Ο π. Παναγιώτης Τσιώλης αποκάλυψε σε ναυτικό ότι θα γίνει ιερέας!
Ἡ
Μαρία ἀδελφή τοῦ Κίμωνα πῆρε τὸ λόγο καὶ κατέθεσε μία δική της
έμπειρία. Γνώρισα πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ ἕνα πολύτεκνο ἱερέα. Ἔχει ἔξι
παιδιά. Κατὰ τὴ συζήτηση ποὺ εἶχα μαζί του ἀναφέρθηκα στὸν π. Παναγιώτη
ἀπὸ τὰ Ἄγραφα καὶ τοῦ εἶπα μερικὲς ἐμπειρίες μου σχετικές μὲ τὴν
Ἀγγελική τὴν ἀεροσυνοδό. Ὁ ἱερέας μόλις τελείωσα μοῦ εἶπε: «Τὸν γνώρισα
καὶ ἐγώ ὡς λαϊκὸς καὶ μοῦ ἀποκάλυψε ἐμμέσως πὼς θὰ γίνω παπάς.
Συγκεκριμένα μὲ παρότρυνση ἑνὸς γνωστοῦ μου παπᾶ πρὶν ἀπὸ πολλά χρόνια
ἀνεβήκαμε στὰ Βραγγιανά. Ὁ παππούλης εἶχε συνεννοηθεῖ τηλεφωνικῶς μὲ τὸν
παπὰ καὶ μᾶς περίμενε στὴν Ἁγία Παρασκευή τῆς Γούβας. Κάλεσε στὸ Ἱερὸ
Βῆμα ἀπὸ τὴν πλαϊνή πόρτα τὸν παπὰ καὶ ἐγὼ ὡς λαϊκὸς τότε κοντοστάθηκα. Ὁ
παππούλης μοῦ ἔγνεψε νὰ μπῶ καὶ ἐγὼ μέσα λέγοντάς μου. «Έλα μέσα καὶ
ἐσὺ ἕνας ἀπὸ μᾶς είσαι».
Δὲν
κατάλαβα τότε τί μοῦ εἶπε ἀλλὰ ὑπάκουσα. Ἕνα μήνα μετὰ μπάρκαρα γιατί
τότε ἔβγαζα τὸ ψωμί μου ὡς ναυτικός. Πέσαμε σὲ πολὺ ἄσχημο καιρὸ καὶ τὸ
καράβι ἄρχισε νὰ μπάζει νερά. Βρέθηκα στη θάλασσα πιασμένος ἀπὸ ἕνα
μακρύ ξύλο. Κοίταξα τὸν συννεφιασμένο οὐρανὸ καὶ έκανα μία προσευχή.
«Χριστέ μου σώσε με καὶ σοῦ ὑπόσχομαι πὼς θὰ γίνω παπάς», ψέλλισα
αὐθόρμητα. Μὲ περισυνέλεξε τὴν ἑπόμενη ἡμέρα ἕνα ἄλλο πλοῖο ποὺ ἔπλεε
κοντά μας καὶ εἶχε λάβει τὸ σῆμα κινδύνου. Μόλις ἐπέστρεψα εἶπα στην
γυναίκα μου, τὴν παπαδιά μου τώρα πὼς δὲν πρόκειται νὰ ξαναμπαρκάρω καὶ
πῶς θὰ γίνω παπάς»! Τότε συνειδητοποίησα τὰ λόγια αὐτοῦ του ἁγίου
παππούλη ἀπὸ τὰ Ἄγραφα πού μοῦ εἶπε: «Ἔλα ἕνας ἀπὸ μᾶς εἶσαι». Εἶχα τὴν
τιμὴ να συλλειτουργήσω μ' αὐτὸν τὸν ἅγιο ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ. Ζοῦσε καὶ
βίωνε Παράδεισο κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας. Ήταν ὀλοφάνερο
ότι ἔβλεπε πράγματα ποὺ δὲν μποροῦσα να δῶ ἐγὼ...»
Πηγή: “Στύλος Ορθοδοξίας” αρ. φύλλου 266, σελ.15
