Μαζί με τα ανάμεικτα και αντιφατικά αισθήματα θλίψης και ελπίδας που δημιουργήθηκαν όταν είδα τις πιο πάνω φωτογραφίες που έχουν κατακλείσει το θρησκευτικό internet ήλθε στο νου μου και η παροιμία: «Με ήλιο τα ’βγαζα, με ήλιο τα ’βαζα, τι έχουν τα έρμα και ψοφάν;».
Ας γίνω πιο συγκεκριμένος:
Ποιος δεν θλίβεται όταν βλέπει τον μεγαλοπρεπή Καθεδρικό Ναό της Εκκλησίας της Κύπρου, τον Ι. Ναό Απόστολου Βαρνάβα στη Λευκωσία, ημέρα Κυριακή των Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου (13-7-25), να είναι κυριολεκτικά άδειος από πιστούς ενώ λειτουργεί ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος;
Γιατί αυτό το οικτρό θέαμα με άδειο ναό κατά τη στιγμή της Μ. Εισόδου;
Έπαψαν μήπως οι Κύπριοι να εκκλησιάζονται; Δεν πρέπει να ισχύει κάτι τέτοιο γιατί οι Ναοί στην Κύπρο είναι συνήθως κατάμεστοι.
Τι λοιπόν συμβαίνει;
Ας προβληματιστεί ο ιερουργών Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος μήπως η τραγική εικόνα του άδειου από πιστούς Ναού δεν οφείλεται στην έλλειψη εκκλησιαστικής συνείδησης του πιστού λαού αλλά εντελώς αντίθετα στην ανάπτυξη της εκκλησιαστικής του συνείδησης!
Μήπως η παρουσία του Αρχιεπισκόπου Γεωργίου στον Ι. Ναό του Απ. Βαρνάβα οδήγησε τους πιστούς να απομακρυνθούν από τον Ι. Ναό και να εκκλησιαστούν σε άλλους Ναούς;
Μήπως η απουσία των πιστών είναι έκφραση έντονης διαμαρτυρίας και αποδοκιμασίας στο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Γεωργίου για τις επιλογές του;
Μήπως, τελικά, η υγιής εκκλησιαστική συνείδηση του πιστού λαού άρχισε να εξεγείρεται μετά από όσα απαράδεκτα ενεργεί ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος εναντίον του Μητροπολίτου Πάφου Τυχικού και της εκκλησιαστικής τάξης;
Μήπως ο πιστός λαός με την απουσία του από τη Θ. Λειτουργία που τελεί ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος θέλησε να του φωνάξει δυνατά: «Έως εδώ, Μακαριώτατε, δεν έχετε κανένα δικαίωμα να αυθαιρετείτε! Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να περιφρονείτε την εκκλησιαστική τάξη, τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας μας, τις αρχές του νομικά πολιτισμένου κόσμου! Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να ευτελίζετε την Αποστολική μας Εκκλησία στην Πανορθόδοξη Κοινωνία των Εκκλησιών! Σταματήστε να μας προκαλείτε! Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να συνεχίζετε να μας σκανδαλίζετε!».
Να ελπίσω ότι ο Αρχιεπίσκοπος έλαβε το μήνυμα; Δεν το νομίζω, αλλά το εύχομαι και προσεύχομαι.
Γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα αρχίσει ο Αρχιεπίκσοπος να διερωτάται για το ποίμνιό του: "Με ήλιο τα ’βγαζα, με ήλιο τα ’βαζα, τι έχουν τα έρμα και ψοφάν;"
Τότε όμως θα είναι αργά, πολύ αργά.
Όμως το μήνυμα της απουσίας των πιστών από τη Θ. Λειτουργία στην οποία ιερουργούσε ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος πρέπει να το λάβουν και να το συνεκτιμήσουν και οι λοιποί Αρχιερείς της Κύπρου και ιδιαίτερα όσοι συνέπραξαν λόγω φόβου (;), εκβιασμού (;), σίγουρα πάντως λόγω αμαρτωλών σκοπιμοτήτων, στον σκανδαλισμό του λαού και τον πανορθόδοξο διασυρμό της Εκκλησίας της Κύπρου με την πέρα από κάθε έννοια δικαίου και ηθικής έκπτωση του Μητροπολίτου Πάφου Τυχικού.
Πανιερώτατοι και Θεοφιλέστατοι,
η νομικώς και ηθικώς απαράδεκτη και άδικη “δίκη” του Μητροπολίτου Πάφου Τυχικού και τα όσα αχαρακτήριστα την ακολούθησαν εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου (απαγόρευση στον Μητροπολίτη Τυχικό να ιερουργεί, απαγόρευση να τελέσει το μνημόσυνο της μάνας του, περιορισμός της μισθοδοσίας, απειλές και προσβολές) εξυψώνουν ακόμα περισσότερο τον Τυχικό στη συνείδηση του κόσμου και αντιθέτως καταρρακώνουν το κύρος και την ηθική υπόσταση του Αρχιεπισκόπου και όσων συμπράττουν σε αυτά.
Αλλά και όσοι σιωπούν αυτόν τον καιρό δεν είναι αμέτοχοι της ευθύνης. Μην ξεχνάμε τη διάταξη του ρωμαϊκού δικαίου «qui tacet consentire videtur» («ο σιωπών δοκεί συναινείν»), η οποία μπορεί να μην έχει ενσωματωθεί στο σύγχρονο δίκαιο, αλλά παραμένει ισχυρή ως διάταξη της αδέκαστης ιστορίας, η οποία θα τους δικάσει για την ένοχη σιωπή τους. Και η κρίση της θα είναι αμείλικτη.
Αφιερώνω σε εσάς, τους Κυπρίους Αρχιερείς, τις σκέψεις του Καθηγητού Αριστ. Μάνεση: «Σε τέτοιες στιγμές, σαν τις τωρινές, το ουσιώδες είναι, πιστέψτε με, να προστατεύσει κανείς τον εαυτό του, όχι από τη δίωξη, αλλά από τον εξευτελισμό. Να περισώσει την αξιοπρέπειά του ως ανθρώπου, ως πολίτη, ως επιστήμονα. Και έτσι να περιφρουρήσει, επίσης, το κύρος της πανεπιστημιακής έδρας που έχει την τιμή να κατέχει, η οποία, ως έδρα της πολιτικής ελευθερίας, είναι φυσικό, εφόσον βρίσκεται στο ύψος της, να δέρνεται από τις πολιτικές καταιγίδες …» (Αριστ. Μάνεσης, Πανεπιστημιακή διάλεξη στο μάθημα του Συνταγματικού Δικαίου, 18-1-1968)
Φοβάμαι όμως ότι την κρίση της ιστορίας θα προλάβει η διαμαρτυρία των σκανδαλισθέντων πιστών για τη δική σας ευθύνη για όσα συμβαίνουν στην Εκκλησία της Κύπρου και τότε όλοι μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο θα αναζητείτε απάντηση στο ερώτημα για το ποίμνιό σας: "Με ήλιο τα ’βγαζα, με ήλιο τα ’βαζα, τι έχουν τα έρμα και ψοφάν;"
Αθήνα, 14-7-25
Γεώργιος Αναστασίου
Θεολόγος
