ΚΥΡΙΑΚΗ META ΤA ΦΩΤA (12-01-2025)

Ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή, ἀγαπητοί μου, παρουσιάζει τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό νά ἀρχίζει τό σωτήριο ἔργο του στή Γαλιλαία, ὕστερα ἀπό τή φυλάκιση τοῦ Ἰωάννου ἀπό τό βασιλιά Ἀντίπα. Συγκεκριμένα, ἀφοῦ ὁ Χριστός ἄφησε τή Ναζαρέτ, πῆγε καί κατοίκησε στήν Καπερναούμ, ἡ ὁποία ἦταν κτισμένη κοντά στή λίμνη τῆς Γαλιλαίας, στά σύνορα τῶν φυλῶν Ζαβουλών καί Νεφθαλείμ, πού ἦταν οἱ κλῆροι τῶν υἱῶν Ἰακώβ. Μάλιστα, ἐπειδή ἐκεῖ κατοικοῦσαν πλήν τῶν Ἰουδαίων καί Σύροι καί Φοίνικες καί ἄλλοι εἰδωλολάτρες, λέγεται «Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν» ἀπό τόν προφήτη Ἠσαΐα. Βέβαια, ἡ ἀναφορά ἐδῶ στίς ἀναφερθεῖσες πόλεις γίνεται ὄχι γιατί ὁ Εὐαγγ. Ματθαῖος ἔχει τόσο τήν πρόθεση νά καθορίσει γεωγραφικά τήν πόλη, ὅσο νά τονίσει αὐτήν ὡς κέντρο δράσης τοῦ Σωτήρα καί νά ἀναφερθεῖ στήν ἀκόλουθη προφητεία:

«γῆ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφθαλείμ, ὁδὸν θαλάσσης,
πέραν τοῦ ᾿Ιορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, ὁ λαὸς
ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα καὶ τοῖς
καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς».

Ὁ λαός πού κάθεται καθηλωμένος κι ἀκίνητος στό πνευματικό σκοτάδι τῆς εἰδωλολατρικῆς πλάνης καί τῆς ἀσέβειας εἶδε μεγάλο πνευματικό φῶς, τό Χριστό· κι ἔλαμψε φῶς ἀπό τόν οὐρανό σ’ ἐκείνους πού κάθονται στή χώρα πού σκιάζεται ἀπό τό πυκνότατο σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου. Ὁ ἱερός Χρυσόστομος λέει: «Δέν βάδιζαν κἄν στό σκοτάδι, ἀλλά κάθονταν μέσα στό σκοτάδι. Αὐτό ἦταν σημάδι ὅτι δέν ἤλπιζαν αὐτοί ὅτι θά ἀπαλλαχτοῦν. Καί ἐπειδή δέν γνώριζαν ποῦ πρέπει νά κατευθυνθοῦν, ἔτσι καθώς τούς εἶχε κυριεύσει τό σκοτάδι, εἶχαν καθίσει». Πράγματι εἶναι χειρότερο νά κάθεται κάποιος στάσιμα στό σκοτάδι, πού εἶναι ἡ ἀσέβεια καί ἡ πλάνη, παρά νά περπατᾶ σέ αὐτό.

Ὁ Χριστός ὅμως, τό φῶς τό μέγα, τό φῶς τό ἀληθινό, ἔβγαλε αὐτούς ἀπό τήν πλάνη, λάμποντας σέ αὐτούς σάν ἄλλο φῶς. «Φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς». Τό ἴδιο τό φῶς ἀνέτειλε καί ἔλαμψε καί φάνηκε σάν νά τούς καταδίωξε. Αὐτό τό φῶς, ἀγαπητοί μου, πού εἶναι ὁ Χριστός, μιά καί λέει ὅτι: «ἐγώ εἰμί τό φῶς τοῦ κόσμου», φωτίζει καθέναν ἀπό ἐμᾶς. Ὁ Χριστός ἀποκαλύπτεται σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους ἀνεξαιρέτως. Εἶναι τό φῶς πού καίει, ἀλλά καί ζεσταίνει. Τό φῶς πού τυφλώνει, ἀλλά καί φωτίζει. Εἶναι τό φῶς πού μεταμορφώνει τήν καθημερινότητα μας. Τό ἴδιο αὐτό φῶς, πού προκύπτει ἀπό τήν ἴδια ἄκτιστη πηγή, βιώνεται ὡς δύο διαφορετικές ἐμπειρίες. Ἤ μᾶλλον εἶναι ἡ ἴδια ἐμπειρία, βιούμενη διαφορετικά ἀπό τόν ἄνθρωπο, ἀνάλογα μέ τίς ἐσωτερικές προϋποθέσεις του. Τό πρόβλημα εἶναι ἡ δική μας δεκτικότητα.

Ἄς διερωτηθεῖ ὁ καθένας μόνος του: Τί εἴδους φῶς εἶναι γιά ἐμᾶς προσωπικά ὁ Χριστός; Πῦρ καταναλίσκον ἤ φῶς φωτίζον; Ἀνάλογα μέ τήν κατάσταση τῆς καρδιᾶς μας θά μπορέσουμε νά ἀπαντήσουμε.

Ἱεροδιάκονος π. Ἱερόθεος Κρητικός

imkythiron