Γράφει ο Κωνσταντίνος Φαρσαλινός
Μετά
από 2,5 χρόνια στατιστικής χειραγώγησης/απάτης και ψευδών ισχυρισμών
ότι ακολουθείται κατά γράμμα το πρωτόκολλο του ΠΟΥ για την καταγραφή των
θανάτων από COVID, ο υπουργός υγείας αποφάσισε να αλλάξει τον τρόπο καταγραφής και στην πραγματικότητα να ακολουθήσει ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ το πρωτόκολλο του ΠΟΥ.
Όπως είχα εξηγήσει από τις 6 Μαΐου 2020 και εξήγησα με πλήρη λεπτομέρεια πριν λίγες ημέρες, η
Ελλάδα δεν ακολουθούσε OYTE τον επιστημονικά τεκμηριωμένο ορισμό του
θανάτου COVID που ανέφερε ξεκάθαρα σε έγγραφό του από την αρχή της
πανδημίας ο ΠΟΥ. Οποιοσδήποτε είχε θετικό τεστ για SARS-CoV-2 και πέθαινε από οποιοδήποτε άλλο αίτιο, καταγράφονταν ως θάνατος COVID.
Το
«σύστημα» αυτό εξυπηρετούσε ένα και μόνο στόχο: ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΑΝΕΙΑ. Δηλαδή,
κανείς ποτέ δεν μπορούσε να ξέρει πόσοι πέθαναν από COVID, πόσοι
πέθαναν με COVID και πόσοι πέθαναν με ένα θετικό τεστ (ΧΩΡΙΣ να έχουν
νόσο COVID). Όλοι αυτοί πάντως καταγράφονταν οριζόντια ως θάνατοι COVID,
και χωρίς πρόσβαση στους φακέλους των ασθενών δεν θα μάθουμε ποτέ πόσοι
πραγματικά πέθαναν από COVID.
Πρόκειται
για μια μεγαλειώδη στατιστική χειραγώγηση που είχε ως προφανή σκοπό την
εξαπάτηση και χειραγώγηση της κοινής γνώμης ώστε να συμμορφωθεί και να
υπακούσει στα άχρηστα και ταυτόχρονα καταστροφικά μέτρα που επιβλήθηκαν.
Δηλαδή, στα lockdown, στους περιορισμούς στις μετακινήσεις, στις
απαγορεύσεις εργασίας και λειτουργίας επιχειρήσεων, στο κυνηγητό-επιβολή
προστίμων-ακόμη και ξυλοδαρμό από τις αρχές δημόσιας τάξης για την
μη-τήρηση απαγορεύσεων και υποχρεωτικής μασκοφορίας στο δρόμο όταν
περπατάμε, στη φύλαξη από τη δημοτική αστυνομία σε παγκάκια, στις
υποχρεωτικότητες, στους στυγνούς κοινωνικούς και οικονομικούς εκβιασμούς
και αποκλεισμούς, στις αναστολές, στα ατελείωτα/τυφλά/οριζόντια τεστ
που είχαν ως μοναδικό όφελος την οικονομική υγεία ορισμένων, στον
εξευτελισμό ανώτατων πολιτειακών θεσμών με αναξιοπρεπείς δηλώσεις ότι η
αυτονομία του σώματος είναι κοινωνικό δικαίωμα (όπου τους βολεύει), και
τελικά στον ακραίο δανεισμό και της υπερχρέωση της χώρας με μηδενικό
όφελος και καταστροφικά αποτελέσματα.
Αυτοί
οι κύριοι, διότι δεν είναι μόνο ο υπουργός υγείας συμμέτοχος στο
«σύστημα», παριστάνουν ότι έχουν και το ηθικό ανάστημα να εμφανίζονται
ξανά ως «προστάτες» και «σωτήρες» των πολιτών, και πλέον παρουσιάζουν ως
νέο επίτευγμα και δείγμα προσφοράς ότι μπορούν κατά βούληση να
βρίσκονται κοντά και να «ακούν» τον κάθε πολίτη, μέσω των «νόμιμων
επισυνδέσεων» (όπως τις έχουν βαφτίσει), «για το εθνικό συμφέρον».
Πρέπει να αναρωτηθεί ο καθένας μας, που βρίσκεται τελικά ο πάτος στο βαρέλι;
