«Αύριο το πρωί», άρχισε να λέει ο χειρούργος, «θα σου ανοίξω την καρδιά».
-Ω γιατρέ, είπε ο μικρός ασθενής, θα βρεις το Χριστό εκεί!
Ο γιατρός έκανε πως δεν άκουσε και συνέχισε:
-Θα ανοίξω την καρδιά σου για να δω τι ζημιά έχει γίνει…
-Ναι γιατρέ, εκτός από αυτό θα βρεις και τον Χριστό μέσα στην καρδιά μου!…
Ο γιατρός κοίταξε τους γονείς του μικρού παιδιού που παρέμεναν σιωπηλοί, και συνέχισε:
-Θα δω τι ζημιά έχει και θα δω τι μπορώ να κάνω για να τη διορθώσω.
Ο μικρός όμως επέμενε:
-Αλλά θα βρεις, γιατρέ, και το Χριστό μέσα στην καρδιά μου. Η Αγία Γραφή λέει πως Εκείνος κατοικεί εκεί. Και οι ύμνοι που ψάλλουμε στην Εκκλησία λένε το ίδιο. Θα Τον βρεις μέσα στην καρδιά μου!
Ο γιατρός, λίγο εκνευρισμένος με την εμμονή του μικρού, του απάντησε:
-Θα σου πω τι θα βρω μέσα στην καρδιά σου. Θα βρω κατεστραμμένους μυς, βουλωμένες αρτηρίες και χαμηλή πίεση αίματος. Να δω τι θα μπορέσω να κάνω…
Και ο μικρός όμως συνέχισε:
-Θα βρεις και τον Ιησού επίσης. Αυτός ζει εκεί…
Ο γιατρός επέστρεψε στο γραφείο του αρκετά σκεφτικός και λίγο προβληματισμένος. Πήρε την καρτέλα του παιδιού στα χέρια του και την μελέτησε προσεκτικά. Όλες οι ιατρικές εξετάσεις που είχαν γίνει έδειχναν κατεστραμμένη αορτή, κατεστραμμένη βαλβίδα και μια γενικευμένη καταστροφή των μυών της καρδιάς. Με κόκκινο μολύβι είχε σημειώσει «Δεν υπάρχει ελπίδα για μεταμόσχευση. Θεραπευτική αγωγή: παυσίπονα και παραμονή στο κρεβάτι. Πρόγνωση: θάνατος μέσα σε ένα χρόνο».
Έβαλε το πρόσωπο του μέσα στα δυο του χέρια και έμεινε για πολύ ώρα έτσι σκεφτικός. Η κατάσταση του παιδιού ήταν τραγική. Εκείνο όμως πίστευε στο Θεό και στον Ιησού… Ένα σωρό «γιατί» τον βασάνιζαν.
Ο ίδιος εδώ και πολλά χρόνια είχε πάψει να ενδιαφέρεται για τα πράγματα του Θεού. Τώρα όμως άρχισε να λυγίζει. Κάποια στιγμή στράφηκε προς τα επάνω και φώναξε:
– Γιατί; Γιατί το επέτρεψες αυτό; Γιατί να υποφέρει αυτό το παιδί; Γιατί να είναι καταδικασμένος να πεθάνει σε λίγο;
Και ο Κύριος του απάντησε:
-Το αγόρι αυτό είναι το πρόβατό μου και θα επιστρέψει στο κοπάδι μου. Έχει φέρει εις πέραν την αποστολή του, που ήταν να φέρει πίσω άλλο ένα πρόβατο στο κοπάδι μου!!!
Τα μάτια του γιατρού γέμισαν δάκρυα…
Το μεσημέρι της επόμενης μέρας ο γιατρός στεκόταν δίπλα στο κρεβάτι του μικρού παιδιού. Οι γονείς του βρίσκονταν όρθιοι μπροστά στα πόδια του. Η αγωνία ήταν έκδηλη στα πρόσωπα όλων. Κάποια στιγμή ο μικρός άρχισε να συνέρχεται από τη νάρκωση. Μόλις άνοιξε τα μάτια του και είδε το γιατρό ψέλλισε:
-Γιατρέ άνοιξες την καρδιά μου;
-Ναι παιδί μου, του απάντησε ο χειρούργος.
-Τι βρήκες γιατρέ;
Βρήκα το Χριστό εκεί, παιδί μου… απάντησε ο γιατρός.
από το περιοδικό «Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης»
τεύχ. Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2006
