«Χαίρε νύμφη ανύμφευτε!» Και νύμφη και ανύμφευτη. Μυστήριο μέγα! Ανέκαθεν μέσα στη ζωή της Εκκλησίας υπάρχει μια αντινομία. Όσοι τη δέχονται, μυούνται στο μυστήριο της σωτηρίας και αγιάζονται, θεώνονται. Όσοι δεν την καταλαβαίνουν, μένουν απ’ έξω. Αν δεν ταπεινωθείς, άνθρωπέ μου, αν δεν πετάξεις από μέσα του το όποιο τουπέ, δεν μπορείς να προσεγγίσεις τα μυστήρια του Θεού.
Έτσι κάπως είναι τα θεία πράγματα. Όχι ότι πρέπει να σπουδάσεις, να μάθεις κάποια ειδικά γράμματα, για να κατανοείς τα θεία· όχι. Ο κρυπτογραφικός κώδικας είναι μέσα στην καρδιά. Και κοινωνεί ο άνθρωπος με τον Θεό, αν λειτουργεί αυτός ο κώδικας που ο ίδιος ο Θεός έβαλε μέσα μας.
Ο κώδικας μπαίνει σε λειτουργία, καθώς ταπεινώνεσαι. Τότε κατανοείς τα θεία πράγματα, μυείσαι στην αντινομία αυτή. Αλλιώς, δεν νιώθεις τίποτε. Μένεις σκέτος, άχαρος – γυμνός από θεία χάρη.
Ο άνθρωπος δεν χρειάζεται να κάνει μεγάλα πράγματα. Εκείνο που χρειάζεται είναι λίγο να σκεφθεί ως λογικό ον και να προσέξει τι έκανε και τι κάνει ο Θεός γι’ αυτόν, να πιστέψει και να δεχθεί τον λόγο του Θεού και να τον τηρήσει. Έτσι θα ανταποκριθεί στην κλήση και στην αγάπη του Θεού. Μετά, γίνεται κανείς αδελφός του Χριστού, συγγενής του Χριστού, γίνεται, τρόπον τινά, μητέρα του Χριστού.
Αλλά δεν γίνονται αυτά έτσι μαγικά ή απλώς επειδή θα το ποθήσει κανείς. Λίγο πολύ ο κάθε άνθρωπος θα βρεθεί σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα να πει το ναι ή να μην πει το ναι στον Θεό, όπως βρέθηκε η Παναγία, στην οποία ο αρχάγγελος είπε τι θέλει από αυτήν ο Θεός. Και ενώ αυτό ήταν ανθρωπίνως αδιανόητο, η Παναγία, αφού βεβαιώθηκε ότι θα το κάνει ο Θεός δια Πνεύματος Αγίου, χωρίς δισταγμό απάντησε: «Ιδού η δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου».
Από το βιβλίο: π. Συμεών Κραγιοπούλου (†), “Πνευματικά Μηνύματα 2017”, σελ. 95, 96.
