Γράφει ο
Κρεσέντσιο Σαντζίλιο
Α) Οι χρηματοδοτήσεις των ΜΚΟ
Πριν από μερικές μέρες ένα ερώτημα που εμφανίστηκε στον ιστότοπο Χ του Elon Musk και δεν άργησε να «μεταπηδήσει» στον διεθνή Τύπο, τάραξε τα θολά νερά μέσα στα οποία «κολυμπούν» οι ΜΚΟ και τα κράτη (Ισπανία και ιδίως Γερμανία) που τις χρηματοδοτούν και τις «λανσάρουν» στη Κεντρική Μεσόγειο – και τί παράξενο: μόνο στη Κεντρική Μεσόγειο! – με στόχο μόνο την Ιταλία (ποιος ξέρει γιατί όχι την Ισπανία, την Τυνησία, την Αίγυπτος, το Μαρόκο;!).
Το ερώτημα που έθεσε όχι κάποιος ανώνυμος και ασήμαντος αναγνώστης του Χ, αλλά το ίδιο το αφεντικό του ήταν: «Μα ποιος, τέλος πάντων, χρηματοδοτεί τις ΜΚΟ;», εννοώντας φυσικά: «ποιος αδιαλείπτως μεριμνά ώστε οι ΜΚΟ να διαθέτουν σχεδόν απεριόριστες οικονομικές δυνατότητες τριγυρίζοντας στη θάλασσα και προπαντός περιμένοντας στ ‘ ανοιχτά στα ακριβή σημεία όπου κάποια στιγμή θα εμφανιστεί μια ή περισσότερες βάρκες των διακινητών φορτωμένες με λαθρομετανάστες για να τους «σώσουν» τις περισσότερες φορές από ανύπαρκτες τρικυμίες;!
Ασφαλώς ο Musk το ερώτημά του δεν το έθεσε γιατί το θέμα τον ενδιαφέρει προσωπικά. Το έθεσε ειδικά στον ιστότοπό του μάλλον για να μπορεί να φτάσει στα εκατομμύρια ανθρώπων που το παρακολουθούν σε όλο τον κόσμο, αφ’ ενός ευαισθητοποιώντας τους και αφ’ ετέρου εκτενώς δημοσιοποιώντας την ύπαρξη μιας νοσηρής κατάστασης την οποία οι περισσότεροι πολίτες αγνοούν, ενώ δεν θα έπρεπε, κι απ’ την άλλη οι κυβερνήσεις κακώς δεν ερευνούν ενδελεχώς και δεν παίρνουν τις τελειωτικές αποφάσεις ως προς τη δράση ή όχι αυτών των μυστηριωδών ΜΚΟ που ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο, όταν για τα δρώμενά τους πολύ συχνά υποφέρουν οι πολίτες ολόκληρων πόλεων και χωρών!
Φαινομενικά αυτές οι ΜΚΟ συντηρούνται από τις δωρεές ιδιωτών και από τις κρατικές χρηματοδοτήσεις των χωρών των οποίων φέρουν τη σημαία.
Και στα κοινωνικά δίχτυα αυτές ο ΜΚΟ δημοσιεύουν μηνύματα με τα οποία κάνουν εκκλήσεις στους πολίτες για να τις τροφοδοτήσουν με χρήματα αφαιρώντας τα από τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς τους. Με όλα τα μέσα προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο να βάλει το χέρι στη τσέπη του προς όφελός τους.
Έτσι, με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο οι ΜΚΟ μαζεύουν ως και τεράστιες ποσότητες χρημάτων για τα οποία όμως δεν δίνουν λογαριασμό σε κανένα. Αυτό σημαίνει πως οι λεπτομέρειες των «δωρεών» ποτέ δεν δημοσιοποιούνται, άρα ούτε και γνωρίζονται. Το πολύ-πολύ να μαθαίνουμε ένα δήθεν συνολικό ποσό που εισπράχθηκε. Κι αυτό όμως κανείς δεν μας λέει με βεβαιότητα πως είναι και το ακριβές ποσό και δεν είναι «μαγειρευμένο» κατά το δοκούν.
Δεν έχουν λείψει οι περιπτώσεις όπου απ’ τη μια μέρα στην άλλη ο «λογαριασμός» της ΜΚΟ «φούσκωσε» αναπάντεχα και υπερβολικά, σαν να υπήρξε κάποιος (ή κάποιοι) που «χάρισε» απρόσμενα (ποιος ξέρει γιατί; κανείς δεν μας το λέει) μεγάλα ποσά, κάπως παράταιρα και εκτός πάσης λογικής κοινωνικής παράστασης.
Κι αυτή είναι ακριβώς μια από τις αιτίες διατύπωσης του ερωτήματος: ποιος τέλος πάντων «επισιτίζει» τις ΜΚΟ;
Απ’ τη μια μεριά η δημόσια(κρατική) χρηματοδότηση εύκολα (ως ένα σημείο) μπορεί να ελεγχθεί: η ταυτότητα του επίσημου κρατικό χρηματοδότη μπορεί να είναι τοις πάσι γνωστή.
Απ’ την άλλη όμως τίθεται το βασικό πρόβλημα: ποια είναι η αληθινή ταυτότητα των ιδιωτών δωρητών; Ποιοι είναι εκείνοι που πιστώνουν εκατομμύρια δολάρια ή ευρώ υπέρ των ΜΚΟ;
Η ανωνυμία που τις καλύπτει πολύ δύσκολα αν όχι αδύνατον είναι να διαπεραστεί. Λέγεται πως πίσω από την ανωνυμία προκύπτουν μεγιστάνες. Μεταξύ αυτών διόλου απίθανο να δεσπόζει το όνομα του Σόρος, ως συνήθως πανταχού παρόν. Μπορεί .
Αναφορικά με τις κρατικές οικονομικές παρεμβάσεις υπέρ των ΜΚΟ, κεντρικής σημασίας είναι εκείνες της γερμανικής κυβέρνησης. Ένα ελάχιστο δείγμα της υποστήριξης που παρέχει είναι τα 2 εκατομμύρια ευρώ που δώρισε το 2023 στις ΜΚΟ που με τα πλοία τους «κοσκινίζουν» υη κεντρική Μεσόγειο, μαζεύουν λαθρομετανάστες (τους «σώζουν») για να τους ξεφορτώσουν οπωσδήποτε στην Ιταλία.
Βέβαια, όπως γνωρίζουμε, το διεθνές ναυτικό δίκαιο προβλέπει την δικαιοδοσία του πλοιάρχου ως «προέκταση», μέσα στο πλοίο, της εξουσίας της χώρας την σημαία της οποίας το πλοίο φέρει. Επομένως, ο ίδιος ο πλοίαρχος διαθέτει και την νόμιμη και νομική εξουσία να δέχεται αιτήσεις ασύλου και να τις διαβιβάζει στις αρμόδιες αρχές της κράτους του. Απ’ την άλλη όμως, δεν έχει καμία υποχρέωση να πληροφορεί τα άτομα που έχει περισυλλέξει για αυτή τη δυνατότητα που τους παρέχεται. Ούτε και αυτά τα άτομα είναι σίγουρο πως μπορούν να έχουν υπόψη τους αυτή τη λύση.
Επομένως στη πράξη, είναι αναμφισβήτητο πως κανένας Γερμανός πλοίαρχος γερμανικής ΜΚΟ δεν έχει ποτέ πληροφορήσει όσους «μάζεψε» ότι μπορούν να κάνουν αίτηση ασύλου για να πάνε στη Γερμανία. Όλα τα γερμανικά πλοία ΜΚΟ «ξεφορτώνουν» το «ανθρώπινο εμπόρευμά» τους στα ιταλικά λιμάνια και φεύγουν άδεια για άλλες «ψαριές». Απ’ ό, τι γνωρίζουμε, κανένα απ’ αυτά τα καράβια δεν κουβάλησε ποτέ στη Γερμανία λαθρομετανάστες που παρουσίασαν αίτημα ασύλου.
Πάντα σχετικά με την Γερμανία φαίνεται πως η «καλοσύνη» των Τευτόνων για τη «σωτηρία» των λαθρομεταναστών και την «διοχέτευσή» τους όχι βέβαια στην ίδια τη Γερμανία, αλλά αποκλειστικά στην Ιταλία, εκφράζεται μάλλον πολύ περισσότερο έμπρακτα από την Γερμανική Ευαγγελική Εκκλησία η οποία αδιαλείπτως κάθε χρόνο διαθέτει εκατομμύρια ευρώ για την καλή λειτουργία των πλοίων των γερμανικών ΜΚΟ.
Παράλληλα υπάρχουν και τα κεφάλαια υπέρ των ΜΚΟ που διατίθενται από τους γερμανικούς Δήμους, αν και τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται δημοτικές αρχές να κάνουν πίσω στη γενναιοδωρία τους πιεζόμενες από άμεσες και επείγουσες ανάγκες προϋπολογισμού.
Κάποιος θα διερωτηθεί: μα για ποιο λόγο οι Γερμανοί επιμένουν τα καράβια τους να ξεφορτώνουν στην Ιταλία το ανθρώπινο φορτίο τους που «μάζεψαν» στις θάλασσες.
Το ερωτηματικό είναι πλαστό και αποπλανητικό. Οι κανόνες λένε πως οι άνθρωποι που περισυλλέγουμε στη θάλασσα «πρέπει να ξεμπαρκάρουν στο πιο κοντινό ασφαλές λιμάνι.
Τώρα, λ.χ. «περισυλλέγοντας» λαθρομετανάστες στη περιοχή μεταξύ Αλγερίας και Σαρδηνίας, τα πιο κοντινά λιμάνια είναι στη Τυνησία και στις Βαλεαρίδες Νήσους, ενώ στη περιοχή απέναντι από την κεντρο-δυτική Λιβύη, πάλι είναι στη Τυνησία, η οποία διεθνώς είναι σίγουρα μια ασφαλής χώρα. Αν είναι στη περιοχή της ανατολικής Λιβύης, πιο κοντά είναι η Κρήτη με ασφαλές λιμάνι.
Και εδώ βρίσκεται το παράδοξο και παράξενο: οι γερμανικές (όπως και οι ισπανικές!) ΜΚΟ συνεχίζουν να απαιτούν να ξεμπαρκάρουν τους λαθρομετανάστες τους μόνο στην Ιταλία, έστω κι αν οι ιταλικές αρχές τους ορίσουν ως λιμάνι το Λιβόρνο ή τη Τζένοβα ή την Ραβέννα, στη βόρειο Ιταλία!!
Γιατί;
Ευνόητη είναι η απάντηση και ακόμη πιο ευνόητο το ερώτημα του Musk για το ποιος πληρώνει τις ΜΚΟ.
Και ένα άλλο μεγάλο «γιατί» που «πάει πακέτο» με το πρώτο στην ερώτηση του Musk είναι και το εξής: για ποιο λόγο οι Γερμανοί αντί να ξοδεύουν τόσα χρήματα για να υποστηρίξουν επί τόπου τους λαθραίους που ζουν στη Γερμανία, τα ξοδεύουν για να ευνοούν και να «επισιτίζουν» τις διαδικασίες λαθρομετανάστευσης προς την Ιταλία;!
Και πάλι η απάντηση είναι ευνόητη. Είναι ακριβώς το αντίθετο της «αλληλεγγύης» που προνοούν, δήθεν, οι ευρω-κοινοτικές Συνθήκες.
Β) Οι ΜΚΟ που αρνούνται τον Ισλαμισμό
Ακόμη για τη Γερμανία ο λόγος.
Μετά από το τρομοκρατικό χτύπημα του ISIS με τον Σύρο πρόσφυγα Ίσσα αλ Χασάν στη πόλη Solingen στις 23 Αυγούστου κατά τη διάρκεια του «Φεστιβάλ της Διαφορετικότητας» όπου σκοτώθηκαν τρία άτομα, οκτώ τραυματίστηκαν εκ των οποίων οι τρεις χαροπαλεύουν, η γερμανική κυβέρνηση αποφάσισε να επιφέρει σοβαρούς περιορισμούς στους όρους παραμονής των λαθρομεταναστών αφ’ ενός και στις διαδικασίες χορήγησης ασύλου αφ’ ετέρου.
Βέβαια, το πιο «ωραίο» σε αυτή την «ιστορία» είναι πως οι ίδιοι οι Γερμανοί είχαν οργανώσει την εκδήλωση στο όνομα της διαβόητης πολυπολιτισμικότητας!!
Τα περιοριστικά και δρακόντεια μέτρα εγκρίθηκαν και από τους εταίρους του Σολτς Πράσινους και Άκρα Αριστερά, οι οποίοι ως σήμερα δεν έχαναν ευκαιρία να μην υπερασπιστούν τους (λαθρο)μετανάστες, πλην όμως τώρα αντιλήφθηκαν την ανάγκη να τεθεί φρένο σε μια μουσουλμανική παρουσία που γίνεται όλο και περισσότερο εξτρεμιστικός βραχνάς για όλους.
Κραυγαλέα αντίθεση όμως με αυτά τα κυβερνητικά μέτρα παρουσιάζουν όμως οι ενέργειες των γερμανικών ΜΚΟ (και όχι μόνο) που καταγγέλλουν τις κινήσεις της κυβέρνησης Σολτς, ενώ δεν σταματούν να «περισυλλέγουν» αφρικανούς λαθρομετανάστες μεταφέροντάς τους στην Ιταλία.
Έτσι, λ.χ. ο Γκορντέν Ισλέρ, αφεντικό του πλοίου ΜΚΟ Sea-Eye, ο οποίος στη προσπάθεια του να απενοχοποιήσει τους ισλαμιστές και να αρνηθεί την ύπαρξη του «ισλαμικού προβλήματος» τουλάχιστον στη Γερμανία (που υπάρχει μάλιστα και πολύ πιο έντονο και επικίνδυνο στη Γαλλία και προπαντός στην Ιταλία), έφτασε στο ακραίο δικαιολογητικό σημείο να διαστρεβλώσει ολόκληρη την ουσία των δολοφονικών επιθέσεων του ISIS παρουσιάζοντάς τον ούτε λίγο ούτε πολύ ως μια… φασιστική οργάνωση!
Για τον Ισλέρ ο ISIS δεν είναι ένα σκληρό εξτρεμιστικό ισλαμικό φαινόμενο, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στον κόσμο. Απλώς είναι ένα τρομοκρατικό φασιστικό κύτταρο, με αυτόν τον τρόπο επιδεικτικά αλλοιώνοντας εκ βάθρων την αλήθεια στο όνομα της προπαγάνδας.
Ενώπιον μιας πολλαπλώς και στη πράξη εμφανής και αναμφισβήτητης πραγματικότητας η γερμανική ΜΚΟ προβαίνει σε μια απαράδεκτη χειραγώγηση αυτής της πραγματικότητας. Στην εποχή της υπερ-πληροφόρησες, της άκρατης και ανεξέλεγκτης πληροφόρησης, όπου συγχέονται μεταξύ τους όλες οι έννοιες της αλήθειας και του ψεύδους και κανείς πια δεν καταλαβαίνει πού και ποιο είναι το αληθές και πού και ποιο είναι το ψευδές, μέσω των κοινωνικών καναλιών όπου τα πάντα «τρώγονται» και «χωνεύονται» άκριτα και αυτόματα, των βολικών κοινωνικών δικτύων όπου μπερδεύονται οι ιδεολογίες προδικάζοντας αυθαίρετες αναγνωρίσεις και λανθασμένους ορισμούς, οτιδήποτε έντεχνα καμουφλάρεται και προωθείται ως θέσφατη πραγματικότητα!
Στα πλαίσια των συστηματικών φιλοσοφικών θεωρημάτων της αριστερίζουσας παράταξης που λειτουργεί σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, οι ΜΚΟ από καιρό τώρα ενεργοποιούν μια εντονότατη δήθεν μεταναστευτική προπαγάνδα. Όλο και περισσότερο εκφράζουν την υποστήριξή τους προς τους λαθρομετανάστες.
Με αυτόν τον τρόπο είναι εμφανές πως ετούτες οι ΜΚΟ όλο και πιο ενεργά τοποθετούνται και ενεργοποιούνται στην κατηγορία των πολιτικών εκφάνσεων παρά σε εκείνη των ανθρωπιστικών που δήθεν προμοτάρουν, όπως επιδέξια και παραπλανητικά θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε.
Για την Αριστερά, για την οποία οι φασίστες είναι παντού παρόντες, όλοι όσοι δεν ενστερνίζονται την (δήθεν αριστερή) ιδεολογία της είναι φασίστες. Είναι όμως επίσης φασίστες και εκείνοι που απλώς εκφράζουν μια διαφορετική σκέψη!
Κάτι ανάλογο εξάλλου δεν συμβαίνει και με τον όρο «λαϊκιστής»;
Και τα κόμματα της Αριστεράς στην Ευρώπη είναι και εκείνα που πολιτικοποιούν τη δράση των ΜΚΟ υπέρ των λαθρομεταναστών και εναντίων των ιδίων των συμπολιτών τους.
Για την Αριστερά οι «φασίστες» είναι ο εχθρός που πρέπει να πολεμήσει πάση θυσία. Το ίδιο συμβαίνει π.χ. στην Ιταλία, με τις ξένες ΜΚΟ (δεν υπάρχει καμία ιταλική!) οι οποίες φτάνουν σε τέτοιο σημείο αλαζονείας ώστε να απειλούν ασύστολα να σύρουν τη κυβέρνηση στα δικαστήρια κατηγορώντας την πως είναι «φασίστρια» επειδή, βάση του νόμου, επιβάλλει κυρώσεις στους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες!
Στην Ιταλία έφτασαν στο σημείο Ιταλοί εισαγγελείς να κατηγορούν και απειλούν με φυλάκιση υπουργούς γιατί εμπόδισαν την ελεύθερη είσοδο και κυκλοφορία στην Ιταλία των λαθρομεταναστών, δηλαδή των δήθεν μεταναστών που με μη νόμιμο τρόπο ήθελαν να εισέλθουν στην Ιταλία!
Ασφαλώς μια όψη της αριστερής «μεταναστευτικής φιλοσοφίας» σε δικαστική μορφή, με τάση να γίνει νομολογία.
Για τις ΜΚΟ δεν υπάρχει καμία ισλαμική jihad, δεν υπάρχει κανένας ISIS και ό, τι έγινε στο Solingen ήταν μια δολοφονία όχι από τους εξτρεμιστές ισλαμιστές εναντίον χριστιανών, αλλά μια φασιστική τρομοκρατική ενέργεια εναντίον των Αριστερών.
Τον «τόνο» αυτής της «εκδοχής», και όλων των άλλων παρομοίων, δίνει επακριβώς ο Γερμανός ιδιοκτήτης της ΜΚΟ Sea-Eye, όταν «διερωτάται» δήθεν έκπληκτος: «Γιατί να μειωθεί η μετανάστευση; Αυτή έπρεπε να είναι η απάντηση στο τρομοκρατικό χτύπημα στο Solingen; Μια επίθεση εναντίον ατόμων που γιόρταζαν την διαφορετικότητα και αγρίως δολοφονήθηκαν από μια τρομοκρατική φασιστική οργάνωση; Ποιος θα μου το εξηγήσει;».
Και βέβαια εδώ μπαίνουμε μέσα στα χωράφια της αριστεράς προπαγάνδας περί πολυπολιτισμικότητας, της οποίας η «διαφορετικότητα» είναι ένα καινούργιο κατ’ ευφημισμό «παρακλάδι» χρησιμοποιώντας μια λέξη λιγότερο, θα λέγαμε, «επιθετική», ώστε να είναι πιο εύκολα «χωνευτική» από τους αφελείς!
Τελικά η χειραγώγηση της πραγματικότητας με την ολοσχερή «αλλοίωσή» της προσπαθεί να γίνει ο «δούρειος ίππος» των ΜΚΟ στην ιδεολογική τους μάχη εναντίον όσων – κυβερνήσεων και ιδιωτών – αντιστέκονται στη προπαγάνδα τους.
Γι’ αυτό και οι ίδιες οι γερμανικές ΜΚΟ, ως τώρα σύμμαχοι της κυβέρνησής τους ειδικά εναντίον της Ιταλίας που αντιστέκεται, τώρα στέκονται εναντίον της στη προσπάθεια της να μειώσει αποτελεσματικά μια ισλαμική εξάπλωση και βιαιότητα που πάει να γίνει ενδημική, ό, τι πιο επικίνδυνο για τις ευρωπαϊκές ειρηνικές κοινωνίες.
Ο Ολάφ Σολτς θέλει να αποτρέψει την κατρακύλα των γερμανικών πόλεων ώστε αυτές να μη γίνουν όπως εκείνες στην Ιταλία, με τελευταίο «κρούσμα» το Τρέντο, στη περιφέρεια Άλτο Άντιτζε (Alto Adige), κυριολεκτικά παραδομένο στις αυθαιρεσίες και αλαζονείες των αφρικανών λαθρομεταναστών, με ολόκληρες συνοικίες στα χέρια των ισλαμιστών εξτρεμιστων
Κρεσέντσιο Σαντζίλιο
militaire.gr
