Εμπιστεύομαι τον Θεό θα πει:
α) Κάνω τόσα παιδιά όσα μου δώσει ο Θεός και όχι όσα θέλω εγώ, παίρνοντας μέτρα αποφυγής τεκνογονίας, γιατί πιστεύω, ότι ο Θεός όσα και αν μου δώσει, θα μου δώσει και τη δύναμη και τον τρόπο να τα μεγαλώσω.
β) Όταν ο Θεός πάρει κάποιο αγαπημένο μου πρόσωπο, δεν βάζω μαύρα ρούχα, δεν βάζω μαύρα περιβραχιόνια, δεν γυρίζω τα κάδρα ανάποδα κ.λπ. και δεν λέω ότι «έχασα τον άνθρωπό μου» ή ότι «έφυγε νωρίς ο άνθρωπός μου», αλλά πιστεύω στην κοινή ανάσταση των νεκρών και ότι ο Θεός δεν κάνει ποτέ λάθος και ότι πήρε τον άνθρωπό μου την ώρα που έπρεπε να τον πάρει.
γ) Όταν με βρίζουν και με αδικούν, δεν αντιδρώ και δεν εκδικούμαι, αλλά πιστεύω ότι ο Θεός επέτρεψε αυτή τη δοκιμασία, για να μου λειάνει τις «εξοχές» του χαρακτήρα μου και ότι πληρώνω και ξεχρεώνω βερεσέδια του παρελθόντος.
δ) Στις θλίψεις που επιτρέπει ο Θεός – όχι αυτές που δημιούργησα μόνος μου, με τα χέρια μου – δεν γογγύζω και δεν τα βάζω με τον Θεό, αλλά πιστεύω ότι αυτό είναι το συμφέρον της ψυχής μου και ότι ο Θεός δεν επιτρέπει πειρασμό και θλίψη μεγαλύτερη από τις δυνάμεις μου.
ε) Κάνω ζωή ήρεμη και παραμένω πράος, χωρίς να αγχώνομαι και να μεριμνώ για το αύριο, γιατί πιστεύω, ότι ο Θεός που σταυρώθηκε και έχυσε το Αίμα Του για μένα, θα μεριμνήσει και για μένα.
στ) Δεν παίζω ”τυχερά παιχνίδια”, δεν αγοράζω λαχεία, δεν γυρίζω τα φλυτζάνια, δεν πηγαίνω στα μέντιουμ, δεν πιστεύω στα ζώδια κλπ. διότι πιστεύω μόνο στον Θεό και στην Πρόνοιά Του.
ζ) Εφαρμόζω τις εντολές του Θεού και δεν πιστεύω με τον τρόπο μου.
Εμείς εμπιστευόμαστε τον Θεό;
Δημήτριος Παναγόπουλος
https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/empisteyomai-ton-theo/
