18 Ιανουρίου, τιμούμε την μνήμη και τους αγώνες του αγίου Αθανασίου του μεγάλου.!.. Σήμερα γιορτάζω. Γέμισαν τα αυτιά και τα μάτια μου από ‘Χρόνια πολλά‘. Να είναι καλά οι φίλοι μου και τους ευχαριστώ πολύ για την αγαθή τους διάθεση και την τιμή που μου κάνανε.. Τους ανταποδίδω την συμπάθεια!..
Όμως προβληματίσθηκα, μου έκαναν εντύπωση αυτά τα πολλά ‘ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ’… Πόσα πολλά μπορεί να είναι;… Όσα και να είναι , θα τελειώσουν πολύ σύντομα.. Τι είναι αυτά μπροστά στην αιωνιότητα;… τίποτα!!. Σταγόνα στον Ωκεανό…
Αυτή η συνήθεια να ευχόμαστε ‘ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ’, δείχνει την αγάπη του ανθρώπου για την ζωή και την αποστροφή του προς τον θάνατο. Δείχνει τον φόβο του θάνατου που φωλιάζει στις ψυχές μας. Προσπαθούμε να σπρώξουμε τον θάνατο μακριά μας. Όσα πιο μακριά γίνεται… Προσπαθούμε να τον ξεχάσουμε, γιατί και η μνήμη του είναι φοβερή και μας χαλάει την διάθεση… Παιδική… ανώριμη συμπεριφορά και στάση ζωής.. Κλείνουμε τα μάτια μπροστά στο αναπόφευκτο..
Στρουθοκαμηλίζουμε.. Δεν τολμούμε να τον σκεφτούμε και να αναμετρηθούμε μαζί του.. με το πιο σίγουρο γεγονός της ζωής μας!!..
Εγώ, αντί για ‘ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ’ θα προτιμούσα να μου εύχονται την ευχή που αντάλλαζαν μεταξύ τους οι παλιοί Χριστιανοί. Σήμερα διασώζεται κυρίως μεταξύ των μοναχών.. Εύχονται.. ‘ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ‘!!
Μετάνοια, που πάει να πεί, να αλλάξουμε τον νούν μας… που πάει να πεί, να διώξουμε μέσα μέσα από τον νούν μας την κακία… δηλαδή την ζήλια, την πονηρία, την ιδιοτέλεια, την ασπλαχνία, τον εγωισμό και άλλα, που τα τρέφουμε και τα συντηρούμε, με την θέληση μας, μέσα στο βαθύτερο σημείο του είναι μας, την καρδιά μας!... Σαν βαριά σύννεφα ρίχνουν σκοτάδι μέσα στην ψυχή και τον νουν μας..
Όταν φύγουν τα σύννεφα έρχεται το φως!... Όταν φύγει η κακία έρχονται οι αρετές, η τιμιότητα, η καλοσύνη, η υπομονή, η συγχωρητικότητα, η αγάπη.. Τότε ο άνθρωπος έρχεται σε επαφή με την πηγή των αρετών… τον Θεό, τον Χριστό μας. Τότε αρχίζουμε μία όντως πραγματική, ζωντανή, προσωπική, εσωτερική, άμεση σχέση με τον Χριστό..
Αρχίζουμε να αναζητούμε τον Θεό, θέλουμε να Τον γνωρίσουμε, να Τον αγαπήσουμε.. Τότε γευόμαστε την ψυχική ειρήνη και χαρά… Αρχίζει ο άνθρωπος να γεύεται τον Παράδεισο από αυτήν την ζωή.!.. Γιατί αυτό είναι ο όντως Παράδεισος, η ζωντανή σχέση με τον Χριστό.. Και ο Χριστός, από την υπερβολική Του αγαθότητα, μας δίνει ζωή από την αιώνια ζωή Του.. γιατί αυτός είναι η πηγή της ζωής και της ύπαρξης όλων όσων υπάρχουν.. Μέσω αυτής της στενής οντολογικής σχέσης με τον Χριστό, γινόμαστε αυτό που ήμασταν εξ’ αρχής.. Άφθαρτοι και αιώνιοι… ‘’Αληθινά, αληθινά σας λέγω, ότι εκείνος που ακούει τον λόγο μου και πιστεύει σε εκείνον που με έστειλε, έχει ζωήν αιώνιον… και έχει μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή.‘’ (Ιω. 5,24) είπε ο Χριστός. Τεράστια λόγια!!!.. γιατί και το θέμα του θανάτου είναι τεράστιο… Ποιος άνθρωπος τολμάει να τα ξεστομίσει ;;.. Ποιος τολμάει να δώσει τέτοια υπόσχεση;;…
Και για όσους σκέφτονται ότι όλα αυτά είναι ‘θεωρίες‘ … ή ‘θρησκευτικές ιδεοληψίες‘.. θα πω, κοιτάξτε τους Αγίους μας… τα θαύματα που επιτέλεσαν όσο ζούσαν και κυρίως τα θαύματα που επιτελούν μετά την κοίμησή τους, αποδεικνύουν την αλήθεια. Μία αλήθεια που την είδαν με τα μάτια τους, την βίωσαν πάνω στο σώμα τους, χιλιάδες σημερινοί άνθρωποι που ζούν ανάμεσά μας. Δίνω και εγώ την προσωπική μου μαρτυρία… Εκείνος που είπε ‘’Εγώ ειμί η οδός, η αλήθεια και η ζωή‘’ (Ιω. 14,6) είναι πέρα για πέρα αληθινός.! Δόξα στην καλοσύνη σου Χριστέ μου! Δόξα στην αγάπη σου Θεέ μου.
Εμείς έχουμε το πρόβλημα, το σκοτάδι της κακίας μέσα μας… Αυτή την αλήθεια μπορούν να την κάνουν δική τους, αυτοί που έλκονται από το αγαθό.. και έχουν την διάθεση να μετανοήσουν…
Καλή μετάνοια και καλό Παράδεισο, λοιπόν.
