Σεβασμιώτατε, Πάτερ και Δέσποτα
Μητροπολίτα ΙΛΙΟΥ ΑΧΑΡΝΩΝ ΚΑΙ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΕΩΣ
κ. Αθηναγόρα
Με βαθιά συγκίνηση και ταπεινή ευγνωμοσύνη, απευθύνω προς το σεβαστό σας πρόσωπο τις ειλικρινείς μου ευχαριστίες για την αγάπη, την πατρική στοργή και την εμπιστοσύνη που μου δείξατε από την πρώτη στιγμή.
Η σημερινή ημέρα αποτελεί για εμένα έναν ιερό σταθμό στη ζωή μου, και γνωρίζω καλά πως τίποτα από όσα ζω δεν θα ήταν δυνατό χωρίς τη δική σας στήριξη και ευλογία. Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα κοντά σας, αισθάνθηκα την αγάπη και το ενδιαφέρον σας να με περιβάλλουν και να με στηρίζουν.
Σεβασμιώτατε, η τιμή που μου κάνετε, η εμπιστοσύνη που δείχνετε στο πρόσωπό μου, είναι για μένα ιερό χρέος και διαρκής υπενθύμιση της ευθύνης που αναλαμβάνω. Υπό την σκέπη και την καθοδήγησή σας, προσεύχομαι να φανώ αντάξιος αυτής της μεγάλης δωρεάς που μου προσφέρει η Εκκλησία μας μέσω του προσώπου σας.
Ευχαριστώ και δοξάζω τον Θεό για όλες τις δωρεές και τις ευεργεσίες που μου χάρισε από της γεννήσεώς μου μέχρι σήμερα.
Ιδιαίτερα δε τον δοξάζω που με αξίωσε να γεννηθώ από χριστιανούς γονείς, ν’ απολαύσω από μικρός την χάρι του αγίου βαπτίσματος, να τύχω διδασκαλίας και συμβουλών ευσεβών κληρικών και λαϊκών, και τέλος σήμερα να ίσταμαι ενώπιον αγίου, αγωνιστού και σεβασμίου επισκόπου έτοιμος να δεχθώ την μοναδική και ξέχωρη χάρι της ιεροσύνης.
Καλούμαι να γίνω φως άσβεστο που διαλύει τα σκότη της απιστίας, αλάτι που νοστιμίζει την ζωή, συντηρεί την κοινωνία και την προφυλάσσει από την σήψη. Καλούμαι να είμαι η ζωή του Χριστού που παρατείνεται αδιάκοπα πάνω στη γη. Η μαρτυρία του θανάτου του Υιού του Θεού. Ένας σκεύος εξαγιασμένο. Ένα άγιο ποτήρι που είναι πάντοτε γεμάτο με την τρισυπόστατη Θεότητα. Σε λίγο θα λάβω την τιμή να είμαι τα χέρια του Χριστού, τα πόδια του, ο νους του, η καρδιά του, το στόμα του. Μ’ άλλα λόγια θα πρέπει να δανείσω ολόκληρη την ύπαρξή μου στο Χριστό. Ν’ απαρνηθώ και να ξεριζώσω όλο το αμαρτωλό μου εγώ.
Αυτά είναι τα συναισθήματά μου, Σεβασμιότατε, οι σκέψεις μου, οι φόβοι μου, οι ανησυχίες μου. Σας εξομολογούμαι ότι με συνέχουν και με καταπονούν από τη στιγμή που μαθητής γυμνασίου πήρα την απόφαση να ιερωθώ. Πάλεψα πολύ για να τιθασεύσω όλα τ’ αντίθετα συναισθήματα, κουράστηκα πολύ για να πάρω την απόφαση να πω το ναι. Πολλές φορές, μάλιστα δε μετά από σκληρές δοκιμασίες, ένιωσα τον πειρασμό να σταματήσω κάθε σκέψη για ανάβαση στον Γολγοθά της ιεροσύνης.
Δεν μπορώ όμως. Δεν βρίσκω πουθενά ικανοποίηση, χαρά, πληρότητα. Τα «σκηνώματα των αμαρτωλών» δεν με τραβούν, η ψυχή μου «επιποθεί και εκλείπει εις τας αυλάς του Κυρίου.
Σας ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνατε, να με δεχτείτε στη Μητρόπολή σας και ν' αναλάβετε την φοβερή ευθύνη να μου εμπιστευθείτε την παρακαταθήκη της πίστεως.
Επίσης με συγκίνηση και βαθιά ευγνωμοσύνη, θέλω να εκφράσω την αμέριστη ευγνωμοσύνη μου για σας πνευματικέ μου πατέρα Μελέτιε για όσα έχετε προσφέρει στη ζωή μου. Από την πρώτη στιγμή που συναντηθήκαμε στην Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας, ήσασταν το στήριγμα και ο καθοδηγητής μου, και η παρουσία σας έφερε στην καρδιά μου την αίσθηση της ασφάλειας και της ηρεμίας, τότε, 3 μήνες μετά τον χαμό του Πατέρα μου - που ήταν όλα τόσο σκοτεινά. Κι όμως, εσείς ήσασταν εκεί, ακούγοντας τον πόνο μου, δίνοντάς μου λόγια παρηγοριάς και προσφέροντας την πνευματική σας καθοδήγηση, που μου έδινε δύναμη να συνεχίσω.
Ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που μου έχετε προσφέρει είναι η εμπιστοσύνη που δείξατε στο πρόσωπό μου, δίνοντάς μου τη δυνατότητα να διακονήσω μαζί σας στις γυναικείες φυλακές του Ελαιώνα.
Η τετραετής διακονία μου εκεί υπήρξε ένα ανεκτίμητο δώρο που με διαμόρφωσε και με έφερε πιο κοντά στον Θεό, και όλη αυτή την εμπειρία τη χρωστάω σε εσάς και στην εμπιστοσύνη που δείξατε στο πρόσωπό μου. Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για την αγάπη, την εμπιστοσύνη και την αφοσίωση που μου δείξατε.
Τούτη τη στιγμή θέλω να ευχαριστήσω εσένα Αγαπημένε μου πάτερ Εφραίμ.
Σήμερα, που η ζωή μου αλλάζει και ο Θεός με καλεί να εισέλθω στη διακονία Του, νιώθω την ανάγκη να σταθώ μπροστά σου με βαθιά συγκίνηση και ευγνωμοσύνη. Δεν είναι μόνο η ημέρα της χειροτονίας μου που μας ενώνει, αλλά μια πορεία ζωής, γεμάτη από στιγμές, δοκιμασίες, αγωνίες, αλλά και χαρές που ζήσαμε μαζί.
Σας γνώρισα πριν ακόμη γίνετε ιερέας. Μοιραστήκαμε όνειρα, αγώνες, δυσκολίες. Σας είδα να προχωράτε με πίστη, να αφιερώνεστε στο Θεό και να ξεκινάτε το δικό σας ιερατικό ταξίδι. Ποιος να το έλεγε τότε, πως η ζωή θα μας έφερνε ως εδώ, πως ο Θεός θα μας χάριζε αυτήν τη μεγάλη ευλογία: εκεί που κάποτε στεκόμουν εγώ στις χαρές σας, σήμερα στέκεστε εσείς δίπλα μου, όχι μόνο ως προϊστάμενος αυτού του Ναού αλλά ως φίλος και πνευματικός καθοδηγητής μου.
Η παρουσία σας σήμερα δίπλα μου είναι για μένα πηγή δύναμης και παρηγοριάς. Ξέρω πως, όπως πάντα, θα είστε εδώ να με στηρίζετε, να με καθοδηγείτε, να μου δίνετε τις συμβουλές σας με την ίδια αγάπη και αφοσίωση που σας χαρακτηρίζουν. Η φιλία μας δοκιμάστηκε και άντεξε στον χρόνο, όμως τώρα αποκτά έναν βαθύτερο και ιερότερο χαρακτήρα.
Πάτερ Εφραίμ, σε ευχαριστώ για όλα, ζητώ την ευχή σου και υπόσχομαι να πορευτώ στον δρόμο αυτόν με πίστη, ταπείνωση και αγάπη.
Σε αυτό το σημείο Αγαπητέ μου πατέρα Γρηγόριε,
θέλω να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες για όλα όσα μου προσέφερες κατά τη διάρκεια των χρόνων που διακόνησα μαζί σου.
Τα λόγια σου, οι προσευχές σου και η αφοσίωσή σου στην υπηρεσία του Θεού ήταν πάντα πηγή δύναμης για εμένα.
Σε ευχαριστώ μαζί με όλη την οικογένεια του προφήτη Ηλία που σταθήκατε σαν δεύτερο σπίτι μου και για όλα όσα κάνατε και συνεχίζετε να κάνετε για μένα. Οι βάσεις του αγαπημένου σε όλους μας Παπαγιάννη - που ήταν η αιτία να πηγαίνουμε στην εκκλησία στην παιδική μας ηλικία -ΑΛΛΆ και του Παπακώστα που ήταν η αιτία να μείνουμε και να ανθίσουμε στην Εκκλησία ήταν σωτήριες και θεμελιώδεις. Το αγαπημένο μου χωριό, το ΚΑΣΚΑΒΕΛΑΚΙ μου - που πάντα κουβαλάω στην καρδιά μου και το ευχαριστώ για αυτά που μου έδωσε όπως και όλους τους χωριανούς που είναι σήμερα εδώ για την αμέριστη στήριξη και αγάπη που μου έχετε προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια. Είστε για μένα πολύτιμοι και ανεξίτηλοι στη ζωή μου. Αυτή η μέρα είναι και δική σας, γιατί χωρίς εσάς, δεν θα ήμουν εδώ σήμερα. Από την καρδιά μου, σας ευχαριστώ όλους για την αγάπη, την υποστήριξη και την παρουσία σας.
Επίσης με καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη και συγκίνηση, θέλω να σας ευχαριστήσω όλους εσάς που ήσασταν δίπλα μου από την πρώτη στιγμή αυτής της απόφασης να ακολουθήσω τον δρόμο της ιεροσύνης. Η υποστήριξή σας, η αγάπη σας και η παρουσία σας σε κάθε βήμα αυτής της πορείας ήταν για μένα μια πηγή δύναμης και κουράγιου.
Ακόμα και κάποιους από εσάς που, που κι αν αρχικά δεν επικροτούσατε αυτή την απόφαση, δεν διστάσατε να με στηρίξετε με αγάπη, κατανόηση και αφοσίωση. Ξέρω ότι η απόφαση να αφιερωθώ στο έργο του Θεού ήταν για μερικούς από εσάς δύσκολη να κατανοηθεί, αλλά η στάση σας, γεμάτη σεβασμό και αλληλεγγύη, με δίδαξε πόσο σημαντική είναι η αληθινή φιλία, η οποία δεν κρίνει, αλλά στηρίζει με αγάπη και σεβασμό κάθε επιλογή του άλλου.
Η πραγματική φιλία είναι αυτή που μένει πιστή και σταθερή, ανεξάρτητα από τις αποφάσεις ή τις επιλογές που κάνουμε. Είστε οι άνθρωποι που με στηρίξατε χωρίς όρους, με πίστη και με σεβασμό στην πορεία μου, και αυτό για μένα έχει ανεκτίμητη αξία. Σας υπόσχομαι ότι η απόφαση αυτή δεν θα με απομακρύνει από εσάς, αλλά αντίθετα θα μας ενώνει ακόμα περισσότερο στην κοινή μας πίστη και αγάπη για τον Θεό και τον άνθρωπο.
Αδερφέ μου Κωνσταντίνε, πάντα ήσουν εκεί για μένα, με τις συμβουλές σου και την αγάπη σου. Σου οφείλω πολλά και η παρουσία σου είναι για μένα η μεγαλύτερη στήριξη. Βαλεντίνα μου, από την πρώτη στιγμή με κοίταξες σαν αδερφό σου, ποτέ σαν ξενο και νοιαζόσουν για μένα βαθιά και με αγάπησες σαν τον αδερφό που ποτέ δεν είχες. Σε ευχαριστώ για όλα αλλά κυρίως για τα ανιψάκια μου, που γεμίζουν με χαρά και αισιοδοξία τη ζωή μου.
Θείε μου Χαράλαμπε, ξέρω πόσο πολύ ήθελες να ζήσεις αυτή τη στιγμή μαζί μου και πόσο περήφανος ήσουν για εμένα. Παρόλο που δεν μπορείς να είσαι εδώ, η σκέψη σου είναι πάντα μαζί μου. Το καιρό που περάσαμε μαζί στην Αμερική και στην Ελλάδα τον κρατώ στην καρδιά μου σαν μαργαριτάρι πολύτιμο και ευχαριστώ τον Θεό που μου έδωσε την ευκαιρία να σε γνωρίσω αληθινά και να θυμάμαι τις συμβουλές σου μέχρι το τέλος της ζωής μου. Πνευματικοί μου γονείς Αλεξάνδρα και Ηρακλή, Θείοι μου και αγαπημένα μου ξαδέλφια η παρουσία σας είναι για μένα πολύτιμη και σας ευχαριστώ για την αδιάκοπη στήριξή και -αγάπη σας.
Σήμερα, την ημέρα της χειροτονίας μου, νιώθω την ψυχή μου πλημμυρισμένη από συγκίνηση, αγάπη και ευγνωμοσύνη προς τον Θεό, αλλά και προς εσένα ΜΑΝΑ μου γλυκιά. Δεν υπάρχει πιο κατάλληλη στιγμή από αυτή για να σου πω ένα μεγάλο και βαθύ "ευχαριστώ" από τα βάθη της καρδιάς μου.
Από τότε που ο πατέρας μου έφυγε από τη ζωή, η μορφή σου έγινε για μένα σύμβολο δύναμης, αρετής και αγάπης. Ανέλαβες έναν διπλό ρόλο, χωρίς ποτέ να λυγίσεις, χωρίς ποτέ να αφήσεις τον πόνο να γίνει εμπόδιο στην αποστολή σου ως μητέρα. Σήκωσες βάρη που δεν σου άξιζαν και πέρασες δυσκολίες που δεν σου αναλογούσαν. Με στήριξες σε κάθε βήμα, ήσουν εκεί στις αγωνίες μου, στις απογοητεύσεις μου, στις στιγμές που η καρδιά μου βάραινε. Ήσουν πάντα ένα καταφύγιο αγάπης και μια προσευχή που με προστάτευε αόρατα.
Με δίδαξες να εμπιστεύομαι τον Θεό, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές. Μου έμαθες πως η πίστη δεν είναι απλά λόγια, αλλά πράξη, θυσία και προσφορά. Η προσευχή που κάνεις κάθε βράδυ για τα παιδιά σου με συντροφεύει ακόμα και σήμερα. Ήσουν εσύ που με οδήγησες στον δρόμο της αγάπης Του Χριστού, όχι μόνο με τα λόγια σου, αλλά κυρίως με το παράδειγμά σου. Το βλέμμα σου, γεμάτο καλοσύνη πάντοτε και προς όλους, η υπομονή σου, η δύναμή σου—όλα αυτά με ενέπνευσαν και με διαμόρφωσαν. Πότε δεν με πίεζες στο δικό σου θέλημα, ποτέ δεν προσπάθησες να με αλλάξεις ή να με κατευθύνεις με το ζόρι. Μεγάλωσα δίπλα σου με ελευθερία, με σεβασμό, με εμπιστοσύνη. Πάντα μου έδινες χώρο να επιλέξω τον δρόμο μου, αλλά ήσουν εκεί, διακριτικά, σιωπηλά, σαν μια αόρατη προστασία γύρω μου από την ημέρα που με έφερες σε αυτόν τον κόσμο.
Μάνα μου, σήμερα που γονατίζω μπροστά στην Αγία Τράπεζα, η ψυχή μου επιστρέφει σε σένα. Ξέρω πως η προσευχή σου με συνοδεύει. Ξέρω πως η ευχή σου θα είναι το πολυτιμότερο δώρο που θα πάρω μαζί μου σε αυτό το ταξίδι που ξεκινώ. Σου ζητώ, λοιπόν, από τα βάθη της καρδιάς μου, να βάλεις το χέρι σου στο κεφάλι μου και να μου δώσεις την ευχή σου. Να είναι η ευχή αυτή ένα φωτεινό αστέρι που θα με καθοδηγεί και μου φωτίζει τα σκοτάδια όπως έκανες πάντα.
Και αν κάποιες φορές έπεσα, ή σε στεναχώρησα ή σε απογοήτευσα, σου ζητώ τώρα από αυτό το βήμα συγγνώμη. Δεν υπήρξε ποτέ θυμός στα μάτια σου, αλλά μόνο αγάπη ακόμα και τις φορές που σε εκνεύριζα. Η αγκαλιά σου είναι ένα λιμάνι που όμοιο του δεν υπάρχει πουθενά και το χαμόγελό σου η δύναμή μου. Σε κάθε βήμα μου, όταν φοβόμουν ή δίσταζα, ένα σου βλέμμα, ένα σου χαμόγελο, μια σου κουβέντα ήταν αρκετά για να μου δώσουν θάρρος να προχωρήσω.
Ό,τι κι αν φέρει η ζωή, όποιες κι αν είναι οι δοκιμασίες που θα έρθουν, ένα πράγμα θα μένει αμετάβλητο:
η αγάπη μου και η ευγνωμοσύνη μου προς εσένα. Να σε ευλογεί ο Θεός, να σου χαρίζει χρόνια καλά και χαρούμενα. Και να ξέρεις πως σε κάθε λειτουργία, σε κάθε προσευχή μου, θα υπάρχει πάντα μια ευχή για σένα γλυκιά μου μάνα που σήμερα σου ζητώ να με αφήσεις να αφήσω την ζεστή αγκαλιά σου και να μπω στην αγκαλιά της αγαπημένης μου Παναγίας και ελπίζω να με συγχωρέσεις που αγάπησα Εκείνη μαζί με τον Χριστό λίγο παραπάνω από εσένα!
Σήμερα, σε αυτή τη σημαντική στιγμή της ζωής μου, η μεγαλύτερη μου χαρά είναι να βλέπω τα μάτια σου να λάμπουν από χαρά, συγκίνηση και περηφάνια. Μακάρι να μπορέσω έστω και στο ελάχιστο να σου ανταποδώσω όσα μου έχεις προσφέρει τόσα χρόνια.
Σε αγαπώ και σε ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου.
Όπως και τον πατέρα μου που από τότε που του εξέφρασα την επιθυμία μου για την ιεροσύνη πάντοτε με στήριζε και είμαι σίγουρος ότι σήμερα όσο και αν είχε ονειρευτεί πως θα ήταν εδώ, από κει ψηλά χαμογελάει και χαίρεται για το γιο του, για την πορεία που ευλογήθηκα, για την οικογένειά που έχουμε - -και μου δίνει - όπως και εσύ την ευχή του.
Σας ευχαριστώ ΌΛΟΥΣ μέσα από την καρδιά μου, ΣΑΣ ζητώ να με συγχωρήσετε ΑΛΛΑ και να εύχεστε για μένα ώστε να πορεύομαι με τον Χριστό στο πλάι μου,- να φανώ αντάξιος της κλήσεως Του,- να διακονήσω ευδοκίμως το ιερό θυσιαστήριο και να έχω καλή απολογία την ημέρα της Κρίσεως.
Αμήν.
(Χειροτονία μοναχού Καλλινίκου Ζωγράφου εις διάκονο,
ιερός ναός αγίου Δημητρίου Πετρουπόλεως
Κυριακή 27 Απριλίου 2025)
