Η ορθόδοξη πίστη μας

1. Τό ἀνώτερο ἀπ᾽ ὅλα, ἀγαπητοί μου, τό ἀνώτερο καί τό πιό σπουδαῖο ἀπ᾽ ὅλα, εἶναι ἡ πίστη μας. Ἡ ὀρθόδοξη πίστη μας! Αὐτή εἶναι ἡ περιουσία μας καί ὁ θησαυρός μας, αὐτή εἶναι ἡ προῖκα μας! Τήν πήραμε ὡς θεία κληρονομιά ἀπό τούς πατέρες μας καί τίς μητέρες μας καί πρέπει λοιπόν νά τήν διαφυλάξουμε σάν ἱερό φυλακτό μας καί νά τήν παραδώσουμε, σάν κληρονομιά καί ἐμεῖς, στά παιδιά μας. Στήν νέα γενεά. Ἡ πίστη μας, ἀγαπητοί μου, λέγεται «παράδοση», «ἱερή παράδοση». Μεταφέρεται ἀπό χέρι σέ χέρι, ἀπό γενεά σέ γενεά, χωρίς νά παραλλαγεῖ καθόλου, παρά τό ὅτι τήν διώκουν καί τήν πολεμοῦν. Αὐτό εἶναι ἕνα θαῦμα! Γιατί, φανταστεῖτε κάποιον νά κρατάει στά χέρια του μία γυάλα γεμάτη πολύτιμο μύρο. Καί νά περπατάει αὐτός σέ ἕνα δρόμο πού γλιστράει εὔκολα·καί ἀκόμη νά τόν σπρώχνουν οἱ ἄνθρωποι πού εἶναι γύρω του. Καί ὅμως νά μήν χύνεται οὔτε σταγόνα ἀπό τό πολύτιμο μῦρο!… Αὐτό εἶναι θαῦμα, ξαναλέγω. Καί τό θαῦμα αὐτό φανερώνει ὅτι ἡ πίστη μας δέν εἶναι ἀνθρώπινο κατασκεύασμα, ἀλλά ἔχει θεία τήν προέλευσή της. Διώχθηκε, διώκεται καί θά διώκεται, ἀλλά θά μένει γιά πάντα. Θά μένει, γιατί ὅ,τι εἶναι ἀπό τόν Θεό, εἶναι αἰώνιο.

2. Ἡ πίστη μας λέγεται «Ὀρθόδοξη». Λέγεται ἔτσι, γιατί εἶναι σωστή καί ἀληθινή, εἶναι ΟΡΘΗ! Ἔχει δυνατά δόγματα καί ἀλήθειες. Ἀλλά λέγεται «Ὀρθόδοξη», καί γιατί ἐμεῖς ΟΡΘΑ ΔΟΞΑΖΟΥΜΕ, δηλαδή, λατρεύουμε σωστά τόν Θεό μας. Ἡ λατρεία τῆς Ὀρθόδοξης πίστης μας εἶναι θεόπνευστη. Πρέπει νά ἦταν πολύ φωτισμένοι καί πολύ σοφοί ἄνθρωποι αὐτοί πού ἔγραψαν τούς ὕμνους καί τά τροπάρια τῆς Ἐκκλησίας μας. Γι᾽ αὐτό, ἐπειδή οἱ ὕμνοι αὐτοί εἶναι βγαλμένοι ἀπό καρδιές πού ἀγαποῦσαν τό Θεό, μιλᾶνε σέ κάθε γενεά δυνατά στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου καί γι᾽ αὐτό θά παραμένουν γιά πάντα. Ἐπειδή λοιπόν, ἀδελφοί, ἡ Ὀρθόδοξη πίστη μας ἐκφράζεται στήν λατρεία μας, πρέπει, σάν Ὀρθόδοξοι πού εἴμαστε, νά μετέχουμε στίς λατρευτικές Ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας. Νά χαιρόμαστε τήν Θεία Λειτουργία, τόν Ἑσπερινό τοῦ Σαββάτου, τίς Παρακλήσεις στήν Παναγία μας, τίς Ἀκολουθίες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας καί τά τόσα ἄλλα ὡραῖα λατρευτικά πού ἔχει ἡ Ἐκκλησία μας. Καί στά σπίτια μας νά ἔχουμε τήν ἱερά Σύνοψη καί ἄλλα λειτουργικά βιβλία καί νά διαβάζουμε κάτι ἀπ᾽ αὐτά. Ἰδιαίτερα νά διαβάζετε τούς Χαιρετισμούς στήν Παναγία μας. Ἔχουν μεγάλη δύναμη οἱ Χαιρετισμοί τῆς Παναγία μας. Ἀλλά οἱ ὕμνοι τῆς Ἐκκλησίας μας ψάλλονται. Πρέπει λοιπόν ὅλοι μας νά μάθουμε νά ψέλνουμε. Ὅπως τραγουδᾶτε τά ἐθνικά καί δημοτικά τραγούδια, ἔτσι πρέπει νά μάθετε καί νά ψέλνετε.
3. Οἱ παλαιοί Πατέρες μας μᾶς ἔλεγαν ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη πίστη μας εἶναι σάν τό μάτι! Τό μάτι δέν δέχεται οὔτε μία τρίχα. Ἔτσι καί ἡ πίστη μας δέν δέχεται καμία προσθήκη. Καμία! Οὔτε τήν παραμικρή. Καί δέν δέχεται καμία προσθήκη, γιατί εἶναι τέλεια! Δέν τῆς λείπει τίποτε! Ἔχουμε δέ καί ἐντολή ἀπό τούς ἁγίους Πατέρες νά μήν προσθέσουμε τίποτε στό «Πιστεύω» τῆς πίστης μας. Αὐτή τήν ἐντολή δέν τήν σεβάστηκαν οἱ Καθολικοί καί πρόσθεσαν στό Πιστεύω τήν φράση «φιλιό-κβε» (= καί ἀπό τόν Υἱό), ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα δηλαδή ἐκπορεύεται καί ἀπό τόν Υἱό καί ὄχι μόνο ἀπό τόν Πατέρα. Καί ἄλλες καί ἄλλες ἀλλαγές ἔκαναν στήν πίστη μας οἱ Καθολικοί. Ἀφοῦ λοιπόν, χριστιανοί μου, ἡ πίστη μας εἶναι σάν τό μάτι, πού δέν δέχεται τίποτε τό ξένο, οὔτε μία τρίχα, προσοχή ἀπό αὐτούς πού θέλουν νά μᾶς τήν ἀλλοιώσουν. Μᾶς ἔρχονται ἀπ᾽ ἔξω περίεργες ἰδέες, πού προέρχονται ἀπό ξένα δόγματα καί θρησκεῖες, καί θέλουν νά τίς ἀναμίξουν μέ τήν δική μας καθαρή πίστη, γιά μιά τάχα ἑνότητα μέ τούς ξένους καί εἰρήνη μέ ὅλους. Ὄχι, χριστιανοί μου, ὄχι! Τό ὁρκιστήκαμε ὅτι, παρά τά ἄλλα ἁμαρτήματά μας, θά κρατήσουμε τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας, ὅπως μᾶς τήν παρέδωσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες μας. Στήν προσευχή μας νά προσευχόμαστε στήν Παναγία μας νά μᾶς στηρίζει στήν Ὀρθόδοξη πίστη καί στήν ὀρθόδοξη πνευματικότητα. Καί ἀκόμη νά προσευχόμαστε καί γιά τούς ἄλλους πού εἶναι στήν πλάνη, ὅπως οἱ Καθολικοί, νά φωτιστοῦν καί αὐτοί καί νά ἐπιστρέψουν στήν ἀληθινή πίστη, πού εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη. Παναγία μου «στήριξον ὀρθοδόξων πολιτείαν», ΑΜΗΝ.
Μέ πολλές εὐχές,
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος &Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

http://orthodoxostypos.gr