«Φράζουνε τʼαυτία τους για να μην ακούσουνε τα πουλιά του Παραδείσου, και θέλουνε νʼακούνε τις κουκουβάγιες και τα κοράκια! Δεν είναι σε θέση να νιώσουνε την αθάνατη πνοή της Ορθοδοξίας, τη λεπτότητα που έχουνε τα νοήματα της, το μυστικό κάλλος της, και θρέφουνται με τις χονδροειδείς και πεζές κοινοτυπίες»
(Φώτης Κόντογλου, Ευλογημένο καταφύγιο, “Οι κρυφοί αιρετικοί”)