Άριστος Μιχαηλίδης
Σε μια χώρα όπου το Κοινοβούλιό της ψήφισε νομοθεσία ώστε να μην γίνεται στα σχολεία «ολιγόλεπτη αναφορά» ως ιστορική υπόμνηση στην επέτειο του Ενωτικού Δημοψηφίσματος, και απολογήθηκε γονατιστό στους κατακτητές γιατί υπήρξε αυτή η «πρόθεση», γιατί προκαλείται σάλος που μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση ανέλαβε την επιμόρφωση των μαθητών; Και μάλιστα σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας; Αναμενόμενο ήταν.
Φτάσαμε πλέον σε οριακά σημεία, μια σπρωξιά μένει για να πάμε όλοι μαζί στο βάραθρο να ξεμπερδεύουμε. Μια ΜΚΟ, Όμιλος Ιστορικού Διαλόγου και Έρευνας λέγεται, δραστηριοποιείται στους τομείς της εκπαίδευσης της ιστορίας, της ειρήνης, της πολυπολιτισμικότητας, τέτοια.
Οργανώνει και επισκέψεις μαθητών στα κατεχόμενα. Και μέσω εγκυκλίων από σχολεία, σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας, δέχεται αιτήσεις από μαθητές για συμμετοχή στα προγράμματά της. Με μεγάλη επιτυχία, μάλιστα. Διότι, σε μια σχετική αναφορά διάβασα ότι στα 20 χρόνια δράσης (τώρα είναι 22 τα χρόνια) είχε επιμορφώσει «περισσότερους από 2.000 εκπαιδευτικούς στη διδασκαλία της ιστορίας» και είχε προσφέρει «δραστηριότητες που σχετίζονται με την Εκπαίδευση για έναν Πολιτισμό Ειρήνης σε περισσότερους από 7.500 μαθητές και 2.500 εκπαιδευτικούς».
Δηλαδή, μια ΜΚΟ εκπαιδεύει μαθητές και εκπαιδευτικούς υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας. Αυτά τα προγράμματα υλοποιούνται εδώ και πολλά χρόνια από τον Όμιλο και χρηματοδοτούνται από το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας. Περιλαμβάνονται και επισκέψεις μελέτης και στις δυο πλευρές της Πράσινης Γραμμής («δυο διακοινοτικές επισκέψεις μελέτης σε σημαντικές τοποθεσίες εκατέρωθεν της Πράσινης Γραμμής»), αλλά αυτό που ξεσήκωσε αντιδράσεις είναι το ότι εστάλη εγκύκλιος από σχολεία σε γονείς για συμμετοχή των παιδιών τους και ανάμεσα σε άλλες δράσεις υπήρχε και επίσκεψη στο λιμανάκι της Κερύνειας.
«Είναι ένα πρόγραμμα που έχει έγκριση από το υπουργείο παιδείας», έλεγε ο πρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ. «Τα σχολεία στο πρόγραμμά τους δεν υπάρχουν επισκέψεις στα κατεχόμενα, όμως στάλθηκε μια εγκύκλιος σε ότι αφορά μια ΜΚΟ, η οποία διοργανώνει προγράμματα. Έχει σταλεί επίσημα από το Υπουργείο…», έλεγε ο πρόεδρος των οργανωμένων γονιών Μέσης Εκπαίδευσης. Το υπουργείο Παιδείας ακόμα το ψάχνει. Αλλά, τι σημασία έχει τι θα πει; Ας δει τους αριθμούς για το πόσους μαθητές και πόσους εκπαιδευτικούς επιμόρφωσε μια ΜΚΟ, χρηματοδοτούμενη από ξένη πρεσβεία, κι ας μας πει πόσους επιμόρφωσε το υπουργείο. Στη διδασκαλία της ιστορίας και του πολιτισμό της ειρήνης.
Ας μας πουν και τα κόμματα, που για να ικανοποιήσουν το κατοχικό καθεστώς (γνωστός ο νόμος Ακιντζί) απαγόρευσαν μια ελεγχόμενη ολιγόλεπτη επετειακή αναφορά σε ένα ιστορικό γεγονός της πατρίδας μας, αλλά πίσω από την πλάτη μας επιτρέπουν στο υπουργείο Παιδείας να παραδίδει σε ΜΚΟ την επιμόρφωση μαθητών και εκπαιδευτικών σε ζητήματα την ευθύνη των οποίων θα έπρεπε να έχει η Πολιτεία. Ακριβώς επειδή δεν μιλάμε για κοινωνικά ζητήματα σε μια ανέμελη χώρα όπου το μόνο της πρόβλημα είναι το βάθος και το πλάτος της woke ατζέντας. Μιλάμε για την κατοχή και την κουλτούρα αποδοχής της από το λαό. Από τους μαθητές! Και σε αυτή την περίπτωση μιλάμε, δηλαδή, για παιδομάζωμα κανονικό.
Φυσικά, κάθε ΜΚΟ δικαιούται να εφαρμόζει δράσεις τις οποίες θέλουν να προωθήσουν τα μέλη τους. Αλλά, αυτός ο Όμιλος Ιστορικού Διαλόγου και Έρευνας θα είχε περιορισμένο χώρο να αναπτύξει τη δράση του αν δεν είχε τη συνεργασία του υπουργείου Παιδείας. Οπότε είναι βαριές οι ευθύνες του υπουργείου και οφείλει να δώσει μια εξήγηση. Ακόμα και αν διαφωνεί με το πρόγραμμα που περιλαμβάνει επίσκεψη στην Κερύνεια (τουριστική μαθητική εκδρομή;) πρέπει να εξηγήσει με ποια λογική, με ποια κριτήρια, άνοιξε τις πόρτες των σχολείων σε μια ιδιωτική οργάνωση για να αντλεί εκπαιδευόμενους. Ιδίως ποιος ελέγχει την επιμόρφωση που προσφέρει στους μαθητές; Το κράτος γνωρίζει αν μορφώνονται ή αν μολύνονται οι μαθητές; Ό,τι του φέξει του καθενός!
Υ.Γ. Σε μια δική τους σελίδα διαβάζω μια αγγελία αυτού του Ομίλου: «Αναζητούμε Τούρκους & Ελληνόφωνους εθελοντές για να συμβάλλουν στο έργο μας!», λέει. Οι Τούρκοι είναι οι Τούρκοι, οι Έλληνες δεν είναι Έλληνες είναι Ελληνόφωνοι. Κάποιοι που από διαβολική συγκυρία μιλούν ελληνικά. Χρειάζεται κάτι άλλο για να καταλάβουμε τι είδους επιμόρφωση κάνουν σε μαθητές 13 με 17 χρόνων;
