ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
13 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019
Απόστολος: Εφεσ. δ΄ 7 – 13
Ευαγγέλιον: Ματθ. δ΄ 12-17
Ήχος: πλ. δ΄ .- Εωθινόν: ΙΑ΄
ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
“κατά το μέτρον της δωρεάς του Χριστού” (Εφεσ. Δ΄ 7)
Τα “δώρα” του Χριστού
Αλήθεια, φίλοι μου, αναλογισθήκαμε ποτέ,
το, πόσα δώρα και πόσες ευλογίες μας έχει χαρίσει, αλλά και μας χαρίζει
ο Κύριος, στη ζωή μας; Ιλιγγιά ο ανθρώπινος νους, ο οποίος θέλει να
σκέπτεται με ειλικρίνεια και χωρίς “παρωπίδες”, τις τόσες – άπειρες –
ευλογίες του Κυρίου μας, φανερές και αφανείς, υλικές και πνευματικές,
μικρές και μεγάλες, καθημερινές και ανεκτίμητες. Κυρίως και επιλεκτικά
βεβαίως, ο άνθρωπος συνηθίζει να εκτιμά και να μετράη, εκείνες που
αφορούν εις την επί της γης παρουσίαν του και βιοτήν του και δια τούτο
τον βλέπομε, περισσότερον να παρακαλή τον Θεόν δια την σωματικήν υγείαν
του, παρά δια την, μετά θάνατον απόλαυσιν των αιωνίων αγαθών. Ανησυχεί
και αγρυπνεί και οδύρεται και παρακαλεί τον Θεόν, δια την θεραπείαν μιας
σωματικής ασθενείας – πολύ δε περισσότερον, όταν αύτη είναι βαρεία και
ανίατος και θανατηφόρος – και αδιαφορεί δια το Μυστήριον της Ιεράς
Εξομολογήσεως ή αυτό της Θείας Ευχαριστίας.
Όμως, αν σκεφθούμε με το σκεπτικόν και την λογικήν του Κυρίου και
“μετρήσωμεν” τα πράγματα με το δικό του μέτρο, θα διαπιστώσωμεν ότι
προτεραιότητα στις εκτιμήσεις μας και στις αξιολογήσεις μας, πρέπει να
έχουν τα ύψιστα και μεγάλα δώρα της Χάριτος του Θεού. Αν αναζητήσωμεν,
εις τας υποδείξεις και συστάσεις που μας έχει κάνει ο Κύριος, θα
καταλάβωμεν ότι αυτές οι συστάσεις δεν αφορούν εις τα μικρά και ασήμαντα
της παρούσης βιολογικής ζωής, αλλά εις τα μέλλοντα ανέκφραστα και
απείρως ανώτερα, ουράνια αγαθά. Ο Κύριος, επί παραδείγματι, συνιστά,
την αγάπην, την πραότητα, την ανεξικακίαν, την νηστείαν, την προσευχήν,
την μακροθυμίαν. Μακαρίζει – ως γνωστόν, – τους “πτωχούς τω πνεύματι”,
τους “πενθούντας”, τους “πραείς”, τους “πεινώντας και διψώντας την
δικαιοσύνην”. Δεν μας υπέδειξε να παρακαλούμε και να ζητούμε υλικά και
μικρά πράγματα, η ακόμη και την υγεία μας και ούτε εμίλησέ ποτε με
κολακευτικούς λόγους, δια τους έχοντας δόξας και πλούτη και υγείαν.
Βεβαίως, ο Κύριος εθεράπευσε αρρώστους και παραλύτους και τυφλούς και
χωλούς και, “πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν εν τω λαώ” (Ματθ. Δ 23),
αλλά ουδέποτε μας συνέστησε να παρακαλούμε τον Θεόν εις τας προσευχάς
μας, δια την υγείαν μας και δια άλλα υλικά και φθαρτά στοιχεία. Δι’
αυτά, μας συνέστησε, να τα αφήνωμεν εις την πρόνοιαν και την αγάπην Του,
και Αυτός θα μας δίδη κατά το συμφέρον του καθενός. “Δια τούτο λέγω
υμίν, μη μεριμνάτε τη ψυχή υμών τι φάγητε και τι πίητε, μηδέ τω σώματι
υμών τι ενδύσησθε• … Εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι ου
σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο πατήρ
υμών ο ουράνιος τρέφει αυτά• … Και περί ενδύματος τι μεριμνάτε;
καταμάθετε τα κρίνα του αγρού πως αυξάνει• ου κοπιά ουδέ νήθει• … Ει δε
τον χόρτον του αγρού, σήμερον όντα και αύριον εις κλίβανον βαλλόμενον, ο
Θεός ούτως αμφιέννυσιν, ου πολλώ μάλλον υμάς, ολιγόπιστοι; Μη ουν
μεριμνήσητε λέγοντες, τι φάγωμεν η τι πίωμεν η τι περιβαλώμεθα; … οίδε
γαρ ο πατήρ υμών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απάντων. Ζητείτε δε
πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα
προστεθήσεται υμίν” (Ματθ. ΣΤ 25-34). Η εκτεταμένη αναφορά μας εις το
Αγιογραφικόν κείμενον, θεωρούμεν ότι επαρκεί δια να καταδείξη την
ασφάλειαν των όσων προείπωμεν.
Τι δίνει ο Χριστός;
Το ερώτημα τούτο, θεωρώ αδελφοί μου, ότι
θα πρέπη να μας απασχολή διότι πολλάκις δεν γνωρίζουμε τι …του ζητούμε!
Και αρχίζουμε με τα μεγάλα και ασύλληπτα. Δώρο του Κυρίου, η Αγία μας
Εκκλησία! Δώρο Του, επίσης, η Αγία Ιερωσύνη. Έστω και αν ο Ιερεύς
αποτελεί “σημείον αντιλεγόμενον” και λοιδορείται και συκοφαντείται
…χωρίς αυτόν, δεν υπάρχει σωτηρία! Δώρο τρισμέγιστον του γλυκυτάτου
Ιησού, το Ιερόν μυστήριον της Θείας Εξομολογήσεως αλλά και αυτό της
Θείας Ευχαριστίας, δια των οποίων ο Ορθόδοξος Χριστιανός, καθαίρεται και
αγιάζεται και γίνεται “μέτοχος της Ουρανίου ζωής και Βασιλείας”. Δώρον,
ακόμη, χάριν του οποίου αξίζει να θυσιάσωμεν κάθε βιοτικήν απόλαυσιν
και χαράν, κάθε τι ακόμη και αναγκαίον και απαραίτητον εις την παρούσαν
ζωήν μας μη εξαιρουμένης και αυτής ταύτης της ιδίας, είναι εκείνα τα
Ουράνια και άφθαρτα και ατελεύτητα και απερίγραπτα αγαθά της μελλούσης
και Αθανάτου Βασιλείας, “α οφθαλμός ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε και επί
καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη, α ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν αυτόν” (Α
Κορινθ. Β 9).
Βεβαίως, ως προείπωμεν, δώρα του Κυρίου είναι και τα μικρά και αφορώντα εις την εν τω κόσμω τούτω διαβίωσίν μας, ως η υγεία, ο αήρ, η οικογένεια, τα τέκνα, η πρόοδος, η μόρφωσις, τα ποικίλα υλικά αγαθά, και παν ο,τι άλλο απαιτείται δια την εν Χριστώ βιοτήν μας εις την ζωήν ταύτην την παροδικήν και φθαρτήν. Μεταξύ δε τούτων των δώρων είναι και κάποια ακόμη, τα οποία ο άνθρωπος δεν θα τα εζήτει ουδέποτε από τον Θεόν και μάλλον θα παρεκάλη να παρέλθωσιν απ’ αυτού, ως πικρά ποτήρια, τα οποία, όμως, διανέμει ο Κύριος κατά την κρίσιν, την παντογνωσίαν Του και πανσοφίαν Του, δια να μας καταρτίση και αγιάση και καταστήση μετόχους των Ουρανίων αγαθών. Είναι δε ταύτα, ένας θάνατος πολλάκις, μία ανίατος ασθένεια, μία παραλυσία, ένα οδυνηρότατον μαρτύριον ως και άλλαι δυσκολίαι και θλίψεις, αι οποίαι συμβαίνουσι εις την καθημερινότητά μας.
Βεβαίως, ως προείπωμεν, δώρα του Κυρίου είναι και τα μικρά και αφορώντα εις την εν τω κόσμω τούτω διαβίωσίν μας, ως η υγεία, ο αήρ, η οικογένεια, τα τέκνα, η πρόοδος, η μόρφωσις, τα ποικίλα υλικά αγαθά, και παν ο,τι άλλο απαιτείται δια την εν Χριστώ βιοτήν μας εις την ζωήν ταύτην την παροδικήν και φθαρτήν. Μεταξύ δε τούτων των δώρων είναι και κάποια ακόμη, τα οποία ο άνθρωπος δεν θα τα εζήτει ουδέποτε από τον Θεόν και μάλλον θα παρεκάλη να παρέλθωσιν απ’ αυτού, ως πικρά ποτήρια, τα οποία, όμως, διανέμει ο Κύριος κατά την κρίσιν, την παντογνωσίαν Του και πανσοφίαν Του, δια να μας καταρτίση και αγιάση και καταστήση μετόχους των Ουρανίων αγαθών. Είναι δε ταύτα, ένας θάνατος πολλάκις, μία ανίατος ασθένεια, μία παραλυσία, ένα οδυνηρότατον μαρτύριον ως και άλλαι δυσκολίαι και θλίψεις, αι οποίαι συμβαίνουσι εις την καθημερινότητά μας.
“Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα”
Ο λόγος ούτος ο λειτουργικός, είναι, ως
έλεγεν ο σύγχρονος Θεοφόρος πατήρ της Εκκλησίας μας, π. Επιφάνιος
Θεοδωρόπουλος, η υπερτάτη φιλοσοφία. Είναι ο κανών, δια του οποίου
πορεύεται ο χριστιανός εις την παροδικήν ταύτην ζωήν. Είναι η ασφαλής
εγγύησις, δια της οποίας, ο πιστός του Θεού άνθρωπος, απλώς θέλει και
επιδιώκει και αγωνιά δια την κληρονομίαν των Ουρανίων αγαθών, αφήνει
όμως εις τας παντοδυνάμους χειρας του Κυρίου, την διευθέτησιν και
αισίαν κατάληξιν της πορείας ταύτης.
Αρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ιεροκήρυξ Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών
