Πάτερ, γιατί κάνουμε τα μνημόσυνα, αφού «εν τω Άδη ουκ έστι μετάνοια»;

- Διάβασες την επιμνημόσυνη Ακολουθία προσεκτικά;
- Οχι!
- Δεν μιλά πουθενά για μετάνοια. Αναφέρει μόνο εκφράσεις όπως: «Ανάπαυσον την ψυχήν του δούλου Σου… Ως αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός συγχώρησον…» κ.τ.λ… Αυτό που συμβαίνει, καλό μου παιδί, είναι το εξής:

 Ένας υπόδικος καταδικάζεται σε θάνατο (ο αμαρτωλός για την κόλαση). Οι συγγενείς του και η μητέρα του (η Εκκλησία) κάνουν αίτηση χάριτος (επιμνημόσυνη δέηση) στον ανώτατο άρχοντα (τον Θεό). Αν Αυτός θέλει, χαρίζει την ποινή στον κατάδικο. Αν δεν θέλει η ποινή εκτελείται.
- Μα καλά, Γέροντα, το έλεος του Θεού επεκτείνεται και στην κόλαση;
- Αφού, παιδάκι μου, είναι άπειρο, υπάρχει χώρος ή κατάσταση που να το εμποδίσουν να επεκταθεί;

Απόσπασμα από το βιβλίο «ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ από τη διδασκαλία του πατρός Επιφανίου Θεοδωροπουλου»

https://proskynitis.blogspot.com/