Τὸ μότο τοῦ τίτλου μας ἀνήκει στὸν Ἄλιστερ Κρόουλι (Edward Alexander Crowley, 1875-1947)[1].
Μὲ τὴν ἔξαρση τοῦ ἀποκρυφιστικοῦ φαινομένου ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ '60 καὶ μετά, μὲ τὴν «ἐντολὴ» γιὰ τὸ «ἄνοιγμα» τῶν στοῶν καὶ τῶν σχολῶν ἐσωτερισμού στὸ κοινὸ καὶ εἰδικὰ μὲ τὴν ἐξάπλωση τοῦ διαδικτύου, τὸ ὄνομα τοῦ Ἄλιστερ Κρόουλι ἔγινε βάϊραλ (viral)[2] -γιὰ νὰ χρησιμοποιήσουμε τὴ μοντέρνα ἔκφραση- κυρίως στὸ ἴντερνετ, ἀλλὰ καὶ στὸ Βιβλίο καὶ στὸν ἔντυπο ἡμερήσιο καὶ περιοδικὸ Τύπο.
Μιὰ γρήγορη ἀναζήτηση στὸ Google δίδει 28,700 «ἀποτελέσματα» στὴν ἑλληνικὴ ἔκδοση τοῦ ὀνόματος (Κρόουλι) καὶ 46,000,000 «ἀποτελέσματα» στὴν ἀγγλικὴ ἔκδοση (Crowley).
Ὅπως γίνεται κατανοητό, τὸ δικό μας σύντομο, ἑβδομαδιαῖο σημείωμα μᾶλλον θὰ ἀδικήσει τὴν περιγραφὴ τοῦ προσώπου αὐτοῦ ποὺ θεωρεῖται ὡς ὁ «πάπας» τοῦ Νεοσατανισμοῦ καὶ ἀπὸ πολλοὺς «ὁ μεγαλύτερος μυστικιστής καὶ ἀποκρυφιστής ὅλων τῶν ἐποχῶν», ἀλλὰ καὶ «ὁ πιὸ ἀπεχθὴς ἄνθρωπος στὸν κόσμο» ὅπως ἦταν γνωστὸς στὴν ἐποχή του. Παρὰ ταῦτα θὰ τὸ ἐπιχειρήσουμε πρὸς ἐνημέρωση τῶν ἀγαπητῶν ἀναγνωστῶν ποὺ τυχὸν δὲν γνωρίζουν τὸ θέμα.
Ὁ Ἄλιστερ Κρόουλι γεννήθηκε τὸ 1875 στὴν Ἀγγλία, μοναχογιὸς δυὸ πλούσιων, φανατικῶν μελῶν τῆς αὐστηρῆς πουριτανικῆς σέχτας «Ἀδελφοὶ τοῦ Πλύμουθ». Οἱ «Ἀδελφοί», μὲ βασικὸ στοιχεῖο τῆς πίστης τους τὸ Πῦρ τῆς Κολάσεως, «ἀνέμεναν σύντομα» τὴν Ἡμέρα τῆς Κρίσεως, ὁπότε θὰ καταστρέφονταν ὅλοι ἐκτὸς ἀπὸ αὐτούς[3].
Ὁ Ἔντουαρντ Κρόουλι, πατέρας καὶ ἥρωας τοῦ μικροῦ Ἄλιστερ, ἦταν ἕνας ἄνδρας μὲ ζωτικότητα καὶ αἴσθηση τοῦ χιοῦμορ. Ὁ Κρόουλι μεγάλωσε μὲ κηρύγματα ποὺ καταδίκαζαν κάθε ἀπόλαυση ὡς ἀντιχριστιανικὴ καὶ στὴν ἀρχὴ τὰ ἀκολουθοῦσε πιστά. Ἤλπιζε μάλιστα, νὰ γίνει ἱερέας. Ὅμως ὁ ἀργὸς καὶ ἐπίπονος θάνατος τοῦ πατέρα του ἀπὸ καρκίνο στὰ 12 του χρόνια, γέννησε τὸ τεράστιο μῖσος του γιὰ τὸ χριστιανισμό. Ἀπὸ αὐτὴ τὴν πολὺ νεαρὴ ἡλικία, ὁ Κρόουλι ἀποφάσισε νὰ περάσει τὴ ζωή του πραγματοποιῶντας κάθε ἐπιθυμία του, χωρὶς νὰ τὸν νοιάζουν οἱ συνέπειες τῶν πράξεών του.
Ὡς ἔφηβος, ἄφησε ἀχαλίνωτες τὶς σεξουαλικές του ὁρμές. «Ἱκανοποιοῦσε» ἱερόδουλες στὸ κρεβάτι τῆς μητέρας του, σύναπτε ὁμοφυλοφιλικὲς σχέσεις καὶ μιλοῦσε ἀνοιχτὰ ὑπέρ τοῦ αὐνανισμοῦ[4].
Ὁ Κρόουλι περιγράφει τὴ μητέρα του, Μπέρθα, ὡς «ἀνεγκέφαλη θρησκόληπτη, τοῦ πιὸ στενοκέφαλου, λογικοῦ καὶ ἀπάνθρωπου τύπου», ἐνῶ ἡ ἴδια τόν ἀποκαλοῦσε τὸ «Θηρίο 666» τῆς Ἀποκάλυψης, τίτλο ποὺ ὁ ἴδιος ἔφερε ἀργότερα μὲ ὑπερηφάνεια. Παράλληλα φοιτοῦσε στὸ Κέϊμπριτζ -χωρὶς ποτὲ νὰ ὁλοκληρώσει τὶς σπουδές του-, ἔπαιζε μανιωδῶς σκάκι κι ἔγραφε πορνογραφική ποίηση.
Ἀσχολήθηκε ἀρχικὰ μὲ τὴν Φιλοσοφία καὶ ἀργότερα μὲ τὴν Ἀγγλικὴ Λογοτεχνία· ἔτσι, δὲν ἄργησε νὰ μπεῖ στοὺς κύκλους τῶν μυστικιστῶν/ἀποκρυφιστῶν. Τὸ 1898, θὰ γίνει μέλος τοῦ «Ἑρμητικοῦ Τάγματος τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς» (Hermetic Order of the Golden Dawn, H.O.G.D.) τῶν Γούντμαν (William Robert Woodman), Οὐέσκοτ (William Wynn Westcott) καὶ Μάθερς (Samuel Liddell Mathers), ὅπου μυήθηκε στὴν μαγεία καὶ στὴν χρήση ναρκωτικῶν οὐσιῶν. Δὲν θὰ παραμείνει ὅμως, καθὼς συνήθιζε νὰ ὑποβαθμίζει τοὺς ἀνωτέρους του, κάτι ποὺ μαζὶ μὲ τὶς ὁμοφυλοφιλικές του τάσεις, ὁδήγησε στὴν ἀποπομπή του.
Ἄν καὶ ξεκίνησε τὴν ἀποκρυφιστική του καριέρα στὸ «Ἑρμητικὸ Τάγμα τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς», ὁ Κρόουλι εἶναι περισσότερο γνωστὸς ὡς ὁ ἀνανεωτὴς τοῦ «Τάγματος τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀνατολῆς» (Ordo Templi Orientis - Ο.Τ.Ο.) ἑνὸς ἄλλου μασονικού τάγματος τῶν Κάρλ Κέλνερ (Carl Kellner) καὶ Τίοντορ Ράϊς (Theodor Reuss).
Ὁ Κρόουλι ἀναζητοῦσε «Πορφυρὲς γυναῖκες», ἐρωμένες ποὺ «ἐνσάρκωναν» τὴ «Μεγάλη Πόρνης Βαβυλῶνα» τήν «Μπάμπαλον», ποὺ κάθεται στὸ Θηρίο τῆς Ἀποκάλυψης (Ἀποκ. 17, 3-6) γιὰ νὰ τὶς χρησιμοποιεῖ στή σεξουαλικὴ μαγεία καὶ σέ ἐπικοινωνία μὲ πνεύματα. Ἐλλείψει αὐτῶν πλήρωνε πόρνες.
Τὸ 1913 ἡ σχέση μὲ τὴν Οὐγγαρέζα Ἄννυ Ρίνγκλερ (Anny Ringler), ποὺ «μποροῦσε νὰ κάνει εὐτυχισμένη μόνο προκαλῶντας της πόνο», τόν ἐνέπνεε, ὅπως ἔλεγε, νὰ συγγράφει καὶ τοῦ προκαλοῦσε «εὐτυχία, ἔμπνευση, πνευματικότητα καὶ ρομαντικὸ ἰδεαλισμό». Τὴν ἴδια χρονιὰ λιμάρισε τοὺς κυνόδοντές του γιὰ νὰ δίνει στὶς γυναῖκες ποὺ συναντοῦσε τὸ «φιλὶ τοῦ ἑρπετοῦ», δαγκώνοντας μὲ τὰ σουβλερὰ δόντια τὸν καρπὸ ἢ τὸ λαιμό τους.
Κάποιες «Πορφυρὲς γυναῖκες» τρελαίνονταν ἢ αὐτοκτονοῦσαν: Ἡ πρώτη του σύζυγος Ρόουζ Κέλλυ (Rose Kelly) ἔγινε ἀλκοολικὴ καὶ κλείστηκε σὲ ἄσυλο, ἡ δεύτερη, Μαρία ντέ Μιραμάρ (Maria Teresa de Miramar), τρελάθηκε καὶ τὴν ἔκλεισαν στὸ ψυχιατρεῖο, ἡ 19χρονη ἐρωμένη του Χάννι Τζέγκερ (Hanni Jaeger - Hanni F ) αὐτοκτόνησε λίγο μετὰ τὸ χωρισμό τους, ἐνῶ ἡ Ντόροθυ Ὄλσον (Dorothy Olson) πέθανε ἀπὸ ὑπερβολικὴ δόση ἀλκοόλ. Ὁ πολυγραφότατος μελετητὴς Κόλιν Γουίλσον (Colin Wilson) σημειώνει: «Ἡ Χάννι ἦταν ἐξαρχῆς νευρωτική, κι αὐτὸ τὸν ἕλκυσε. Τὸ ἴδιο ἰσχύει γιὰ τὴν Ντόροθυ Ὄλσον, τὴ Μαρία ντέ Μιραμάρ, τὴν πρώτη του σύζυγο Ρόουζ, τὴ Λέα Χέρτσιγκ. Τοῦ ἄρεσαν οἱ γυναῖκες μὲ τὶς ὁποῖες μποροῦσε νὰ καυγαδίζει».
Τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1904, ὁ Ἄλιστερ Κρόουλι ταξίδεψε στὸ Κάϊρο μὲ τὴ σύζυγό του, Ρόουζ, γιὰ τὸ μῆνα τοῦ μέλιτος. Παντρεύτηκαν μόλις μία μέρα μετὰ τὴ γνωριμία τους. Ἦταν ἕνας μήνας γεμᾶτος πάθος, σὲξ καὶ ναρκωτικά. Σύμφωνα μέ τὸ ἡμερολόγιο τοῦ Κρόουλι, ἡ Ρόουζ συχνὰ παραμιλούσε σὰν ὑπνωτισμένη καὶ ἐπαναλάμβανε τὴν ἴδια φράση: «σὲ περιμένουνε». Ἡ Ρόουζ ἦταν ποὺ τὸν ὁδήγησε στὸ Μουσεῖο τοῦ Καΐρου -χωρὶς νὰ τὸ ἔχει ἐπισκεφτεῖ ποτὲ πρίν- καὶ σταμάτησε ἀκριβῶς μπροστὰ ἀπὸ τὴν αἴθουσα «666». Στὸ βιβλίο του «Ἐξομολογήσεις» γράφει ὅτι τὸ 1904, ποὺ μὲ τὴν Ρόουζ ἔκαναν ἐπικλήσεις στὴν Αἴγυπτο, ἐκείνη τὸν πληροφόρησε ὅτι «ὁ φύλακας ἄγγελός του» ὀνόματι Ἄϊβας (Aiwass) τοῦ ζητοῦσε νὰ καταγράψει μηνύματα πρὸς τὴν ἀνθρωπότητα ποὺ θὰ τοῦ ὑπαγόρευε ἀκριβῶς στὶς 12 τὸ μεσημέρι τῆς 8ης, 9ης καὶ 10ης Ἀπριλίου. Ὁ Κρόουλι κατέγραψε τὶς «ὑπαγορεύσεις» τῆς «προανθρώπινης» αὐτῆς «διάνοιας» (Praeterhuman intelligence) στὰ τρία Κεφάλαια τοῦ «Βιβλίου τοῦ Νόμου» (Liber Al Vel Legis). Μὲ βάση τὸ βιβλίο αὐτό, ποὺ ἀσχολεῖται μὲ Αἰγύπτιους θεούς, ὅπως ὁ Ὤρος καὶ ἡ Ἴσιδα, καὶ δίνει ὁδηγίες γιὰ σεξουαλικὴ μαγεία κ.ἄ., ὁ Κρόουλι δημιούργησε τὴ «θρησκεία τοῦ Θελήματος» (Thelema). Ἀργότερα ἔγραψε κι ἄλλα βιβλία μὲ αὐτόματη γραφή. Ἡ διδασκαλία τοῦ Κρόουλι συνοψίζεται κυρίως στὶς φράσεις «Κάνε ὅ,τι θέλεις, αὐτὸς εἶναι ὅλος ὁ νόμος» καὶ «Ἡ ἀγάπη εἶναι ὁ νόμος· ἡ ἀγάπη κάτω ἀπὸ τὸ θέλημα».
Λίγα ἀπὸ τὰ «ἐπιτεύγματα» τοῦ Ἄλιστερ Κρόουλι ποὺ ἐπὶ τροχάδην θὰ ἀναφέρουμε, ἀφοροῦν στὴ δημιουργία τοῦ «Ἀβαείου τοῦ Θελήματος» (Abbey of Thelema) στὴ Σικελία, τὴ «βίλα τῶν ὀργίων» δηλαδή, ποὺ ἔστησε ὁ Κρόουλι κι ὅπου αὐτὸς κι οἱ ἀκόλουθοί του ἀφοσιώθηκαν στὴν τέλεση τῶν πιὸ ἀρρωστημένων σεξουαλικῶν πρακτικῶν ποὺ μποροῦσαν νὰ φανταστοῦν μὲ στόχο τὴν ἀπόκτηση μαγικῶν δυνάμεων καὶ μυήσεων. Ἡ «θεραπευτικὴ ἀγωγὴ» τοῦ Κρόουλι περιελάμβανε τὴ ἀπόρριψη ὅλων τῶν δῆθεν ἐμποδίων -τεχνητῶν καὶ κοινωνικῶν-, προκειμένου νὰ ἀπελευθερωθεῖ ὁ οὐσιαστικὸς ἑαυτός, ἐνῶ τὴν ἴδια στιγμὴ παρεῖχε μαθητεία στὴ γιόγκα, τὴν αὐτοσυγκέντρωση (διάβαζε: διαλογισμός) καὶ τὴν ψυχανάλυση.
Μία ἀκόμη ἐνασχόλησή του ὑπῆρξε ἡ ἐμπλοκή του -μὲ τὴν κήρυξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, τὸ 1914- μὲ τὴν βρετανικὴ κατασκοπία. Ὁ Κρόουλι ζήτησε νὰ προσφέρει τὶς ὑπηρεσίες του στὴ Μεγάλη Βρετανία κι ὅταν ἡ πρότασή του ἀπορρίφθηκε εἴτε γιὰ ἐκδίκηση εἴτε ἀπὸ συμφέρον, πῆρε τὸ μέρος τῶν Γερμανῶν, ἐνῶ τελικὰ μάλλον λειτούργησε ὡς διπλὸς πράκτορας.
Ὁ Ἄλιστερ Κρόουλι πέθανε ἀπὸ πνευμονικὸ οἴδημα σὲ ἕνα πανδοχεῖο τοῦ Χέϊστινγκς τήν 1η Δεκεμβρίου 1947 σὲ ἡλικία 72 ἐτῶν. Ἦταν ἐθισμένος στὴν ἡρωίνη. Στὴ νεκρώσιμη ἀκολουθία του περιελήφθη ἡ ἀνάγνωση τοῦ ἔργου του: «Ὁ Ὕμνος στὸν Πάνα», γεγονὸς ποὺ περιγράφηκε ἀπὸ τὶς ἐφημερίδες τῆς ἐποχῆς ὡς μαύρη λειτουργία.
Τὸ βιβλίο τοῦ Άλιστερ Κρόουλι «Μαγεία στὴ θεωρία καὶ στὴν πράξη» (Magick in Theory and Practice) εἶναι πολὺ δημοφιλὲς μεταξὺ τῶν ἀποκρυφιστῶν. Μὲ δεδομένη τὴ φήμη του, εἶναι ἀναπόφευκτο ὅτι θὰ ἕλκυε καὶ τούς ρόκ μουσικοὺς τοῦ τέλους τοῦ 20ου αἰῶνα. Ὁ Τζίμι Πέϊτζ (Jimmy Page), κιθαρίστας τῶν Λέντ Ζέπελιν (Led Zeppelin) καὶ ἀποκρυφιστής, ἀγόρασε τὸ ἀρχοντικὸ τοῦ Κρόουλι, Μπολέσκιν Χάους (Boleskine House), κοντὰ στὸ Φόϊερς (Foyers) τῆς Σκωτίας, καὶ διαθέτει μιὰ μεγάλη συλλογὴ ἀπὸ ἀναμνηστικὰ τοῦ Κρόουλι. Καὶ τὸ πρόσωπο τοῦ Κρόουλι εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ στὸ ἐξώφυλλο τοῦ ἄλμπουμ «Sergeant Pepper‘s Lonely Hearts Club Band» τῶν Beatles[5].
Ἀξίζει νὰ ὑπογραμμίσουμε ἐν κατακλεῖδι τό πῶς μπορεῖ νὰ ἐξελιχθεῖ ὁ ἄνθρωπος ἀνάλογα μὲ τὴν διαπαιδαγώγησή του κατὰ τὴν τρυφερὴ παιδικὴ του ἡλικία καὶ πόση εὐθύνη ἔχουμε ὅλοι διαπαιδαγωγῶντας τὰ δικά μας παιδιά.
[2] Ὁ ὅρος προέρχεται ἀπὸ τὴν ἀγγλικὴ λέξη viral, ἡ ὁποία σημαίνει κυριολεκτικὰ «ἰικός», αὐτὸς ποὺ ἔχει σχέση μὲ ἰό. Στὴν ἀγγλικὴ γλῶσσα ἡ ἔκφραση «to go viral» ἔχει τὴν ἔννοια τοῦ γίνομαι γνωστὸς μὲ ἀστραπιαία ταχύτητα.
