«Ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. ιζ’ 5, Μάρκ. θ’ 7, Λουκ. θ’ 35).
Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος είναι η μεγάλη δεσποτική εορτή ενός υπερθαύμαστου γεγονότος που φανέρωσε τη θεϊκή φύση του Χριστού, προβάλλοντας πάνω στο όρος Θαβώρ το ανέσπερο φως της δόξας Του. Ο κεκρυμμένος και ζωντανός προφήτης Ηλίας και ο τετελειωμένος προφήτης Μωυσής εμφανίστηκαν να συνομιλούν με τον Χριστό ακτινοβολώντας την αλήθεια ότι ζώντες και κεκοιμημένοι είναι αδιαίρετες καταστάσεις στην αιώνια θωριά του Θεού. Γιατί όπως ο ίδιος ο Κύριος μας διαβεβαίωσε: «ουκ έστιν ο Θεός – Θεός νεκρών, αλλά ζώντων».
Μπροστά στον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο, φανερώθηκε μεγαλοπρεπώς ο Κύριος του Μωσαϊκού νόμου και ο αναμενόμενος Μεσσίας που επρόκειτο να υπογράψει με το τίμιο αίμα Του την Καινή Διαθήκη. Η Βασιλεία των Ουρανών είναι ήδη εδώ, ξεπροβάλλει από τις χαραμάδες της αιωνιότητας για να την δουν οι καθαροί οφθαλμοί και οι καθαρές καρδιές. Η πλάση λαμποκοπά εκτυφλωτικά με την ευλογία του άκτιστου φωτός, σε ένα μεγαλειώδες προοίμιο της Ανάστασης.
Ο Χριστός δεν μεταμορφώνεται σε κάτι νέο, αλλά αποσύρει για λίγο το παραπέτασμα της ταπεινότητάς Του για να κηρύξει το Ωσαννά της θέωσης της ανθρώπινης φύσης. Είναι μια θεοφάνεια που λειτούργησε ως θεμέλιο για την πίστη των Αποστόλων και ως ορόσημο του Ευαγγελίου που διαλαλεί αιωνίως τη θεανθρώπινη υπόσταση.
Στη Μεταμόρφωση δεν αποκαλύπτεται ολόκληρη η δόξα της Θεότητος, αλλά μόνο μία ενέργειά της – όπως εξηγεί με το θείο φωτισμό του ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος. Τα θνητά μάτια δεν θα μπορούσαν να αντέξουν τη μεγαλειότητα του ανέκφραστου, ακατάληπτου και απερινόητου Θεού, αφού και μόνο μια αχτίδα κατάφερε να σωριάσει χάμω τους αποστόλους από τον τρόμο αυτής της αποκάλυψης. Οι απόστολοι ατένισαν το θεϊκό κάλλος «καθὼς ἠδυναντο», όπως μας λέει το υπέροχο απολυτίκιο της Μεταμορφώσεως. Δηλαδή, όσο μπορούσαν να αντέξουν.
Ποια είναι η δική μας Μεταμόρφωση
Από μια παραβολική σκοπιά, το όρος Θαβώρ μοιάζει με το βουνό που καλείται να ανέβει στη ζωή του κάθε χριστιανός που πορεύεται στην ανηφοριά για να κερδίσει τη Βασιλεία των Ουρανών. Τη δική μας μεταμόρφωση προς τη θέωση, την εξασφαλίζει η διαρκής μετάνοια που χαρίζει φως και ειρήνη Χριστού στην καρδιά. Η ανάβαση μας απαιτεί βλέμμα προσηλωμένο προς την κορυφή, στρέφοντας την πλάτη προς τις κοσμικές πλάνες που απλώνονται στις πολιτείες πίσω μας.
Το Θαβώρ είναι ένα βουνό άγονο, ένας ξερότοπος που παραμένει έτσι ως τις μέρες μας, και θυμίζει τα αγκάθια και τα φρύγανα που ματώνουν τα πόδια στο βαρύ ανέβασμα του Σταυρού μας, που όμως ο Κύρης της κορυφής μπορεί να τον ελαφρώσει με ένα βλέμμα Του. Έρημη γη είναι και η έρημος των πειρασμών που όταν χανόμαστε μέσα της, κάνει την ψυχή μας να σβήνει από πνευματική δίψα.
Οι προφήτες που συνομιλούν με τον Κύριο, είναι η χρεία να μείνουμε προσηλωμένοι στον Πατερικό λόγο, που κι εκείνος μας οδηγεί αξιόπιστα στο ακροβούνι της Ανάστασης για να λάβουμε το στέφανο του κόπου μας. Είναι επίσης η δογματική βεβαιότητα που επιτάσσει ότι Παλαιά και Καινή Διαθήκη είναι θεόπνευστοι πυλώνες της πίστης μας, αδιαχώριστα μέρη του σχεδίου της Σωτηρίας.
Οι εμβρόντητοι και τυφλωμένοι από τη φανερωμένη Δόξα του Θεού, απόστολοι, θα μπορούσαν να είναι το κάθε πνευματικό ρήμα που πρέπει με φόβο και τρόμο να εξετάζουμε πριν το επικοινωνήσουμε στον κόσμο. Ως μικροί απόστολοι που πρέπει να γίνουμε όλοι μας, οφείλουμε να σιγουρευόμαστε ότι κάθε λόγος μας είναι διάφανος μπροστά στο φως του Χριστού και δεν νοθεύεται από σκιές πλάνης που διαστρέφουν τις αιώνιες αλήθειες του Ευαγγελίου. Όποιος πλησιάζει με ιερή φρίκη τα θέματα της πίστεως, εκείνος κρατά το σπουδαιότερο εχέγγυο να μεταδώσει κάτι από το φως του Χριστού. Όποιος έχει την ξιπασμένη εντύπωση ότι είναι αυθεντία και ότι η θεολογία μπαίνει σε καλούπια από ρητορείες και σοφίσματα, εκείνος εγγυημένα θα γκρεμοτσακιστεί στα βάραθρα της πλάνης.
Η υπερκόσμια φωνή του Θεού Πατρός που πιστοποιεί ότι «οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός», είναι η αιώνια παρακαταθήκη του Ουρανού στη γη. Είναι η αέναη εντολή στην ανθρωπότητα να αναγνωρίσει τον Τριαδικό Θεό ως μοναδική πηγή Σωτηρίας, να αποκηρύξει όλα τα δαιμόνια των Εθνών που κρύβονται πίσω από ψεύτικους θεούς, να αποδώσει τιμές στον «Βασιλέα των βασιλευόντων και Κύριο των κυριευόντων» που μετά τη Μεταμόρφωση έμελλε να σταυρωθεί για να μας χαρίσει την αιώνια Βασιλεία Του.
«Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός, δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου, καθὼς ἠδυναντο. Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς, τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, φωτοδότα δόξα σοι»
Ας προσευχόμαστε να μεταμορφωθούμε κι εμείς αποβάλλοντας το λερό ένδυμα του παλαιού ανθρώπου και τραβώντας για τον ανήφορο της τεθλιμμένης οδού να πολιτευτούμε στην καινή κτίση που αστραποβόλησε στο Θαβώρ.
