ΤΟ 1ο ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ
Γράφει ὁ Ἀκαδημαϊκὸς & Καθηγ. Δρ. Ἀλέξιος Π. Παναγόπουλος*
Μέρος 2ον
Στὴν συνέχεια πάλι κάνει λόγο γιὰ τὴν ἀποστασία καὶ τὸν ξετρελλαμένο ἀνάποδο κόσμο μέσα ἀπὸ τὰ λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου καὶ τὴν ἀνησυχητικὴ πλήθυνση τῆς γνώσης, μέσα ἀπ’ τὸν προφήτη Δανιήλ, συσχετίζοντάς τα, ὡς δηλωτικὰ σημεῖα τῆς ἐμφάνισης τοῦ ἀντι-χρίστου. Μάλιστα κάνει λόγο γιὰ τὰ διεθνῆ μέτρα τῆς ἀπο-χριστιανοποίησης, τῆς ἀπ-ορθοδοξοποίησης, τοῦ ἀφελληνισμοῦ, τῆς ἀνάμειξης τοῦ λαοῦ μὲ ἄλλα ξένα ἤθη, ἔθιμα καὶ συνήθειες, κι ὄχι μὲ τὶς πνευματικὲς ἀξίες καὶ τὰ ἰδανικά, ποὺ θέσπισαν οἱ πρόγονοί μας θέτοντας στὸ προοίμιο τοῦ ἑλληνικοῦ συντάγματος «εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος». Προφητικὰ μᾶς ὁμιλεῖ γιὰ τὰ ἑπόμενα βήματα ποὺ ἐνδεχομένως θὰ ἀκολουθήσουν, ὅπως εἶναι ἡ ἀλλοίωση τοῦ ὁμολογιακοῦ χαρακτήρα τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν ἢ ἡ «κατάργησις τῶν θρησκευτικῶν στὰ Σχολεῖα, τοῦ σταυροῦ τῆς σημαίας στὸ πανί, ἡ πολιτικὴ κηδεία, ἡ ἀποτέφρωσις τῶν νεκρῶν, καὶ ἄλλα πολλὰ ἀκόμα» [18]. Ἡ θεσμικὴ ἐλευθερία τῆς κάθε γυναίκας νὰ ἐπιλέγει μὲ τὴ κάλυψη τοῦ νόμου, γιὰ τὶς ἐκτρώσεις, καθότι 400 χιλιάδες περίπου τὸ χρόνο γίνονται ἐκτρώσεις (ὅπως, ἔγραφε γιὰ τὴν ἐποχή του, ἆραγε σήμερα πόσες χιλιάδες περισσότερες!). Ἡ δῆθεν ἐλευθερία στὴν ἀνηθικότητα, ἡ πλήθυνση τῶν διαζυγίων, ἡ ἐλευθερία τοῦ γυμνισμοῦ καὶ τῶν γυμνιστῶν δίχως νὰ ἐλέγχονται ἐκ τοῦ νόμου, μάλιστα «τώρα τὸν κιναιδισμὸν τὸν ὀνομάζουν προσωπικὴ ἰδιαιτερότητα», καὶ κατόπιν παρατηρεῖ ὅτι ἡ θρησκεία τοῦ διαβόλου, ἔχει ἐξαπλωθεῖ ἀνησυχητικά, μάλιστα περὶ τὸ 1986 σημειώνει ὅτι αὐτὴ ἡ θρησκεία εἶχε μόνο στὴν Ἀγγλία -8- ἑκατομμύρια ὀπαδούς. Ἀπόρροια αὐτῶν τῶν σατανιστικῶν τελετῶν, οἱ ὁμαδικὲς αὐτοκτονίες ἀνθρώπων ποὺ τερματίζουν ἀπογοητευμένοι ἢ πλανεμένοι τὴ ζωή τους.
Παρατηρεῖ ὅτι παλαιότερα οἱ ἄνθρωποι λάτρευαν ἀκόμα καὶ τὰ ζῶα, τὰ δένδρα, τὰ ἀστέρια, τὴ φύση, ἀλλὰ ποτὲ μὰ ποτὲ τὸν ἴδιο τὸ διάβολο, ἐννοώντας τὴν ἀπευθείας δοξολογία του μέσῳ τοῦ σατανισμοῦ δημοσίως καὶ ἐλευθέρως μὲ τὴ σφραγίδα τῶν κρατῶν. Τὸν Οἰκουμενισμὸ τὸν θεωρεῖ ὡς ἅρμα τῆς ἐποχῆς τῆς νέας τάξης πραγμάτων, γιὰ τὸν ἔλεγχο καὶ τὴν ὑποταγὴ τῶν ἀνθρώπων. Θεωρεῖ ὅτι στὴν πραγματικότητα δὲν προσπαθεῖ γιὰ τὴν ἕνωση τοῦ διεσπασμένου χριστιανισμοῦ, ἀλλὰ γιὰ τὴν ἰσοπέδωσή του, μὲ τὶς νέες κατευθύνσεις μέσῳ τῆς πανθρησκείας, γι’ αὐτὸ σημειώνει τὰ τελευταῖα χρόνια, στὶς συνεδριάσεις καὶ συνάξεις του, ὅτι συμμετέχουν καὶ «ἑβραῖοι, μουσουλμάνοι, βουδδιστές, ἰνδουϊστές, μάγοι καὶ ἐν συνεχείᾳ καὶ ἡ πρωτοφανὴς νέα θρησκεία τοῦ ἑωσφόρου!» [19] μὲ ἐκπροσώπους τους, δίχως νὰ ἐνοχλεῖται κανένας ἀξιωματοῦχος ἢ νομοθέτης ἢ δικαστής.
Μάλιστα ὡς σκοτεινὴ παγκόσμια ὀργάνωση, μὲ σκοπὸ τὴν ἰσοπέδωση τῆς ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ χριστιανισμοῦ, θεωρεῖ τὴν ἐπερχόμενη πανθρησκεία, ποὺ ἀναγνωρίζει αἱρετικὰ καὶ πολὺ ἐσφαλμένα, τὸν Χριστό, ἴσο μὲ τὸν Μωάμεθ, μὲ τὸν Βούδδα, κλπ. Στοὺς ἑβραίους ἀποδίδει τὴ συντήρηση πολλῶν ἀνάποδων πραγμάτων μέσα στὴν ἱστορικὴ πορεία τοῦ ἀνθρώπου. Λέγει ὅτι καὶ «τὰ τρία εἶναι γέννημα δυστυχῶς τῶν ἀδελφῶν μας Ἑβραίων» [20], δηλαδὴ ἡ πανθρησκεία, ἡ μασονία καὶ ὁ ἄθεος οἰκουμενισμός, ὡς ἐχθροὶ ἐπικίνδυνοί τοῦ χριστιανισμοῦ καὶ κυρίως τῆς ὀρθοδοξίας. Μᾶς καταγράφει στὴ σελ. 14 τὴ ζωντανὴ μαρτυρία του, ποὺ βίωσε ὁ ἴδιος ὁ γέροντας, τῶν δύο ἀμερικανοεβραίων ἰατρῶν, τὸ ἔτος 1999, ποὺ τὸν εἶχαν ἐπισκεφθεῖ στὸ ἡσυχαστήριό του ἐν Ναυπάκτῳ, ἀποκαλύπτοντάς του ὅτι ὁ μεσσίας τους, βρίσκεται πάρα πολὺ κοντά, γιὰ νὰ κάνει τὴν ἐμφάνισή του, ἀλλὰ ὁ γέροντας τοὺς ἀπάντησε, ὅτι θὰ τὴν πάθετε, γιατί αὐτὸς ποὺ περιμένετε, θὰ εἶναι ὁ ἀντὶ-χριστος, δηλώνοντάς τους μὲ τὰ χέρια του, τὰ κέρατά του στὸ κεφάλι, ἐνόσω τὰ μετέφραζε ὁ μεταφραστής τους, ὅπως προφορικά μᾶς ἐξήγησε ὁ ἴδιος, διηγώντας τα σὲ μᾶς αὐτὰ προφορικὰ στὸ μικρὸ ἀρχονταρίκι του.
Στὴ σελίδα 14 παραθέτει τὴ φωτογραφία ἀπ’ τὸ βιβλίο, ἐκ τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου [21], ὅπου εἰκονίζεται ὁ σατανᾶς νὰ κάθεται στὸ θρόνο του καὶ νὰ τὸν προσκυνοῦν οἱ πλανεμένοι ἄνθρωποι. Στὴν προηγούμενη σελίδα στὴ 13η παραθέτει φωτογραφία ἀπ’ τὸ σχετικὸ βιβλίο, τοῦ ἀρχιμ. Χαράλαμπου Βασιλόπουλου, ὅπου φαίνεται ἡ σατανικὴ τέλεση γάμου σὲ «Ἐκκλησίαν» τοῦ Σατανᾶ, ὡς θλιβερὸ κατάντημα τοῦ σύγχρονου ἀντίθεου ἀνθρώπου τῆς ἀποστασίας καὶ τῆς νέας ἠθικῆς τοῦ ἀνάποδου κόσμου.
Ὁ ἑπόμενος ὑπότιτλος ἀναφέρεται στὴν «ἀδιαφορία» (σελ 15-16), ὅπου ἐκθέτει τὴν ἄποψή του ὅτι αὐτὴ ἡ τρομακτικὴ παγκόσμια ἀποστασία, γιὰ ἐλάχιστους γίνεται ἀντικείμενο παρατήρησης, μάλιστα αὐτὸ τὸ ἀποδίδει ὡς σημεῖο ἐσχατολογικὸ καὶ στὴν ἐνασχόληση τῶν ἀνθρώπων, μὲ ἄλλα ὑποδεέστερα πράγματα, πέρα ἀπ’ τὰ πνευματικά. Ἂς μὴ μᾶς ξεγελᾶ, μᾶς λέγει τὸ πλῆθος τῶν προσκυνητῶν ποὺ πηγαίνουν στὰ πολλὰ προσκυνήματα καὶ τὸ Ἅγιο Ὄρος, γιὰ νὰ προσκυνήσουν τὶς θαυματουργικὲς εἰκόνες, γιατί ὁ περισσότερος λαὸς ἀπ’ αὐτούς, πηγαίνει «ἀπὸ ἁπλὴ συνήθεια, ἴσως νὰ ὑπάρχη κάποια σπίθα, ἀλλὰ ζοῦν μακριὰ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὰ μυστήριά της, συγχρόνως ζοῦν οἱ περισσότεροι μέσα στὸν βοῦρκο, ὥστε νὰ μὴ τὸ θεωροῦν κάτι κακόν, πορνείαν, μοιχείαν, κιναιδισμόν», γι’ αὐτὸ σημειώνει ὅτι θεωρεῖ ὅτι ὁ φοβερὸς δίκαιος Κύριος «μισεῖ αὐτὲς τὶς ἑορτὲς» [22]. Θεωρεῖ ὅτι οἱ γιορτὲς καὶ τὰ πανηγύρια πλέον γίνονται γιὰ τὴν ματαιότητα τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν ἀξιωματούχων κι ὅτι χρειάζεται νέα ἱεραποστολὴ ἀφύπνισης ἐντός της χώρας μας κι ὄχι μόνο στὴν Ἀφρική. Παράλληλα στὴν σελίδα 15 μᾶς παραθέτει φωτογραφία μίας γυναίκας ὡς ἐπισκόπου στὴν Εὐρώπη, κι αὐτὸ ὡς δεῖγμα κι ὡς σημεῖο τῶν καιρῶν καὶ τῆς κατάργησης τῶν καιρῶν καὶ νόμων, δηλ. τῆς ἀλλοίωσης ἢ κατάργησης τῶν θεσμοθετημένων διαχρονικὰ ἱερῶν νόμων καὶ ἱερῶν κανόνων.
Σημειώσεις:
[15] «Πόλεις Σοδόμων καὶ Γομόρρας τεφρώσας καταστροφῇ κατέκρινεν, ὑπόδειγμα μελλόντων ἀσεβεῖν τεθεικώς» Β΄ Πέτρου 2, 6. [16] Ἀρσενίου, Παγκόσμιος, 10. [17] Ἀρσενίου, Παγκόσμιος, 11. Πρβλ. καὶ ἐφημ. «Κοινωνία», 14 Μαΐου 2000. [18] Ἀλέξιος Παναγόπουλος, Ἠθική, Ἐσχατολογία, Προφητολογία κατὰ τὸ γέροντα Ἀρσένιο, Ἀθήνα 2010. [19] Ἀρσενίου, Παγκόσμιος, 12. [20] Ἀρσενίου, Παγκόσμιος, 13. [21] Ἀρσενίου, Παγκόσμιος, 14. Πρβλ. Μητροπολίτου Αὐγουστίνου Καντιώτη, Ἕνα βλέμμα στὸ πανόραμα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τεῦχος Γ’. [22] Ἡσαΐα 1, 14. Ἡσαΐα 29, 13. Μάρκ. 7, 6-7. Ἀρσενίου, Παγκόσμιος, 16.
* (Phd Δρ. Ν/Πολιτικῶν Ἐπιστημῶν. Phd Δρ. Βιοηθικῆς. Phd Δρ. Θεολογίας. PostDoc Νομικῆς. Διπλωματούχου Ὑφηγητοῦ Δικαίου – Habilitation. Καθηγητοῦ Παν/μίου & Ἀκαδημαϊκοῦ EASA, MCA, CAC).
