ΤΑ ΠΑΘΗ μᾶς δένουν μὲ τὴν ὕλη καὶ
τὴν ἡδονὴ καὶ δὲν μᾶς ἀφήνουν περιθώρια νὰ ζήσουμε πνευματικὴ ζωή. Ὁ
ἱερὸς Χρυσόστομος μᾶς συμβουλεύει: «Εἶδε ὁ Θεὸς τὴν ἐπιθυμία μας νὰ
ἁρπάζουμε τὴν ξένη περιουσία, εἶδε ὅτι χτίζαμε τὸ ἕνα σπίτι κοντὰ στὸ
ἄλλο καὶ ὅτι πλησιάζαμε τὸ ἕνα χωράφι κοντὰ στὸ ἄλλο, μὲ σκοπὸ νὰ
κλέψουμε τὸ διπλανό μας. Εἶδε ὅτι δὲν ἐλεούσαμε τὰ ὀρφανὰ καὶ
ἀδιαφορούσαμε γιὰ τὶς χῆρες. Εἶδε τοὺς δασκάλους νὰ κάνουν τὰ ἀντίθετα
ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ δίδασκαν. Εἶδε μαθητὲς νὰ προσβάλλουν τὶς σεμνὲς τελετὲς
τῆς Ἐκκλησίας μὲ ἀταξίες ποὺ ἁρμόζουν σὲ θέατρα. Εἶδε νὰ ζοῦμε μέσα στὴν
κακία καὶ νὰ κινούμαστε ἀπὸ φθόνο. Εἶδε νὰ προσθέτουμε στὸ φθόνο καὶ
τὴν πονηρία. Εἶδε τὶς καταιγίδες τῆς ὑποκρισίας νὰ βυθίζουν σὰν βάρκες
τοὺς ἀπονήρευτους. Εἶδε νὰ φονεύουμε σκόπιμα. Εἶδε ὅτι ἀδικούσαμε ὅσο
μπορούσαμε περισσότερο. Εἶδε νὰ ναυαγεῖ ἡ ἀγάπη καὶ νὰ προκόβει ἡ ἀπάτη
στὸ πέλαγος τῆς ζωῆς. Εἶδε νὰ ἀποσκιρτοῦμε ἀπὸ τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ
καταφεύγουμε πρόθυμα στὸ ψέμα. Καὶ γιὰ νὰ συνοψίσουμε, εἶδε νὰ
ὑπηρετοῦμε τὸν πλοῦτο καὶ ὄχι τὸν Κύριο. Μὰ δὲν μᾶς κατέστρεψε, γιὰ νὰ
μετανοήσουμε. Τόσο μεγάλο εἶναι τὸ πέλαγος τῆς εὐσπλαγχνίας Του».
Αὐτὴ
τὴν ἱερὴ περίοδο ἂς μετανοήσουμε, διορθώνοντας τὴν πορεία τῆς ζωῆς μας!
