Είτε καθώς περιμένεις την θεραπεία σου σε κάποιο θάλαμο, είτε καθώς περιμένεις στην αναμονή, αγαπημένα πρόσωπα σου…
Εκεί αντιλαμβάνεσαι, πώς είσαι κάτι το «αναλώσιμο». Εκεί αντιλαμβάνεσαι πως είναι ηλίθιο να έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου…
Εκεί περνάει όλη η ματαιότητα της μικρής ζωούλας σου από μπροστά…
Εκεί συνειδητοποιείς, πως αυτός ο κόσμος θα συνεχίσει μια χαρά να υπάρχει και χωρίς εσένα.
Μην κουράζεσαι να χτίσεις καμία εικόνα σου. Κοίτα να μάθεις να αγαπάς. Μόνο αυτό έχει αξία ξέρεις…Όλα τα άλλα χάνονται, εξαφανίζονται μέσα σε μια στιγμή…
Το «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;», δεν θεραπεύεται με Ψυχοθεραπεία...
Το ξέρεις «ποιος είμαι εγώ», μόνο ο πόνος το θεραπεύει.
Ο πόνος εκείνος ο οξύς. Ο βουβός. Ο μοναχικός…
Εκείνος που συναντάς, κάτι μουντά απογεύματα σε θαλάμους η σε αναμονές Νοσοκομείων…
Αυτή τη βδομάδα, προσπάθησε να δείξεις στους ανθρώπους γύρω σου, λίγη περισσότερη Αγάπη...
Ελευθεριάδης Ελευθέριος
Εκεί αντιλαμβάνεσαι, πώς είσαι κάτι το «αναλώσιμο». Εκεί αντιλαμβάνεσαι πως είναι ηλίθιο να έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου…
Εκεί περνάει όλη η ματαιότητα της μικρής ζωούλας σου από μπροστά…
Εκεί συνειδητοποιείς, πως αυτός ο κόσμος θα συνεχίσει μια χαρά να υπάρχει και χωρίς εσένα.
Μην κουράζεσαι να χτίσεις καμία εικόνα σου. Κοίτα να μάθεις να αγαπάς. Μόνο αυτό έχει αξία ξέρεις…Όλα τα άλλα χάνονται, εξαφανίζονται μέσα σε μια στιγμή…
Το «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;», δεν θεραπεύεται με Ψυχοθεραπεία...
Το ξέρεις «ποιος είμαι εγώ», μόνο ο πόνος το θεραπεύει.
Ο πόνος εκείνος ο οξύς. Ο βουβός. Ο μοναχικός…
Εκείνος που συναντάς, κάτι μουντά απογεύματα σε θαλάμους η σε αναμονές Νοσοκομείων…
Αυτή τη βδομάδα, προσπάθησε να δείξεις στους ανθρώπους γύρω σου, λίγη περισσότερη Αγάπη...
Ελευθεριάδης Ελευθέριος
