«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ
Ἡ Θεία Κοινωνία τῶν Πιστῶν γίνεται σέ ὅλους μέ τήν ἴδια λαβίδα
Κανείς μέχρι σήμερα, οὔτε βέβαια καί στό μέλλον, θά διαμαρτυρηθῆ ὅτι τοῦ μεταδόθηκαν μικρόβια ἀπό κάποιον ἄλλο μέσῳ τῆς ἱερᾶς λαβίδος της θείας Κοινωνίας. Τό Σῶμα λοιπόν καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι καθαρτικό καί ἀπαλλακτικό ἀπό κάθε ἀσθένεια καί μόλυνσι. Ἱερεῖς πού μετά τήν θεία Λειτουργία μετέβησαν σέ λεπροκομεῖα, ὅπως συμβαίνει αὐτό σήμερα στήν Ἀφρική ἤ σέ νοσοκομεῖα καί μετέδωσαν τήν Θεία Κοινωνία, κατέλυσαν στό τέλος τό Ἅγιο Ποτήριο καί παραδόξως ἐπέστρεφαν στά σπίτια τους ὑγιεῖς. Τό φαινόμενο αὐτό ἔχει προκαλέσει ἐντύπωσι ἰδιαιτέρως στό ἰατρικό καί νοσηλευτικό προσωπικό, πού ἀγνοοῦν ἤ δέν πιστεύουν τήν ἀκατάλυτη δύναμι τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ μας.
Οἱ Καθολικοί ἀπό τόν 13ον αἰῶνα, μέσῳ τοῦ πάπα Γρηγορίου τοῦ 4ου, κατήργησαν τήν μετάδοσι τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ στούς Χριστιανούς τους γιά δύο λόγους: Πρῶτον γιά νά ἐξυψώσουν τήν ἱερωσύνη ἀπέναντι στόν λαό καί δεύτερον γιά ν᾿ ἀποφύγουν τυχόν βεβήλωσι τοῦ Μυστηρίου τους, ἐάν πέση στό δάπεδο μία σταγόνα ἐκ τοῦ θείου Αἵματος. Ἄρα γε δέν ὑπῆρχε ἡ ἴδια εὐαισθησία καί πρίν ἐπί 13 αἰῶνες; Σήμερα οἱ παπικοί δίνουν τό κατ᾿ αὐτούς Σῶμα τοῦ Χριστοῦ μέ τήν μορφή τῆς ὄστιας καί μάλιστα μέ τό τσιμπιδάκι ἤ τήν βάζει ὁ ἱερεύς στό στόμα τοῦ πιστοῦ. Ἐδῶ σφάλλουν θανάσιμα ἀπό θεολογικῆς πλευρᾶς, διότι ἀθετοῦν τά λόγια τοῦ Κυρίου μας πού ἀναφέρονται στό κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο (6,54-56): «Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. Ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις. Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ».
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
