Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2025

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

Απόστολος: Α΄ Κορ. η΄ 8 – θ΄ 2
Ευαγγέλιο: Ματθ. κε΄ 31 – 46
23 Φεβρουαρίου 2025

Κυριακή της Απόκρεω σήμερα, δηλαδή η τελευταία μέρα που καταλύουμε κρεατικά, για την προετοιμασία μας για τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Όπως ο Θεός είπε στον παράδεισο μπορείτε να φάτε από όλα εκτός από ένα δέντρο, έτσι και η Εκκλησία μας για άσκηση της υπακοής, από αύριο μέχρι την Κυριακή της Τυρινής επιτρέπει να τρώμε από όλες τις τροφές εκτός από κρεατικά.
Με την έναρξη του Τριωδίου η Εκκλησία μας παρουσίασε δύο Κυριακές που αναφέρονται στην ευσπλαχνία του Θεού προς τον πεπτωκότα, αμαρτωλό άνθρωπο και ότι ο καθένας μας μπορεί με την ταπείνωση και την μετάνοια να σωθεί. 
Σήμερα Κυριακή της Απόκρεω μας παρουσιάζει την ημέρα της Κρίσεως - της Δευτέρας Παρουσίας και μας συνιστά την προσοχή μας πρώτα να μας βρει ο Θεός να κοσμούμαστε με τις δυο αρετές της μετάνοιας και της ταπείνωσης και έπειτα να έχουμε να δείξουμε έργα ελεημοσύνης και αγάπης προς τους συνανθρώπους μας.

~Πραγματικά είναι φοβερή η ημέρα της αδεκάστου Κρίσεως όπου ο Θεός θα διαχωρίσει και θα βάλει τους μεν δίκαιους, τους οποίους ονομάζει πρόβατα για το πράον του ήθους και ήμερον, εις τα δεξιά, τους δε αμαρτωλούς, τους οποίους εκάλεσεν ερίφια δια το άγριον και άτακτον εις τα αριστερά Του μέρη. Η παραβολή της Κρίσεως τοποθετήθηκε ακριβώς, όπως λέγουν οι άγιοι πατέρες μας μετά τις δύο προηγούμενες παραβολές Τελώνου και Φαρισαίου και Ασώτου υιού για να μη δημιουργηθεί, η εντύπωση πως χωρίς μετάνοια, ό,τι κι αν κάνουμε, ο Θεός θα μας δεχθεί.
Ο άνθρωπος πρέπει να συναισθάνεται κάθε στιγμή την ημέρα αυτή της κρίσεως και να έχει συνεχή μετάνοια στη ζωή του. Η ζωή μας άλλωστεείναι προσωρινή και κάθε στιγμή θα πρέπει να την εκμεταλλευόμαστε είτε να ωφελούμαστε πνευματικά είτε να ωφελούμε άλλους με τον λόγο μας, με το παράδειγμά μας και τις πράξεις μας. Γιατί ήρθαμε στον κόσμο αυτό για να δοξάζουμε συνεχώς τον Θεό και να προσφέρουμε αγάπη και χαρά στους άλλους. Η σημερινή παραβολή θα πρέπει να μας συγκλονίζει κάθε στιγμή και διαβάζεται σήμερα για να είμαστε προσεχτικοί με τη ζωή μας.
Να αποφεύγουμε τις αμαρτωλές συμπεριφορές σε καρναβάλια, αμαρτωλούς χορούς και κραιπάλες, γιατί δεν ξέρουμε πότε θα έρθει ο Χριστός ή πότε θα έρθει η ημέρα του θανάτου μας που θα κριθούμε. Ο άγιος Νεόφυτος ο έγκλειστος γράφει: «Αγαθόν υπέρτερον παντός άλλου αγαθού, φόβος Θεού και μνήμη θανάτου». Η συνεχής μνήμη του Θεού και του ότι ανά πάσα στιγμή θα φύγουμε από αυτή τη ζωή και θα βρεθούμε μπροστά στον δίκαιο Κριτή μας προστατεύει από του να αμαρτάνουμε.
Από την άλλη μας βοηθάει να έχουμε ταπεινό φρόνημα έναντι του Θεού και να ελπίζουμε να σωθούμε, όχι χάρη στα καλά μας έργα, αλλά στη φιλευσπλαχνία και φιλανθρωπία του Κυρίου μας. Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης έχοντας μια αποκάλυψη μας λέγει: «Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι». Η συνεχής μετάνοια και η ταπείνωση θα μας σώσουν.
~ Σύμφωνα με τη σημερινή παραβολή, βάση της κρίσεως του Θεού και κριτήριο θα είναι η αγάπη προς τους αδελφούς μας τους ελαχίστους. Ο δρόμος προς τον Θεό περνάει από το πρόσωπο του κάθε πλησίον.
«Αδελφός του Χριστού» είναι κάθε άνθρωπος και οι ελάχιστοι ακόμη της κοινωνίας. Επαναλαμβάνει συνεχώς ο Χριστό το: «ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε». Αλήθεια πόση αξία έχει η ελεημοσύνη ακόμα και σε ένα μόνο άνθρωπο να κάναμε ελεημοσύνη. Αντίθετα κάθε προσβολή προς τους ελαχίστους αδελφούς είναι προσβολή προς το ίδιο το πρόσωπο του Χριστού. Όταν η αγάπη του ανθρώπου απομακρύνεται από τον Θεό, τότε η αγάπη του απομακρύνεται και από τους ελαχίστους αδελφούς. Όταν ο άνθρωπος πλησιάζει τους συνανθρώπους του και τους προσφέρει αγάπη, τότε πλησιάζει και τον Θεό.
Θα πρέπει ως Χριστιανοί να αποφύγουμε την πλεονεξία η οποία είναι ειδωλολατρία καθότι η αρρωστημένη προσκόλληση προς τα χρήματα και τα υλικά πράγματα μας απομακρύνει από τον Θεό. Μας λέγει η λογική ότι, αν δώσουμε σε αυτόν που έχει ανάγκη, θα στερηθούμε εμείς και θα πεινάσουμε. Η πίστη μας στον αληθινό Θεό μας λέγει δώσε για να σου δώσει ο Θεός εκατό φορές περισσότερα από όσα έδωσες. Το ψάλλουμε συχνά στις αρτοκλασίες: «Πλούσιοι ἐπτώχευσαν καί ἐπείνασαν, οἱ δέ ἐκζητοῦντες τόν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντός ἀγαθοῦ». Οι άγιοι μας μας λένε: Αν θέλουμε να γίνουμε φτωχοί, τότε να θησαυρίζουμε, αν θέλουμε να έχουμε αφθονία υλικών και πνευματικών αγαθών, θα πρέπει να σκορπίζουμε με την ελεημοσύνη. Αν θέλουμε να γίνουμε ζητιάνοι να αποθηκεύουμε. Αν θέλουμε να πεθάνουμε από την πείνα να κλείσουμε τα μάτια μας και τα αυτιά μας στον ανθρώπινο πόνο και την ανθρώπινη δυστυχία. Πραγματικά είναι άπειρα τα παραδείγματα μέσα από την Αγία Γραφή και τα συναξάρια των αγίων μας πως, όταν ο άνθρωπος δίνει από αυτά που έχει υλικά πράγματα, είτε αφιερώνει χρόνο για να απαλύνει τον ανθρώπινο πόνο του άλλου ή να βοηθήσει πνευματικά τον συνάνθρωπό του να βρει τον Θεό, αυτός λαμβάνει μεγάλη ανταμοιβή από τον Θεό.
Εισερχόμενοι λοιπόν σε λίγες μέρες στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή να εισέλθουμε εν μετανοία και με ταπεινό φρόνημα αλλά και να βοηθούμε παντοιοτρόπως τον κάθε συνάνθρωπό μας υλικά και πνευματικά.
† ο Πάφου Τυχικός