Τοῦ Μεγάλου Φωτίου
Τρίτη 5 Φεβρουαρίου (ἑσπερινο κήρυγμα)
* * *
Γυρίζουμε πίσω, στὸ Βυζάντιο τὸν 9ο αἰῶνα. Σ᾽ ἕνα ἀρχοντικὸ τῆς Κωνσταντινουπόλεως γεννήθηκε τότε ἕνα ἀγοράκι. Τὸ ὠνόμασαν Φώτιο, ὄνομα ποὺ θ᾽ ἀνταποκρινόταν πλήρως στὸ μέλλον του, κατὰ τὸν λόγο τοῦ Κυρίου «Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Ματθ. 5,14). Ἡ καταγωγή του ἦταν εὐγενική. Οἱ γονεῖς του ὅμως, ὁ Σέργιος καὶ ἡ Εἰρήνη, ἐνῷ ἦταν ἀξιωματοῦχοι, τελείωσαν τὴ ζωή τους μαρτυρικά· διώχθηκαν καὶ θανατώθηκαν ἐπειδὴ τιμοῦσαν τὶς ἅγιες εἰκόνες· ἦταν ἡ ἐποχὴ τῆς εἰκονομαχίας. Ὁ μικρὸς ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα καὶ μητέρα σὲ ἡλικία 5 ἐτῶν. Μεγάλο πρᾶγμα ἡ οἰκογένεια· «εἰ ἡ ῥίζα ἁγία, καὶ οἱ κλάδοι», λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος (῾Ρωμ. 11,16)· μάρτυρες οἱ γονεῖς, ὁμολογητὴς ὁ υἱός. Ὅταν ἦταν 15 ἐτῶν ἀξιώθηκε νὰ δῇ τὸν θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας, τὴν παῦσι τοῦ διωγμοῦ τῶν ἱερῶν εἰκόνων καὶ συνέψαλε μὲ ὅλους «Τὴν ἄχραντον εἰκόνα σου προσκυνοῦμεν, ἀγαθέ…». Ὅταν ἦταν νέος βρέθηκε στὴν κηδεία τῆς βασιλίσσης ἁγίας Θεοδώρας, ἡ ὁποία πολὺ συνετέλεσε στὴν ἀναστήλωσι τῶν ἁγίων εἰκόνων. Ἀπὸ μικρὸς ἄκουσε ὅλους τοὺς ἀγῶνες τῶν προγόνων κατὰ τῶν αἱρέσεων.…
Την συνεχεια: https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=70960