Ἡ Εἰκονομαχία, ὅπως καὶ κάθε αἵρεση, δὲν τελείωσαν στὸ παρελθόν, ἀλλὰ συνεχίζονται σὲ κάθε ἐποχὴ μὲ τοὺς ὑποστηρικτὲς καὶ τὶς ποικιλόμορφες παραλλαγές τους. Στὰ χρόνια τῆς πανδημίας βιώσαμε τὴν ἀπαγόρευση τῆς Θείας Κοινωνίας καὶ τοῦ ἀσπασμοῦ τῶν ἱερῶν εἰκόνων λόγω ἀπιστίας στὴ δύναμη τῶν Μυστηρίων καὶ τῆς Θείας Χάριτος. Σήμερα ἡ εἰκονομαχία ἔχει προσλάβει πιὸ ἐκλεπτυσμένες διαστάσεις. Πρόκειται γιὰ τὴ σταυρομαχία. Ὁ ὅρος εἶναι δυσάρεστος καὶ μόνο νὰ τὸν ἀκοῦς καὶ νὰ τὸν καταγράφεις. Πόσο μᾶλλον νὰ μάχεσαι κατὰ τοῦ Ἐσταυρωμένου εἴτε ἐν γνώσει σου εἴτε ἐν ἀγνοίᾳ…
Δυστυχῶς, σὲ αὐτὸ τὸ ἀτόπημα φαίνεται πιὰ νὰ ὑποπίπτει ἑκουσίως ὁ Δεσπότης τῆς Μητρόπολης Περιστερίου. Ἀλλὰ πρὶν πέσει σὲ αὐτό, ἐνέδωσε στὸ ἁμάρτημα τοῦ δεσποτισμοῦ, τοῦ ὁποίου θύματα βρίσκεις εὔκολα στοὺς σύγχρονους Ἑλλαδίτες Ἐπισκόπους. Ὁ νεοχειροτονηθεὶς αὐτὸς Ἐπίσκοπος, καθηγητὴς ὤν τοῦ Πανεπιστημίου καὶ δὴ τῆς Ὀρθόδοξης Θεολογίας, μπέρδεψε τὶς ἁρμοδιότητές του τὶς πανεπιστημιακὲς μὲ τὶς ποιμαντικές. Προσπαθεῖ νὰ ἐπιβάλει ἐδῶ καὶ καιρὸ τὴν ἀφαίρεση τοῦ Ἐσταυρωμένου ὄπισθεν τῶν ἁγίων Τραπεζῶν τῶν Ναῶν τῆς περιφέρειάς του. Καὶ ξεσήκωσε, ὅπως ἦταν ἀναμενόμενο, θύελλα ἀντιδράσεων. Ὁ πατέρας μέσα σὲ λίγες μέρες μεταλλάχθηκε σὲ δεσπότη καὶ αὐθέντη ἀπολυταρχικὸ ποὺ παραπέμπει σὲ καθεστῶτα ὁλοκληρωτικῆς ὑφῆς. Ἀποφασίζομεν καὶ διατάσσομεν. Τὸ ἀντίστροφο, ἀκριβῶς, τῆς θυσιαστικῆς διακονίας ποὺ ὅρισε ὁ Κύριος γιὰ τοὺς διαδόχους του…
Ἡ ὀργὴ τοῦ λαοῦ ξεχείλισε, ὅταν ἡ Ἱερὰ Σύνοδος παρέπεμψε τὸ αἴτημά του – ἐφόσον βρῆκαν τοῖχο ἀσυνεννοησίας καὶ ἀδιαλλαξίας στὸν οἰκεῖο Μητροπολίτη – στὸν ἴδιο Ἐπίσκοπο πρὸς διαβίβασή του στὴ ΔΙΣ! Ἡ γελοιότητα ἐδῶ ξεπερνᾶ τὰ ὅρια τῆς προσβολῆς καὶ ἀπαξίωσης τοῦ συγκεκριμένου ποιμνίου.
Ἐδῶ δὲν θὰ ἐξετάσουμε φυσικὰ τὸ ἂν ἔχει δίκιο ἢ ἄδικο ὁ Μητροπολίτης αὐτὸς ποὺ ἰσχυρίζεται πὼς εἶναι τὸ ὀρθόδοξο ἡ ἀποκαθήλωση τοῦ Κυρίου πίσω ἀπὸ τὰ θυσιαστήρια, διότι καὶ καλὰ τὸ πήραμε ἀπὸ τοὺς Λατίνους. Τὰ λειτουργικὰ ἔθη καὶ ἔθιμα ἐξάλλου, ἐφόσον δὲν προσβάλλουν τὸ δόγμα, δὲν ἐνοχλοῦν – τουλάχιστον. Ἀπορεῖ κανεὶς ποὺ δὲν ξεκίνησε νὰ ἀφαιρεῖ πρῶτα τὶς λατινόφερτες εἰκόνες τῆς Τριάδος καὶ τοῦ θριαμβευτοῦ Ἀναστάντος ἐκ τοῦ Τάφου, ποὺ σίγουρα θὰ ὑπάρχουν σὲ πολλοὺς ναοὺς τῆς ἐκεῖ μητροπόλεως.
Καὶ δίκιο νὰ εἶχε ἑπομένως, τὸ ἔχασε διότι προκάλεσε σύγχυση στὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ. Ὀφείλει ἄμεσα, ἑπομένως, νὰ ἐπανατοποθετήσει τὸν Κύριο στὴν οἰκεία σὲ ὅλους μας θέση του μέσα στὸ ἱερὸ Βῆμα καὶ νὰ πάψει ἔτσι τὸν σκανδαλισμὸ τῶν πιστῶν. Στὴ συνέχεια πρέπει νὰ φέρει, ἂν τὸ κρίνει τόσο σημαντικό, τὸ θέμα στὰ ἁρμόδια Συνοδικὰ ὄργανα καὶ ἡ Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία συνοδικῶς νὰ πάρει μία τέτοια ἀπόφαση. Ἄλλως ὁ συγκεκριμένος Ἐπίσκοπος καθίσταται σταυρομάχος καὶ εἰκονομάχος. Καὶ δὲν θεωρῶ πὼς ἔχει πρόθεση νὰ στιγματισθεῖ τοιουτοτρόπως…
Ὁ Σταυρός, τὸ καύχημα τῶν Ὀρθοδόξων, εἶναι ἰδιαίτερα ἀντιπαθητικὸς στὶς μέρες μας τὶς πολυθρησκευτικὲς καὶ πολυπολιτισμικές. Ἐνοχλεῖ ἰδιαίτερα τοὺς μουσουλμάνους καὶ τοὺς ἀθέους. Προκειμένου λοιπὸν νὰ μὴ τοὺς στενοχωροῦμε ἢ καὶ μὲ τὸ πρόσχημα τῆς διακριτικῆς τους προσέγγισης, ἀποφασίσαμε νὰ ἀποκρύπτουμε τὸ σύμβολο τῆς σωτηρίας μας, διότι κατὰ βάθος δὲν πολυπιστεύουμε σὲ αὐτὸ ἢ καὶ ντρεπόμαστε οἱ σημερινοὶ χριστιανοί. Ἢ μήπως αὐτὰ ποὺ λέω εἶναι ὑπερβολές; Σὲ αὐτὸ τὸ πνεῦμα βλέπουμε καὶ στὸ ἐξώφυλλο τῶν Θρησκευτικῶν τῆς Γ΄ Γυμνασίου τὴν ἀφαίρεση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀπὸ τοὺς τρούλλους καὶ τὰ καμπαναριὰ τῶν ὀρθοδόξων ναῶν. Καὶ ἔτσι τὰ μετατρέψαμε σὲ τζαμιὰ καὶ μιναρέδες. Ἐμεῖς οἱ σύγχρονοι θεολόγοι, ἱερεῖς καὶ χριστιανοὶ τοῦ 21ου αἰ. στὴν κατὰ τὰ ἄλλα ὀρθόδοξη χώρα μας… Κρυφοὶ ἑπομένως ἢ φανεροὶ σταυρομάχοι οἱ Νεοέλληνες;
Κ. Νούσης
Λάρισα, 9/10/2024
