“ καί ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἤ πωλῆσαι,
εἰ μή ὁ ἔχων τό χάραγμα”
Αποκ. 13,17
Πολύς ντόρος εδώ και κάποιες δεκαετίες προεκλήθη, μετά την αιφνίδια ανάσυρση από τα βάθη της λήθης του αριθμού 666. Αυτού που αποτελεί τον συμβολικό αριθμό του Αντιχρίστου των εσχάτων ημερών. Του αριθμού που προκύπτει από το άθροισμα των γραμμάτων, ως αριθμητικών στοιχείων, που συνθέτουν το όνομα του. Παρ' όλα αυτά, το 666 δεν αποτελεί αποκλειστικότητα μόνο του ονόματος του Αντιχρίστου, καθότι και άλλων ονομάτων τα γράμματα προστιθέμενα, οδεύουν στο εν λόγω άθροισμα.
Όμως από το 1980 κατά κύριο λόγο και εντεύθεν, ο εν λόγω αριθμός ενεφανίσθη, χωρίς κάποιο διαχωρισμό, ως κακόσημος αριθμός, που κατεδίκαζε και ενοχοποιούσε αυτόν που τον είχε στην κατοχή του. Πιο συγκεκριμμένα, ακόμη και η σελιδομέτρηση ενός πολυσέλιδου βιβλίου, εμπεριέχουσα τον αριθμό αυτό, ήγειρε υποψίες. Επίσης ο αριθμός αυτός από μόνος του ή σε συνάρτηση με άλλα ψηφία, σχηματίζων τον αριθμό μητρώου ενός στρατευμένου (ΑΣΜ), στιγμάτιζε τον εν λόγω στρατιώτη, περιθωριοποιώντας τον. Η τιμή–αξία ενός εμπορεύματος, που συνοψιζόταν στο 666, επίσης το καθιστούσε βρώμικο. Ειδωλόθυτο! Γενικώτερα ο barcode που συνοδεύει όλα τα εμπορεύματα με τις χαρακτηριστικές γραμμώσεις του, εδώ και χρόνια, οδηγούσε στη σκέψη κάποιου υπόπτου χαράγματος. Οπότε οι πιο “ευφυείς” αγοραστές, πετούσαν το περιτύλιγμα με τον ανωτέρω “μολυσμό” και μετά κρατούσαν το περιεχόμενο ως αγνό και καθαρό, χωρίς όμως την προέλευσή του. Την σφραγίδα του.
Το ερώτημα που αναφύεται εκ πρώτης στιγμής είναι‧ γιατί προεκλήθη αυτή η αναταραχή την συγκεκριμμένη χρονική περίοδο, ενώ πρότερον υπήρχε μία σχετική αφωνία στο εν λόγω θέμα;
ΠΡΙΝ, μόνο οι συνειδητοί Χριστιανοί και βαθείς μελετητές της Κ.Δ., ιδία της Αποκάλυψης, είχαν υγιή γνώση του εν λόγω θέματος, για να προετοιμάζονται όπως πρέπει για τα έσχατα, καθότι “ἠτοιμάσθην καί οὐκ ἐταράχθην”. Ξάφνου όμως, παρουσιάσθηκε μία πληθωρική κοινοποίηση του 666, δημιουργώντας και ένα αδικαιολόγητο πανικό στα ποικίλα στρώματα της κοινωνίας. Προφανώς ερχόταν ένας ανορθόδοξος πόλεμος από αρχηγείο αόρατο, κλέπτων την παράσταση, για να δουλέψουν ανενόχλητα τα παρασκήνια.
Όπως συμβαίνει σε ανάλογες περιστάσεις, έτσι και τώρα, εντέχνως, καλλιεργήθηκε κλίμα παραπλάνησης και αποπροσανατολισμού από υποχθόνια κέντρα, για να προωθηθούν έτερα καταστροφικά σχέδια ψυχικής αλλοτρίωσης της κοινωνίας, που θα διευκολύνουν τον τελικό σκοπό. Επιπροσθέτως και ο ζήλος φωτεινών τινών κύκλων κατέφαγε την ουσία, εμμένοντας μόνο στην στείρα κατάδειξη μιας ύποπτης αριθμοποίησης, παραγράφοντας όμως κατά τα άλλα αδαπάνως, έτερα επιτελούμενα ύπουλα χαράγματα.
Γιατί σκεπτόμενοι οι πλείστοι μόνο “το χάραγμα της εχίδνης” των εσχάτων ημερών και χωρίς να μπορούν να δράσουν και αντιδράσουν σε κάτι, αποτρέποντας εκείνη την ώρα, παρέβλεψαν αλλεπάλληλα έτερα σταδιακά προ-χαράγματα, που χαράκτηκαν στο μείζον μέρος της κοινωνίας από επιτήδειους παραχαράκτες. Οι πλείστοι, ταμπουρωμένοι στο χαράκωμα της τελικής ώρας κρούσης του Αντιχρίστου των εσχάτων ημερών με την διακυβέρνησή από αυτόν της ανθρωπότητας, εγκατέλειψαν ανοχύρωτα όλα τα μέτωπα και ειδικά το παρόν τους, με αποτέλεσμα αυτό να χτυπιέται θανάσιμα από την πέμπτη φάλαγγα της δικτατορικής θέσπισης αντιθέων αισχροτάτων “νόμων” από τους κατά τα άλλα φιλόχριστους δημοκράτες κυβερνώντες. Τους νομοθέτες του Ισραήλ!
Δυστυχέστατα, ο πανούργος Διάβολος, βρήκε πρωτότυπο τρόπο να προ-χαράξει την κοινωνία μέσω των αντιχρίστων προκατόχων προδρόμων του, κατευθύνοντάς την μοιραία στο έσχατο σφράγισμα, χωρίς να υπάρχει υποτυπώδης αντίδραση πλέον. Γιατί τελικώς αυτό συνέβη. Επετελέσθη ένα πνευματικό σφράγισμα, το οποίο διήφθειρε παντελώς την ανθρώπινη ψυχή, καταντώντας το άψυχο σώμα ακυβέρνητο, για να το κουμαντάρει ο Αντίχριστος ανάλογα και ειδικά τις έσχατες μέρες, σφραγίζοντάς το με την βούλα της άρνησης του Θεού. Έτσι κατά τον άγιο Ιππόλυτο: “Οἱ δεδεμένοι πράγμασι βιωτικοῖς καί τῆ ἐπιθυμία τοῦ κόσμου τούτου, εὐχερῶς προσαχθήσονται τῶ διαβόλω καί σφραγισθήσονται”. Κατά τα άλλα, αυτό για το οποίο μας είχε προϊδεάσει ο πατροΚοσμάς να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού, την ψυχή μας, την παραδώσαμε τελικώς αμαχητί και ψυχρότατα, προκειμένου να διασώσουμε το τομάρι μας. Το χώμα.
Το πόσο πολύτιμο είναι το τομάρι μας, το εξακριβώσαμε εν μέσω κορονοϊού, όταν όλοι μας τρέμαμε να μη χάσουμε την ζωούλα μας, υποτασσόμενοι σε κάθε γελοία αυτοκρατορική διάταξη. Από την άλλη μεριά πάλι το πόσο τιποτένια είναι η ψυχή μας, καταφαίνεται από τις άδειες εκκλησίες την Κυριακή και από το μηδενικό ενδιαφέρον για κάθε τι πνευματικό! Φιλόχριστο!
Πριν όμως υπεισέλθουμε στην ανάλυση του πνευματικού χαράγματος, που σημάδεψε την ανθρώπινη κοινωνία των χρόνων μας, ας κάνουμε μία παράκαμψη, περιηγούμενοι ανθρώπινες κοινότητες των χρόνων του Ιησού, οι οποίες και αυτές χαράχθηκαν, λόγω νοοτροπίας, με αντίθεο χάραγμα.
Λυτρώνει ο Χριστός τους Γαδαρηνούς από το σφράγισμα της δαιμονικής λεγεώνος και εκείνοι ως ευχαριστία τον “παρακαλούν” να εξέλθει των ορίων τους. Με άλλα λόγια τον ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ! Εκείνος φεύγει χωρίς να αντείπει, αλλά μίλησαν μετέπειτα τα γεγονότα. Μία κατάρα μένει στην εν λόγω περιοχή μετατρέποντας την πρώην εύφορη και πλούσια χώρα, στην σημερινή γκρίζα καταραμένη έρημο. Την σφραγισμένη, από τον έρημο στην ψυχή, Διάβολο.
Πιο κάτω, ας προσέξουμε, πως σφράγισε ο ίδιος ο Χριστός την πορεία της Καπερναούμ, παραχωρώντας την μετέπειτα στην απόλυτη κυριαρχία του Διαβόλου και στο υπ' αυτού σφράγισμα. Της Καπερναούμ, της πόλης με μεγάλο πολιτισμό, της πλούσιας, της οργανωμένης, της χαρούμενης, της περήφανης για την ακμή της, αλλά της αδιάφορης ως προς την πνευματική πρόοδο. “Και εσύ, Καπερναούμ, που υψώθηκες ως τα ουράνια, θα κατεβείς στα τρίσβαθα του Άδη. Πλην σε βεβαιώνω πως ο Θεός την ημέρα της κρίσεως θα δείξει μεγαλύτερη επιείκεια για τα Σόδομα παρά για σένα” (Ματ.11,23).
Τι θέλουμε να τονίσουμε με την πρότερη αναφορά μας; Ότι και οι Γαδαρηνοί και οι της Καπερναούμ, μέσω της αρνήσεώς τους προς τον αληθινό Θεό, κατέστησαν πρόδρομοι του Αντιχρίστου. Αυτό όμως ακριβώς, κάνουμε και οι πλείστοι εξ' ημών στις μέρες μας, παρ' όλο που φωνασκούμε ζηλωτικά για την απειλή του 666.
Ο Ιωάννης στην Α' Καθ. Επισ. Κεφ. 2,18-27 αναφέρει ότι “ἀντίχριστοι πολλοί γεγόνασι... 'εξ΄ ἡμῶν ἐξῆλθον...”. Μήπως τελικά καταντήσαμε και εμείς πρόδρομοι του Αντιχρίστου, μέσω της ζωής μας και του τρόπου σκέψεώς μας; Μήπως μέσω της ποικιλώνυμης άρνησής μας, σφραγισθήκαμε σατανάδες χωρίς να το αντιληφθούμε; Σύμφωνα με τον άγιο Ιππόλυτο, ιερομάρτυρα πάπα Ρώμης, η λέξη “αρνούμαι” αποτελεί το σφράγισμα! Αν κάνουμε μία περιήγηση και πάλι, όχι στα χρόνια του Ιησού, αλλά στα δικά μας και ειδικά στις πρότερες δεκαετίες που αναφερθήκαμε, αλλά και σήμερα θα διαπιστώσουμε μετά λύπης, ότι καταντήσαμε αρνητές του Χριστού. Αφού υποταχθήκαμε στα βλάσφημα θεσπίσματα του αντιχρίστου καίσαρα και τα εφαρμόζουμε πιστά, σφραγιστήκαμε από μόνοι μας.
Για να βοηθηθούμε στην σκέψη μας, καταλήγοντες στο πρότερο συμπέρασμα, ας κάνουμε μία αναδρομή στο κοντινό παρελθόν και ας παρατηρήσουμε με προσοχή το άνοιγμα της αυλαίας της “αλλοίωσης” .
Απεφάσισαν κάποια στιγμή, κατόπιν διαταγής από ξένα κέντρα αποφάσεων, οι εξ' Εσπερίας σοφοί, να κατέλθουν στην πατρίδα μας να την φωτίσουν. Κατ' ουσίαν τα γεννήματα κοράκων, πεινασμένων δράκων, ψάχνοντας για φαΐ, ανεκάλυψαν τα δικά μας πτώματα. Έκτοτε μας εξουσιάζουν, όρνεα που κράζουν και επειδή αυτά σιτίζονται αποκλειστικά με σάρκες, επεδόθησαν μετά σπουδής να μετατρέψουν την κοινωνία μας σε σάρκες. Μη λησμονούμε όμως, τι συνέβη κάποτε για το “είναι αυτούς σάρκας”. Κάπως έτσι λοιπόν τα γεννήματα της ανωμαλίας και του παρά φύσιν βίου, προσδοκώντας να νομιμοποιήσουν τον έκλυτο βίου τους, εξέλαβαν την εικόνα του Θεού, τον Άνθρωπο και την μετέτρεψαν σε ορντινάντσα των ανωμάλων ορέξεών τους. Οι μιαροί εικονοκλάστες για μία ακόμη φορά, καταθρυμματίζοντας τις δέκα εντολές, αρχίζουν ένα καταιγισμό πυρών με απανωτές ριπές των πνευματικών πολυβόλων.
Αυτόματο διαζύγιο! Πολιτικός γάμος! Σύμφωνο ελευθέρας συμβίωσης! Ζευγάρωμα των παρδαλών! Αποτέλεσμα; Άγρια δολοφονία της Ηθικής! Του Θεού! Δράστες, οι πλέον ανήθικοι της κοινωνίας. Οι άρχοντες των εθνών κατά τον Χριστό. Κατ' εμάς, οι έμποροι των εθνών... Οι προαγωγοί του πνεύματος. Οι πρόδρομοι του Αντιχρίστου.
Ο Θεός όμως “εποίησεν τον άνθρωπον άρσεν και θήλυ” (Γεν. 1,27). “Οὕς ὁ Θεός συνέζευξεν ἄνθρωπος μή χωριζέτω” “ οὔτε πόρνοι... οὔτε μοιχοί... οὔτε ἀρσενοκοίται...” (Α' Κορ. 6,10) θα κληρονομήσουν την βασιλεία των ουρανών.
Κι όμως, αντί να αντισταθούμε σαν Ορθόδοξοι Χριστιανοί καταργώντας την πρότερη “νομοθεσία” με την μη συμμετοχή μας και λοιπή αποδοχή, δήθεν πανικοβλημένοι από τα γαβγίσματα των σκύλων που ζούνε με τα ξεράματά τους, βολευτήκαμε και εμείς ο λαός και σαν γουρούνια που είμαστε, κυλιστήκαμε στον βούρκο της αμαρτίας (Β' Πετ. 2,22). Αυτό όμως αποτελεί άρνηση του Θεού. Άρα είμαστε χαραγμένοι από τον Αντίχριστο οικειοθελώς!
Πιο κάτω Ο Θεός διέταξε‧ “Οὐ φονεύσεις”. Εμείς, όχι απλά σκοτώνουμε, αλλά κατακρεουργούμε τα παιδιά μας πριν τα γεννήσουμε. Πλημμυρισμένη η κοινωνία από οργανώσεις προστασίας του παιδιού, δήθεν. Η απηνής δίωξη της οικογενείας όμως, άλλα καταμαρτυρεί. Πνίξαμε την πατρίδα μας στο βρεφικό αίμα και έχουμε το υποκριτικό θράσος να καταφερόμαστε για τα παιδομαζώματα του παρελθόντος και για τους λοιπούς γενιτσαρισμούς. Κι όμως γενίτσαροι είμαστε οι ίδιοι. Με την γενικώτερη συμπεριφορά μας εκφράζουμε άρνηση του Θεού. Άρα είμαστε χαραγμένοι από μόνοι μας αντίχριστοι. Γιατί “ο αρνούμενος τον Ιησού, ούτος εστίν ο αντίχριστος...”.
Δεν χρειάζεται να συνεχίσουμε. Το μόνο που μας σώζει είναι η ανάληψη ευθύνης, η ομολογία της αμαρτωλότητος μας και η επιστροφή στο σπίτι του Θεού Πατέρα. Ήδη ο αλέκτωρ εφώνησεν τρις. Το να ασχολούμαστε με το 666 και τις έσχατες μέρες του μέλλοντος, προσπερνώντας τις δικές μας, προσωπικές, έσχατες μέρες του παρόντος, αποτελεί υποκρισία. Γιατί τελικά εμείς οι ίδιοι αποτελούμε το 666.
Όταν ρώτησαν τον πατροΚοσμά, “ποιός είναι ο αντίχριστος;”, εκείνος απήντησε‧ “Αυτός που έχουμε πάνω από το κεφάλι μας”.
Εμείς λοιπόν οι σύγχρονοι πάνω από το κεφάλι μας έχουμε την δική μας άρνηση του Θεού.
Ας προσέξουμε... Σκληρόν προς κέντρα λακτίζειν.
Αρίσταρχος
