ αὐτός.
Πειρασμοῖς πολυπλόκοις περιπεσών, ἐξ ἐχθρῶν ἀοράτων καί ὁρατῶν, τῶ σάλῳ συνέχομαι, τῶν ἀμέτρων πταισμάτων μου, καί ὡς ἔχων ἀντίληψιν, καί σκέπην σε Ἄχραντε τῶ λιμένι προστρέχω, τῆς σῆς ἀγαθότητος. Ὅθεν Παναγία, τόν ἐκ σοῦ σαρκωθέντα ἀσπόρως ἱκέτευε, ὑπέρ πάντων τῶν δούλων σου, τῶν ἀπαύστως ὑμνούντων σε, πρεσβεύουσα αὐτῶ ἐκτενῶς, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς προσκυνοῦσιν ἐν πίστει, τόν τόκον σου Ἄχραντε.
Τό Α΄Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ἤχου καί τό Προκείμενον.
Ἐκ νεότητός μου πολλά πολεμεῖ με πάθη, ἀλλ᾿ αὐτός ἀντιλαβοῦ, καί σῶσον Σωτήρ μου.
Οἱ μισοῦντες Σιών αἰσχύνθητε ἀπό τοῦ Κυρίου, ὡς χόρτος γάρ, πυρί ἔσεσθαι ἀπεξηραμμένοι.
Δόξα Πατρί…
Ἁγίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχή ζωοῦται, καί καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται, τῆ Τριαδικῆ Μονάδι ἱεροκρυφίως..
Καί νῦν καί ἀεί…
Ἁγίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τά τῆς χάριτος ρεῖθρα, ἀρδεύοντα ἅπασαν τήν κτίσιν πρός ζωογονίαν.
Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ρήματα αὐτοῦ.
Στίχος: Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα.
Εὐαγγέλιον τοῦ Ὄρθρου.
Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει. Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ· ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν. ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός· ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων· Ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει, ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων. ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός, καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκουσί με τὰ ἐμά, καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα· καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων. Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν, καὶ γενήσονται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν.
ΨΑΛΜΟΣ 50.
Ἐλέησόν με ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλήθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου. Ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστιν διά παντός. Σοί μόνω ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα ὅπως ἄν δικαιωθῆς ἐν τοῖς λόγοις σου καί νικήσης ἐν τῶ κρίνεσθαί σε. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τά ἄδηλα καί τά κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ραντιεῖς με ὑσσώπω καί καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μή ἀπορρίψης με ἀπό τοῦ προσώπου σου καί τό πνεῦμα σου τό ἅγιόν σου μή ἀντανέλης ἀπ' ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καί πνεύματι ἡγεμονικῶ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσιν. Ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε τά χείλη μου ἀνοίξεις καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῶ Θεῶ πνεῦμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουθενώσει. Ἀγάθυνον Κύριε ἐν τῆ εὐδοκία σου τήν Σιών καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλημ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Δόξα Πατρί…..Ἦχος β΄
Ταῖς τοῦ Ἡγεμόνος πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καί νῦν καί ἀεί…
Ταῖς τῆς Θεοτόκου, πρεσβείαις Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Ἰδιόμελον…Ἦχος πλ. Β.
Στίχος: Ἐλέησόν με ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου.
Δεῦτε πιστοί, οἱ τῶν Ἁγίων φιλέορτοι καί τῶν Χριστοῦ διδαχῶν προθυμότατοι δέκται, ὕμνοις καί ὠδαῖς πνευματικαῖς, τιμήσωμεν τόν ἐν ἄρχουσι προβολέα καί πάντων τῶν ἡγεμόνων τό ἐγκαλλώπισμα. Οὗτος ὡς διαπρέψας περιφανῶς ἐν Χώρᾳ τῆ Ρουμανικῆ, γέγονε δοχεῖον τῆς Χάριτος καί στίφη πιστῶν διά διδαχῶν μελιρρύτων ἐστήριξεν. Ὡσαύτως, ὡς νέος ἀναδειχθείς Ἰωάννης Ἐλεήμων, πάντας τῆ περιουσία τῶν τοῦ Θεοῦ δωρεῶν, ἐπλούτισε καί καταγώγια δι᾿ ἀσθενεῖς καί ὀρφανά ἀνήγειρε. Διό καί μεγαλύνεται χρεωστικῶς ἐν ὕμνοις ὁ τρισμακάριος.
Εἶτα: Σῶσον ὁ Θεός τόν λαόν σου…
Ο ΚΑΝΩΝ
Ὠδή α΄. Ἦχος πλ. Δ΄ Ἁρματηλάτην Φαραώ…-
Ἐν οὐρανοῖς σύν Ἀρχαγγέλων τάξεσι περιχαρῶς κατοικῶν, μέγιστε Νεάγκο, ἡγεμόνων πρώτιστε, καί εὐσεβῶν κραταίωμα, μοναστῶν ὁ προστάτης, δίδου κἀμοί χάριν ἄφθονον, ἵνα σέ γεραίρω πανύμνητε.
Ἀπό παιδός ἀνατραφείς διδάγμασι τῶν θεοπνεύστων Γραφῶν, ἤντλησας παμμάκαρ εὐκαρπίας εὔκλειαν, τῶν χαρισμάτων Πνεύματος, πληρωθείς ἀνενδότως, καί βασιλείαν ἀνθρώπινον, ὄντως ἐμεγάλυνας ἔνδοξε.
Μή πτοηθείς τῶν δυσμενῶν μακάριε, ἡγεμονίας τῆς σῆς, συνθηκῶν ἁπάντων, ὤρθωσας ἀνάστημα, ἔχων ἐν τῆ καρδίᾳ σου, πανοπλίαν ἀρίστην, τοῦ σέ κληθέντος εἰς στράτευσιν Θεοῦ τοῦ Παντάνακτος, Ἅγιε.
Θεοτοκίον.
Τῆς σωτηρίας τόν σκοπόν Πανύμνητε, Πάναγνε Δέσποινα, ὄντως τοῦ Χριστοῦ γάρ θείῳ τῶ βουλήματι, προθύμως ἐκτετέλεκας, ὡς σαφῶς τῶ Ἀγγέλῳ, εἰποῦσα γίγνεσθαι θέλημα, Θεοῦ ἐν ἐμοί τοῦ Παντάνακτος.
Καταβασία. Σταυρόν χαράξας Μωσῆς, ἐπ᾿ εὐθείας ράβδῳ, τήν ἐρυθράν διέτεμε, τῶ Ἰσραήλ πεζεύσαντι, τήν δέ ἐπιστρεπτικῶς, Φαραώ τοῖς ἅρμασι, κροτήσας ἥνωσεν. Ἐπ᾿ εὔρους διαγράψας, τό ἀήττητον ὅπλον, διό Χριστῶ ἄσωμεν, τῶ Θεῶ ἡμῶν, ὅτι δεδόξασται.
Ὠδή γ. Ὁ στερεώσας κατ᾿ ἀρχάς.
Ὁλοσχερῶς τήν ἀτραπόν, τοῦ Πνεύματος σύ βαδίσας, ὑπετάγεις τῶ Θεῶ θεοφόρε, καί ὡς πάντων ἡγεμών καί ὀρθοδόξων πρόμαχος, ἐφάνης τῶ σῶ βίῳ, καί πτωχευόντων διάσωσμα.
Τῶν ὀρθοδόξων οἱ χοροί, καί μοναζόντων οἱ δῆμοι, ἱερέων ὑπηρέται Κυρίου, ἀρχιερέων ὁ χορός, Ἀγγέλων τά στρατεύματα, ὑμνοῦσι σε θεόφρον, καί ἐκ καρδίας εὐφραίνονται.
Ὡς τοῦ Κυρίου μαθητής, καί Ἀποστόλων τό στόμα, σύ ἐφάνης θεηγόρε ὁπλίτα, διδαγμάτων σου ροαῖς, τῶν εὐσεβούντων γέγονας, πηγή τῆς εὐφροσύνης καί τῆς τοῦ Πνεύματος Χάριτος.
Θεοτοκίον
Ὄντως ἐδείχθης νοητή, τοῦ Ζωοδότου ἡ κλῖμαξ, δι’ἧς γένος τῶν ἀνθρώπων ἐπήρθη, εἰς θαλάμους καλλονῆς, τῆς χάριτί σου Πάναγνε, διό καί σέ δοξάζει, διηνεκῶς θείοις ἄσμασιν.
Καταβασία: Ράβδος εἰς τύπον τοῦ μυστηρίου παραλαμβάνεται, τῶ βλαστῶ γάρ προκρίνει τόν ἱερέα, τῆ στειρευούσῃ δέ πρώην, Ἐκκλησίᾳ νῦν, ἐξήνθησεν, ξύλον Σταυροῦ, εἰς κράτος καί στερέωμα.
ΚΑΘΙΣΜΑ. Ἦχος δ΄ Ταχύ προκατάλαβε.
Διέλαμψας πάνσοφε τῆ Ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ, ἐν ἔργοις τόν Κύριον ὑπερδοξάζων τρανῶς καί ἤγειρας τρόπαια, ὅθεν καί Ὀρθοδόξων αἱ χορεῖαι ἐν ἔθνοις, πάντες σέ ἀνυμνοῦσι τῶ Σωτῆρι βοῶντες: Μνήσθητι Δέσποτα, πρεσβείαις τοῦ δούλου σου.
Δόξα Πατρί…Καί Νῦν καί ἀεί…Θεοτοκίον.
Βασίλισσα ἔνδοξε τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, τοῦ κόσμου βοήθεια καί τῶν πιστῶν προσμονή, Μαρία Πανάμωμε, δέξαι τάς ἱκεσίας τοῦ λαοῦ σου ἀσμένως, ὄντως κεκακωμένου μεθοδείαις τοῦ πλάνου, καί λύτρωσιν τοῖς μέλπουσι, δός ὡς Παντάνασσα.
Ὠδή δ΄ Σύ μου ἰσχύς…
Ὑποταχθείς, ὦ Ἡγεμών πάνσοφε, τῶ Σωτῆρι θείοις λόγοις ἔλαμψας, καί πανταχοῦ, ἔνθους γεγονώς, ἵδρυσας τρισμάκαρ, τά τῶν Ἁγίων Σκηνώματα, καί ὤφθης πανολβίως, προστάτης ἀσθενούντων, καί Ὀρθοδόξων πιστῶν ἡ εὐπρέπεια.
Ἔχων τρανῶς, ὡς παδιόθεν ἀσύλητον, Ἐκκλησίας πίστιν τήν ἀμώμητον, τῶν ἀρετῶν ὤφθης κοινωνός, Πνεύματος Ἁγίου, καί ὀρθοδόξων πληρώματα, ὡδήγησας τρισμάκαρ, σοφαῖς ταῖς διδαχαῖς σου, εἰς λειμῶνας πλουσίους τῆς Χάριτος.
Τά τῆς σαρκός, ὦ ἡγεμών ὑπερένδοξε, ὑπερέβης ἄθλια σκιρτήματα καί ἐν σεμνῆ, ζήσας βιοτῆ, διέπρεψας κόσμῳ, δι᾿ ἀρετῶν τελειότητα, διό καί ἐπεφάνης, ὑπόδειγμα τοῖς πᾶσι, καί Ἐκκλησίας κοσμήτωρ ὁ πάνσοφος.
Θεοτοκίον.
Πῶς οὖν θερμῶς, εὐχαριστίας προπέμψωμεν, Θεομῆτορ, ὡς δοχεῖον γέγονας τοῦ Φιλανθρώπου Χριστοῦ, δι᾿ οὗ ἡ ἐν τῶ κόσμῳ, κακία κατηργήθη, καί τῆς Χάριτος πάντα πεπλήρωται.
Καταβασία: Εἰσακήκοα Κύριε, τῆς οἰκονομίας σου, τό μυστήριον, κατενόησα τά ἔργα σου καί ἐδοξασά σου τήν θεότητα.
Ὠδή ε΄. Ἵνα τί μέ ἀπώσω…
Οἱ πιστοί ὁμοφώνως, ὦ ἡγεμών ἔνδοξε σέ δοξάζουσι, καί πανεορτίως, σέ τιμῶσιν ἐν ὕμνοις μακάριε, σπεύδοντες προθύμως, τοῦ προσκυνεῖν τῆς σῆς εἰκόνος, τήν ἁγίαν μορφήν σέ γεραίρουσι.
Ἱεράρχου Ὁσίου, ὤφθης ἀληθῶς δοῦλος πανάριστος, Νήφωνος τοῦ θείου, ὦ Νεάγκο, ἀρχόντων τό καύχημα, καί Ὀρθοδοξίας ὁ ἐκλαμπρότατος προστάτης, καί ἱκέτης ἡμῶν πρός τόν Κτίσαντα.
Εὐσεβούντων τά πλήθη, εὐλαβῶς ἐκ Ρουμανίας προσέλθετε, ἐν πόλει Νεάγκου, ἡγεμόνος ἐν Ἄρτζες συμψάλλοντες, καί ἄνθεσιν τοῖς δώροις, κομίσατε προφρόνως, καί δεήσεις αὐτῶ ἀναπέμψατε.
Θεοτοκίον.
Μετά πάντων Ἁγίων, οὖσα ἀνωτέρα Μήτηρ Θεόνυμφε, ἱκεσίας δέχου, προστρεχόντων ἡμῶν δεομένων σου, καί Θεῶ τῶν ὅλων, Υἱῶ ἀγαπητῶ σου, φιλοστόργως δεήσεις προσάγαγε.
Καταβασία: Ὤ τρισμακάριστον ξύλον! Ἐν ὧ ἐτάθη Χριστός, ὁ Βασιλεύς καί Κύριος, δι᾿ οὗ πέπτωκεν ὁ ξύλῳ ἀπατήσας, τῶ ἐν σοί δελεασθείς, Θεῶ τῶ προσπαγέντι σαρκί, τῶ παρέχοντι, τήν εἰρήνην ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.
Ὠδή στ΄. Ἱλάσθητί μοι Σωτήρ..
Ἐπίβλεψον ἐφ᾿ ἡμᾶς, ὦ Ἐκκλησίας διάδημα, Νεάγκο τῶν ἡγετῶν τό μέγα προπύργιον, καί δός τοῖς προστρέχουσι, καρδίας διαθέσει, σωτηρίας τά δωρήματα.
Πάντες οἱ γηγενεῖς, σέ μακαρίζομεν ἔνδοξε, δι᾿ ἀρετῶν τήν πληθύν καί χάριτος ἅπασαν, ἐνέργειαν φύλαξ γάρ, ἐν ζωῆ ἐφάνης καί κακίας ὁ πολέμιος .
Ἐν ἱεροῖς τοῖς ναοῖς, ἀπό παιδός παναοίδιμε, φοιτήσας ἀνελλειπῶς, τῆς χάριτος γέγονας, δοχεῖον κατάμεστον χάριτος καί πάντας, δι᾿ ἀγάπησιν ἐξέπληξας.
Θεοτοκίον
Ὁ οὐρανόν κατοικῶν, ἐν χρόνῳ ὤφθη ὡς ἄνθρωπος, φιλοξενήσας Αὐτόν, νηδύϊ σου Ἄχραντε. Ὅθεν ἐσωμάτωσας Τούτου ὤφθης ὄντως, καταγώγιον θεότητος.
Καταβασία: Νοτίου θηρός ἐν σπλάγχνοις, παλάμας Ἰωνᾶς, σταυροειδῶς διεκπετάσας, τό σωτήριον πάθος προδιετύπου σαφῶς. Ὅθεν τριήμερος ἐκδύς, τήν ὑπερκόσμιον Ἀνάστασιν ὑπεζωγράφησε, τοῦ σαρκί προσπαγέντος Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, καί τριημέρῳ ἐγέρσει, τόν κόσμον φωτίσαντος.
ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ. Ἦχος πλ. Δ. Τῆ ὑπερμάχῳ.
Τῶν ἡγεμόνων ἀκατάβλητον πολέμαρχον, Ἐκκλησιῶν τόν θεοφρούρητον δομήτορα, ἐπαινέσωμεν ἀξίως εὐχαριστοῦντες. Τόν διάκοσμον ἐν ἔργοις ἀγαθότητος, ταπεινώσεως τό σκεῦος θεοφόρητον. Πόθῳ κράζοντες, χαίροις Νεάγκο πανένδοξε.
ΟΙΚΟΣ.
Ὡς μέγαν θησαυρόν κρατῶν ἐν τῆ καρδίᾳ σου, θεομάκαρ, τῆς πίστεως, φημί, τάς θείας ἀναλάμψεις ἀπείληφας οὐρανόθεν τάς ποικίλας τοῦ Πνεύματος ἀντιδόσεις. Ὅθεν, εἰ καί ἐν κόσμῳ οἰκήσας, ἔξω τοῦ κόσμου ἔδρασας θεσπέσιε, δι᾿ ἀρετῶν τόν μανδύαν ἐνδυσάμενος. Καί γέγονας τροφή τοῖς πεινῶσι, βακτηρία τοῖς χρήζουσι, καταφυγή τοῖς κάμνουσι, ἀσθενῶν παραμυθία καί παντός τοῦ λαοῦ σου λιμήν εὐδιώτατος καί ἀκύμαντος. Διό καί ἡμεῖς, οἱ τῶ κόσμῳ οἰκοῦντες καί ἐν ταῖς ζάλαις τοῦ βίου δερόμενοι, ἱκετεύομέν σε μάκαρ, γενοῦ ἡμῖν σκέπη καί θυμηδία, διά πρεσβειῶν σου τῶ Φιλανθρώπῳ Θεῶ, ἅγιε ἡγεμών Νεάγκο πανένδοξε.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
Τῆ 15ῃ τοῦ αὐτοῦ μηνός Σεπτεμβρίου, μνήμην ἐπιτελοῦμεν τοῦ ἐνδόξου ἡγεμόνος τῆς Ρουμανικῆς Χώρας, ἁγίου Νεάγκου Μπασαράμπ, τοῦ ἐν εἰρήνῃ τόν βίον τελειωθέντος ἐν σωτηρίᾳ ἔτει 1521.
Στίχοι: Στέμματος, ὡς ἄναξ ἠξιώθης δόξαν, καί στέφει ἀθανάτῳ ἐν πόλῳ ὲκοσμήθης, μάκαρ.
Ταῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστέ ὁ Θεός ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
Ὠδή ζ΄. Θεοῦ συγκατάβασιν.
Τόν δρόμον διήνυσας, ἡγεμονίας σου θεοπρόβλητε, καθιδρύσας ἐνθέως, πολλῶν Ἁγίων Θυσιαστήρια, καί ταῦτα καλῶς ἐστόλισας, δι᾿ ἀναγκαίων τήν πληθύν, ὡς τοῦ Δεσπότου υἱός.
Ὑψώθης μακάριε, σύν Ἀγγέλων χορείαις συνευφραινόμενος, ὡς τῆς τῶν Ἁγίων, βιοτήν ἀγαστήν μιμησάμενος, ὅθεν σύν τοῖς ἄλλοις, Χριστῶ τῶ πάντων Παντεπόπτῃ, τάς ἡμῶν ἱκεσίας προσάγετε.
Βιώσας μακάριε, ἡγεμόνων Νεάγκο τό ἐγκαλλώπισμα, φόβῳ τοῦ Δεσπότου καί τῆς χάριτος πέλων παλάτιον, ὤφθης τοῖς οἰκοῦσι, συζύγου σου καί παίδων, καί λαοῦ σου ἀκλόνητον ἔρεισμα.
Θεοτοκίον.
Γενοῦ μοι Πανύμνητε, θεοφόρητον ὄργανον ἁγιότητος, ὡς τεκοῦσα πάντων, Ποιητήν καί Σωτῆρα τοῖς μέλπουσι, καί ἐν μετανοίᾳ, τῶ Θείῳ Θρόνῳ ἀνενδότως, προσιοῦσιν Αὐτόν ἱκετεύουσιν.
Καταβασία: Ἔκνοον πρόσταγμα τυράννου δυσσεβοῦς, λαούς ἐκλόνησε, πνέον ἀπειλῆς καί δυσφημίας θεοστυγοῦς, ὅμως τρεῖς Παῖδας οὐκ ἐδειμάτωσε, θυμός θηριώδης, οὐ πῦρ βρώμιον, ἀλλ᾿ ἀντηχοῦντι δροσοβόλῳ πνεύματι, πυρί συνόντες ἔψαλλον. Ὁ Ὑπερύμνητος τῶν Πατέρων καί ἡμῶν, Θεός εὐλογητός εἶ.
Ὠδή η΄. Ἑπταπλασίως κάμινον.
Τῆς Ρουμανίας ἔνδοξε, ἡγεμών ὑπερθαύμαστε, πάντων τῶν ἀρχόντων, ἱερόν στερέωμα, ἀστήρ ἐκλαμπρότατος, τῆς οἰκουμένης ἄριστον, ὄντως ποθεινόν, ἀγλάϊσμα ὅθεν, χορεῖαι εὐσεβούντων, ἐν ὕμνοις ἀσιγήτοις, σέ ὑμνοῦσι Νεάγκο μακάριε.
Ἐν οὐρανοῖς τά ἔπαθλα, σύν χορείᾳ τῶν παίδων σου καί τῆς Πλατωνίδος, γυναικός σου πρότερον, καί σχήματος ὕστερον μοναχικοῦ ἐπάρασα, Σταυροῦ τῆ δυναστείᾳ, προθύμως ἀσκηθέντες, ἠξιώθητε κλέους μακάριοι.
Ρώμῃ τῶν χαρισμάτων σου, ὦ Νεάγκο θεσπέσιε, ηὔφρανας ἐνθέως σύν ἀπείροις ἔργοις σου, πιστῶν τήν διάνοιαν καί καρδιῶν τήν ἀνάπαυσιν, παρέχεις ἀνενδότως, καί ψυχάς κατευφραίνεις, ὦ προστάτα ἡμῶν καί κραταίωμα.
Θεοτοκίον.
Τῶν γηγενῶν σύ γέγονας, ἅρμα Χάριτος τάχιστον, ὡς διά εὐχῶν σου, πρός Θεόν τόν Ὕψιστον, λαμβάνεις Θεόνυμφε, καί προσδραμόντων τήν ἄφθονον, παρέχεις εὐλογίαν, τοῖς πιστοῖς θεραπείαν, καί σωτηρίας τήν χάριν ἀείποτε.
Καταβασία: Εὐλογεῖτε Παῖδες, τῆς Τριάδος ἰσάριθμοι, δημιουργόν Πατέρα Θεόν, ὑμνεῖτε τόν συγκαταβάντα Λόγον, καί τό πῦρ εἰς δρόσον μεταποιήσαντα, καί ὑπερυψοῦτε, τό πᾶσι ζωήν παρέχον, Πνεῦμα πανάγιον εἰς τούς αἰῶνας.
Ὠδή θ΄. Ἐξέστη ἐπί τούτῳ
Ἐμβλέποντες Λειψάνων σου τήν σορόν, εὐσεβούντων τά στίφη προσέρχονται γονυπετῶς, χάριν ἀρυόμενοι καί εὐχάς, τῶ τοῦ Χριστοῦ θεράποντι καί τῶν ἡγεμόνων τόν τηλαυγῆ, Νεάγκον τόν ἡγέτην, προσφέρουσιν ἀπαύστως, ὡς διδασκάλων τόν κοσμήτορα.
Μαρτύρων καί Ὁσίων συγκοινωνός, παιδιόθεν ἐδείχθης πανόλβιε, ὡς τοῦ Χριστοῦ γνήσιος θεράπων καί μιμητής, ἐν ἔργοις δι᾿ ὧν εὔφρανας, πάντων τάς χορείας τῶν εὐσεβῶν, δομήσας πανταχόθεν, Χριστοῦ τάς ἐκκλησίας καί ἐδοξάσθης παναοίδιμε.
Διήνυσας τόν βίον σου εὐλαβῶς, ὦ Νεάγκο, καί ὤφθης ὑπόδειγμα δι᾿ ἀρετῶν πλήθει κατεκόσμησας τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἐκκλησίαν θέμενος, ἑαυτόν ὡς δοῦλον τοῦ Ποιητοῦ, ἐφάνης ὁ δομήτωρ καί πάντες σέ τιμῶσι τοῖς μεγαλείοις σου πανάριστε.
Θεοτοκίον.
Ὑπέραγνε Μαρία Μῆτερ Θεοῦ, τό Παλάτιον ὄντως γεγένηκας, τοῦ σοῦ Υἱοῦ, ὡς Αὐτόν τεκοῦσα θεοπρεπῶς, Θεάνθρωπον Φιλάνθρωπον καί Σωτῆρα πάντων τῶν γηγενῶν, προσήνεγκας καί αὖθις ἡμῶν τῶν σέ τιμώντων, εὐχαριστίαν ἀπονέμομεν.
Καταβασία: Μυστικῶς εἶ Θεοτόκε Παράδεισος, ἀγεωργήτως βλαστήσασα Χριστόν, ὑφ᾿ οὗ τό τοῦ Σταυροῦ, ζωηφόρον ἐν γῆ, πεφυτούργηται δένδρον, δι᾿ οὗ νῦν ὑψουμένου, προσκυνοῦντες αὐτόν, καί μεγαλύνομεν.
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ. Ἦχος β΄. Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν
Τό τοῦ Σωτῆρος ὄνομα, ὡς δοξάσας θεόφρον, ἐν λόγοις καί ἐν πράξεσι, τῶν σῶ βίῳ ἐδείχθης, τῶν πτωχευόντων προστάτης, καί ἀρωγός τῶν ἐν θλίψει, Νεάγκο παμμακάριστε, ἡγεμόνων τό κλέος καί τῶν πιστῶν, κραταιόν προπύργιον καί τῆς Χώρας, Ρουμανικῆς ὁ μέγιστος, προμαχών τῆς εἰρήνης.
Θεοτοκίον.
Μαρία Θεοκόσμητε, Χριστιανῶν τό καύχημα, τῆς οἰκουμένης σέμνωμα, ὀρθοδόξων ἡ Μήτηρ, δέχου ἡμῶν ἱκεσίας, καί τῶν παθῶν τόν τάραχον, ἀπέλασον Πανύμνητε, καί λογισμῶν στρέψον τόν συρφετόν, εἰς ἐρήμους τόπους καί θεραπείαν, παράσχου νῦν τοῖς δούλοις σου, ἐκ παθῶν ἀλλοτρίων.
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ
Ἦχος δ΄. Ὡς γενναῖον ἐν μάρτυσιν.
Ἐκκλησίας ἀθροίσματα, εὐσεβῶν νῦν προσέλθετε, καί Νεάγκου ψάλλατε τήν πανίερον, αὐτοῦ τιμῶντες πανήγυριν, καί γόνυ προσκλίναντες, προσκυνεῖτε εὐλαβῶς, τῶν Λειψάνων Θησαύρισμα ἱκετεύοντες, ὦ Νεάγκο, προστάτα καί θεράπων, ἡμῶν φύλαξ καί ἡγέτης τοῦ σοῦ λαοῦ, ἡμᾶς φύλαττε.
Βασιλέων ὑπέρτερος, τῶν ἀρχόντων ὁ κάλλιστος, ποδηγός θαυμάσιος καί ὑπέροπλος, τῆς πανοπλίᾳ τοῦ Πνεύματος, ζωσθείς πανυπέρτιμε, στρατιάς τῶν ἀσεβῶν καί ἀθέων τήν ἄνοιαν κατεπάτησας, καί ἐδείχθης τοῖς πᾶσι θαυμασίως, ὦ Νεάγκο ὡς συντρίψας, τῶν ἀσεβούντων τά τρόπαια.
Παντευχίᾳ τοῦ Πνεύματος, καί τῶ κάλλει τῶν λόγων σου, πάντας κατεφώτισας ἀξιάγαστε, καί εἰρηναίαν ἠγάπησας, ζωήν τήν ἐπίγειον, καί λαοῦ σου τάς ψυχάς, πρός τόν Ὕψιστον ὥδευσας, ὅθεν ὤκησας, εἰς λιμένα ἀκύμαντον θεόφρον, συγχορεύων ἀϊδίως, τοῖς τῶν Ἁγίων στρατεύμασιν.
Νῦν ἐπίχεε χάριτας, δι᾿ εὐχῶν σου πανόλβιε, πρός λαόν τά μέγιστα ἁμαρτήσαντα, καί τόν Θεόν παροργίσαντα, ὡς ἔχων τήν ἄτρεπτον παρρησίαν ἐν Αὐτῶ, καί ἡμᾶς καθοδήγησον, εἰς λειμώνας ἐνθέου εὐφροσύνης, τῶν ρημάτων σου πελάγει, καταφωτίζων τά πέρατα.
Δόξα Πατρί…Ἦχος πλ.Α΄.
Δεῦτε Ὀρθοδόξων τά πλήθη συνάχθητε, ἐκ Ρουμανίας, Ἑλλάδος καί πάντων τῶν Βαλκανίων χωρῶν, τιμῆσαι ἀξιοχρέως, ἐν ὕμνοις ἀσιγήτοις, πανεορτίως τῶν ἡγεμόνων τόν ἄριστον στρατηλάτην. Οὗτος γάρ παιδιόθεν τήν Χάριν, ὡς βασιλικόν χιτῶνα ἐνδυσάμενος, γέγονεν ἁπάντων τῶν πιστῶν, βακτηρία τῶν ἀσθενούντων, τῶν πτωχευόντων ἀκένωτον ταμεῖον, τῶν χηρῶν προστασία καί τοῦ στρατοῦ ἡ βεβαία ἀσφάλεια. Μέγιστε Νεάγκο Μπασαράμπη, τῶν ἡγητόρων ἡ διόπτρα καί ὁ ἀνύστακτος φρουρός τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ σου. Πρέσβευε τῶ Πανοικτίρμονι Θεῶ, ὑπέρ λαοῦ βαναύσως δυναστευομένου, ταῖς μεθοδίαις τῶν ἐχθρῶν, καί φύλαττε ἡμᾶς πανάριστε τῆ κραταιᾶ δυναστείᾳ σου.
Καί νῦν καί ἀεί….Θεοτοκίον
Μακαρίζομέν σε Θεοτόκε Παρθένε, καί δοξάζομέν σε οἱ πιστοί κατά χρέος, τήν πόλιν τήν ἄσειστον, τό τεῖχος τό ἄρρηκτον, τήν ἀρραγῆ προστασίαν, καί καταφυγήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΣΙΣ.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΝΕΑΓΚΟΝ ΜΠΑΣΑΡΑΜΠΗΝ, ΗΓΕΜΟΝΑ ΤΗΣ ΡΟΥΜΑΝΙΚΗΣ ΧΩΡΑΣ
Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως, λέγομεν τόν παρόντα Ψαλμόν 142
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τῆ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῆ δικαιοσύνῃ σου. Καί μή εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου. Ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος, καί ἠκηδίασεν ἐπ᾿ ἐμέ τό πνεῦμα μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖρας μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμα μου. Μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἀπ᾿ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστόν ποίησόν μοι τό πρωΐ τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοί ἤλπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἧ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἦρα τήν ψυχήν μου. Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, πρός σέ κατέφυγον δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός μου. Τό πνεῦμα σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει με ἐν γῆ εὐθείᾳ, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. Ἐν τῆ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου, καί ἐν τῶ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου. Καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλος σου εἰμί.
Καί εὐθύς τό: Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν...μετά τῶν στίχων αὐτοῦ ἐξ ἑκατέρων τῶν Χορῶν.
Ἦχος δ΄ Ὁ Ὑψωθείς…
Τόν εὐσεβείας ἐραστήν παιδιόθεν, καί ὁδηγόν τῶν ἐν ἀνάγκαις καί θεῖον, πάντων ἀντιλήπτορα, Νεάγκον Ἀδελφοί, ὕμνοις εὐφημήσωμεν ἱκετεύοντες ἅμα, χάριτος δαψίλειαν δωρηθῆναι τοῖς πᾶσι, καί τῆς στρατείας τῆς τῶν γηγενῶν, τροπαίων νίκας δοθῆναι ἑκάστοτε.
Καί νῦν….Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι, εἰ μή γάρ σοι προϊστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ, σούς γάρ δούλους σώζεις, ἀεί ἐκ παντοίων δεινῶν.
Εἶτα ὁ Ν΄ Ψαλμός καί ἀρχόμεθα τοῦ Κανόνος
Ἐλέησόν με ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλήθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου. Ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστιν διά παντός. Σοί μόνω ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα ὅπως ἄν δικαιωθῆς ἐν τοῖς λόγοις σου καί νικήσης ἐν τῶ κρίνεσθαί σε. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τά ἄδηλα καί τά κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ραντιεῖς με ὑσσώπω καί καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μή ἀπορρίψης με ἀπό τοῦ προσώπου σου καί τό πνεῦμα σου τό ἅγιόν σου μή ἀντανέλης ἀπ' ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καί πνεύματι ἡγεμονικῶ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσιν. Ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε τά χείλη μου ἀνοίξεις καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῶ Θεῶ πνεῦμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουθενώσει. Ἀγάθυνον Κύριε ἐν τῆ εὐδοκία σου τήν Σιών καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλημ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Ο ΚΑΝΩΝ
Ὠδή Α΄ Ἦχος πλ. Δ΄ Ὑγράν διοδεύσας….
Χριστοῦ Βασιλεῖαι ἐπί τῆς γῆς, προσέλθετε πόθῳ, ἀνυμνῆσαι διηνεκῶς, καί πόθῳ ἀπλέτω ἱκετεύειν, τῶν ἡγεμόνων Νεάγκον τόν ἄριστον.
Ἐπάκουσον πάντων τῶν γηγενῶν, δεήσεις, θεόφρον καί προσάγαγε τῶ Χριστῶ, καί δός πᾶσι ἔλλαμψιν τήν θείαν, καί ἀσθενῶν περιπόθητον λύτρωσιν.
Δόξα Πατρί…
Ὡς ἔχων τῶ θρόνῳ τοῦ Παντουργοῦ, πᾶσαν παρρησίαν, τοῦ λαοῦ σου τάς οἰμωγάς, ἐπάκουσον μάκαρ, καί δυσώπει ταῖς θεοδέκτοις Αὐτῶ ἱκεσίαις σου.
Καί νῦν….Θεοτοκίον.
Παρθένε Πανύμνητε Μαριάμ, πιστῶν τάς ἐντεύξεις, μή παρίδῃς ὁλοσχερῶς, ἀπόστειλον χάριτος τόν πλοῦτον, καί πρός λαόν σου ἐνθέως εὐδόκησον.
Ὠδή Γ΄. Οὐρανίας ἁψίδος.
Πᾶσα τάξις ἀνθρώπων, σέ ἐπαινεῖ μέγιστε, ὡς τῶν ἡγεμόνων στρατείας, τόν πολεμήτορα, καί δυσωπεῖ σε θερμῶς, ρῆξον αὐτοῦ τάς παγίδας, καί ροαῖς ἐκδρόσισον τῶν σῶν ἐντεύξεων.
Δόξα Πατρί…
Ρουμανίας τά πλήθη, Χριστιανῶν δράμουσι Ἱερῶ ναῶ σου παμμάκαρ, καί περιπτύσονται, θήκην Λειψάνων σου, καί εὐλαβῶς σοί αἰτοῦσι, λύτρωσιν ἐκ πάσης γάρ, βλάβης καί θλίψεως.
Καί νῦν καί ἀεί…Θεοτοκίον.
Ἰσχυράν προστασίαν καί τῶν ἐχθρῶν πέλεκυν, πάντες σέ γινώσκωμεν Κόρη, διό προσπίπτομεν, ἐν μετανοίᾳ πολλῆ, καί διαθέσεως πόθῳ, χάριτος λαμβάνοντες τήν ὡραιότητα.
Διάσωσον, ὧ ἡγεμόνων, Νεάγκο ἡ παρρησία, καί πιστῶν τό εὐσθενές παραμύθιον, καί δώρησαι, τρόπαια νίκης τοῖς πᾶσι.
Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ Πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν τοῦ σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.
Ἱερεύς
· Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καί ἐλέησον.
· Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καί πάσης τῆς ἐν Χριστῶ ἡμῶν ἀδελφότητος.
· Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καί παρεπιδημούντων ἐν τῆ (κώμη, πόλει) ταύτη, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καί ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου.
· Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῶ Πατρί καῖ τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
ΚΑΘΙΣΜΑ. Ἦχος β΄. Πρεσβεία Θερμή…
Στρατοῦ τόν σοφόν καί θεῖον ἀρχιστράτηγον, Δεσπότου Χριστοῦ, καί φίλον τόν πανάριστον, Νεάγκον τήν ἀήττητον, ἐπαινέσωμεν ὕμνοις γεραίροντες, κόπους καί ἄθλους διά τόν Χριστόν, οὕς ἤνεγκε γενναίως ὁ πανόλβιος.
Ὠδή δ΄ . Εἰσακήκοα Κύριε.
Εὐσεβούντων αἱ φάλαγγες, πόθῳ ἱερῶ καταφεύγουσι, καί Λειψάνων σου τήν ἄρρητον, χάριν δαψιλῶς νῦν ἀναμένουσιν.
Ἀνεδείχθης, θεσπέσιε, πρίγκηψ τῆς εἰρήνης, καί πάντων πρόμαχος, ἀρετῶν τῆ τελειότητι, καί κατορθωμάτων ταῖς φαιδρότησι.
Δόξα Πατρί…
Πᾶσα πόλις γεραίρει σε, ἡ τῆς Ρουμανίας πανάριστε, καί πιστῶς πανηγυρίζουσα, σοῦ τήν χάριν δέεται ἑκάστοτε.
Καί νῦν…Θεοτοκίον.
Ἱκεσίαις σου Πάναγνε, πρός Χριστόν Υἱόν σου καί Κύριον, νῦν ἀπάλλαξαι τούς δούλους σου, ἐκ παντοίων πειρασμῶν καί θλίψεων.
Ὠδή Ε. Φώτισον ἡμᾶς.
Παῦσον τάς ὁρμάς, ὦ Νεάγκο παμμακάριστε, πολεμούντων καί κατάρτισον ἡμᾶς, τάς μεθοδείας, τοῦ δολίου λυτρωθείημεν.
Ὄντως νουνεχής, καί ἡγήτωρ ἀναδέδειξαι, τοῦ λαοῦ σου καί προστάτης κραταιός, ὅθεν δυσώπει, καί ἡμῖν Χριστῶ τῶ Ἄνακτι.
Δόξα Πατρί…
Ἔχων ἀψευδῶς, τῆς ἀγάπης τήν πληρότητα, ἐπεφάνης τοῦ λαοῦ σου ποθεινός, πατήρ καί ρύστης, ἐκ ποικίλων περιστάσεων.
Καί νῦν καί ἀεί…Θεοτοκίον
Ἄκουσον Ἁγνή, τάς φωνάς τῶν δεομένων σου, καί ἀπάλλαξον αὐτούς ὁριστικῶς, ἐκ πάσης βλάβης, καί κακίας δολιόφρονος.
Ὠδή. Στ΄. Ἱλάσθητι μοι Σωτήρ.
Ὁ βίος σου εὐκλεής, ἡ πολιτεία σου ἄμεμπτος, αἱ ἀρεταί σου σοφέ, τόν κόσμον κατηύφραναν, διό ἐκπληττόμενοι, εὐθαρσῶς τό γέρας ἀπονέμομεν θεόσοφε.
Πληθύς γάρ τῶν μοναστῶν, εὐχαριστοῦντες προσπίπτουσι, τῆ ἱερᾶ σου μορφῆ καί πόθῳ ἀσπάζονται, Λειψάνων μυρόβλυτον, θήκην καί ζητοῦσιν, εὐμενείας την ἀντίδοσιν.
Δόξα Πατρί…
Ἐδείχθης νεοφανής τῶν Ἀποστόλων ἀκόλουθος, ὡς καθιδρύσας παντοῦ, ἀνάκτορα Πνεύματος, πρός πιστῶν βοήθειαν, καί Μονάς ἁγίας, μοναζόντων τά προπύργια.
Καί νῦν καί ἀεί…Θεοτοκίον.
Ὑμνοῦμεν σε Μαριάμ, διά τό μέγιστον δῶρον σου, τήν παρουσίαν Θεοῦ ἐν κόσμῳ, πρός ἄφεσιν, ἁμαρτίας ὄνειδος καί τῆς σωτηρίας, τῶν ψυχῶν τῶν ἀγαπώντων σε.
Διάσωσον, ὧ ἡγεμόνων, Νεάγκο ἡ παρρησία, καί πιστῶν τό εὐσθενές παραμύθιον, καί δώρησαι, τρόπαια νίκης τοῖς πᾶσι.
Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ Πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν τοῦ σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.
Ἱερεύς
· Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καί ἐλέησον.
· Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καί πάσης τῆς ἐν Χριστῶ ἡμῶν ἀδελφότητος.
· Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καί παρεπιδημούντων ἐν τῆ (κώμη, πόλει) ταύτη, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καί ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου.
· Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῶ Πατρί καῖ τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ. Ἦχος πλ. Δ. Τῆ ὑπερμάχῳ.
Τῶν ἡγεμόνων ἀκατάβλητον πολέμαρχον, Ἐκκλησιῶν τόν θεοφρούρητον δομήτορα, ἐπαινέσωμεν ἀξίως εὐχαριστοῦντες. Τόν διάκοσμον ἐν ἔργοις ἀγαθότητος, ταπεινώσεως τό σκεῦος θεοφόρητον. Πόθῳ κράζοντες, χαίροις Νεάγκο πανένδοξε.
ἈΝΤΙΦΩΝΟΝ. Ήχος δ'
Ἐκ νεότητός μου, πολλά πολεμεῖ με πάθη, ἀλλ᾿ αὐτός ἀντιλαβοῦ, καί σῶσον, Σωτήρ μου. (δίς)
Οἱ μισοῦντες Σιών, αἰσχύνθητε ἀπό τοῦ Κυρίου, ὡς χόρτος γάρ, πυρί ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι. (δίς)
Δόξα...
Ἁγίω Πνεύματι, πᾶσα ψυχή ζωοῦται, καί καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται τῆ Τριαδικῆ μονάδι, ἱεροκρυφίως.
Καί νῦν...
Ἁγίω Πνεύματι, ἀναβλύζει τά τῆς χάριτος ρεῖθρα, ἀρδεύοντα ἅπασαν τήν κτίσιν, πρός ζωογονίαν.
ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΝ . Ἦχος δ΄
Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ρήματα αὐτοῦ.
Στίχος: Τί ἀνταποδώσωμεν τῶ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν.
Ἱερεύς: Καί ὑπέρ τοῦ καταξιωθῆναι ἡμᾶς τῆς ἀκροάσεως τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου, Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν ἱκετεύσωμεν.
Χορός: Κύριε, ελέησον (γ').
Ἱερεύς: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου.
Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι.
Χορός: Καί τῶ Πνεύματί σου.
Ἱερεύς: Ἐκ τοῦ κατά Ἰωάννην ἁγίου Εὐαγγελίου...
Ἱερεύς: Πρόσχωμεν.
Χορός: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΑΤΙΚΑ ΛΟΥΚΑ 9,1-6
Συγκαλεσάμενος δὲ τοὺς δώδεκα ἔδωκεν αὐτοῖς δύναμιν καὶ ἐξουσίαν ἐπὶ πάντα τὰ δαιμόνια καὶ νόσους θεραπεύειν, καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς κηρύσσειν τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ καὶ ἰᾶσθαι [τοὺς ἀσθενεῖς], καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς, Μηδὲν αἴρετε εἰς τὴν ὁδόν, μήτε ῥάβδον μήτε πήραν μήτε ἄρτον μήτε ἀργύριον, μήτε [ἀνὰ] δύο χιτῶνας ἔχειν. Καὶ εἰς ἣν ἂν οἰκίαν εἰσέλθητε, ἐκεῖ μένετε καὶ ἐκεῖθεν ἐξέρχεσθε. Καὶ ὅσοι ἂν μὴ δέχωνται ὑμᾶς, ἐξερχόμενοι ἀπὸ τῆς πόλεως ἐκείνης τὸν κονιορτὸν ἀπὸ τῶν ποδῶν ὑμῶν ἀποτινάσσετε εἰς μαρτύριον ἐπ᾽ αὐτούς. Ἐξερχόμενοι δὲ διήρχοντο κατὰ τὰς κώμας εὐαγγελιζόμενοι καὶ θεραπεύοντες πανταχοῦ.
Δόξα Πατρί…
Ταῖς τοῦ Ἡγεμόνος, πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τά πλήθη τῶν ἡμῶν ἐγκλημάτων.
Καί νῦν καί ἀεί…
Ταῖς τῆς Θεοτόκου, πρεσβείαις Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τά πλήθη τῶν ἡμῶν ἐγκλημάτων.
Στίχος: Ἐλεῆμον, ἐλέησόν με ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου, ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου.
ΠΡΟΣΟΜΟΙΟΝ. Ἦχος πλ.δ΄ Ὅλην ἀποθέμενοι.
Εὔκλειαν βασίλειον, ἀπολαβών ἐν τῶ κόσμῳ, γέγονας πανάριστε, τοῦ λαοῦ σου ἔνθεον ἐγκαλλώπισμα, θείοις σου διδάγμασι καί ποικίλοις τρόποις, τόν Δεσπότην εὐηρέστησας, διά ἀνύψωσιν θείων ἱδρυμάτων πανόλβιε, λαοῦ σου τό διάσωσμα, καί στρατοῦ ἐξαίσιον ἄκουσμα, ὅθεν ὦ Νεάγκο, κατάπαυσον ἡμῶν τάς ἐκτροπάς, καί τοῖς λαοῖς πᾶσι δώρησαι, θείαν τήν ἐπίγνωσιν.
Ἱερεύς: Σῶσον, ὁ Θεός, τόν λαόν σου, καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σου. Ἐπίσκεψαι τόν κόσμον σου ἐν ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς. Ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν Ὁρθοδόξων, καί κατάπεμψον ἐφ᾿ ἡμᾶς τά ἐλέη σου τά πλούσια. Πρεσβεῖαις τῆς παναχράντου, Δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας. Δυνάμει τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου προδρόμου καί βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων, καί πανευφήμων Ἀποστόλων. Τῶν ἐν ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν, μεγάλων Ἱεραρχῶν, καί Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἀθανασίου καί Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας: Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις τῆς Λυκίας, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, καί Νεκταρίου Πενταπόλεως, τῶν θαυματουργῶν. Τῶν ἁγίων ἐνδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου, Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος, καί Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτου καί Μηνᾶ τοῦ θαυμαρτουργοῦ, τῶν ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καί Ἐλευθερίου,τῶν ἁγίων, ἐνδόξων, μεγάλων μαρτύρων Θέκλας, Βαρβάρας, Ἀναστασίας, Κυριακῆς Φωτεινῆς, Μαρίνης, Παρασκευῆς καί Εἰρήνης, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (ναοῦ), τῶν ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, (τῶν Ἁγίων τῆς ἡμέρας), καί πάντων σου τῶν Ἁγίων, ἱκετεύομέν σε, μόνε πολυέλεε Κύριε, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων σου καί ἐλέησον ἡμᾶς.
Χορός: Κύριε, ελέησον (ιβ')
Ἱερεύς: Ἐλέει, καί οἰκτιρμοῖς, καί φιλανθρωπία τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ᾿ οὗ εὐλογητός εἶ, σύν τῶ Παναγίῳ καί ἀγαθῶ καί ζωοποιῶ σου Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Χορός: Ἀμήν.
Ὠδή ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας.
Ἐδοξάσθης σύν πᾶσι, οὐρανῶ κατοικῶν τῶ Παντάνακτι Ἅγιε, ὡς ἔχων παρρησίαν, τοῖς τάγμασι Ἀγγέλων, δυσωπήσατε ἔλεος, ἐλθεῖν πᾶσι τοῖς ἐν γῆ, εἰρήνη καί ἀγάπη.
Ταῖς πρεσβείαις σου παῦσον, ὦ Νεάγκο τοῦ πλάνου τά πανουργεύματα, ἀνθρώπων τάς καρδίας, διά τῆς μετανοίας, τῶ Θεῶ ἐπανέφερε, καί εἰρηναίαν ζωήν, τοῖς πᾶσι νῦν χορήγει
Δόξα Πατρί…
Ἡ Μονή ἡ ἐν Ἄρντζες, Ρουμανίας φυλάττει σεπτόν θησαύρισμα, διό καί εὐσεβούντων, χορεῖαι προσδραμοῦσαι, προσκυνοῦσιν ἑκάστοτε, καί προμηθῶς ἀγαθέ, λαμβάνουσι τήν χάριν.
Καί νῦν καί ἀεί…Θεοτοκίον.
Τῶν βροτῶν ἅπαν γένος, ἐν ὠδαῖς μακαρίζει Παρθένον Δέσποινα, ὡς τεκοῦσα ἀφράστως, Σωτῆρα καί Δεσπότην, διά γένος ἀνθρώπινον, ἐν τῶ Σταυρῶ κρεμασθείς, παρέχει ἰατρείαν.
Ὠδή Η΄ Τόν Βασιλέα…
Δόξης ἀφθάρτου, ἐν οὐρανῶ ἀπολάβεις, ὦ Νεάγκο ἡ δόξα τῶν ἀρχόντων, καί παρέχεις πᾶσι, αἰτοῦσι σε τήν χάριν.
Ταῖς δυναστείαις, θεόφρον, τοῦ Ὑψίστου, καταβέβληκας δαιμόνων τάς ἐπάρσεις, ὅθεν καί ἐστέφθης δι᾿ ἀθανάτου στέφους.
Δόξα Πατρί…
Ταῖς διδαχαῖς σου, τάς τῶν ἀνθρώπων καρδίας, διεγείρεις πρός ὁδούς τοῦ Δεσπότου, καί καταπραΰνεις, τούς πόθῳ σέ αἰτοῦντας.
Καί νῦν…Θεοτοκίον.
Ρῆξον Παρθένε, ἁμαρτημάτων ἁλύσεις, εὐπροσδέκτοις εὐχαῖς σου τῶ Δεσπότη, καί ἄρον ἀνενδότως, κακίαν βροτοκτόνου.
Ὠδή Θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.
Λαός τῆς Ρουμανίας, σπεύδει τῶ ναῶ σου, καί γόνυ κλίνων πανάριστε, δέησιν, ἱκετηρίαν, προσάγει πιστῶς ἑκάστοτε.
Ἀρχόντων αἱ στρατείαι, προσέρχονται ἀπαύστως, τοῦ προσκυνεῖν Κιβωτίου σά Λείψανα, καί ἀνακούφισιν σχόντες λαμπρῶς τιμῶσι σε.
Δόξα Πατρί…
Ἐπάκουσον Νεάγκο, ἡγέτα τοῦ λαοῦ σου, τούς στεναγμούς ἐκ παντοίων κακώσεων, καί τῶ Δεσπότῃ σύν πᾶσι ἡμῶν μνημόνευε.
Καί νῦν καί ἀεί…Θεοτοκίον
Ἐπήρθης ἐπιγείων, Κεχαριτωμένη, καί τῶ Υἱῶ σου τῶ θρόνῳ παρίστασαι. Ὅθεν ἀπαύστως, δυσώπει τῆ παρρησίᾳ σου.
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ
Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον, καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καί ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν ὄντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.
Τόν τῆς Ἐκκλησίας θεῖον βλαστόν, καί Ὀρθοδοξίας ἡγεμόνα τόν φαεινόν, τόν τῆς Ρουμανίας μεσίτην καί προστάτην, καί τῶν στρατευομένων τόν ἀντιλήπτορα.
Χαίροις ὦ Νεάγκο χριστιανῶν, ρύστης καί θεράπων, μοναζόντων ἡμῶν φρουρός, χαίροις τῶν ἀρχόντων παντοίων ὁ κοσμήτωρ καί τῆς Ὀρθοδοξίας τό ἀγαλλίαμα.
Δεῦτε ἐξυμνήσωμεν Ἀδελφοί, Νεάγκου Μπασαράμπη κατορθώματα καί Χριστῶ, θερμάς εὐχαριστίας, ἐκπέμψωμεν βοῶντες, χαῖρε τῶν ὀρθοδόξων, ἄστρον λαμπρότατον.
Πᾶσαι πτωχευόντων καί ἀσθενῶν, πάνυ θλιβομένων αἱ χορεῖαι παντοδαπαῖς, εὐχαῖς καί δακρύων τοῖς ὀχετοῖς, προσῆλθον αἰτοῦντες τῶ ναῶ σου χάριν τήν ἄφθονον.
Ὤφθης κυβερνήτης θεολαμπής, τοῦ λαοῦ σου μάκαρ, καί ὡδήγησας εὐλαβῶς, πάντας εἰς λιμένα, τῆς θείας εὐφροσύνης, Νεάγκο θεοφόρε, Ρουμάνων καύχημα.
Οἱ τῆς Ρουμανίας καί τῶν ἐθνῶν πάντων ὀρθοδόξων, νῦν προσδράμετε εὐλαβῶς, ἐν ὕμνοις Νεάγκον ὑμῶν τόν εὐεργέτην, εὐχαριστίαν πᾶσαν, τούτῳ προσνέμετε.
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι Πάντες μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τό σωθῆναι ἡμᾶς.
ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (γ')
Δόξα... Καί νῦν...
Παναγία Τριάς, ἐλέσον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα... Καί νῦν...
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῶ, καί ἐπί τῆς γῆς. Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἡμῖν σήμερον, καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ρῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Ἱερεύς: Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία... Ἀμήν.
Ἦχος πλ. β'
Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, πάσης γάρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην σοι τήν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότην, οἱ ἁμαρτωλοί προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.
Δόξα...
Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπί σοί γάρ πεποίθαμεν, μή ὀργισθῆς ἡμῖν σφόδρα, μηδέ μνησθῆς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν, ἀλλ᾿ ἐπίβλεψον καί νῦν, ὡς εὔσπλαγχνος, καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν, σύ γάρ εἰ Θεός ἡμῶν, καί ἡμεῖς λαός σου, πάντες ἔργα χειρῶν σου, καί τό ὄνομά σου ἐπικεκλήμεθα.
Καί νῦν...
Τῆς εὐσπλαγχνίας τήν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς σέ, μή ἀστοχήσωμεν, ρυσθείημεν διά σοῦ τῶν περιστάσεων, σύ γάρ εἰ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν χριστιανῶν.
· Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καί ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καί πάσης τῆς ἐν Χριστῶ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καί παρεπιδημούντων ἐν τῆ (κώμη, πόλει) ταύτη, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καί ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῶ Πατρί καῖ τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τήν ἁγίαν Ἐκκλησίαν καί τήν πόλιν ταύτην, καί πᾶσαν πόλιν καί χώραν ἀπό ὀργῆς, λοιμοῦ, λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός, μαχαίρας, ἐπιδρομῆς ἀλλοφύλων, ἐμφυλίου πολέμου, καί αἰφνιδίου θανάτου, ὑπέρ τόν ἵλεων, εὐμενῆ καί εὐδιάλακτον, γενέσθαι τόν ἀγαθόν καί φιλάνθρωπον Θεόν ἡμῶν, τοῦ ἀποστρέψαι καί διασκεδάσαι πᾶσαν ὀργήν καί νόσον, τήν καθ᾿ ἡμῶν κινουμένην καί ρύσασθαι ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐπικειμένης δικαίας αὐτοῦ ἀπειλῆς καί ἐλέησαι ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)
· Ἔτι δεόμεθα καί ὑπέρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον τόν Θεόν φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, καί ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Κύριε, ελέησον. (3)
· Ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ Σωτήρ ἡμῶν, ἡ ἐλπίς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς καί τῶν ἐν θαλάσση μακράν καί ἵλεως, ἵλεως γενοῦ ἡμῖν, Δέσποτα ἐπί ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καί ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν τῶ Πατρί καί τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Δόξα σοι ὁ Θεός, ἡ ἐλπίς ἡμῶν, Κύριε, δόξα Σοι.
Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν ταῖς πρεσβείαις τῆς Παναχράντου καί Παναμώμου Ἁγίας Αὐτού Μητρός, δυνάμει τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν Ἁγίων, ἐνδόξων και πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (τοῦ Ναοῦ) τῶν ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, (τῆς ἡμέρας) καί πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεῆσαι καί σῶσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθός καί φιλάνθρωπος καί ἐλεήμων Θεός.
Ἀσπαζομένης τῆς εἰκόνος ψάλλομεν καί τά παρόντα προσόμοια.
Ἦχος β΄. Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου…
Δεῦτε Ὀρθοδόξων οἱ λαοί, οἱ τόν εὐεργέτην Νεάγκον, ἔχοντες πρόμαχον καί πολλῶν δομήτορα Ἐκκλησιῶν καί Μονῶν, ἐκ καρδίας προσφέρομεν, ὠδήν τήν καλλίστην, ἔπαινον προσάδοντες καί εὐχαριστίαν πολλήν, πόθῳ ἐκβοῶντες θεόφρον, μέμνησο ἡμῶν τῶν σῶν τέκνων, ταῖς πανευπροσδέκτοις ἱκεσίαις σου.
Δέσποινα πρόσδεξαι, τάς δεήσεις τῶν δούλων σου, καί λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.
Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου, εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπό τήν σκέπην σου.
ΑΓΙΕ ΠΡΙΓΚΗΨ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, ΝΕΑΓΚΟ ΘΕΟΦΟΡΕ, ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΚΑΜΟΥ ΤΟΥ ΕΚ ΠΟΘΟΥ ΤΑ ΨΕΛΛΙΣΜΑΤΑ ΤΑΥΤΑ ΠΟΙΗΣΑΝΤΟΣ.
Μον. Δαμασκηνός Γρηγοριάτης. 16-4-2021.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
