Άνθρωπο χωρίς σταυρό δεν γνώρισα.
Άλλον με σταυρό μεγάλο και άλλον με σταυρό μικρό. Άλλον με σταυρό βαρύ και άλλον με ελαφρύτερο…
Κάποιοι τον κουβαλάν αγόγγυστα. Κάποιοι δακρύζουν στα κρυφά. Κάποιοι από τον δρόμο καμιά φορά κουράζονται και ξαποσταίνουν. Άλλοι τον κουβαλούν στους ώμους. Άλλοι στη πλάτη. Και άλλοι αγκαλιά. Σφιχτά. Σχεδόν ερωτικά…
Και κάποιοι άλλοι, τον σέρνουν τον σταυρό τους…
Πάντως όλοι κάτι κουβαλούν. Όλοι κάτι έχουν.
Το θέμα είναι να μην παραιτηθείς. Το θέμα είναι να μην πετάξεις κάτω τον σταυρό σου.
Να σε βρει το τέλος, το πέρασμα, και τα χέρια σου να κρατάνε ακόμα το σταυρό…. Τον σταυρό που σου έχει λάχει.
Αυτό είναι το θέμα.
Και αν καμιά φορά φτάνεις στο ‘’αμήν’’, σήκωνε ψηλά τα μάτια.
Μεγάλος σταυρός, μεγάλη Ανάσταση αδερφέ μου.
Μεγάλος σταυρός, μεγάλη Ανάσταση…
Καλό σου βράδυ.
Ψυχολόγος M.Sc.
