Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2024

Απόρησα όταν άκουσα το όνομα μου γιατί δεν του το είχα πει ποτέ...

Σέρρες 18/12/1999

Έχει περάσει περισσότερο από ένας χρόνος από τότε που ένα γεγονός στάθηκε για εμένα πολύ σημαντικό. Ας αναφέρω όμως πρώτα τι προηγήθηκε.
Επί 5 χρόνια υπέφερα από πόνους κήλης και με τον καιρό οι πόνοι γινόταν πιο έντονοι. Επειδή όμως είχα πρόβλημα με την καρδιά μου (κολπική μαρμαρυγή) ο χειρούργος απέφευγε να με χειρουργήσει. Προς το τέλος της πενταετίας, οι πόνοι έγιναν πια ανυπόφοροι και ούτε η ζώνη πια δεν βοηθούσε. Στις 24 Αυγούστου 1998 το συζήτησα με τον χειρούργο και αυτός με παρέπεμψε στον καρδιολόγο για εξετάσεις. Αποφασίστηκε να χειρουργηθώ αφού πρώτα ληφθούν κάποια μέτρα εκ μέρους των γιατρών. Έτσι προγραμματίστηκε η εισαγωγή μου για εξετάσεις στο νοσοκομείο για τις 8 Σεπτεμβρίου και στις 11 Σεπτεμβρίου θα εγχειριζόμουν.  
Από της 24 Αυγούστου που πάρθηκε η απόφαση να χειρουργηθώ μέχρι τις 8 Σεπτεμβρίου, με απασχολούσε πολύ το θέμα αυτό και προσευχόμουν θερμά αν ήταν δυνατόν να αποφύγω την εγχείρηση με την βοήθεια του Θεού, ή αν γίνει να επιτύχει και να ζήσω. Πληροφορήθηκα ότι στις 6 Σεπτεμβρίου, ημέρα Κυριακή, θα γινόταν λειτουργία στον ναό του Αγίου Ραφαήλ στο Νεοχώρι, Σιντίκης, όπως γίνεται κάθε πρώτη Κυριακή του κάθε μήνα. Είχα ακούσει ότι εκεί λειτουργεί ο εφημέριος του Νεοχωρίου, παπά- Γιάννης ένας σεβάσμιος ιερέας που με την απλότητα του και την Αγιοσύνη του βοηθά πολύ όσους τον επισκέπτονται, παρακολουθούν τη Λειτουργία και ζητούν την ευλογία του και την προσευχή του. 
Στις 6 Σεπτεμβρίου πήγα στο ναό του Αγίου Ραφαήλ, λειτουργήθηκα και προσευχήθηκα θερμά και ζήτησα από τον παπά- Γιάννη να μου δώσει την ευλογία του και να προσευχηθεί για εμένα χωρίς να αναφέρω τον λόγο. Μετά την λειτουργία πήγα στο σπίτι μου στις Σέρρες. Έβγαλα τη ζώνη, έφαγα και ξάπλωσα. Το απόγευμα σηκώθηκα και βγαίνοντας για δουλειά ξέχασα να βάλω την ζώνη, μάλλον γιατί δεν μου το θύμισε ο πόνος. Το βράδυ που γύρισα στο σπίτι, διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε εξόγκωμα της κήλης, ούτε ένοιωσα πόνο. Ευχαρίστησα με την καρδιά μου τον Θεό και τον Άγιο Ραφαήλ, που η προσευχή μου εισακούσθηκε και ένοιωσα τρισευτυχισμένος. Την Κυριακή που θα γινόταν πάλι λειτουργία στον Άγιο Ραφαήλ πήγα να λειτουργηθώ κα να ευχαριστήσω από κοντά. Μετά το τέλος της λειτουργίας περίμενα τον ιερέα να βγει από το Άγιο Βήμα. Άργησε λίγο να βγει και τον φώναξε η πρεσβυτέρα. Όταν βγήκε ο σεβάσμιος γέροντας μου λέει: «Έλα παιδί μου Παναγιώτη, πες μου τι θέλεις». Απόρησα όταν άκουσα το όνομα μου γιατί δεν του το είχα πει ποτέ. Του εξήγησα τι συνέβη, πως θεραπεύτηκα με την βοήθεια του Θεού και τις πρεσβείες του Αγίου Ραφαήλ καθώς και την προσευχή και την ευλογία του ίδιου του ιερέα.
Έχει περάσει από τότε περισσότερο από ένας χρόνος και δόξα τω Θεώ δεν έχω καμία ενόχληση. Από τότε όποτε γίνεται λειτουργία στον Άγιο Ραφαήλ πηγαίνω εκεί με ευγνωμοσύνη να λειτουργηθώ μαζί με πλήθος άλλων πιστών, που πηγαίνουν να ζητήσουν βοήθεια ή να ευχαριστήσουν. Μετά από αυτό το θαύμα πιστεύω και ομολογώ μαζί με τον Απόστολο Παύλο το «Αιτείτε και δοθήσετε υμίν, ζητείτε και ευρήσεται, κρούετε και ανοιγήσεται»

Με βαθύ σεβασμό
Παναγιώτης Κρουστάλης,
Φλέμινκ 24, Σέρρες