Όταν πηγαίνουμε να εξομολογηθούμε, είτε από χαρακτήρος, είτε δεν ξέρω, συνήθως από χαρακτήρος έχουμε ένα πνεύμα αντιρρήσεως και αντιδράσεως.
Όταν ο Πνευματικός πεί:
-Κοίταξε, με ρωτάς γι αυτό το πράγμα, έτσι; Σου απαντώ για να διορθωθεί αυτό το πράγμα, να ενεργήσεις έτσι !
- Όχι πάτερ, δεν μπορώ αυτό, δεν γίνεται αυτό.
Μα στάσου, δεν ρώτησες τον Πνευματικό σου, δεν πήγες να του πείς, πως θα καταφέρεις να επετύχεις κάτι;
Γιατί τώρα αντιδράς και με τον τρόπον αυτόν δείχνεις ότι δεν είσαι διατεθειμένος άνθρωπος να ακούσεις εκείνο που θα σου πεί ο Πνευματικός σου, είναι σωστό;
Θα έχεις προκοπή, όταν έχεις τις αντιρρήσεις σου;
Μπορείτε να φανταστείτε παρακαλώ, αυτό το ίδιο πράγμα, να το λέει ο άρρωστος είς τον γιατρό;
- Όχι γιατρέ, δεν είναι το φάρμακο αυτό καλό που μου λες.
Μα για στάσου, δεν πήγες στο γιατρό;
Δεν επικαλείσαι την βοήθεια του γιατρού και τώρα του κάνεις κριτική και του λέγεις, αν είναι καλό ή δεν είναι το φάρμακο αυτό;
Άλλο πράγμα να πείς γιατρέ, αν θα πάρω χάπια, καλύτερα να κάνω ενέσεις; Γιατί ξέρετε, το στομάχι μου δεν σηκώνει τα φάρμακα; Αυτό το πράγμα, είναι κάτι που το συζητάς, δεν είναι η αντίδρασις, είναι της συζήτησης.
Και άλλο πράγμα, όχι δεν γίνεται και τούτο και κείνο.
Και μάλιστα, μερικοί άνθρωποι όχι μόνο έχουν την αντίρρησή τους, αλλά είναι και επιθετικοί στον Πνευματικό, έχουνε μία επιθετικότητα κάτι που δυστυχώς κατά καιρούς το ζούμε, και είναι πολύ θλιβερό.
Τότε κανείς, παραιτείται.
Ο χώρος της εξομολόγησης, από χώρος της μετανοίας και ειλικρινείας και συγχωρητικότητος και αγάπης του Θεού, μεταβάλλεται σε χώρον, αντιδικίας.
Δηλαδή ο εξομολογούμενος, μιλάει στον Πνευματικό, με ένα ύφος και με ένα τρόπο, σαν να τον έχει .... αντίδικο. Σαν να μαλώνει με τον Πνευματικό.
Είναι σωστό αυτό;
Δεν πρέπει λοιπόν αγαπητοί μου να υπάρχει αυτή η αντιδικία, αλλά θα πάμε και με ταπείνωση θα δεχτούμε το φάρμακο, το οποίο μας λέγει!!
† π Αθανάσιος Μυτιληναίος.
Απόσπασμα ομιλίας:Πως δέν πρέπει να εξομολογούμαστε .
Ολόκληρη η ομιλία είναι εδώ:
https://m.youtube.com/watch?v=9mWThyEu8RI&feature=youtu.be
Όταν ο Πνευματικός πεί:
-Κοίταξε, με ρωτάς γι αυτό το πράγμα, έτσι; Σου απαντώ για να διορθωθεί αυτό το πράγμα, να ενεργήσεις έτσι !
- Όχι πάτερ, δεν μπορώ αυτό, δεν γίνεται αυτό.
Μα στάσου, δεν ρώτησες τον Πνευματικό σου, δεν πήγες να του πείς, πως θα καταφέρεις να επετύχεις κάτι;
Γιατί τώρα αντιδράς και με τον τρόπον αυτόν δείχνεις ότι δεν είσαι διατεθειμένος άνθρωπος να ακούσεις εκείνο που θα σου πεί ο Πνευματικός σου, είναι σωστό;
Θα έχεις προκοπή, όταν έχεις τις αντιρρήσεις σου;
Μπορείτε να φανταστείτε παρακαλώ, αυτό το ίδιο πράγμα, να το λέει ο άρρωστος είς τον γιατρό;
- Όχι γιατρέ, δεν είναι το φάρμακο αυτό καλό που μου λες.
Μα για στάσου, δεν πήγες στο γιατρό;
Δεν επικαλείσαι την βοήθεια του γιατρού και τώρα του κάνεις κριτική και του λέγεις, αν είναι καλό ή δεν είναι το φάρμακο αυτό;
Άλλο πράγμα να πείς γιατρέ, αν θα πάρω χάπια, καλύτερα να κάνω ενέσεις; Γιατί ξέρετε, το στομάχι μου δεν σηκώνει τα φάρμακα; Αυτό το πράγμα, είναι κάτι που το συζητάς, δεν είναι η αντίδρασις, είναι της συζήτησης.
Και άλλο πράγμα, όχι δεν γίνεται και τούτο και κείνο.
Και μάλιστα, μερικοί άνθρωποι όχι μόνο έχουν την αντίρρησή τους, αλλά είναι και επιθετικοί στον Πνευματικό, έχουνε μία επιθετικότητα κάτι που δυστυχώς κατά καιρούς το ζούμε, και είναι πολύ θλιβερό.
Τότε κανείς, παραιτείται.
Ο χώρος της εξομολόγησης, από χώρος της μετανοίας και ειλικρινείας και συγχωρητικότητος και αγάπης του Θεού, μεταβάλλεται σε χώρον, αντιδικίας.
Δηλαδή ο εξομολογούμενος, μιλάει στον Πνευματικό, με ένα ύφος και με ένα τρόπο, σαν να τον έχει .... αντίδικο. Σαν να μαλώνει με τον Πνευματικό.
Είναι σωστό αυτό;
Δεν πρέπει λοιπόν αγαπητοί μου να υπάρχει αυτή η αντιδικία, αλλά θα πάμε και με ταπείνωση θα δεχτούμε το φάρμακο, το οποίο μας λέγει!!
† π Αθανάσιος Μυτιληναίος.
Απόσπασμα ομιλίας:Πως δέν πρέπει να εξομολογούμαστε .
Ολόκληρη η ομιλία είναι εδώ:
https://m.youtube.com/watch?v=9mWThyEu8RI&feature=youtu.be
