Ἡ Ἐσχάτη Ἀποστασία εἰς τὰς ἡμέρας μας προετοιμάζει τὸ πεδίον δράσεως τοῦ Ἐσχάτου Ἀντιχρίστου καὶ περὶ τῆς κορυφώσεως τοῦ ἐγκλήματος τῶν ἀνθρωποκτονιῶν μέσῳ τῶν «ἐκτρώσεων-ἀμβλώσεων» Γ΄.

ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου

 Ὁ Ὅσιος καὶ Θεοφόρος πατὴρ ἡμῶν Δαυΐδ (ὁ Γέρων) ἐγεννήθη εἰς τὸ χωρίον Κυπαρίσσιον Φθιώτιδος ἐν ἔτει 1519. Οἱ γονεῖς του ἦσαν εὐσεβεῖς καὶ ὁ πατήρ του ἦτο ἱερεὺς τοῦ Ὑψίστου. Ἀφοῦ ἐσπούδασεν τὰ ἱερὰ γράμματα, εἰς ἡλικίαν 15 ἐτῶν ἠκολούθησε τὸν μοναχικὸν βίον, πλεῖστα μέρη διελθῶν καὶ ἀνυποδύτως κατὰ κανόνα περιπατῶν. Τέλος κατέληξεν εἰς τὴν νῆσον Εὔβοιαν, ὅπου πλησίον τοῦ χωρίου Ῥοβιὲς ᾠκοδόμησε Μοναστήριον ἐπ᾽ ὀνόματι τῆς θείας Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Ἐκεῖ διέλαμψεν ἐν νηστείᾳ, ἀγρυπνίᾳ καὶ προσευχῇ, οἰκητήριον γενόμενος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εἰς ἡλικίαν ἑβδομήκοντα ἐτῶν περίπου προεῖδεν ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ τὴν κοίμησίν του καὶ τῇ 1ῃ τοῦ μηνὸς Νοεμβρίου παρέδωκεν τὴν ὁσίαν αὐτοῦ ψυχὴν εἰς χεῖρας Θεοῦ Ζῶντος. Ἡ ἁγία αὐτοῦ Μνήμη ἑορτάζεται τῇ 1ῃ τοῦ μηνὸς Νοεμβρίου

Εἰκὼν “φορητή”, ὑπὸ τοῦ ἁγιογράφου Γεωργίου Τσιάμη, ἐπὶ τοῦ εἰκονοστασίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ «Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν τῶν ἐν Εὐβοίᾳ διαλαμψάντων, Δαυΐδ Γέροντος καὶ Ἰακώβου τοῦ “Μὲ συγχωρεῖτε” (Τσαλίκη)», ἀνεγερθέντος ἐντὸς τοῦ στρατοπέδου τῆς 35 Μ.Κ. παρὰ τῷ Σταυροβουνίῳ, ἐν σωτηρίῳ ἔτει 2019

Ὀφθαλμονής, ὅσον ποτέ ἄλλοτε, παρουσιάζεται σήμερον ἡ πολλὴ ἀσέβεια πρὸς τὸν Δημιουργόν μας καὶ ἡ πολλὴ ἠθικὴ διαφθορὰ μεταξὺ ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων καὶ μάλιστα, εἰς τὰς ἡμέρας μας, ἀρχομένης αὐτῆς τῆς διαφθορᾶς ἀπὸ ὁλονὲν καὶ μικροτέρων ἡλικιῶν, ἁπτομένων πλέον αὐτῆς, λίαν ἐπικινδύνως, καὶ τούτων ἀκόμη τῶν μόλις μετανηπιακῶν ἡλικιῶν!!!

Τὸ κακὸ ἐπληθύνθη ποσοτικῶς καὶ ἐκραταιώθη ποιοτικῶς ἐπὶ τῆς γῆς καὶ διαπράττεται τώρα εὐκολώτερα, ἀνετώτερα καὶ εὐρύτερα καί, προπαντός, ἀναιδέστερα, ὑποβοηθούσης μάλιστα καὶ τῆς κακίστης χρήσεως, καὶ ἐν ταυτῷ τρομερᾶς καταχρήσεως, τῆς ῥαγδαίως καὶ ἀνεξελέγκτως ἐξελισσομένης τεχνολογίας!

«Πάντες ἐξεκλίναμεν» κατὰ τὸν ψαλμῳδὸν Δαυίδ, καὶ οὐαὶ καὶ ἀλίμονον ὅταν θὰ ξεχειλίσῃ κατὰ κάποιαν ἀναπάντεχον στιγμὴν τὸ ποτήριον τῆς ὑπομονῆς τοῦ Θεοῦ!

* * *

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».