Ἡ προσευχή εἶναι ἀνάγκη. Δέν κάνεις χάρη στόν Θεό ὅταν προσεύχεσαι. Ἡ ἐσωτερική σου ἄρνηση γιά τήν προσευχή σημαίνει ὅτι δέν ἔχει χριστοποιηθεῖ τό εἶναι σου καί ὑπάρχει μέσα σου ἡ ἀγάπη τοῦ κόσμου ἤ ὅτι ἔχεις πόλεμο ἀπό τόν ἐνάντιο. Καί στίς δύο περιπτώσεις χρειάζεται νά βάλεις βία στόν ἑαυτό σου. Ὁ Χριστός εἶπε: «ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται καί βιαστές ἁρπάζουσιν αὐτήν». Πόσο ἔντονες εἶναι οἱ λέξεις πού χρησιμοποιεῖ: βιαστές, βιάζεται, ἁρπάζουσι. Βιαστές τῆς ἀνθρώπινης φύσης εἶναι οἱ μοναχοί. Ἡ κατά φύση κατάσταση τῆς ψυχῆς εἶναι ἡ στροφή στόν Θεό, ἡ παρά φύση εἶναι ἡ στροφή στήν κτίση καί ὄχι στόν κτίτορα.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Δωροθέου
“Γράμματα στους Αδελφούς” – Πατήρ Δωρόθεος Τζεβελέκας
Ἱερό Ἡσυχαστήριο Ἁγίου Γεωργίου, Καλαμπάκα Ὀκτώβριος 2018
