"Αν κυττάξω στά μάτια αύτή τήν εικόνα θά πεθάνω."

«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

ΜΟΝΑΧΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΟΥ

ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΜΑΓΕΙΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΜΑΓΕΙΑΣ

Συνεχίζει μιά άλλη ιστορία νά μᾶς διηγείται ό π. Ρωμανός.

«Τό 1985 ήμουν εφημέριος στόν Ἅγιο Θεολόγο τοῦ Φουγκουροῦμε. Κάποια Κυριακή ἦλθε ὁ μακαριστός π. Κοσμᾶς νά κάνει τίς Βαπτίσεις. Μετά τίς τελευταίες του συμβουλές καί αὐστηρές συστάσεις στούς Κατηχουμένους, τούς ἐτόνισε "Ὅσοι εἴχατε ἀσχοληθῆ κατά τό παρελθόν μέ μαγικά, σήμερα μέχρι τό βράδυ νά μοῦ φέρετε εδώ ὅλα τά άντικείμενα καί φάρμακα πού χρησιμοποιούσατε". Αρκετοί τοῦ έφεραν μερικά ξύλινα ομοιώματα, ὑγρά, δέρματα φιδιῶν καί ἄλλα. Ἕνας ἀπ' αὐτούς πού ονομαζό­ταν Σαμπακίλα, δέν τά ἔφερνε.

 Βαπτίσθηκε την ἄλλη ἡμέρα, χωρίς νά ἐπιστρέψει τά μαγικά του καί χωρίς νά έξομολογηθή. Πέρασαν περίπου επτά μήνες χωρίς νά πηγαίνει κάθε Κυριακή στήν Έκκλησία. Κάποια Κυριακή ἀπεφάσισε νά πάει έχοντας μέσα στήν τσέπη του καί τόν δικό του «θεό», ένα ξύλινο είδωλο, τό όποιο γι' αυτόν ἦταν ὁ θεός του, ή έλπίδα του, ὁ φύλακάς του καί ή καταφυγή του γιά κάθε κακό ένδεχόμενο. Μάλιστα, πρίν μπεῖ στήν Έκκλησία, διατηρούσε στό μυαλό του καί τόν ἐξῆς παράξενο λογισμό «Τώρα θά δούμε ποιά είναι ἡ δύναμις τῆς Όρθοδόξου Ἐκκλησίας πού λένε ὅτι είναι μεγαλύτερη ἀπό τούς μάγους καί τά μαγικά μας».

Ὅταν μπήκε μέσα καί πλησίασε νά προσκυνήσει τήν εικόνα του Άγίου Θεολόγου, όπως είχε διδαχθή παλαιότερα στίς κατη­χήσεις, ένοιωσε κάτι σάν ρεῦμα νά διαπερνά όλο τό σώμα του. Πόνοι δυνατοί είχαν ξαπλωθή παντοῦ καί αύτός σιωπούσε μέ άγωνία τί θά άπογίνει μ' αύτό τό γεγονός. Οἱ άλλοι άνθρωποι δέν κατάλαβαν τίποτε. Μετά τό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας ἀνεχώρησαν ὅλοι καθώς κι αὐτός ὁ μάγος, ὁ όποιος έφθασε στό σπίτι του μέ φοβερούς σωματικούς πόνους.

Μετά άπό λίγες ημέρες οἱ πόνοι του δυνάμωσαν. Μπήκε στό νοσοκομείο τής Εταιρείας μεταλλευμάτων πού λέγεται Τζε­καμίν, κοντά στό χωριό Κακάντα. Οί γιατροί παρά τίς φιλότιμες προσπάθειές τους δέν κατώρθωσαν οριστικά νά τόν ἀπαλλάξουν ἀπό τούς πόνους του. Επέστρεψε στό σπίτι του ἀπελπισμένος. Μετά από τέσσερις ἡμέρες ήλθε στήν Εκκλησία. Μπήκε μέσα καί μοῦ εἶπε «Πάτερ Ρωμανέ, θά πεθάνω. Ἡ άρρώστεια μου ξε­κίνησε άπό τήν εικόνα τοῦ Ἁγίου Θεολόγου. Ὅταν τήν προ­σκύνησα, πρίν ἀπό λίγους μήνες, κάτι σάν ρεῦμα διεπέρασε ὅλο τό σώμα μου».

Έγώ τοῦ ἀπήντησα «Δέν έχω τίποτε νά σοῦ ειπώ. Πήγαινε πάλι καί προσκύνησε τήν Εικόνα τοῦ Ἁγίου μέ μετάνοια καί θά θεραπευθής».

Αὐτός μοῦ εἶπε «Ἄν κυττάξω αὐτήν τήν εἰκόνα στά μάτια, θά πεθάνω».

Δέν προσκύνησε τήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου καί ἐπέστρεψε στό σπίτι του πάλι ἄρρωστος.

Μετά άπό λίγο καιρό ἐπισκέφθηκε καί πάλι ὁ π. Κοσμάς τούς νεοφώτιστους τοῦ Φουγκουροῦμε. Συνάντησε τόν Σαμπακίλα, ὁ όποιος καί τοῦ διηγήθηκε τό δράμα του.

Ὁ Πατήρ τόν συνεβούλευσε νά προσκυνήσει τόν Ἅγιο, άλλ' αὐτός καί πάλι αρνήθηκε λέγοντάς του ότι θά πεθάνει, άν προσκυνήσει τήν εικόνα του. Καί ὁ τότε Ἕλληνας γιατρός κ. Θάνος Τζώτζος τόν συνεβούλευσε τά ίδια, άλλά ὁ μάγος «ούκ ήβουλήθη συνιέναι». Τό τέλος του δέν άργησε νά έλθει. Σέ λί­γες ἡμέρες ἀπέθανε μέσα σέ φρικτούς πόνους δέσμιος τοῦ σατανᾶ καί ὑβριστής τοῦ Άγίου καί Όρθοδόξου Βαπτίσματος.

Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου