Μεγάλη και συγκινητική – διηγείται η Σωτηρία Νούση – ήταν η συμπαράσταση του οσίου Πορφυρίου προς τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Σεραφείμ, όπως φαίνεται και στο βιβλιαράκι περί του Αρχιεπισκόπου κ. Σεραφείμ που κυκλοφορεί και διατίθεται στην Ι. Μ. Μεταμορφώσεως στο Μήλεσι Αττικής. Κάτι μόνον επί πλέον, που δεν αναγράφεται στο βιβλιαράκι περί του Αρχιεπισκόπου κ. Σεραφείμ:
Ένα βράδυ κατά τις 9.00′ μου τηλεφωνεί ο Γέροντας και μου λέει με αγωνία:
– Τι κάνει ο Μακαριώτατος;
Του λέω:
– Γέροντα, δεν τον παίρνω και συχνά τηλέφωνο, δεν έχω ακούσει κάτι.
Και μου απαντά:
– Να τον πάρης τώρα και πες του ότι ο γερω-Πορφύριος ρωτά πώς είσθε και περιμένει να του απαντήσω.
Όντως τηλεφώνησα στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο και του λέω:
– Μακαριώτατε, αυτό μου το τηλεφώνημα μην το χρεώσετε σε μένα, γιατί τώρα μόλις με πήρε τηλέφωνο ο Γέροντας και με ρώτησε τι κάνετε. Του απάντησα πρέπει να είναι καλά, αλλά δεν γνωρίζω. Και μου λέει έντονα: «πάρε τον τηλέφωνο, ρώτησε και περιμένω».
Και ο Μακαριώτατος μου απαντά:
– Τι λες, βρε παιδί! Τώρα μόλις μπήκα στο δωμάτιό μου και ακόμη δεν έβγαλα ούτε το ράσο μου! Γύρισα από τον Οφθαλμίατρό μου για μια επέμβαση στο μάτι μου και είχα δώσει εντολή να μην το μάθη κανείς! Πες του ότι τον ευχαριστώ υπερβολικά. Με τις ευχές του πήγανε όλα καλά.
Και πήρα τηλέφωνο τον Γέροντα το είπα και με ανακούφιση, λέει: «Δόξα τω Θεώ».
* * *
Κάποια φορά μου είπε ένας γνωστός δικηγόρος: «Είχα κάποια σοβαρή υπόθεση μιας εξαιρέτου “υψηλής” κυρίας, η οποία ήταν εξαίρετος άνθρωπος, υπερβολικά μορφωμένη, αλλά δεν πήγαινε σε Εκκλησία, δεν εξομολογείτο, δεν πίστευε. Κάποια φορά βρήκα έναν τρόπο και την έπεισα να έλθη μαζί μου στον γέροντα Πορφύριο. Ήλθε μόνο από ευγένεια προς το πρόσωπό μου. Μπήκαμε στο κελλάκι του Γέροντα και, όταν εγώ έκανα την αρχή για τις συστάσεις περί της κυρίας στον Γέροντα, εκείνος αμέσως μας λέγει:
– Φύγετε! φύγετε αμέσως! Να πας στο σπίτι σου!
Εγώ τα έχασα και ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα με την συμπεριφορά του Γέροντα. Του λέγω:
– Γέροντα, η κυρία και εγώ ήλθαμε να σας δούμε, να πάρουμε την ευχή σας κλπ.
Και απαντά εκείνος:
– Φύγετε αμέσως τώρα, να προλάβετε! Η κόρη της στο σπίτι παίρνει φάρμακο για ν’ αυτοκτονήση! Φύγετε!
Και όντως έτσι γινόταν, αλλά με τις ευχές του Γέροντα πρόλαβε την κόρη της».
Από το βιβλίο: «Ο Όσιος Πορφύριος (Μαρτυρίες – Διηγήσεις – Νουθεσίες)». Α’. Μαρτυρίες. Έκδοση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη» (απόσπασμα από το “η’. Ελάχιστα για τον όσιο Πορφύριο”).
