«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΣ
Ανάμεσα στήν όμήγυρι τών αφρικανών Κογκολέζων Ιερέων μας, σημαντική θέσι κατέχει καί ὁ π. Ρωμανός, ὁ όποιος είναι άπό τούς παλαιότερους καί ξεχωρίζει γιά τήν άδιάκριτη υπακοή καί προθυμία του στό έργο τής Εκκλησίας. Είναι άπό τούς πρώτους Ιερείς πού μέ πρωτοπόρο στούς άγώνες τόν μακαριστό π. Κοσμά, υπηρέτησε σέ διάφορες άπομακρυσμένες ένορίες τού Κλιμακίου καί τώρα διακονεί μέ τόν ίδιο ζήλο, παρά τά γεράματά του, στίς Ενορίες Τσιάλα καί Τσιαμουτέντε, πλησίον τού Κολουέζι.
Κάποια ημέρα τόν κάλεσα νά μου διηγηθή, άν γνωρίζει, ιστορίες άπό τήν ζωή καί διακονία του στόν Αμπελώνα τού Κυρίου μας.
Άς τόν άκούσουμε λοιπόν, δεδομένου ότι κάτι έχομε νά ωφεληθούμε.
«Μέ πολλή συγκίνησι επιθυμώ νά σου εξιστορήσω τό θαυμαστό περιστατικό τής διασώσεως τών δύο άνιψιών μου. Ηταν Νοέμβριος τού 1997. Τότε ήμουν στήν ενορία τού άγίου Ιωάννου του Θεολόγου στό κεφαλοχώρι Φουγκουροῦμε, πού άπέχει άπό τό Κολουέζι 100 περίπου χιλιόμετρα. Μιά νύκτα έριξε τόση δυνατή βροχή πού τά πλίνθινα ντουβάρια τού σπιτιού μου διαποτίσθηκαν μέχρι τά έγκατά τους. Άκολούθησε δυνατός άνεμος. Τά δύο μου άνίψια, παιδιά τής άδελφής μου, Μωϋσής καί Αλφόνσος Καλένγκα, εκείνη τήν στιγμή έκοιμουντο στό ίδιο κρεββάτι. Ό μανιασμένος άέρας ξεπάτωσε μαζί μέ τά καδρόνια τίς λαμαρίνες καί τίς πέταξε στό έδαφος. Τά νωτισμένα τούβλα άρχισαν νά πέφτουν σωρηδόν μέσα στό δωμάτιο τών παιδιών. Σκέπασαν κυριολεκτικά τό κρεββάτι τους κι αυτά άπό τό βάρος τών τούβλων ξύπνησαν ταραγμένα, φωνάζοντας μέσα στήν νύκτα καί ζητώντας βοήθεια. Μόνα τους πέταξαν τά τούβλα άπό πάνω τους καί βγήκαν έξω χωρίς τήν παραμικρή πληγή. Πιστεύω ότι ό προστάτης τής Ενορίας μας, ό άγιος Ιωάννης ὁ Θεολόγος, είχε κάνει τό θαύμα του».
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
