ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ἕνα χαρακτηριστικὸ
ἀπόσπασμα ἀπὸ ἄκρως διαφωτιστικὸ λόγο τοῦ π. Νικολάου Μανώλη γιὰ τὴν
τραγῳδία τοῦ οὐκρανικοῦ ζητήματος:
«Ἀκόμη καὶ ἐὰν ἀνῆκε στὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως ἡ Οὐκρανία, δὲν ὑπάρχουν κανόνες νὰ “ἱεροποιοῦν” ἀνυπόστατα κανονικῶς μυστήρια. Ὁ Φιλάρετος δὲν μπορεῖ νὰ τελέσει, ὡς ἀναθεματισμένος—μὴ ὀρθόδοξος, οὔτε ἀεροβάπτισμα. Ὅ,τι τελεῖ τὶς τελευταῖες δεκαετίες, ἕνας ἀπὸ τοὺς πλέον δαιμονόπληκτους ἀγύρτες στὸν ὀρθόδοξο χῶρο, εἶναι ἀνύπαρκτα ὡς μυστήρια. Δὲν ὑπάρχει κανονικὴ ὁδὸς νὰ γίνουν ὀρθόδοξα τέτοια ἀνύπαρκτα μυστήρια. Ὁ Μακάριος, ὡς καθῃρημένος πρεσβύτερος δὲν μπορεῖ νὰ τελέσει χειροτονίες ἐπισκόπων. Οἱ ψευδοεκκλησίες τοῦ Φιλάρετου καὶ τοῦ Μακάριου στὴν Οὐκρανία μόνον αὐτὸ τὸ χαρακτηριστικὸ ἔχουν κοινὸ μεταξύ τους, τὸ ψεῦδος. Καταργεῖ τὰ ὅρια μεταξὺ ἀμετανόητου σχίσματος καὶ Ἐκκλησίας. Οἱ σύνοδοι τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας ἀγωνίστηκαν νὰ ἐγείρουν προστατευτικὰ ὅρια μεταξὺ Ἐκκλησίας καὶ σχίσματος, μεταξὺ Ἐκκλησίας καὶ αἱρέσεων. Στὸ Οὐκρανικὸ μόρφωμα καταργοῦνται τὰ ὅρια τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καὶ γίνονται δεκτοὶ σὲ αὐτὴν ἀμετανόητοι σχισματικοί, οἱ ὁποῖοι τὸ μόνο ποὺ ἐπιζητοῦν εἶναι ἡ ἐπιβράβευση, μέσῳ τῆς ἀναγνώρισής τους ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη, τῶν ἑωσφορικῶν πεπραγμένων τους» (Ἱστ. Κατάνυξη)! Δυστυχῶς ἔχει ἀπόλυτο δίκιο ὁ πρεσβύτερος π. Νικόλαος!
orthodoxostypos
«Ἀκόμη καὶ ἐὰν ἀνῆκε στὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως ἡ Οὐκρανία, δὲν ὑπάρχουν κανόνες νὰ “ἱεροποιοῦν” ἀνυπόστατα κανονικῶς μυστήρια. Ὁ Φιλάρετος δὲν μπορεῖ νὰ τελέσει, ὡς ἀναθεματισμένος—μὴ ὀρθόδοξος, οὔτε ἀεροβάπτισμα. Ὅ,τι τελεῖ τὶς τελευταῖες δεκαετίες, ἕνας ἀπὸ τοὺς πλέον δαιμονόπληκτους ἀγύρτες στὸν ὀρθόδοξο χῶρο, εἶναι ἀνύπαρκτα ὡς μυστήρια. Δὲν ὑπάρχει κανονικὴ ὁδὸς νὰ γίνουν ὀρθόδοξα τέτοια ἀνύπαρκτα μυστήρια. Ὁ Μακάριος, ὡς καθῃρημένος πρεσβύτερος δὲν μπορεῖ νὰ τελέσει χειροτονίες ἐπισκόπων. Οἱ ψευδοεκκλησίες τοῦ Φιλάρετου καὶ τοῦ Μακάριου στὴν Οὐκρανία μόνον αὐτὸ τὸ χαρακτηριστικὸ ἔχουν κοινὸ μεταξύ τους, τὸ ψεῦδος. Καταργεῖ τὰ ὅρια μεταξὺ ἀμετανόητου σχίσματος καὶ Ἐκκλησίας. Οἱ σύνοδοι τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας ἀγωνίστηκαν νὰ ἐγείρουν προστατευτικὰ ὅρια μεταξὺ Ἐκκλησίας καὶ σχίσματος, μεταξὺ Ἐκκλησίας καὶ αἱρέσεων. Στὸ Οὐκρανικὸ μόρφωμα καταργοῦνται τὰ ὅρια τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καὶ γίνονται δεκτοὶ σὲ αὐτὴν ἀμετανόητοι σχισματικοί, οἱ ὁποῖοι τὸ μόνο ποὺ ἐπιζητοῦν εἶναι ἡ ἐπιβράβευση, μέσῳ τῆς ἀναγνώρισής τους ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη, τῶν ἑωσφορικῶν πεπραγμένων τους» (Ἱστ. Κατάνυξη)! Δυστυχῶς ἔχει ἀπόλυτο δίκιο ὁ πρεσβύτερος π. Νικόλαος!
orthodoxostypos
