Питанов В.Ю

ΤΑ ΑΚΑΣΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ

ΩΣ ΠΗΓΗ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΝ

εισαγωγικό από entaksis:    Στις μέρες μας, όπου η πνευματική αναζήτηση συχνά συνοδεύεται από έλλειψη κριτικής σκέψης, πολλοί άνθρωποι στρέφονται σε εναλλακτικές διδασκαλίες και αποκρυφιστικά ρεύματα, αναζητώντας εκεί την αλήθεια. Ένα από τα πιο διαδεδομένα φαινόμενα αυτής της τάσης είναι τα λεγόμενα Ακασικά Αρχεία, τα οποία παρουσιάζονται από τον αποκρυφισμό ως πηγή απόλυτης γνώσης και πνευματικών αποκαλύψεων. Όμως, για τον χριστιανό που έχει ως θεμέλιο την αποκάλυψη του Θεού μέσα στην Αγία Γραφή, κάθε τέτοια «πηγή» πρέπει να εξετάζεται με διάκριση, όπως μας προτρέπει ο απόστολος Παύλος: «όλα να τα εξετάζετε, το καλό να το κρατάτε» (Α΄ Θεσ. 5:21). Το παρόν άρθρο επιχειρεί να φωτίσει το τι διδάσκει ο αποκρυφισμός για τα Ακασικά Αρχεία, πώς αυτά παρουσιάζονται στη θεοσοφία, στην ανθρωποσοφία και σε άλλες εσωτερικές παραδόσεις, και να δείξει τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα που γεννώνται από τέτοιες «αποκαλύψεις». Τελικός σκοπός είναι να αναδειχθεί ότι ο δρόμος της αλήθειας δεν βρίσκεται σε ασαφείς και αλληλοαναιρούμενες διδασκαλίες, αλλά στο πρόσωπο του Χριστού, ο οποίος είπε: «Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή» (Ιω. 14:6).

    Σύμφωνα με το χριστιανικό δόγμα, ο διάβολος είναι ο πατέρας του ψεύδους (Ιωάννης 8:44). Γι’ αυτό, οι χριστιανοί επιδιώκουν την αλήθεια που τους δωρήθηκε από τον Χριστό (Ιωάννης 14:6): «…θα γνωρίσετε την αλήθεια, και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει» (Ιωάννης 8:32), «…κάθε ψέμα δεν είναι από την αλήθεια» (1 Ιωάννης 2:21). Ένα σοβαρό πρόβλημα για πολλούς σύγχρονους αναζητητές πνευματικής τελειότητας είναι το εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο κριτικής σκέψης σχετικά με τις βάσεις της πνευματικής ζωής. Η ευπιστία έχει γίνει η μάστιγα της σύγχρονης κοινωνίας. Η εντολή της Αγίας Γραφής «όλα να τα εξετάζετε, το καλό να το κρατάτε» (1 Θεσσαλονικείς 5:21) έχει ξεχαστεί.

Η ευπιστία οδηγεί, μεταξύ άλλων, στο γεγονός ότι πολλοί συμπατριώτες μας, δυστυχώς, δεν μπαίνουν στον κόπο να ελέγξουν τις πληροφορίες που παρέχονται από αποκρυφιστές για τα ίδια ζητήματα, δήθεν από την ίδια πηγή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα παράδοξες καταστάσεις, όπου το ίδιο άτομο θεωρεί αληθινές αμοιβαία αποκλειόμενες δηλώσεις. Μία από τις βασικές μεθοδολογικές αρχές της τυπικής λογικής, στην οποία βασίζεται όλη η σύγχρονη επιστήμη, είναι η αρχή της μη αντίφασης. Αυτή η αρχή απαιτεί συνέπεια στη σκέψη και υποστηρίζει ότι δεν μπορεί κανείς να θεωρεί ταυτόχρονα αληθή μια δήλωση και την άρνησή της (1). Δύο αμοιβαία αποκλειόμενες δηλώσεις δεν μπορούν να είναι ταυτόχρονα αληθινές. Αυτή η απλή ιδέα, δυστυχώς, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από τη συνείδηση πολλών οπαδών των αντισυμβατικών μορφών πνευματικότητας. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα κατάφωρης παραβίασης των νόμων της λογικής είναι οι αποκρυφιστικές αποκαλύψεις που λαμβάνονται από τα λεγόμενα Ακασικά Αρχεία. Προτείνουμε στους αναγνώστες να εξοικειωθούν με την αποκρυφιστική άποψη για τα Ακασικά Αρχεία και να σκεφτούν αν μπορεί κανείς να εμπιστευτεί τις πληροφορίες που παρουσιάζονται εξ ονόματος αυτής της πηγής (2).

Τι είναι η Ακάσα;

Στον παραδοσιακό Ινδουισμό, η ακάσα (akasha) αναφέρεται στον αιθέρα, ένα από τα πέντε υλικά πρωταρχικά στοιχεία (3). Η διδασκαλία για την ακάσα στον Ινδουισμό είναι παρόμοια με την αντίληψη του αιθέρα στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία, όπου ο αιθέρας θεωρείται το πέμπτο στοιχείο που γεμίζει τον παγκόσμιο χώρο, μαζί με τα στοιχεία του νερού, της γης, του αέρα και της φωτιάς (4). Ωστόσο, η κατανόηση της ακάσα σε διάφορες φιλοσοφικές σχολές του παραδοσιακού Ινδουισμού διαφέρει μεταξύ τους (5) και δεν έχει καμία σχέση με την αποκρυφιστική της τροποποίηση. Για παράδειγμα, οι Ινδουιστές διαχωρίζουν σαφώς την ακάσα από τον χώρο, δηλαδή τη θέση και τον προσανατολισμό (6), ενώ, για παράδειγμα, οι Θεοσοφιστές διδάσκουν: «Ακάσα (σανσκριτικά) είναι μια λεπτή, υπεραισθητή πνευματική ουσία, που γεμίζει όλο τον χώρο… Στην πραγματικότητα, είναι ο Οικουμενικός Χώρος (έμφαση από τον συγγραφέα. – Β.Π)…» (7). Ωστόσο, εδώ δεν θα συζητήσουμε τις διαφορές μεταξύ της κατανόησης της ακάσα στην παραδοσιακή ινδική φιλοσοφία και στον αποκρυφισμό. Μας ενδιαφέρει μόνο η αποκρυφιστική ερμηνεία αυτού του όρου.

Η αντίληψη των Ακασικών Αρχείων υπάρχει σε διάφορες αποκρυφιστικές διδασκαλίες. Στο βιβλίο «Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού της Εποχής του Υδροχόου» (8), που γράφτηκε από τον στρατιωτικό ιερέα και αποκρυφιστικό «πνευματικό οραματιστή» Λέβι Ντάουλινγκ (1844-1911), αναφέρεται για την ακάσα:

«Ακάσα είναι μια σανσκριτική λέξη, που σημαίνει «πρωταρχική ουσία», αυτή από την οποία δημιουργούνται όλα τα υλικά πράγματα. Σύμφωνα με τη φιλοσοφία της Εποχής του Υδροχόου (9), αυτό είναι το πρώτο στάδιο της κρυστάλλωσης του πνεύματος. Αυτή η φιλοσοφία διδάσκει ότι κάθε πρωταρχική ουσία είναι πνεύμα, ότι η ύλη είναι πνεύμα με χαμηλότερη συχνότητα δόνησης, πνεύμα που γίνεται, όπως είπε ένας Δάσκαλος, συμπυκνωμένο» (10).

Ο σύγχρονος αποκρυφισμός κηρύσσει έναν ιδιόμορφο πνευματικό υλισμό. Η ουσία του είναι ότι η διαφορά μεταξύ πνεύματος και ύλης δεν είναι φυσική, αλλά, ας πούμε, σταδιακή. Η ύλη είναι συμπυκνωμένο πνεύμα, το πνεύμα είναι αραιωμένη ύλη:

«Η αντίληψη ότι η ύλη και το πνεύμα είναι εντελώς διαφορετικά το ένα από το άλλο και τα δύο αιώνια, φυσικά, δεν μπορούσε να μου περάσει από το μυαλό, όσο λίγα κι αν γνώριζα γι’ αυτά, γιατί μία από τις στοιχειώδεις και θεμελιώδεις διδασκαλίες του αποκρυφισμού λέει ότι είναι και τα δύο ένα, διαφέροντας μόνο στις εκδηλώσεις τους, και μάλιστα μόνο στις περιορισμένες αντιλήψεις του αισθητού κόσμου» (11).

Η ακάσα, σύμφωνα με τους αποκρυφιστές, είναι ένα είδος ενεργειακής μνήμης που υπάρχει στον χώρο και έχει την ικανότητα να καταγράφει κάθε πράξη που έχει διαπραχθεί στη Γη. Όπως αναφέρεται στο «Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού της Εποχής του Υδροχόου»: «…σε αυτές τις περιοχές του αιθέρα (ακάσα. – Β.Π.) είναι καταγεγραμμένη κάθε σκέψη κάθε ζωντανού όντος» (12).

Το ίδιο διδάσκει και η Άγκνι-γιόγκα: «Τα ίχνη της μεγάλης δημιουργίας της σκέψης είναι καταγεγραμμένα στα στρώματα της ακάσα… . Είναι πολύ σημαντικό να ρίξει κανείς έστω και μια ματιά στον θησαυρό της ακάσα» (13).

«Εάν φανταστούμε για μια στιγμή τον χώρο, που αποτελείται από στρώματα χαρτιού, και τον υποβάλλουμε στη δράση του ραδιοφώνου ή της τηλεόρασης, τότε σε κάθε στρώμα θα βρούμε την αποτύπωση που τον διαπέρασε· ολόκληρα πορτρέτα θα απεικονιστούν στα στρώματα του χώρου. Ακριβώς το ίδιο αποτυπώνονται ίχνη στα στρώματα της ακάσα» (14).

Για την ακάσα διδάσκουν και οι Θεοσοφιστές: «…όταν εμείς (οι Μαχάτμα. – Β.Π.) γράφουμε για κάτι για το οποίο οι απόψεις της Δύσης μας είναι γνωστές, περιβάλλουμε τους εαυτούς μας με εκατοντάδες αποσπάσματα για το συγκεκριμένο θέμα από δεκάδες διαφορετικά έργα, που έχουν αποτυπωθεί στην ακάσα» (15). Την πρόσβαση στην ανάγνωση των Ακασικών Αρχείων διεκδίκησε ο ιδρυτής της ανθρωποσοφίας, Ρούντολφ Στάινερ: «…παντού πρέπει κανείς να στραφεί στην ανάγνωση της πνευματικής γραφής, στα Ακασικά Αρχεία» (16). Εκτός από τον Στάινερ, τα Ακασικά Αρχεία ήταν προσβάσιμα και στον γνωστό αποκρυφιστή Έντγκαρ Κέισι (17). Φυσικά, κάθε ένας από τους προαναφερθέντες «μυημένους» διεκδικούσε την αλήθεια των «αποκαλύψεών» του. Για παράδειγμα, στο «Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού της Εποχής του Υδροχόου» μπορούμε να διαβάσουμε για τον συγγραφέα τους: «…φυσικά, όλες οι καταγραφές του είναι αληθινές μέχρι και το τελευταίο γράμμα» (18). Οι Θεοσοφιστές, οι οπαδοί της Άγκνι-γιόγκα και οι Ανθρωποσοφιστές δεν αμφιβάλλουν επίσης για την αλήθεια των διδασκαλιών τους.

Η Τεχνική της Ανάγνωσης των Ακασικών Αρχείων

Πώς διάβαζαν όλοι οι προαναφερθέντες πνευματικοί οραματιστές τα Ακασικά Αρχεία; Όσον αφορά τον Λέβι Ντάουλινγκ, «…άρχισε να αντιλαμβάνεται τα λεπτά στρώματα του αιθέρα και υπέθεσε ότι αποτελούν ένα είδος πλακών στις οποίες έχουν καταγραφεί ήχοι, ακόμα και σκέψεις. Με επιμέλεια, εμβάθυνε στην έρευνα των δονήσεων του αιθέρα με σκοπό τη γνώση των μεγάλων ουράνιων μυστηρίων. Πέρασε σαράντα χρόνια σε έρευνες και σιωπηλό διαλογισμό, μετά από τα οποία έφτασε σε ένα υψηλό στάδιο πνευματικής συνείδησης, που του επέτρεψε να εισέλθει στην περιοχή του υπερ-λεπτού αιθέρα και να μάθει τα μυστήριά του» (19). Ο Λέβι Ντάουλινγκ ήταν ένα μέσο (contactee) και κατέγραφε τα οράματά του καθημερινά για πολλά χρόνια, από τις 2 έως τις 6 το πρωί (20).

Σύμφωνα με τις αντιλήψεις των αποκρυφιστών, η διαδικασία ανάγνωσης των Ακασικών Αρχείων έχει ως εξής: Δεδομένου ότι το πνεύμα και η ύλη είναι απλώς διαφορετικές καταστάσεις της ύλης, που διαφέρουν μόνο στο επίπεδο των δονήσεών τους, ο αποκρυφιστής, αναπτύσσοντας πνευματικά, ανεβάζει το επίπεδο των δονήσεων της αύρας του και έτσι αποκτά την ικανότητα να αντιλαμβάνεται εκείνα τα επίπεδα της πραγματικότητας που προηγουμένως δεν του ήταν προσβάσιμα. Με αυτόν τον τρόπο, σαν να ανεβαίνει στο επίπεδο των δονήσεων των Ακασικών Αρχείων, κάτι που του επιτρέπει να τα διαβάσει. Στο «Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού της Εποχής του Υδροχόου» αυτό αναφέρεται ως εξής:

«Όταν το μυαλό του ανθρώπου βρίσκεται σε ακριβή συμφωνία με τον Οικουμενικό Νου, ο άνθρωπος αρχίζει να αναγνωρίζει αυτές τις αποτυπώσεις της ακάσα, μπορεί να τις συλλέξει και να τις μεταφράσει σε οποιαδήποτε γλώσσα της Γης που του είναι γνωστή… . Κάθε άτομο φέρει τις δικές του ιδιαίτερες δονήσεις, και αν ο αναγνώστης έχει κατανοήσει πλήρως τον νόμο της διάκρισης, ολόκληρη η ύπαρξή του συντονίζεται στην αντίληψη ενός συγκεκριμένου τόνου και ρυθμού, και κανένας άλλος τόνος ή ρυθμός δεν θα τον επηρεάσει καθόλου. Αυτή η αρχή βρίσκεται στη βάση του ραδιοτηλεγράφου» (21).

Η τεχνική της ανάγνωσης των Ακασικών Αρχείων, όπως βλέπουμε, ανάγεται στην προσομοίωση της αρχής λειτουργίας του ραδιοφώνου: συντονίζεις τον «δέκτη» σου στο σωστό μήκος κύματος και διαβάζεις τα Ακασικά Αρχεία! Τι κρύβεται πίσω από αυτά τα λόγια; Οι αποκρυφιστές πέφτουν σε καταστάσεις έκστασης συνήθως μέσω της πρακτικής διαφόρων διαλογισμών, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται μπροστά τους κάποια οράματα, τα οποία στη συνέχεια παρουσιάζονται ως «αληθινή» πληροφορία, «διαβασμένη» στα Ακασικά Αρχεία, λαμβανόμενη από τους «Μαχάτμα» κ.λπ. Για παράδειγμα, η διδασκαλία της Άγκνι-γιόγκα άρχισε να δημιουργείται με τη μέθοδο της αυτόματης γραφής:

«Το βράδυ είχαμε μια θαυμάσια συνεδρία, κυρίως για το Βιβλίο («Ο Κλήρος» – το πρώτο βιβλίο της διδασκαλίας της ζωντανής ηθικής. – Β.Π.). Και μετά ο Ν.Κ. (Νικολάι Κονσταντίνοβιτς Ρέριχ. – Β.Π.) κάθισε να γράψει αυτόματα, και ήρθε ένα θαυμάσιο μήνυμα από τον Μόρια («Μαχάτμα», ο οποίος, όπως πιστεύουν οι αποκρυφιστές, μετέδωσε την Άγκνι-γιόγκα. – Β.Π.), μετά – ένα σχέδιο του τάφου, όπου θα έκαναν όλοι ανασκαφές. Μετά έγραψε ο Γιούρι (Γιούρι Ρέριχ. – Β.Π.). Το μολύβι του πηγαίνει υπέροχα, αλλά τα δάχτυλα κινούνται πολύ αστεία – έτσι γελάσαμε και πάλι. Γενικά, το βράδυ πέρασε μέσα σε θαύματα. Η Ελένα Ιβάνοβνα (Ρέριχ. – Β.Π.) επίσης προσπάθησε (22), και της βγαίνει, αλλά ακόμα αδύναμα» (23).

Πρέπει να σημειωθεί αμέσως ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι αποκρυφιστές για να αποκτήσουν «αποκαλύψεις» θεωρούνται από την Ορθόδοξη Εκκλησία ως αποτέλεσμα δαιμονικών παρορμήσεων (24).

Ας υποθέσουμε, όμως, ότι τα Ακασικά Αρχεία όντως υπάρχουν και ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να τα διαβάσουν. Εφόσον η πηγή είναι μία, τότε θα έπρεπε να αναμένεται ότι οι πληροφορίες που λαμβάνονται από αυτή την πηγή και αφορούν την περιγραφή των ίδιων γεγονότων, τουλάχιστον, δεν θα αντιφάσκουν μεταξύ τους.

Όλοι οι αποκρυφιστές συμφωνούν στην απόρριψη του παραδοσιακού Χριστιανισμού και στην επιθυμία τους να δώσουν στον κόσμο έναν νέο, εσωτερικό Χριστιανισμό (25). Όλοι θεωρούν ότι ο Ιησούς ήταν ένας συνηθισμένος, αλλά ιδιαίτερα πνευματικός άνθρωπος που έγινε Χριστός. Όλοι πιστεύουν ότι ο Ιησούς εκπλήρωνε το θέλημα μιας συγκεκριμένης πνευματικής ιεραρχίας και, στην ουσία, ήταν απλώς ένας αγωγός μιας ανώτερης από Αυτόν βούλησης. Για παράδειγμα, ο Ρούντολφ Στάινερ έγραφε:

«Όταν στα τελευταία τρία χρόνια της ζωής του, από τα τριάντα έως τα τριάντα τρία, ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ ως Ιησούς Χριστός περιπλανιόταν στη Γη στην Παλαιστίνη, ολόκληρη η κοσμική ουσία του Χριστού δρούσε συνεχώς μέσα Του. Ο Χριστός βρισκόταν πάντα υπό την επίδραση ολόκληρου του Κόσμου. Δεν έκανε ούτε ένα βήμα χωρίς να επηρεάζεται από κοσμικές δυνάμεις (έμφαση από τον συγγραφέα. – Β.Π.)» (26).

Ανάλογες ιδέες βρίσκονται και στη θεοσοφία και στη ζωντανή ηθική (27). Ωστόσο, παρά αυτές τις ομοιότητες, στις προαναφερθείσες διδασκαλίες που βασίζονται, σύμφωνα με τους ιδρυτές τους, σε «αποκαλύψεις», συμπεριλαμβανομένων των Ακασικών Αρχείων, υπάρχουν σημαντικές διαφορές οι οποίες, από την άποψη της τυπικής λογικής, αμφισβητούν την εγκυρότητα των πληροφοριών που παρέχονται. Ας τις εξετάσουμε.

Αντιφάσεις στις Αποκρυφιστικές Διδασκαλίες

Για παράδειγμα, ο Στάινερ, ο οποίος ήταν αναγκασμένος «…παντού να στραφεί στην ανάγνωση της πνευματικής γραφής, στα Ακασικά Αρχεία» (28), ισχυριζόταν ότι υπήρχαν δύο Ιησούδες στη γη:

«Στις αρχές της εποχής μας γεννήθηκαν δύο αγόρια Ιησού. Το ένα προερχόταν από τη γραμμή του Ναθάν του οίκου του Δαβίδ, το άλλο από τη γραμμή του Σολομώντα του ίδιου οίκου. Αυτά τα δύο αγόρια δεν γεννήθηκαν ταυτόχρονα, αλλά το ένα μετά το άλλο. Στο αγόρι Ιησού του Σολομώντα, το οποίο απεικονίζει το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, ενσαρκώθηκε η ίδια εκείνη ατομικότητα που προηγουμένως είχε ζήσει στη Γη ως Ζαρατούστρα… . Στο δωδέκατο έτος του, ο Ζαρατούστρα εγκαταλείπει το σώμα αυτού του αγοριού και περνάει στο σώμα του άλλου αγοριού Ιησού, που περιγράφεται στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο» (29).

Αλλά μια τέτοια διδασκαλία δεν υπάρχει σε καμία άλλη αποκρυφιστική κατεύθυνση που αναγνωρίζει την αυθεντία των Ακασικών Αρχείων και αναφέρεται σε αυτά ως πηγή αληθινών πληροφοριών – ούτε στους Ρέριχ, ούτε στην Μπλαβάτσκι, ούτε στον Έντγκαρ Κέισι, ούτε στον Λέβι Ντάουλινγκ. Όλοι αυτοί μιλούν μόνο για έναν Ιησού. Επιπλέον, ο Έντγκαρ Κέισι πίστευε ότι σε μία από τις προηγούμενες ενσαρκώσεις του, ο Χριστός ήταν ο πατέρας του Ζωροάστρη (30). Αλλά, όπως φαίνεται από το παραπάνω απόσπασμα, ο Ρούντολφ Στάινερ ήταν πεπεισμένος ότι στον Ιησού (31) ενσαρκώθηκε ο ίδιος ο Ζωροάστρης.

Στο «Ευαγγέλιο της Εποχής του Υδροχόου» αναφέρεται ότι ο Ινδός πρίγκιπας Ραβάννα ζήτησε από τους γονείς του Ιησού να τον αφήσουν να τον ακολουθήσει στην Ινδία για να μελετήσει τις Βέδες, και έλαβε τη συγκατάθεσή τους:

«Για αρκετές ημέρες ο Ραβάννα φιλοξενήθηκε στο σπίτι του Ιωσήφ στην οδό Μαρμίον· ήθελε να μάθει το μυστικό της σοφίας του γιου του, αλλά δεν μπορούσε να το χωρέσει. Και τότε ζήτησε την άδεια να γίνει προστάτης του παιδιού και να το πάρει στην Ανατολή, όπου θα μπορούσε να μελετήσει τη σοφία των Βραχμάνων» (32).

Ούτε στη θεοσοφία ούτε στην Άγκνι-γιόγκα αναφέρεται ούτε μια λέξη για τον πρίγκιπα Ραβάννα. Ο Ραβάνα, που αναφέρεται στην Άγκνι-γιόγκα, είναι ο ήρωας του ινδικού έπους Ραμαγιάνα, ένας δαίμονας-βασιλιάς (33), τον οποίο η Ελένα Ρέριχ ταύτισε με τον Λούσιφερ (34). Για τον ίδιο έγραφε και η Ε.Π. Μπλαβάτσκι στα έργα της (35). Αλλά για τον βασιλιά Ραβάννα, με τον οποίο ο Ιησούς θα ταξίδευε στην Ινδία, από όλους τους «αναγνώστες» των Ακασικών Αρχείων μιλάει μόνο ο Λέβι. Αυτό είναι περίεργο, αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι οι Θεοσοφιστές και οι Ρεριχιανοί συμμερίζονται τον μύθο του ταξιδιού του Χριστού στην Ανατολή και γράφουν πολλά γι’ αυτόν (36).

Στα έργα του Έντγκαρ Κέισι εμφανίζεται μια νέα ηρωίδα στην αφήγηση για τον Ιησού – η Εσσαία δασκάλα Ιουδίθ, η οποία, με τη σειρά της, απουσιάζει από τον Λέβι Ντάουλινγκ (37), τους Θεοσοφιστές και τους Ρεριχιανούς. Αλλά, δεδομένου ότι, για παράδειγμα, η Μπλαβάτσκι προσπάθησε να αποδείξει ότι ο Ιησούς ήταν Εσσαίος (38), μια τέτοια αποσιώπηση φαίνεται επίσης περίεργη. Ο Έντγκαρ Κέισι πίστευε ότι ο Ιησούς στις προηγούμενες ενσαρκώσεις του ήταν ο Αδάμ (39), κάτι που δεν βρίσκουμε στις ιδέες των Ρέριχ και της Μπλαβάτσκι.

Η αφήγηση για τον θάνατο του Ιησού διαφέρει επίσης μεταξύ των διαφόρων μυημένων στο περιεχόμενο των Ακασικών Αρχείων. Στο «Ευαγγέλιο της Εποχής του Υδροχόου» αναφέρεται ότι «μεταμορφώθηκε» σε «ανώτερη μορφή». Μάλιστα, υποστηρίζεται ότι οι στρατιώτες που φύλαγαν τον τάφο του Ιησού είδαν «…πώς μεταμορφώθηκε το σώμα του Ναζαρηνού· είδαν πώς άλλαξε τη θνητή μορφή του σε αθάνατη, και μετά εξαφανίστηκε» (40). Ο Έντγκαρ Κέισι ισχυριζόταν ότι ο Ιησούς αναστήθηκε με εσωτερικό τρόπο, «πλασμένος από τα κύματα του αιθέρα» (41). Η Ελένα Ρέριχ έγραφε:

«Τώρα κανένας από τους έξυπνους ή μορφωμένους (πιθανόν, όλοι όσοι διαφωνούν με τη θέση της Ελένα Ρέριχ, όπως οι χριστιανοί, δεν ανήκουν στους έξυπνους και μορφωμένους ανθρώπους. – Β.Π.) δεν αμφιβάλλει ότι ο Χριστός δεν αναστήθηκε με το φυσικό Του σώμα, αλλά με το λεπτό σώμα, ή το σώμα του Φωτός» (42). «…όσον αφορά την υπόθεση ότι οι άνθρωποι θα αναστηθούν με τα φυσικά τους σώματα, νομίζω ότι μόνο απόλυτοι αδαείς μπορούν να σκέφτονται έτσι» (43).

Η άρνηση της ανάστασης εν σαρκί γίνεται και από τη θεοσοφία (44). Αν οι αποκαλύψεις του Λέβι Ντάουλινγκ μπορούν κατά κάποιον τρόπο να συνδυαστούν με τη θεοσοφία και την Άγκνι-γιόγκα, η αντίληψη για την ανάσταση του Χριστού που πρότεινε ο Έντγκαρ Κέισι είναι ασυμβίβαστη. Το λεπτό σώμα, σύμφωνα με τη θεοσοφία και την Άγκνι-γιόγκα, το έχει κάθε άνθρωπος. Μπορεί να είναι διαφορετικά ανεπτυγμένο σε διαφορετικούς ανθρώπους, αλλά όλοι οι άνθρωποι το έχουν από τη γέννησή τους. Σύμφωνα με τη διδασκαλία των Θεοσοφιστών και των οπαδών της Άγκνι-γιόγκα, ο Χριστός δεν είχε καμία ανάγκη να σχηματίσει το λεπτό Του σώμα. Εμφανίστηκε με το σώμα που είχε και πριν από τον θάνατό Του.

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι αυτή η θέση των αποκρυφιστών δεν έχει καμία σχέση με τη χριστιανική. Από όσους αποδέχονται την Αγία Γραφή ως αυθεντική πηγή, είναι απίθανο κάποιος να διαφωνήσει ότι ο Λάζαρος, για παράδειγμα, αναστήθηκε με το φυσικό του σώμα:

«Αφού τα είπε αυτά, φώναξε με δυνατή φωνή: Λάζαρε, έλα έξω. Και βγήκε ο νεκρός, δεμένος στα χέρια και στα πόδια με σάβανα, και το πρόσωπό του ήταν τυλιγμένο με μαντήλι. Ο Ιησούς τους λέει: Λύστε τον, να πάει» (Ιωάννης 11:43-45).

Όσον αφορά το αν το αναστημένο σώμα του Χριστού ήταν φυσικό ή όχι, ας αναφέρουμε μερικά αποσπάσματα από την Αγία Γραφή:

«Μετά λέει στον Θωμά: Φέρε το δάχτυλό σου εδώ και δες τα χέρια μου· φέρε το χέρι σου και βάλε το στα πλευρά μου· και μην είσαι άπιστος, αλλά πιστός» (Ιωάννης 20:27).

Εάν το σώμα του αναστημένου Χριστού δεν ήταν φυσικό, τότε τι σώμα άγγιξε ο Θωμάς; Και μπορούσε ο Χριστός να φάει, ενώ βρισκόταν σε «λεπτό» σώμα;

«Ενώ αυτοί από τη χαρά τους δεν πίστευαν ακόμα και ήταν έκθαμβοι, τους είπε: Έχετε εδώ κάποιο φαγητό; Εκείνοι του πρόσφεραν ένα κομμάτι ψητό ψάρι και λίγο μέλι. Και αφού το πήρε, έφαγε μπροστά τους» (Λουκάς 24:41-44).

Βέβαια, το σώμα του Σωτήρα μετά την Ανάσταση παρουσίαζε ιδιαίτερες ιδιότητες: ο Κύριος περνούσε μέσα από κλειστές πόρτες (Ιωάννης 20:19), εξαφανιζόταν ξαφνικά (Λουκάς 24:31), εμφανιζόταν «με άλλη μορφή» (Μάρκος 16:12) κ.λπ. Αλλά στην Αγία Γραφή βρίσκουμε μαρτυρίες ότι και τα δικά μας σώματα, κατά την ανάσταση, θα είναι διαφορετικά:

«…στην ανάσταση ούτε παντρεύονται ούτε παντρεύονται, αλλά είναι σαν τους αγγέλους του Θεού στον ουρανό» (Ματθαίος 22:30). «…Έτσι είναι και η ανάσταση των νεκρών: σπείρεται εν φθορά, ανασταίνεται εν αφθαρσία· σπείρεται εν ατιμία, ανασταίνεται εν δόξα· σπείρεται εν αδυναμία, ανασταίνεται εν δυνάμει· σπείρεται σώμα ψυχικό, ανασταίνεται σώμα πνευματικό. Υπάρχει ψυχικό σώμα, υπάρχει και πνευματικό σώμα» (1 Κορινθίους 15:44).

Ωστόσο, από αυτό δεν συνάγεται ότι αυτά τα σώματα πρέπει να κατανοηθούν ως τα λεγόμενα λεπτά σώματα, στο πλαίσιο της αποκρυφιστικής διδασκαλίας. Ο Απόστολος Παύλος γράφει ευθέως για τη μεταμόρφωση των σωμάτων στην ανάσταση ως ένα μυστήριο:

«Σας λέω ένα μυστήριο: δεν θα κοιμηθούμε όλοι, αλλά όλοι θα αλλάξουμε, ξαφνικά, εν ριπή οφθαλμού, κατά την τελευταία σάλπιγγα· διότι θα σαλπίσει, και οι νεκροί θα αναστηθούν άφθαρτοι, και εμείς θα αλλάξουμε. Διότι αυτό το φθαρτό πρέπει να ενδυθεί αφθαρσία, και αυτό το θνητό να ενδυθεί αθανασία» (1 Κορινθίους 15:51-53).

Οι προσπάθειες να δημιουργηθούν διάφορες υποθέσεις γι’ αυτό το θέμα, όπως προσπαθούν να κάνουν οι αποκρυφιστές, δεν είναι παρά οιονεί-φιλοσοφικές κερδοσκοπίες. Εάν οι χριστιανοί αποδεχτούν τις αποκαλύψεις των αναγνωστών των Ακασικών Αρχείων ως αλήθεια, θα πρέπει να απορρίψουν τη Βίβλο, καθώς το περιεχόμενό τους είναι ασυμβίβαστο.

Όπως βλέπουμε, οι πληροφορίες που αντλούνται από τα Ακασικά Αρχεία χαρακτηρίζονται από αμοιβαίες αντιφάσεις. Η αιτία μπορεί να είναι είτε η αναλήθεια της πηγής είτε το ψεύδος των «αναγνωστών». Σε κάθε περίπτωση, οι αμοιβαία αποκλειόμενες πληροφορίες από τα λεγόμενα Ακασικά Αρχεία μας αναγκάζουν να αμφισβητήσουμε την αξιοπιστία αυτής της πηγής. Τα έργα που γράφτηκαν με βάση τα Ακασικά Αρχεία δεν αξίζουν να αποτελέσουν τη βάση της πνευματικής μας ζωής.

 

Αναφορές και Πηγές

  1. Ιβλέφ Γ.Β. Λογική. Μόσχα, Πρόσπεκτ. 2005. Σ.33.
  2. Για το θέμα της συμβατότητας αυτών των αποκαλύψεων με τον Χριστιανισμό, βλ.: Πιτάνοφ Β.Γ. Η Κρίση της Συνείδησης: Άγκνι-γιόγκα εναντίον Χριστιανισμού. Είναι η Ανθρωποσοφία του Ρούντολφ Στάινερ συμβατή με τον Χριστιανισμό; Θεοσοφία: γεγονότα εναντίον μύθων.
  3. Βλ.: Ινδουισμός, Τζαϊνισμός, Σιχισμός. Λεξικό. Μόσχα, Respublika. 1996. Σ.46.
  4. Φρόλοφ Ι.Τ. Φιλοσοφικό Λεξικό. Μόσχα, Respublika. 2001. Σ.705.
  5. Βλ.: Ραντακρίσναν Σ. Ινδική Φιλοσοφία. 2.Τ. Μόσχα, Mif. 1993.
  6. Βλ.: Ινδουισμός, Τζαϊνισμός, Σιχισμός. Λεξικό. Μόσχα, Respublika. 1996. Σ.46.
  7. Μπλαβάτσκι Ε.Π. Θεοσοφικό Λεξικό. Μόσχα, Sfera. 1994. Σ.32-33.
  8. Βλ.: Λέβι Χ. Ντάουλινγκ. Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού της Εποχής του Υδροχόου. Αγία Πετρούπολη, Κέντρο Βεδικού Πολιτισμού. 1994.
  9. Οι αποκρυφιστές διδάσκουν ότι περίπου κάθε δύο χιλιάδες χρόνια αλλάζουν οι ζωδιακές εποχές. Ο Χριστιανισμός εμφανίστηκε στην εποχή των Ιχθύων, τώρα πρέπει να αντικατασταθεί, αφού ολοκλήρωσε τον σκοπό του, από την εποχή του Υδροχόου. Η εποχή του Υδροχόου, σύμφωνα με τον αποκρυφισμό, θα χαρακτηριστεί από την άνθηση των αποκρυφιστικών ικανοτήτων στους ανθρώπους. Βλ.: Λέβι Χ. Ντάουλινγκ. Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού της Εποχής του Υδροχόου. Αγία Πετρούπολη, Κέντρο Βεδικού Πολιτισμού. 1994. Σ.5-6.
  10. Λέβι Χ. Ντάουλινγκ. Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού της Εποχής του Υδροχόου. Αγία Πετρούπολη, Κέντρο Βεδικού Πολιτισμού. 1994. Σ.13.
  11. Το Κύπελλο της Ανατολής. Επιστολές των Μαχάτμα. Ρίγα. Ligatma. 1992. Σ. 195.
  12. Λέβι Χ. Ντάουλινγκ. Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού της Εποχής του Υδροχόου. Αγία Πετρούπολη, Κέντρο Βεδικού Πολιτισμού. 1994. Σ.11.
  13. Ζωντανή Ηθική. Το Υπερκόσμιο. 108.
  14. Ζωντανή Ηθική. Ο Κόσμος της Φωτιάς. Μέρος 1. 250.
  15. Επιστολές των Μαχάτμα. Σαμάρα. 1993. Σ.608. Επιστολή 130.
  16. Στάινερ Ρ. Από τον Ιησού στον Χριστό. Καλούγκα. Duховное poznanie. 1994. Σ.125-126.
  17. Ρον Ρόουντς. Τα «Χαμένα Χρόνια» του Ιησού. Ταξίδεψε ο Ιησούς στην Ανατολή; S-056(1). Κέντρο Απολογητικών Ερευνών. http://www.ApolResearch.org
  18. Λέβι Χ. Ντάουλινγκ. Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού της Εποχής του Υδροχόου. Αγία Πετρούπολη, Κέντρο Βεδικού Πολιτισμού. 1994. Σ.14.
  19. Λέβι Χ. Ντάουλινγκ. Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού της Εποχής του Υδροχόου. Αγία Πετρούπολη, Κέντρο Βεδικού Πολιτισμού. 1994. Σ.10.
  20. Ρον Ρόουντς. Τα «Χαμένα Χρόνια» του Ιησού. Ταξίδεψε ο Ιησούς στην Ανατολή; S-056(1). Κέντρο Απολογητικών Ερευνών. http://www.ApolResearch.org
  21. Λέβι Χ. Ντάουλινγκ. Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού της Εποχής του Υδροχόου. Αγία Πετρούπολη, Κέντρο Βεδικού Πολιτισμού. 1994. Σ.13-14.
  22. «Εγώ η ίδια ποτέ δεν έγραψα αυτόματα, αλλά είχα την ευκαιρία να παρατηρήσω αυτή τη διαδικασία γραφής στην Αμερική, όπου είναι πολύ διαδεδομένη…». (Επιστολές της Ελένα Ρέριχ 1929-1939. Τ.2. Μινσκ. Lotats. 1999. Σ.52). Είναι ενδιαφέρον ποιος λέει ψέματα – η Ελένα Ρέριχ ή η μαθήτριά της;
  23. Φόσντικ Ζ.Γ. Οι Δάσκαλοί μου. Μόσχα, Sfera. 1998. Σ.61.
  24. Βλ.: Πιτάνοφ Β.Γ. Μάντρα-γιόγκα, διαλογισμός και Ορθόδοξη προσευχή: ζήτημα συμβατότητας.
  25. Βλ.: Πιτάνοφ Β.Γ. Η Κρίση της Συνείδησης: Άγκνι-γιόγκα εναντίον Χριστιανισμού. Είναι η Ανθρωποσοφία του Ρούντολφ Στάινερ συμβατή με τον Χριστιανισμό; Θεοσοφία: γεγονότα εναντίον μύθων.
  26. Στάινερ Ρ. Πνευματική καθοδήγηση του ανθρώπου και της ανθρωπότητας. Μια πνευματική-επιστημονική εξέταση της εξέλιξης της ανθρωπότητας. Καλούγκα. Duховное poznanie. 1992. Σ.56.
  27. Βλ.: Πιτάνοφ Β.Γ. Η Κρίση της Συνείδησης: Άγκνι-γιόγκα εναντίον Χριστιανισμού.
  28. Στάινερ Ρ. Από τον Ιησού στον Χριστό. Καλούγκα. Duховное poznanie. 1994. Σ.125-126.
  29. Στάινερ Ρ. Πνευματική καθοδήγηση του ανθρώπου και της ανθρωπότητας. Μια πνευματική-επιστημονική εξέταση της εξέλιξης της ανθρωπότητας. Καλούγκα. Duховное poznanie. 1992. Σ.54-55.
  30. Ρον Ρόουντς. Τα «Χαμένα Χρόνια» του Ιησού. Ταξίδεψε ο Ιησούς στην Ανατολή; S-056(1). Κέντρο Απολογητικών Ερευνών. http://www.ApolResearch.org
  31. Στάινερ Ρ. Πνευματική καθοδήγηση του ανθρώπου και της ανθρωπότητας. Μια πνευματική-επιστημονική εξέταση της εξέλιξης της ανθρωπότητας. Καλούγκα. Duховное poznanie. 1992. Σ.54-55.
  32. Λέβι Χ. Ντάουλινγκ. Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού της Εποχής του Υδροχόου. Αγία Πετρούπολη, Κέντρο Βεδικού Πολιτισμού. 1994. Σ.46.
  33. Βλ.: Ινδουισμός, Τζαϊνισμός, Σιχισμός. Λεξικό. Μόσχα, Respublika. 1996. Σ.353.
  34. Επιστολές της Ελένα Ρέριχ 1929-1939. Τ.2. Μινσκ. Lotats. 1999. Σ.64. Επιστολή της 18.11.35.
  35. Μπλαβάτσκι Ε.Π. Η Μυστική Διδασκαλία. Μόσχα, KMP Sirin. 1993. Τ.2 (4). Σ.621.
  36. Για το αν ο Ιησούς ταξίδεψε στην Ινδία, βλ.: Πιτάνοφ Β.Γ. Η Κρίση της Συνείδησης: Άγκνι-γιόγκα εναντίον Χριστιανισμού.
  37. Ρον Ρόουντς. Τα «Χαμένα Χρόνια» του Ιησού. Απάντηση από τη σκοπιά ενός Χριστιανού. S-056(2). Κέντρο Απολογητικών Ερευνών. http://www.ApolResearch.org
  38. Μπλαβάτσκι Ε.Π. Αποκαλυμμένη Ίσιδα. Τ.2. http://www.theosophy.ru/byauthor.htm
  39. Ρον Ρόουντς. Τα «Χαμένα Χρόνια» του Ιησού. Ταξίδεψε ο Ιησούς στην Ανατολή; S-056(1). Κέντρο Απολογητικών Ερευνών. http://www.ApolResearch.org
  40. Λέβι Χ. Ντάουλινγκ. Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού της Εποχής του Υδροχόου. Αγία Πετρούπολη, Κέντρο Βεδικού Πολιτισμού. 1994. Σ.263.
  41. Ρον Ρόουντς. Τα «Χαμένα Χρόνια» του Ιησού. Απάντηση από τη σκοπιά ενός Χριστιανού. S-056(2). Κέντρο Απολογητικών Ερευνών. http://www.ApolResearch.org
  42. Επιστολές της Ελένα Ρέριχ 1929-1939. Τ.2. Μινσκ. Lotats. 1999. Σ.450. Επιστολή της 03.12.37.
  43. Επιστολές της Ελένα Ρέριχ 1929-1939. Τ.2. Μινσκ. Lotats. 1999. Σ.437. Επιστολή της 27.11.37.
  44. Μπλαβάτσκι Ε.Π. Το Κλειδί της Θεοσοφίας. http://www.theosophy.ru/lib/key-theo.htm

 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ: «Хроники Акаши» как источник оккультных откровений

Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ

 https://www.entaksis.gr/akashic-records