Σε ατμόσφαιρα βαθιάς συγκίνησης και κατανύξεως τελέστηκε το Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2025, στην Ιερά Μονή Αγίου Αυγουστίνου Φλώρινας, η Εξόδιος Ακολουθία του μακαριστού Ιερομονάχου και Γέροντος της Μονής, Αρχιμανδρίτου Ιεροθέου Κοκονού. Σήμερα το πρωί πραγματοποιήθηκε η κηδεία, ενώ προηγήθηκε αγρυπνία στη μνήμη του, με πλήθος ευσεβών να συμπροσεύχονται για την ανάπαυση της ψυχής του.
Πλήθος κλήρου, μοναστικής αδελφότητος και πιστών
Κληρικοί από την Ιερά Μητρόπολη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας, αλλά και από άλλες Ιερές Μητροπόλεις, μαζί με μοναχούς, μοναχές και εκατοντάδες πιστούς, κατέκλυσαν το Μοναστήρι για να αποτίσουν τον ύστατο φόρο τιμής στον ακούραστο εργάτη του Ευαγγελίου. Παρόντες ήταν και εκπρόσωποι των τοπικών αρχών, τιμώντας τον σεβάσμιο Γέροντα με την παρουσία τους.
Ο λόγος του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Ειρηναίου
Της Ακολουθίας προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας κ. Ειρηναίος, ο οποίος, πριν την απόλυση, αναφέρθηκε εκτενώς στη ζωή και την πολυσχιδή προσφορά του μακαριστού. Επισήμανε την ακεραιότητα του χαρακτήρα του, την απέραντη αγάπη του για την Εκκλησία και τον άνθρωπο και τόνισε πως ο Γέροντας Ιερόθεος υπήρξε «τεχνίτης ναών και ψυχών», αφήνοντας ανεξίτηλο αποτύπωμα τόσο στα ιερά οικοδομήματα που επέβλεψε, όσο και στις καρδιές των ανθρώπων που καθοδήγησε επί σειρά ετών. Υπογράμμισε ακόμη ότι ποτέ δεν ανάδειξε το πρόσωπό του ούτε επιζήτησε αυτοπροβολή, αλλά αφιέρωσε όλη του τη ζωή στη σωτηρία των ψυχών και στη διακονία του Χριστού· η ταπείνωση, η σιωπή και η ολοκληρωτική αφοσίωση στο Πρόσωπο του Κυρίου χαρακτήρισαν την πορεία του.
Μνήμη, υπακοή και συνεργίες
Ιδιαίτερη μνεία έκανε στη Γερόντισσα Συγκλιτική και στην αδελφότητα των μοναζουσών, που πορεύθηκαν με υπακοή στους λόγους και την καθοδήγηση του Γέροντος, ενισχύοντας και προάγοντας το πνευματικό έργο της Μονής. Παράλληλα, αναφέρθηκε στην άριστη συνεργασία του μακαριστού με τον μακαριστό Μητροπολίτη κυρό Αυγουστίνο Καντιώτη, τον πνευματικό του πατέρα, καθώς και με τον Γέροντα Μητροπολίτη κ. Θεόκλητο, οι οποίοι συνέβαλαν αποφασιστικά στη διακονία και την πορεία της τοπικής Εκκλησίας.
Η ταφή στον προαύλιο χώρο της Μονής
Μετά το πέρας της Ακολουθίας, η ταφή του αείμνηστου Αρχιμανδρίτου τελέστηκε στον προαύλιο χώρο της Ιεράς Μονής, ώστε ο τόπος της πολυετούς διακονίας του να γίνει και τόπος της αιωνίου αναπαύσεώς του. Ο ίδιος είχε επιλέξει να ταφεί στη Μακεδονία, κοντά στον αγαπημένο του Γέροντα Αυγουστίνο Καντιώτη, τον οποίο υπηρέτησε πιστά και ταπεινά σε όλη του τη ζωή.
Πρόσθετα τεκμήρια βίου και έργου
Ο ακάματος Ιερομόναχος εκοιμήθη οσιακά την ημέρα της εορτής της Παναγίας της Μυρτιδιωτίσσης, αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό στα πνευματικά του παιδιά. Υπήρξε στενός συνεργάτης του κυρού Αυγουστίνου Καντιώτη και επέβλεψε, μεταξύ άλλων, την ανέργεση μνημειώδους σταυρού ύψους 33 μέτρων σε λόφο σε υψόμετρο 1.020 μέτρων, ως ευλογία υπεράνω της Φλώρινας. Δικό του έργο συνδέεται και με το κτήριο στη Ζωοδόχου Πηγής 44 στα Εξάρχεια, όπου πραγματοποιούνταν οι ομιλίες του αείμνηστου Γέροντος Αυγουστίνου Καντιώτη και το οποίο παραχωρήθηκε προσφάτως στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών για τις ανάγκες της Σχολής Μητροπολιτικών και Υποστηρικτικών Κληρικών (ΣΜΥΚ), στο πλαίσιο της Ίδρυσης Περιφερειακής Εκκλησιαστικής Εστίας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Χαρίσματα και ήθος
Ταπεινός Λευΐτης του Χριστού, με πνευματικό έργο τεράστιο, ακάματος στην εξομολόγηση, ελεήμων, ανιδιοτελής, πράος, φιλακόλουθος, πιστός σκευοφύλαξ των ιερών κανόνων και των παραδόσεων· κράτησε ψηλά στις ψυχές των πνευματικών του τέκνων τον Χριστό και την Ελλάδα. Η εκδημία του προκαλεί βαθιά συγκίνηση: «Ένας Άγιος ακόμη στην αγκαλιά του Θεού!»· Για τα πνευματικά του παιδιά ήταν ο «Πατέρας» της υπομονής, της υπακοής, της στοργής και της αληθινής αγάπης για τον Χριστό· ο «παππούλης» με το φωτεινό βλέμμα που μιλούσε στα έγκατα της ψυχής κάθε ανθρώπου· ο φιλόστοργος πνευματικός πατέρας, που με το παράδειγμά του μάς δίδαξε ότι ο Θεός περιμένει όλους στην αγκαλιά Του, αγαπώντας καρτερικά, διακριτικά και φιλάνθρωπα. Αυθεντικός αγωνιστής της Ορθοδοξίας και άξιος συνεχιστής του μακαριστού Γέροντα Αυγουστίνου Καντιώτη.
Τα «έξι κλειδιά του Παραδείσου»
Όσα κήρυττε στα πνευματικά του παιδιά τα παρέδιδε ως πολύτιμη παρακαταθήκη: «Μετάνοια ειλικρινή», «Ταπείνωση», «Εξομολόγηση», «Ελεημοσύνη», «Μελέτη της Αγίας Γραφής», «Εκκλησιασμός και Θεία Κοινωνία». «Τα 6 κλειδιά του Παραδείσου», όπως χαμογελαστά τα ονόμαζε, τα άφησε κληρονομιά στα παιδιά του.
Αποχαιρετισμός από πνευματικό του τέκνο
Συγκίνηση προκαλεί ο τελευταίος λόγος πνευματικού του παιδιού: «Την ευχούλα σου να έχουμε!!! Να εύχεσαι από εκεί πάνω στην αιώνια ζωή να είμαστε όλα τα πνευματικά σου παιδιά δίπλα σου!!! Σε ευχαριστούμε για όλα!!! Σε αποχαιρετούμε με θλίψη για την ανθρώπινη απώλεια αλλά με μεγάλη χαρά γιατί τώρα θα μεσιτεύεις κατευθείαν στην Κυρία Θεοτόκο για τη σωτηρία της δαιδαλώδους μας ψυχής!!! Ευγνωμονούμε τον Θεό που μας αξίωσε να είσαι ο πνευματικός πατέρας και καθοδηγητής μας!!! Το πλούσιο ποιμαντικό σου έργο αφήνει ανεξίτηλο το στίγμα στις ζωές μας και αποτελεί παρακαταθήκη για όλους μας. Αιωνία σου η μνήμη!».
Ο μακαριστός Γέροντας Ιερόθεος Κοκονός: μια ζωή αφιερωμένη στον Χριστό και την Εκκλησία
Ο μακαριστός Αρχιμανδρίτης Ιερόθεος Κοκονός γεννήθηκε το 1933 στο Κούτουρλα Μετοχίου Χαλκίδος. Το 1965 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, προετοιμάζοντας τον δρόμο για την ιερατική του πορεία.
Στις 6 Ιανουαρίου 1968 εκάρη Μοναχός στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κλαδορράχης και λίγες ημέρες αργότερα, στις 21 Ιανουαρίου 1968, χειροτονήθηκε Διάκονος. Στις 14 Απριλίου του ίδιου έτους έλαβε τον δεύτερο βαθμό της Ιεροσύνης, χειροτονηθείς Πρεσβύτερος και Αρχιμανδρίτης από τον μακαριστό Μητροπολίτη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας κυρό Αυγουστίνο Καντιώτη.
Από εκείνη τη χρονιά ανέλαβε και καθήκοντα Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης, θέση στην οποία υπηρέτησε με ζήλο και συνέπεια. Για 35 ολόκληρα χρόνια, έως το 2003, διακόνησε με αυταπάρνηση τις Ενορίες Αγίας Τριάδος Άνω Κλεινών και τον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Φλώρινας. Ιδιαίτερα στον τελευταίο άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του, καθώς συνέβαλε καθοριστικά στην ανέγερση του περικαλλούς Ιερού Ναού.
Υπήρξε στενός και αφοσιωμένος συνεργάτης δύο σπουδαίων Ιεραρχών, του μακαριστού Μητροπολίτου Αυγουστίνου Καντιώτη και του Γέροντος Μητροπολίτου κ. Θεοκλήτου, υπηρετώντας με ταπείνωση και αφοσίωση την τοπική Εκκλησία.
Μετά τη συνταξιοδότησή του δεν έπαυσε να διακονεί το ποίμνιο· έζησε και προσέφερε πνευματική καθοδήγηση ως Γέροντας στην Ιερά Μονή Αγίου Αυγουστίνου Φλώρινας, παραμένοντας πιστός λειτουργός του Υψίστου μέχρι και την τελευταία ημέρα της επίγειας ζωής του.
