τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ.
Πρὶν τρία χρόνια πληροφορηθήκαμε τὴν ἔκδοση ἑνὸς σημαντικού βιβλίου ποὺ εἶδε τὸ φῶς ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις «Ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος», Μήλεσι 2017. Πρόκειται γιὰ τὸ γνωστὸ Ἱερὸ Ἡσυχαστήριο, ἐγκαθίδρυμα τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου, ποὺ βρίσκεται μεταξὺ Ὠρωποῦ καὶ Μαλακάσας.
Τὸ βιβλίο ἔχει τὸν τίτλο «Ὁ Ἅγιος Πορφύριος γιὰ τὰ "νεοεποχίτικα" σεμινάρια» καὶ συγγραφεῖς εἶναι ὁ Ἰωάννης Γ. Ἀγγελάκης καὶ ἡ Ἀνθή Λ. Τσέλιου[1].
Τὸ περιεχόμενο τοῦ βιβλίου καταγράφει τὶς περιπέτειες τῶν δύο συγγραφέων κατὰ τὴν ἐμπλοκή τους μὲ «διδάσκαλο» τοῦ ἀποκρυφισμοῦ καὶ τὴν ἔνταξή τους στὴν ἀποκρυφιστική του σέκτα. Συγχρόνως καταγράφει καὶ τὴν εὐλογία ποὺ βίωναν καθὼς ἦσαν σὲ ἐπικοινωνία μὲ τὸν Γέροντα -καὶ νῦν Ὅσιο- Πορφύριο, ὁ ὁποῖος τοὺς στήριζε καὶ τελικά τους βοήθησε νὰ βγοῦν ἀπὸ τὴν πλάνη καὶ νὰ ἐνταχθοῦν βιωματικὰ στὴν Ἐκκλησία.
Τὸν Ἰωάννη Ἀγγελάκη γνώρισα ἀρχικὰ στὰ τέλη τῆς δεκαετίας του 1980. Ἦταν ἡ ἐποχὴ ποὺ μία δεύτερη ὁμάδα ὀπαδῶν τοῦ ἄνω ἀποκρυφιστή «διδασκάλου» εἶχε ἀποχωρήσει ἀπὸ τὴν σέκτα καὶ ἀναζητοῦσε ἀπαντήσεις καὶ καταφύγιο στοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Ἰωάννης ἦταν ἐκεῖνος ποὺ εἶχε -ἐν ὀνόματι τῆς ὁμάδας ποὺ ἀπεχώρησε- καλέσει στὸ σπίτι του στὴν Ἑκάλη τὸν π. Ἀντώνιο Ἀλεβιζόπουλο, ὁ ὁποῖος μοῦ ζήτησε νὰ τὸν συνοδεύσω στὴν ἐπίσκεψή του αὐτή· ἔτσι εἶχα τὴν εὐλογία νὰ παραστῶ στὴ συγκέντρωση τῶν πρώην ὀπαδῶν τῆς σέκτας, νὰ τοὺς γνωρίσω καὶ νὰ παρακολουθήσω ἐκ τοῦ σύνεγγυς τὸν π. Ἀντώνιο, ποὺ μὲ λεπτότητα καὶ προσοχὴ ἐξηγοῦσε στὴν ὁμήγυρη τὶς πλάνες τῆς συγκεκριμένης σέκτας καὶ τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας.
Στὸ βιβλίο τους, ὁ Ἰωάννης Ἀγγελάκης δὲν κατονομάζει τὸν ἀποκρυφιστή «διδάσκαλό» του· ἀρκεῖται νὰ τὸν ἀναφέρει χρησιμοποιῶντας τὰ ἀρχικὰ «Δ. Λ.», γιὰ τὰ ὁποῖα λέγει ὅτι πρόκειται γιὰ «τυχαῖα ἀρχικά», ὅπως καὶ συμβαίνει.
Σεβόμενοι τὴν ἐπιλογή του αὐτὴ δὲν θὰ ἀποκαλύψουμε οὔτε ἐμεῖς ἀκόμη τὸ πραγματικὸ ὄνομα τοῦ ἀποκρυφιστή «διδασκάλου»·ὅμως θὰ περιγράψουμε ἐν συντομίᾳ ὅσα προσωπικὰ γνωρίζουμε ἀπὸ τὸ 1980 καὶ ἐντεῦθεν σχετικὰ μὲ ἕνα πρόσωπο ποὺ ἐπὶ 40 χρόνια ἑλίσσεται στὸν χῶρο τῆς Νέας Ἐποχῆς παρασύροντας βαπτισμένους Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς, προβάλλοντας συγχρόνως μετὰ μανίας ἕνα ἀνύπαρκτο Ὀρθόδοξο Χριστιανικὸ προφὶλ τὸ ὁποῖο φροντίζει νὰ ἐνισχύει καὶ μὲ «μαρτυρίες» κληρικῶν, δυστυχῶς, μὴ ἐνημερωμένων ἐπὶ τοῦ ὑπαρκτοῦ προβλήματος τοῦ ἀποκρυφισμοῦ.
Γιὰ τὸν «Δ. Λ.» καὶ οἱ δύο συγγραφεῖς ἀναφέρουν, μεταξὺ ἄλ-λων, ὅτι εἶχε «Σχολὴ» ὅπου διατεινόταν ὅτι δίδασκε «ψυχολογία» κι ὅτι δήλωνε στοὺς ἐκπαιδευόμενούς του ὅτι γνωρίζει προσωπικὰ τὸν Γέροντα Πορφύριο, ὁ ὁποῖος δῆθεν ἐπευλογούσε τὰ ὅσα ὁ «Δ. Λ.» δίδασκε καὶ πραγματοποιοῦσε στὴν «Σχολή» του, πρᾶγμα τὸ ὁποῖο ἦταν ψευδές.
Ἡ προσωπική μου ἐμπειρία ἀπὸ τὸν «Δ. Λ.» ἔχει ὡς ἀκολούθως: Ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς ἐνασχόλησής μου μὲ τὸ «σκηνικὸ τῶν αἱρέσεων» στὰ πλαίσια τῆς μαθητείας μου κοντὰ στὸ π. Ἀντώνιο Ἀλεβιζόπουλο, εἶχα ἐντοπίσει τὴν δραστηριότητα τοῦ «Δ. Λ.» καὶ εἶχα προσκομίσει ἔντυπο καὶ ἄλλο σχετικὸ ὑλικὸ γιὰ τὴν ἔρευνα τῆς διδασκαλίας του. Ὁ π. Ἀντώνιος εἶχε πλήρη εἰκόνα περὶ τοῦ «Δ. Λ.», εἰκόνα τὴν ὁποία ἦλθε νὰ ἐπιβεβαιώσει καὶ νὰ ἐνισχύσει καὶ ἡ ἀποχώρηση μιᾶς πρώτης ὁμάδος ὀπαδῶν τοῦ «Δ. Λ.», ἀρκετὰ χρόνια πρὶν τὴν ἀπόσχιση τῆς ὁμάδος Ἀγγελάκη. Στὴν πρώτη αὐτὴ ὁμάδα ἀνῆκαν καὶ οἱ κυρίες Κωνσταντίνα. Π. καὶ Ἀναστασία Γ. -δὲν πρόκειται ἐδῶ γιὰ «τυχαῖα ἀρχικά»- οἱ ὁποῖες γνωρίζοντας τὸν π. Ἀντώνιο ἐνετάχθησαν στὴν «Ὁμάδα Ἐργασίας» τῆς Π.Ε.Γ., ἀπὸ τὰ τέλη τῆς δεκαετίας του '80 καὶ πολλὰ συνεισέφεραν στὸν ἀγῶνα κατὰ τῶν αἱρέσεων. Αἰτία τῆς ἀποχώρησής τους μάλιστα ὑπῆρξε τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ «Δ. Λ.» εἶχε ἀρχίσει νὰ προωθεῖ -ἐκτὸς τῆς γιόγκα, τοῦ διαλογισμοῦ, τῶν ἐξωσωματικῶν πρακτικῶν («ἀστρικὰ ταξίδια») κ.ἄ.- μιὰ ταντρική σεξουαλικὴ πρακτική, πρᾶγμα ποὺ ἐκανε τὸ ποτήρι νὰ ξεχειλίσει. Τοιουτοτρόπως ὁ π. Ἀντώνιος καὶ οἱ συνεργάτες εἴχαμε πλέον ἕνα πλῆρες προφὶλ τῶν διδασκαλιῶν, πρακτικῶν καὶ δραστηριοτήτων τοῦ «Δ. Λ.» καὶ τῆς ὁμάδας του μὲ ἀποτέλεσμα νὰ περιληφθεῖ ἐκεῖνος καὶ ἡ ὀργάνωσή του σὲ κατάλογο τοῦ «Γ' Σεμιναρίου Πίστεως γιὰ Θέματα Αἱρέσεων καὶ Παραθρησκείας», ποὺ πραγματοποιήθηκε ἀπὸ 28/8 ἕως 2/9/90, ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φθιώτιδος, στὸ Καινούργιο Λαμίας. Στὸ Σεμινάριο ἀναφέρθηκαν καὶ ἀναλύθηκαν εἰς βάθος μεταξὺ ἄλλων καὶ οἱ ὀργανώσεις: Ἁρμονικὴ Ζωή, Ἰνστιτοῦτο Παραψυχολογίας Ἀθηνῶν, Παραψυχοκοινωνιολογική Ἑταιρία, Διεθνὲς Πανεπιστήμιο Μπράχμα Κουμάρις, Ἑνωτικὴ Ἐκκλησία τοῦ Σ. Μ. Μούν, Κέντρο Προγραμματισμοῦ Ζωῆς, Πανελλήνιο Κέντρο Γνωστικῶν Σπουδῶν, Self Realisation Fellowship τοῦ Παραμαχάμσα Γιογκανάντα, Silva Mind Control κ.ἄ., ποὺ συνιστοῦν τὸ σκηνικὸ τῆς παραθρησκείας στὴν Ἑλλάδα καὶ τυγχάνουν «ἀσυμβίβαστες μὲ τὴν Χριστιανικὴ πίστη»[2].
Μετὰ τὴν ἔνταξή του στὸν ἀνωτέρω κατάλογο, ὁ «Δ. Λ.» ἦλθε σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸν π. Ἀντώνιο στὸ σχετικὸ Συνοδικὸ Γραφεῖο καὶ προσπάθησε μὲ διάφορους ἑλιγμοὺς νὰ πείσει ὅτι οἱ δραστηριότητές του δὲν ἔρχονταν σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν Ἐκκλησία κι ὅσα τυχὸν κακόδοξα ἔγραψε ἢ δίδαξε ὀφείλονταν στὸ ὅτι δὲν ἦταν θεολόγος. Φυσικά, ὁ π. Ἀντώνιος, ἔχοντας πλήρη εἰκόνα ζήτησε ἀπὸ τὸν «Δ. Λ.» νὰ κάνει ἔγγραφη «ὁμολογία μετανοίας», νὰ διαλύσει τὴν ἀποκρυφιστικὴ «Σχολή» του ἀπελευθερώνοντας τοὺς ὀπαδοὺς καὶ νὰ ἀλλάξει ἐπάγγελμα, ὄχι πλέον μὲ ἀντικείμενο τὴν «ψυχολογία».
Ἡ ἀντίδραση τοῦ «Δ. Λ.» ὑπῆρξε ἡ ἑξῆς: δημοσίευσε σὲ καθημερινὴ ἐφημερίδα μικρὴ καὶ δυσδιάκριτη Ἀγγελία ὅτι τὰ «Σεμινάριά» του ἀναστέλλονται προσωρινά... καὶ προσέφυγε στὸν μακαριστὸ π. Φώτιο Σκάνδαλο, ὑποτακτικὸ τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου, τὸν ὁποῖο κατὰ διαστήματα «συμβουλευόταν» μερικῶς· προσκόμισε μάλιστα στὸν π. Φώτιο καὶ ἕνα τελευταῖο βιβλίο ποὺ εἶχε συγγράψει ὡς «ἀπόδειξη τῆς μεταστροφῆς του».
Ὁ π. Ἀντώνιος, ἀπὸ καιρό, μοῦ εἶχε ζητήσει νὰ τὸν φέρω σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸν π. Φώτιο, ποὺ συμπτωματικὰ ἦταν καὶ ὁ Πνευματικὸς τῆς οἰκογένειάς μας. Ἔτσι, ἕνα πρωινὸ ξεκινήσαμε -μαζὶ μὲ τὴν σύζυγο καὶ τὸν ὀκτάχρονο υἱό μου, καθὼς καὶ τὸν μικρὸ υἱὸ τοῦ π. Ἀντωνίου, Χριστόφορο- γιὰ τὸν Ἅγιο Νικόλαο στὰ Καλλίσια, ὅπου ἔγινε καὶ ἡ πρώτη -ἰδιαίτερα συγκινητικὴ γιά μας- συνάντηση τῶν δύο Γερόντων.
Ὁ π. Φώτιος ἐνεχείρισε στὸν π. Ἀντώνιο τὸ βιβλίο τοῦ «Δ. Λ.» καὶ ἀκολούθησε κοινὸς προβληματισμός. Ὁ «Δ. Λ.» προφανῶς δὲν ἦταν διατεθειμένος νὰ ἐγκαταλείψει τὶς ἐνασχολήσεις του, τὴν Σχολή του, τοὺς «μαθητές» του καὶ φυσικὰ τὰ μὴ εὐκαταφρόνητα εἰσοδήματα ἐξ ὅλων αὐτῶν. Ἔδειξε πρὸς στιγμὴν νὰ συμμορφώνεται πρὸς τὶς ὁδηγίες τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἐξέδωσε τευχίδιο περιγράφοντας -μεταξὺ ἄλλων- ὡς πορεία μετανοίας του ὅτι ἡ «Σχολή» του ἦταν εἴδους «Κύκλου Γραφικῆς Μελέτης» ὅπου «μπορεῖ νὰ παρεισέφρησαν καὶ κάποια δογματικὰ λάθη διότι ὁ ἴδιος δὲν ἦταν θεολόγος»· ἀκόμη -δικαιολογῶντας τὶς ἀποκρυφιστικὲς διδασκαλίες καὶ πρακτικές- ἀνέφερε ὅτι, ναί, συχνὰ ὑπῆρξε ἀνάγκη νὰ κυκλοφορήσει ὑλικὸ διαφόρων ἀποκρυφιστικῶν χώρων προκειμένου «νὰ καταδείξει τὴν πλάνη τῶν χώρων αὐτῶν κι ἔτσι νὰ προφυλάξει τούς συμμετέχοντες παρουσιάζοντάς τους τί πρέπει νὰ ἀποφεύγουν». Πιστεύουμε ὅτι περιττεύει νὰ σχολιάσουμε τὸ μέγεθος τῆς διαστρέβλωσης.
Ἐπὶ τροχάδην θὰ διατρέξουμε τὶς ἑπόμενες ἐνέργειες τοῦ «Δ. Λ.»: α) Διέλυσε τύποις τὴν ἐπιχείρηση-σχολή του καὶ δημιούργησε Α.Ε. μὲ τὸ ἴδιο ἀντικείμενο. β) Παρουσιάστηκε, συνοδευόμενος ἀπὸ τὸν Νομικό του Σύμβουλο στὰ Γραφεῖα τῆς Ἱ. Συνόδου καὶ ἀπαίτησε νὰ ἀπαλειφεί τὸ ὄνομα τῆς νέας Ἑταιρίας του ἀπὸ τὸν κατάλογο τῶν 422 ἐξωχριστιανικῶν καὶ παραθρησκευτικῶν ὁμάδων, ποὺ χαρακτηρίστηκαν ὡς «Ὁμάδες Ἀσυμβίβαστες μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη», κατάλογο πού εἶχε καταρτιστεῖ ἀπό τήν Ζ' Πανορθόδοξης Συνδιάσκεψης Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ Ἱερῶν Μητροπόλεων γιὰ θέματα αἱρέσεων καὶ Παραθρησκείας, ποὺ πραγματοποιήθηκε στὴν Ἁλίαρτο τῆς Βοιωτίας ἀπὸ 20 έως 26 Σεπτεμβρίου 1995[3], πρᾶγμα τὸ ὁποῖο καὶ ἐπέτυχε. γ) Ζήτησε νὰ τοῦ παρασχεθεῖ Πνευματικὸς ποὺ νὰ «πιστοποιήσει» τὴν δῆθεν μεταστροφή του καθὼς ὁ π. Ἀντώνιος «ἦταν προκατειλημμένος καὶ συνεπῶς ἀκατάλληλος», πρᾶγμα ποὺ κι αὐτὸ τὸ ἐπέτυχε. Ὁ Πνευματικὸς ποὺ τοῦ χορηγήθηκε ἦταν ἄγευστος τοῦ ἀποκρυφιστικοῦ σκηνικοῦ κι εὔκολα χειραγωγήθηκε ἀπὸ τὸν «Δ. Λ.». δ) Ἐνεγράφη στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου κι ἀπεφοίτησε μὲ πτυχίο θεολογίας. ε) Κατάφερε νὰ φιμώσει τόσον τὸ Συνοδικὸ Γραφεῖο ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων, ὅσον καὶ τὸ σύνολο σχεδὸν τῶν δικτυακῶν τόπων ποὺ ἀναδημοσίευαν ὑλικὸ ἀπὸ τὰ βιβλία τοῦ π. Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου καὶ ἀπεκάλυπταν τὶς δραστηριότητές του χρησιμοποιῶντας πρόσωπο ποὺ διά τῶν μηχανῶν ἀναζήτησης ἐντόπιζε στὸ διαδίκτυο σχετικὲς ἀναρτήσεις καὶ στὴ συνέχεια ἀπειλοῦσε μὲ μηνύσεις τοὺς ἰδιοκτῆτες τῶν ἱστολογίων. στ) Ἐκπαίδευσε τὸν υἱὸ του ἐπὶ ὅλων αὐτῶν τῶν δραστηριοτήτων μὲ ἀποτέλεσμα νὰ προβάλλεται σήμερα ὁ νέος ὡς NLP Master Practitioner κ.ἄ. Δὲν σεβάστηκε λοιπὸν οὔτε τὸ πρόσωπο τοῦ παιδιοῦ του;
Τὰ περιεχόμενα τοῦ ἐν λόγῳ ἄρθρου ἐκφράζουν θέσεις ἐκκλησιαστικὲς καὶ ἀντιαιρετικές καὶ δὲν ἔχουν τὴν πρόθεση νὰ προσβάλουν τὴν τιμὴ καὶ τὴν ὑπόληψη κανενός, τὶς ὁποῖες δηλώνουμε ὅτι σεβόμεθα δεόντως.
