Κάθε λογισμός που αναβαίνει στην καρδιά πρέπει να κατευθύνεται προς τον
Χριστό. Πρέπει να είμαστε σε διαρκή επιφυλακή και πνευματική εγρήγορση, ή, όπως
το ονομάζουν οι νηπτικοί Πατέρες, να τηρούμε «φυλακή του νοός»
(=φύλαξη του νου από λογισμούς) και «νήψη». Φυσικά, ο νους δεν σταματά
να εργάζεται, είναι ένα διαρκές εργαστήριο που παράγει λογισμούς. Ο νους και η
καρδιά οφείλουν να περιφρουρούν τους εισερχομένους λογισμούς, ώστε να
αποδιώχνει τους πονηρούς λογισμούς που τείνουν να εξελιχθούν σε πάθη και κακές
επιθυμίες, και να καλλιεργεί τους καλούς λογισμούς που φέρνουν πνευματική
γαλήνη και ηρεμία στην καρδιά. Αυτό αρχικώς είναι δύσκολο, αλλά με τον καιρό
καθίσταται ευκολότερο.
